+1
-1
Yaklaşık 2 saat önce uyandım ev arkadaşım şarj aletime diziyle çarpıp kırdığını söyledi. Fakirin kendi şarj aleti yoktu zaten benimkinden otlanırdı. Bende amcamı aradım kendisi telefoncudur "tamam yiğenim ben sana ve arkadaşına orjinal bi şarj aleti ayarlarım ama dükkana asmam gereken bi resim var gelirken çekiç 2 tanede çivi getirirmisin" dedi.
Bizim evde öğrenci evi ama amele evi gibi bi alet çantası var buzdolabı kadar ne ararsan var. Neyse aldım eşyaları yanımada telefonu aldım şarjı yoktu ama amcamın yanında 5dk şarj ederim diye aldım. Aşşağı inince bi arkadaş yolumu kesti muhabbet ettik sonra gitti çocuk bende sitenin duvarına yaslanmıştım bi elimde çekiç diyer elimde telefon biraz durdum o sırada birisi ağır ağır yürüyerek bana bakıyodu. Umursamazsam gider dedim dibime gelince bi anda koşmaya başlayıp elimdeki tlefonu şak diye çekti ama beygir gibi koşuyo hıyar. 4-5 adım gitti bende refleks olarak bi anda "O TELEFON BOZUK" diyiverdim artık nerden çıktıysa adam biraz daha koştu bi anda koşmaya başlasam yakalıyamıyacağım bi mesafe bıraktı arada sonra bana döndü aramızda şu konuşma geçti. (H:Hırsız B:Ben)
H:Ciddimisin yiğenim
B:Evet abi bak istersen açılmıycak
Açma tuşuna bikaç sanıye basıp açamadı
B:bak elimdede çekiç var tamir masrafı telefondan pahalı bende parçalıycaktım.
H:hmm
Hırsız bikaç saniye boş boş telefona baktı sonra bana baktı. Telefonun ekranına şu camdan yapılma kırılmaz ekran cam filminden yapıştırmıştım film cam olduğu için kırılmıştı. Hırsız onuda gördü herhalde iyice ikna oldu. Telefonu yavaşça yere bıraktı sonra bi anda koşarak sokağın köşesinde kayboldu. Bende gidip telefonu aldım.
Ulan memleketimin hırsızı bile temiz kalpli lan