kapı çaldı ve düşündüğüm gibi

çalıntı değil mi lan bu sanki görmüştüm daha önce. eskilerden falan.

Kitap mı lan bu?

@109 panpa 1. Entry deki edit i oku

okuyoz panpa sen devam et
@109 zaten eski hikaye olduğunu bilmeyenlerin okuması için yazdığını söyledi panpa çalıntı değil

-sen şu an bana git desen bile ben gitmem, kapıdan atsan pacadan girerim seni ben çok seviyorum.
dedi ve birden sarıldı sıkıca.
peki bundan sonra ne olacaktı?
-kaç kişiyle birlikte oldun?
-3
-pıtırcık!!!
-yemin ederim 3 ismail, yiğit ve sen
-benim yerimde olsan ne yapardın?
ne yapabilirdim bilmiyordum ve hayatımın geleceğini yine pıtırcığın ellerine bırakmıştım. çünkü pıtırcık ne derse bende onu aynen ona iletecektim..
-beni ne kadar sevdiğine bakardım. benim için neler yapabileceğine bakardım ve geleceğe bakardım geçmişe değil.
-sence bu durum kabullenebilecek bişey mi?
-istersek neden olmasın, canım gerçekten pişmanım bak gerçekten

kendime verdiğim önceki sözü tutmayacak, şimdi verdiğim sözü tutacaktım o gün.
sarıldım bir anda aşkım dedim.
-atlatacağız bu günleri dedi
-sırtını okşadım ve sessizce ama bi o kadar umutsuzca
-evet atlatacağız dedim
lafı değiştirmek istiyordum artık. çünkü bu meseleyi kafamdan çıkartmam lazımdı.
-karnım acıktı benim.
-aşkım bu mesele bidaha aramızda açılmasın olur mu
-tamam pıtırcığım benim, bence de böylesi daha iyi olur
-akşam konsere gidiyor muyuz?
-tabiki de
dedim gülerek. elinden tuttum mutfağa zütürdüm. yanaklarından öptüm. elleriyle kafamı sıkıştırdı ve bana baktı dudaklarımdan öptü yavaşça.

reserved devam et bin sardı amk

güldüm hafif bir şekilde. sıkıca bidaha sarıldıktan sonra:
-pıtırcık hanım aşk karın doyurmuyor dedim
-tamam bitanem şimdi ben sana en güzel şeyler hazırlarım dedi
yemeklerimizi yedikten sonra konser için hazırlanmaya başladık
yemek boyunca sanki hiç birşey olmamış gibi davranıyorduk ikimizde
kısaca ikimizde polyanaydık o gün
akşam vakti olmuştu artık ve evden konser alanına doğru gittik. hınca hınç bir kalabalık vardı.o geceyi beraber kutlamak istemiş hiç bir arkadaşa geleceğimizi söylememiştik.
ta ki şebem ferah konser alanına çıkana kadar. çıkınca bir hezeyan oldu ve ortalık tabiri caizse toz duman olmuştu. pıtırcık bir anda bağırdı:
-kim o be omuzumu tutan
arkama baktım ve o şerefsiz arkamızdaydı. bize gülüyor bişeyler söylemeye çalışıyordu.

-siz de mi burdaydınız, hadi gelin hep beraber takılalım dedi
hayatımda onun kadar yüzsüz biri görmemiştim. adeta beni, yanımda olması bile çıldırtıyordu. pıtırcık atıldı:
-biz bugün beraber takılacağız demi biricik sevgilim?
-evet dedim herşeye inat, bugün olanlara inat, geçmişte olanlara inat
-tamam o zaman kendiniz bilirsiniz dedi ve gitti ismail...
birbirimize baktık,ama boş bakışlar değildi bu bakışlar
herşey yoluna girecekti. evet evet!! herşey olacaktı,bu kötü günleri beraber atlatacaktık.
çok değil 10 dk bile olmadan arkadan bir ses boynuma atladı:
-sürprizzzz!! Dedi
arkama döndüm ve:
-bu ne hoş sürpriz böyle pelincim
-yaa hadi ama siz de gelin artık hep beraber takılalım herkes sizi bekliyor dedi
galiba bu akşam yalnız kalmak bizim için zordu. kabul ettik ve pıtırcığın elinden sıkıca tuttum yanlarına doğru gitmeye başladık. herkes ordaydı. pelin ve tayfası, ismail ve sevgilisi, olmazsa olmaz gereksiz yiğit.
bizi ilk gören yiğit olmuştu hemen yüzünü çevirdi, yüzünü sakladı bizden. bizde meraklısı değildik zaten ama çok değil saniyeler sonra beraber aynı ortamda takılacaktık.biz yaklaştıkça yiğitin kendini kasıyor ellerini cebine bir atıyor bir çıkarıyordu telaşlanıyordu.iyi ama bu gereksiz triplerin sebebi ne idi? eski sevgilisini görmüş olması mı ? bence evet ,ya ona göre?

-e hadi ama sevgilim seni bekliyorum diye bağırdı mutfaktan
mutfağa doğru ilerledim altında beyaz şort, üstünde omuzlarınndan hafif aşığaya doğru düşmüş, makyajsız yüzü bana dönüktü:
-nerdesin sen canım iki saattir?
ananın amındaydım huur çocuğu. hayatıma nasıl girdiysen, günlerdir nasıl çıkartırım diye türlü türlü şeyler düşünüyordum ondan geç kaldım dememek için kendimi zor tuttum.
-geldim canım ya sigara anca bitti. dedim
kahvaltımızı yaparken bir yandan da konuşuyorduk.
-aşkım bugün şebnem ferah konseri varmış gideceğiz demi
-sanmıyorum pıtırcık
-neden ama bitanem?
cevap vermedim hiç. sanki hiçbirşey olmamış gibi davranıyordu ama o da biliyodu ki kahvaltıdan sonra bu konu koşulacaktı. yada ben öyle istiyordum sadece.
-sana dedim heyy!! neden gitmiyor muşuz?
-sen gidersin pıtırcık ben gelemeyeceğim sanırım
yine aynısı oldu. aldığım kararı kesin bir şekilde söylemedim.ona karşı sert çıkamamıştım ihtimal bırakmıştım. kahretsin ki bu cümleyi kalbimle kurmuştum ve bunun farkındaydım. sanırım pıtırcığın yanındayken kalbim ön plana çıkıyor beynime hükmediyordu bu da radikal karar almamı engelliyordu. peki o yokken neden kalbimle karar almadığım halde neden ona ihtiyaç duyuyordum? alışkanlık mı yapmıştı yoksa bende onun yanımda olması. yada beynimi gerçek anlamda kullanmıyor muydum?

gib kurtul

reservd

kaç kişi okudu amk

beyler bir tane de hem komik hemde abileri aklnıza getircek manidar bir ateist hikayesi var anlatayım mı onu da

rezerved

nasıl beyler hikayee

.
.
.
2 aylık hastahane hayatı, içilen onlarca anti-depresanlar, girilen onlarca testler, yapılan yüzlerce konuşma...
dışardan bir ses geliyordu:RAPORLAR GELDi EFENDiM
annem yanımda babam elimi tutuyordu, içeri doktor geldi. elinde bir kağıt vardı.
üzüntülü bir ses tonuyla:
-çocuğunuzun yapılan testler sonucu, hebefrenik şizofreni olduğuna kanaat getirilmiş. tedavi en kısa sürede içinde başlayacaktır...
• **the end***

özet geç lan p.ç

reserved

az sonra kapanış beyler sigara molası sıkı durun