kapitalizm den nasıl kaçabilirim

ilk önce böyle özenti bir istek duyman normal, hafiften hipster gibikliği barındırıyor fakat sonradan düzelecektir, eğer düzelmez de bunları zorlayarak yaparsan bil ki sadece kendini kandırıyorsun.

1. kapitalizmden kaçamazsın. en azından kapitalizmin çizdiği sınırlar içerisinde "en iyi" ve "en adil" şeyleri yaparak yaşama şansın var sadece. yani yapabileceğin ilk şey lüksten kaçmak olacaktır.

2. bunu kendini zorlayarak değil, yanlışlığını idrak ederek yapmalısın. mesela hayatını cafelerde barlarda -böyle olmayanlar da vardır tabii ki ama- amcık amcık anlamsız konuşmalarla, birbirleriyle yarışmakla geçirenlerin ne kadar tiksindirici olduğunu görmelisin. ondan sonra zaten özellikle kasman gerekmez gitmezsin.

3. türkiye'de asosyal olman demektir kapitalizmden kaçman. çünkü dışarı çıkıp harcayacağın paraya kral gibi bir gün geçirirsin evde. diğer ülkelerde bu kadar fark yoktur ama burada her şey dengeyi kaybettiği için dışarı çıkmak tamamen saçmalıktır.

4. paran olması gerek. öyle veya böyle, yeteneğinin olduğu bir şeyle para kazan. tüm aşamaları geçer, gerçekten düşünce olarak ne kadar aşağılık bir sistem olduğunu idrak edersen yardımcı olurum.

5. biraz örnekler vereyim de mantıksızlık iyice otursun:

a. dışarıdaki yemekler aşırı derecede sağlıksızdır. yapım aşamasında kimyasallarla dolar. hazırlama aşamasında soslar dışında hiçbir şeye önem verilmez. buna ek olarak dışarıda kapitalist sistemin siniriyle müşterilerine pislik yapan garsonlar/aşçılar vardır. yani sidik de içirirler, tak da yedirirler bilemezsin.

ve tüm bunları, bir dünya para vererek yaparsın. ananın hazırladığı bir çorbadan daha fazla kıymetli ve sağlıklı olmayan bir şeye dünyanın parasını verirsin.

b. içki alışkanlığın varsa, barlar tamamen saçmalıktır. gidip barlarda sosyalist takılan bir takım köpek evlatları var mesela, onlar kapitalistlerden daha tiksindiricidir. tabii ki sosyal ortam sebebiyle gidebilirsin ama bunu düzen haline getirmek saçmadır. gerçek maliyeti 0.2 lira olan bir içkiye 5 lira, 1 lira olan içkiye 100 lira verilmez. bunu tüm hayatında tüm harcamalarında temel kabul et. yani "bu hizmet/mal karşılığı bu para değer mi?" sorusunu sor.

c. apple gibi ürünlere tapan insanlar ahmaktır. gidip 4.5 bin liraya bilgisayar alıp bütünleşik ekran kartlı bir sisteme sahip olmayı kabullenmek, veya facebook-twitter gibi zımbırtılara girip orada burada yediği yemeğin, izlediği filmin/maçın rekldıbını yapmak için 3-4 bin liraya telefon almak aptallıktır. kaldı ki o yer bildirimi falan takları görgüsüzlüktür. bunu açıklayabilecek hiçbir insan yoktur. "neden check-in yapıyorsun" dediğinde mecburen "elaleme kendimin ne kadar huur çocuğu, harcadığı parayla değer kazandığını sanan bir it evladı olduğumu göstermek için" demekten başka çareleri yoktur çünkü bu işin bir açıklaması yoktur.

6. şehir hayatından olabildiğince uzaklaşman, uzaklaşmıyorsan da paranı hakeden ürüne göre dağıtman gerekmekte temel olarak yani. bunu zorlayarak yapamazsın. zorlayarak oluyorsa sadece özeniyorsun demektir. insanlardan tiksinmeye başladığında, yaptıklarının hiçbir anlamı olmadığını, dünyanın bu kadar saçma işler için yeterince uzun olmadığını farkettiğinde her şey kendiliğinden olacaktır.

ama bilmen gereken bir şey var, bu leş sistemi farkettiğin andan itibaren aşırı derecede yalnızlaşacaksın. çünkü dünya beyinsiz, cahil, anlamsız ve aşağılık insanların kukla gibi oynatıldığı bir dünyadır. kapitalizmden kaçmak demek artık bu insanlıklarını kaybetmiş varlıklardan da uzaklaşmak anldıbına gelecektir.