1. 1.
    0
    şu acınası hayatta nasıl olduda bu hale geldim dediğim bir çok durumdan en sonuncusunu yaşamaktayım. Belki iflas ettin belki sevgilin gitti belki ailenden uzaktasın ne biliyim aslında daha kötüsü olamaz dediğimiz ancak daha kötüsünü sürekli olarak hunharca yüzümüze boşaltan bir dünyada yaşıyoruz işte. Saat 01.30 olmuş bile. Yarın yine bom tak bir güne merhaba deyip, nefret ettiğim insanların arasına tekrar karışacağım. Araarından geçip para kazanmak için. Ün kuruş karşılığı herkeze efendim. Beyfendi, hanfendi dediğim ve kesinlikle nefret ettiğim o yere gideceğim. Acaba bugün nasıl bir bahane bulupta beni azarlayarak tatmin olacak patronum bilmiyorum. Kadınların arkalarından bakmayı seviyorum. Zira yüzlerine bakacak cesaretim hiç olmadı. Uzun zamandır hiçbir kızın elini bile tutmadım. Bazen bakanlar oluyor tabi ancak cesaretim mi yok yoksa artık bi anlamımıyok bu yalan dolan dolu ilişkilerin bilmiyorum. Ağlamak istiyorum bazen ama ağlamak bile anlamsız anlatacak çok şeyim var aslında ..içimi dökmeliyim. Devam ediyorum
    ···
  1. 2.
    0
    vay amk güzel lahn ... bimde kasiyermisin ?
    ···
  2. 3.
    0
    çocukluğumdan beri yakamı bırakmayan şanssızlığm hep sessiz bir arkadaş gibi yanımda oturuyor. Kalça çıkıklığıyla dünyaya gelmiş ve 9 ay boyunca alçıda lamıştım. Sonrasında tedavi süreçleri en güzel olması gereken günlerimi çocukların arkasından bakarak bende koşma istiyorum bende oynamak istiyorum diye göz yaşları döktüğüm ve aileme döktürdüğüm günler di. Oysa çocuktuk masumduk. Oynamalıydık. Ama farklıydık nede olsa hayata geriden başlayan hep bizdik
    ···
  3. 4.
    +2
    basit yalanlar söylemeyi alışkanlık haline getirmiş umarsız ve tutarsızlıklarımız vazgeçilmezliğimiz olmuş artık. Nasılsın sorusuna hep iyiyim diyorum. Berbat bi dün berbat bi dünya berbat bi toplum içinde söylenebilecek daha büyük bir yalan varsa belki bir şansımız daha vardır. Ancak şans kelimesinin anldıbını bile unutmuşken güneş sanırım bu odadan hiç söz etmeyecek
    ···
  4. 5.
    0
    sigara kullanmamam gerektiğini söylüyorlar fakat şu anda olduğu gibi toplumdan uzaklaştığımda ilk yaptığım şey bir sigara yakmak olmuştur hep. Sanki sex ten sonra gibilmiş huurnun yaktığı sigara gibi acı bol dumanlı ve rahatlatıcı bir sigara bu. insanlar kokumdan rahatsız olurlar diye her gün sıktığım parfümün kokusundan eser kalmadı. Belkide beni ben olduğum için aranıza almalısınız ben koktuğum için..
    ···
  5. 6.
    0
    sana diyeceğim tek şey.. seni zorlayan ,ruhunu sıkan hiçbirşeyi hayatta tutma. yaptığın işi mi sevmiyorsun. çalışma.tabi bakmakla yükümlü olduğun birileri varsa ozaman fedakarlık yapacaksın panpam. sevgili konularına gelince.ben herkesin ruh ikizi olduğuna inanıyorum ve o ruh ikizi bir gün gelip bizi buluyor
    ···
  6. 7.
    0
    @7 saol panpa ancak gibtiğimin işini bırakacak durumda değilim ve aldığım nefe dahi mecvuriyetten.
    ···
  7. 8.
    0
    @1 bini yaz lan gibik dinliyom ben.
    ···
  8. 9.
    0
    @8 bazen diyorum ki şu mayalar ve 2012 kehatleri.. gerçek olsa diyorum. dünya da yaşam son bulmasa ama karanlığa gömülsek..
    ···
  9. 10.
    0
    devam ediyorum biraz daha dinleyin. Sonra sizde kendi dünyanızda kendi problemlerinizle ve keyifsiz geçici mutluluk yada hüzünlerinizle tekrar devam edin yolunuza.

    Düşündüğüm bazı şeyler var ki içinde yaşadığım insan kalabalığı bilse muhtemelen beni dışında tutar. Endişelendiğim için saklamıyorum bunları. Sadece saklamam gerektiği doğrusuyla beni yetiştirmiş olan zihniyetin baskısı yüzünden. Çünki doğru bu, çünki onların sevdediklerini sevmeli, kötü dediklerini yapmamalı ve resimdeki güneş bulutlar ,kırmızı çatılı bacasından duman çıkan çizimde yaşamalıyız ancak gerçeğe nekadar uzak olduğunu şimdi daha iyi anlıyorum..
    ···
  10. 11.
    0
    insan gerçekten topluluk içinde yaş? maya elverişlimi yoksa ben türünün tek örneğimiyim bilmiyorum. Hayatım boyunca yalnızdım peki yalnızmı öleceğim. Gereksiz düşüncelerimle ve ayıplanmış davranışlarımla bir gün bende geçmiştim dünyadan diyebilecekmiyim. Yoksa karanlıkmı sonrasıda. Yine karanlıktamı kalacağım. Korkuyorum..
    ···
  11. 12.
    0
    neyse bugünlük bukadar yeter. Dayanamayacak hale geldiğim her an içimi bu başlığa dökeceğim beyler. Hepinize teşekkür ediyorum burayı var ettiğiniz için.
    ···
  12. 13.
    0
    bu başkıktaki ikinci gecem.

    Beğenilme kaygısı duymadığım tek yer olan bu başlıkta kendinizdende bişeyler bulabilirsiniz belki.
    Belkide saçmalık deyip kapatırsınız.

    Özgürsünüz, ya da öyle olduğunuzu sanmak hoşunuza gidiyor.

    Devam ediyorum
    ···
  13. 14.
    0
    bugün kalan ömrümüzün ilk günüydü. Peki öylemi yaşadık. Yaşayabildikmi. Özgürce dilediğimizce başımızı alıp gidebildikmi. Tabiki hayır. Belki büfedeki kıza sorabilsem benimle olurdu. Olurmuydu. Cevap hep hayır. Çünki bende diğerlerinde olan maddiyat tip endam mevcut deyil. Ne yazıkki. Peki düşüncelerim. Sanırım oda buradan başka hiçbiryerde anlam bulmuyor.
    Ne yazık..
    ···
  14. 15.
    0
    ilk sevdiğim kzın adıydı zeynep. Hala özlemini duyduğum zamanlar olur. Masum bir çocukluğun aşkıydı o. Cinsel bir amaç gütmeyen tek aşkımdı.

    Beni dünyada sevginin var olabileceğine inandıran tek insan. Muhtemelen şuan sevgilisinden iyi geceler mesajını almış ve sıcak yatağındadır.

    Onunla nasıl ayrı düştüğümü bile hatırlamıyorum ama aklımın erdiği ilk günden beri nefret daha ağır bastı insanlara karşı içimde. Ne tuhaf oysa insanlar hep aynı. Yoksa o farklımıydı. Sanmıyorum, çocuktuk işte..
    ···
  15. 16.
    0
    böyle utangaç, özgüvenden yoksun ve düşünce yapısı bozuk olmamın sebebi acaba beni döven hocalarımmı, yoksa herseferinde bırakıp giden ilişkilerimmi, belkide elimden tutup parka zütüremeyen babam.. Çok sebep var aradıktan sonra. Babam keşke şuan başımı okşayıp burdayım korkma diyebilse. Ve ben ona inanabilsem...
    ···
  16. 17.
    0
    duygulandırma bin. yinede yaz amk gerçekten okumak hoş .
    ···
  17. 18.
    0
    üzülme la
    ···
  18. 19.
    0
    yaz panpa. bazen banada geliyor ilham yazıyorum. millet giblemiş giblememiş umrumda olmuyor
    ···
  19. 20.
    0
    boğazına kadar borca saplanmış bir ailenin büyük erkek çocuğu olmak sanırım duyduğunda insanların yüğlerini diken diken edebilecek kadar korkutucu.
    Yükümlülükler insanların acıyan bakışları ve arkandan sessizce gülüşleri.
    Yardım isteyecek kimsenin olmayışı denizde boğulmak kadar korkutucu sanırım. En güzeli donarak ölmek olabilir. Sessiz, sakin, yalnız ve uyuyarak. Bir köşede diz çökmüş ısınmaya çalışırken...
    ···