0
dün gece 03:00-03:30 sularında uykuya daldım.
her zaman ki gibi yine rüya görüyordum.
rüyamın içerisinde uzun, dağlık- taşlık bir yolda araba sürüyordum ve aniden arabam arızalanıyordu.
tanrının unuttuğu bir yerdeydim. tam umutsuzluğa kapıldım derken; bir kamyon yaklaştı uzaklardan.
hemen önüne geçtim, ve dedim ki;
-beyefendi yolda kaldım beni arabanıza alabilir misiniz?
+(erol taş gibi güler.) tabi koçum geç içeri.
(kamyonete atlarım.)
kamyonun tavanına bakarım ve bir kaç erkek resmi görürüm.
şaşırırım ama çıtımı çıkarmam.
hava kararmaya başlar.
kamyoncu: hava karardı kardeşim geç arkaya yat. yatak var orda.
ben: tabi dayı.
arkaya geçerim ve yatağa girerim.
bir süre sonra üzerimde bir ağırlık hissederim.
ve bağırmama karşın, sesim çıkmaz ellerim kollarım kitlenir. hareket ettiremem.
ve kafamı çevirdiğimde kamyoncu üstüme binmiş beni gibiyor. ve aniden uyanırım uyandığımda beni gibenin,
kamyoncu değilde karabasan olduğunu anlarım. hala tüylerim diken diken. zütümü hissetmiyorum.
