Rezerve

“Noldu komutanım” dedi. “Kulagında küçük bir yara var oğlum sakın elini yarana atma, çok kanar” dedim. “Hee” dedi. “Mermi geldi oraya komutanım, artık iyileşmeyecek” dedi. Bu kadar rahat söylemesi beni garipsemişti. “Nasıl anladın oğlum” diyorum. “Ferdi söyledi komutanım” diyor. “Allah allah ferdi nerde” dedim. “Cennette komutanım” dedi. Hiç bu konuları konuşmak dahi istemedim çünkü Ferdi çatışmanın ilk kurşunuyla vurulan ve ilk şehit olan askerimdi, artık aklımı yitirmeye başlamıştım ve ercanda benden farksızdı. Derin derin nefes alıyorduk ve yatmıştık. Ercanla sohbet ettim. “Ercan la telsiz açayım mı” dedim. “Aç komutanım” dedi. Telsizi çıkarttım ve açtığım anda sürekli anons geliyordu. “Yavuz Salkım ben Tuğgeneral Nedim Koş**, rapor ver” diyordu ama ses bağıra bağıra haykıra haykıra çıkan bir sesti. “Merkez raporumu veriyorum” dedim ama kurşunun etkisiyle sanki sarhoş gibiydim. Ve devam ettim: “16-27 kuzey, dar geçit 18 şehit, ben dahil 2 yaralı, yanımda Kasımpaşalı var, ama paşadır kendisi” dedim. O an hatırlamıyorum bana bir ölüm huzuru gelmişti sanki, omzuma giren ufak bir kurşunla ölmeyi düşünüyordum fakat ben ölmüştüm haberim yoktu. 18 askerimle beraber ölmüştüm. Ve yavaşça gözlerimi kapatıyordum. Ercanın kısık seslerini duyduktan sonra hayatımdaki herşey kayboldu. Büyük bir karartının ardından gözlerimi açtım.

Eğer gerçekse , hikayenin sonunda emre itaatsizlikle 18 askerin şehit olmasına sebep olmuş adamı kahraman ilan edersen seninde amk

Ercan suratıma baktı “komutanım kulağıma dereden su girdi, kulağım buğulu duyuyor” dedi. Tam elini atacaktı elini tuttum, “kulağım kaşınıyor komutanım” dedi. “Ercanım, Kasımpaşalım bir gün beni Kasımpaşasporun maçına zütür olurmu la” dedim. “Olmaz komutanım” dedi. Güldüm. “Niye la” dedim. “Bu sene Kasımpaşa kötü oynuyor, ben 25 gün sonra teskereciyim anca gelecek sezon zütürürüm” dedi. Bir anda şok oldum, 25 günlük askerim kulağını kaybetmişti ve hep bu acıyla yaşayacaktı. (EĞER KASIMPAŞASPOR HOLiGANLARINI TANIYAN VARSA ESKiLERE SORARSINIZ “JiLET ERCO” DERSENiZ HERKES TANIR VE ERCAN BiR KULAĞINI KAYBETTi ARKADAŞLAR) Ercana baktım “tamam be oğlum şuradan bir çıkalım geleceğim ulan istanbula” dedim. “Misafirim olursunuz rakı sofrası kurarım size komutanım” dedi. inanmayacaksınız o gece ölüm yakamızı bırakmıştı. Ercan dizlerimde ben ercanın gözlerine bakıyorum ve bildiğiniz günlük sohbetleri ediyoruz. O an zaman durdu gibi hissettim. Ercana baktım “Ercan evladım bir şey diyecem ama korkma” dedim.

Devam knk

Rezerve

Rez 9998666555

Kafamı çeviriyordum nefes alıp bir mermi atıp tekrar arkama dönüyordum 7. Askerimde yere düşüyordu. Dar geçit ölmüştü, o gece dar geçit şehit olmuştu. Dar geçit o gece nurlandı arkadaşlar, çünkü dar geçit o gece 18 canı aldı. Yaklaşık 24 dakikada 18 şehit verdim, her dakikada bir beden yere düşüyordu. Ateşler kesildi, ercan hala deli gibi mermi sıkıyor, mermisi bitiyor boş silahı ağzından “tak, tak” sesler çıkartarak vuruyordu. Ercan şuan travma halindeydi ve ben onu anlıyordum. Sesler kesilmişti, galiba hainler çekilmişti. Ve o dağda yalnızca 2 kişiydik, 2 yeminli asker, 2 Türk milletinin aziz askeri, 2 beden.
Yalnızca 2 yüz.
Ercana baktım biraz sakinleştirmeye çalıştım. “Arkaya bakamıyorum komutanım” diyordu. “Bakma oğlum sakın bakma” dedim ve ercana sarıldım. Suratında bir iz vardı, derin bir kegib, sağ yanağından kulağına doğru, ercanın kulağına baktığımda şok oldum, Ercanın kulağı yoktu. Hani kulak memesi olur ya işte ercanın kulak memesi yoktu. Bunu ona söyliyemedim. Sırtımda derin bir mermi taşırken burda ne yapıcagız bilmiyordum.

Rezervasyon

KD binbaşı diye bs yok gerisini okumaya gerek duymadım hem de karakolda binbaşı olmaz en fazla yüzbaşı

Rezz pampa

Ulan bir anda attım kendimi yere noluyor lan diyemeden etrafıma bir baktım, herkes kendini yere atmış “oh çok şükür mayın patlamadı” diye düşünmeye başlarken derin bir ateşin içerisinde kaldık. Ama nasıl bir ateş “tak tak tak, viuw, bom” sesleri geliyor artık burada ölüm bizler için kesin birşeydi. Pusuya düşürülmüştük ve benle ercan, açıkta diğer askerlerim dar geçitte pusudaydı. Sağlı sollu mermiler geliyordu, artık nefretim sesime yansımış durumda bağıra bağıra silah sıkıyordum. Hiç yaram olmamıştı fakat o gün ilk yaramı almıştım. Biz ercanla beraber bir taşın arkasına mevziye geçtik, dar geçitteki askerlerim teker teker yere düşüyordu. Mermi resmen asker elbiselerini yırtıyordu. Dar geçitte askerlerim bir bir yerlere düşerken dillerinde ki şehadet sesleri gecenin karanlığını sanki aydınlığa vuruyordu. O sırada sol omzumda derin bir acı hissetim, sanki sapanla biri çok yakından çok hızlı şekilde taş atmıştı omuzuma. Omzuma elimi attım, ellerim kan olmuştu. Öyle bir acıydı ki merminin sıcaklığını ve merminin kemiklerime değdiğini hissediyordum. Arkama baktığımda 6 askerim yerdeydi.

Reziat gelsin

Reserved

Hızlı aq

Kimse kalmadı ve herkes korkuyordu, ben dahil herkesin zütü kalbinde atıyordu fakat vatan için değerdi, bir askerim için değerdi. “Bismillah” dedik dereyoluna girdik. Biraz yürüdükten sonra ayaklarımın ucuna toprak parçaları geliyordu, anladım ki burada mayın var, ulan bir önüme baktım hazır kurulu mayından toprak şişmiş “bölük dur” dedim. Herkes bir anda durdu “çavuş ayağımın ucunda mayın var, bak burada” dedim ve işaret ettim. “Herkes buradan geçerken dikkatli olsun, sakın ha sakın basmayın ve bastığınız yerlere dikkat edin” dedim. Herkes pür dikkat şekilde o dar yoldan geçmeye çalışıyordu. Bakın ben şuan anlatıyorum siz anlayamassınız ama gözlerinizi kapatın ve küçük dar bir yolda her an ölecekmiş gibi adım atarsanız benim korkuma anlayabilirsiniz. Neyse tam yoldan çıkmak üzereyiz, en önde ben vardım ve dar yoldan ilk ben çıktım, ikinci sırada ercan çıktı, ercan tam adımını atarken büyük bir ses geldi. “Bammmm”.

Yav abi sen prim peşindemisin 3 entry de bi hastalık aga bunedir ya

Seri rez panpa 27 de kaldik

Çıktık dağın en tepesine pusuya düşmek istemiyorduk. Fakat ne yazık ki başçavuşun bize söylediği kordinata girmek için derin ve sıkışık yerlerden geçmek gerekiyordu. Biraz işkillendim “ulan” dedim “acaba bir pusunun içersinemi sürüklüyor bu bizi. Neyse” dedim. Allah büyük, Allah kerim. Hala yürüyoruz, 13 dakika yol aldıktan sonra bir boşluk gördük uzakta ufak çaplı hareketlenmeler var, “aha işte burdalar” dedim. Fakat onların olduğu o tarafa geçmek için bir derenin dibinden geçmek gerekiyordu ve derenin toprak yolu inanılmaz şekilde dardı ve karşıdan çok rahat pusuya düşürülebilecek bir alandı. “Çavuş” dedim. “Pusuya düşme riskimiz %60, fakat giriyoruz”, “tamam komutanım” dedi. O sıra erlerimden biri çıktı Ercan, Kasımpaşalı 13 ay içeride yatmış epey pgibopat bir çocuktu, kendini falan jiletlerdi. Ercan geldi yanıma “bak yavuz komutanım ben bu hainleri tanırım, burada pusu var gel biz sabahı bekleyelim destekle girelim” dedi. “Haklısın ercanım fakat buradan geçersek kaybolan arkadaşını kurtaracağız, sende annenin kuzususun o da annesinin kuzusu, sende evlatlarına baba olacaksın, o da evlatlarına baba olacak, onu burada bırakamam.” Dedim. Ve ardına sinirli şekilde ekledim “korkan varsa burada kalsın.”

Rezzzzz