1. 26.
    0
    anneciğim bu sefer üzüntüden değilde mutluluktan ağlıyordu. bu gözyaşları ilk defa mutluluktan yaşarıyordu bu benim zaferimdi. bunu başarmıştım canım annemi mutlu etmeyi başarmıştım gün yüzü görmeyen o kadını sevindirmeyi başarmıştım. kendimle gurur duyuyordum artık. üniversiteyi okuduktan sonra annemi ve kardeşlerimi yanıma alacak onlarla yaşayacaktım bu bana gerçekten mükemmel gurur veriyordu.
    ···
  2. 27.
    0
    ağlamıyorum lan gözüme bişey kaçtı.. devam et babanın metresini gibeyim devam et.
    ···
  3. 28.
    0
    nerdesiniz ulan bi cevap verin amk
    ···
  4. 29.
    0
    gün çattı geldi artık hayatımı belirliyordum üniversite sınavına girme zamanı gelmişti. o kadar çok çalışıyordum ki bazen gözlerimin bozulacak olmasından dolayı korkuyordum. normal bir insan gibi değilde tabiri caizse hayvan gibi çalışıyordum. ama buna mecburdum benim diğer döller gibi param yoktu ileride okumasam bile bir iş sahibi olma gibi bir lüksüm yoktu ne ana var ne baba olsa ne olacak karnımızı zor doyuruyoruz bırak iş bulmayı felan,, kısacası çok çalışmam gerekiyordu ve bunu başarmıştım. sınavım güzel geçmişti hemen koşumla annemin boynuna atladım.
    ···
  5. 30.
    0
    bu yaşta çektiğim neydi ulan bıkmıştım amk hayattan bezmiştim. ne ana var ne baba gibimsonik bir hayat içinde sürünüp gidiyordum. kendi yağımda kavruluyordum bi misal.. aylar yıllar geçti bu böyle devam ediyordu . başka yolu yoktu devam etmeside gerekiyordu zaten.
    ···
  6. 31.
    0
    gururum bir yandan, annemi ve bizi kardeşlerimi aldatması beni adeta çıldırtıyordu. inanamıyordum nasıl böyle birşey yapabilmişti.. annem her gittiğimde nerdesin nasılsın ne yapıyorsun gibisinden sorular soruyordu. olan biteni anlatmıştım. gözleri ışık saçtı canım annemin. bahtsız oğlum benim diyerek bağrına basıyordu kafamı. kokusunu özlemiştim annemin sıcacık sevgi dolu kokusunu.. benim için endişeleniyordu. saçlarına aklar düşmüştü resmen sitres ve sıkıntıdan.. onların mutlu olması benide mutlu ediyordu. arada sırada böyle onları ziyaret ediyordum yer yer.. haykırmak geliyordu bazı geceler içinden hunharca bağırmak..
    ···
  7. 32.
    0
    hiç param olmuyordu zaten şimdi param oluyordu çok iyi gidiyordu herşey ama ailem yoktu şimdide onları çok özlüyordum annemi kardeşlerimi,,,, babamı.. ne kadar kötü bir tokat yesemde ondan onu özlüyordum. ağlıyordum bazı geceler keşke bunları hiç yaşamamış olsaydık keşke bizde zengin olsaydık diye ama elden birşey gelmiyordu.. bazı günler annemi ve kardeşlerimi görmeye gidiyordum eve genelde öğle vakitlerini tercih ediyordum o saatlerde babam işte oluyordu onu görmek istemiyordum.
    ···
  8. 33.
    0
    sports...
    ···
  9. 34.
    0
    koydum reserveyi panpa
    ···
  10. 35.
    0
    beğenmedim amk bastım eksiyi
    ···
  11. 36.
    0
    çünkü onlar ne pahasına olursa olsun arkamdalardı her daim. bu bana gurur veriyor, beni mutlu ediyordu. her zamanki gibi okuldan eve evden okula gidiyordum. okulda bir kız arkadaşım bile olmamıştı. olamazdıda zaten. ben istemez miydim bir kız arkadaşım olsun çıtı pıtı yan yana gezelim ? ben istemez miydim onunla gezelim tozalım kafeye gidelim ? isterdim ama bu mümkün bile değildi. bunun konusu bile olamazdı. çünkü okula harçlık zütürecek para bile olmuyordu bazen.
    ···
  12. 37.
    0
    çok çalışmıştım ve artık babamın yüzünü kara çıkartmamıştım. fen lisesini kazanmıştım. o an evde bir şenlik olmuştu. bir yandan ise eski mahallemizden okulum yüzünden taşındığımız için üzülüyordum ama buna mecburduk. ekonomik sıkıntılarımız bizi buna dahi sürüklemişti. çok zengin bir aile sayılmazdık ama her daim mutluyduk.. okulumda lise1 lise 2 ve lise 3 dönemlerini çok iyi geçirmiştim. deminde söylediğim gibi, kendimden daha çok ailem için çalışıyordum. buna mecburdum. güzel bir meslek sahibi olup aileme katkıda bulunmak boynumun borcuydu benim için adeta.
    ···
  13. 38.
    0
    anlat panpa
    ···
  14. 39.
    0
    liseye geçtiğimde artık büyümüştüm. kocaman adam olmuştum. babam küçüklüğümden beri bir fen lisesini kazanmamı istiyordu. çok çalıştığımı biliyor, benim ile gurur duyuyordu. ben fen lisesini kazandığımda gerçekten dünyalar benim olmuştu. bunu kendimden daha çok babam için kazanmam gerekiyordu. babam çok sert birisiydi. karşısına geçip bir merhaba bile demeye çekinirdik. çok sert ve yumuşak kalpli bir insandı. sevgisini somut olarak gösteren tiplerden değildi. babam yıllarca bizim için çalıştığından dolayı bu fen lisesini kazanmam bir şart olmuştu artık.
    ···
  15. 40.
    0
    rezerved bin
    ···
  16. 41.
    0
    harçlık alamazdık çoğu zaman ama koymazdı bize o cumartesi pazarları çalışır parayı babamıza verirdik. cumartesi pazarları dışarıda top oynayamazdık biz çünkü çalışmamız gerekiyordu. eğitim masraflarımız evin ihtiyaçları yalnızca babamın üstüne yıkıldığından dolayı olmuyordu birilerinin buna el atması lazımdı.
    ···
  17. 42.
    0
    upupuppuu
    ···
  18. 43.
    0
    çünkü babamın durumu belliydi. eğer iyi bir iş sahibi olamaz isem ileride aç kalacak sürünecek sefalet içinde bir yaşam sürecektim. buna gönlüm el vermiyordu. bu durumun farkında olan anneciğim dünyanın en iyi insanını her gece yalnız başına ağlarken yakalardım çoğu zaman. gözlerinden akan yaşlara dayanamaz bende kendi odamda sessizce ağlardım. çoğu zaman görünmek istemezdim canım anneme. onun ağlayarak içini boşalttığını üzüntüsünü böylelikle dışarıya çıkarttığının farkındaydım. kardeşlerimin dersleride fena sayılmazdı 2 side iyi birer çocuklardı.
    ···
  19. 44.
    0
    şarkı güzelmiş bin
    ···
  20. 45.
    0
    henüz daha 15 yaşında bir çocuktum. hayata tutunmak için çalışan didinen yırtınan sürekli geceleri ağlayan bir çocuk. hayatı diğer çocukların ki gibi neşeli mutlu ve bolluk içinde geçmesede genede mutluydum. babam işçiydi çok çalışırdı.. ailemi ve diğer iki kardeşimide geçindirebilmek için çok çabalar gecelere kadar çalışırdı. bazen eve gelmezdi. aramazdık çoğu zaman çünki nereye gittiğini ne yaptığını çok iyi biliyorduk ailem ile ben o bize daha iyi bir hayat verebilmek pahasına kendini yırtarak çalışıyordu. çok çalışkan bir çocuktum. bunun böyle olması gerkiyordu. diğer insanlar diğer çocuklar gibi dışarıda oynayamadım ben çünkü böyle bir imkanım yoktu çalışmam gerekiyordu. yalnızca çalışmam..
    ···