kapı çaldı ve düşündüğüm gibi

anlatım güzel devam et lan okuyorum

tek başıma kaldığım geceleri duvarlara bakarak şarkılar söylediğim
can sıkıntısından saatlerce ferre izlediğim günler geride kalmıştı
artık evin bütün yükü bana ait değildi ve en azından bana öyle geliyodu
ilk hafta evde aslında ne kadar ekgib olduğunu anladık ve alış-verişe çıktık
hayatım boyunca kullanmadığım eşyalar aldık eve ceviz kıracağı gibi mesela
arkdaşlar gelip gitmeye başladı ev resmen değişmişti
evde vakit geçirmekten zevk alıyordum
tabi bu da bi yere kadar

@4 güldüm amk

@4 ben değilim.

Anlatıyımmı lan partları yazdım ama bu saatde kimse okumaz amk akşama atarım artık

bugün de uyku yok amk. anlat panpa sardı.

bir çok arkdaş ordaydı pıtırcık sayesinde biçok kızla tanışmıştım
barda da bu sayıyı artırcaktım sanırım
en başta hoşgeldinler ve yeni insanlarla tanıştıktan sonra
pıtırcıkla yan yana oturduk ve biraları yudumlamaya başladık
3.biraya gelirken bir anda müzik değişti ve ismail sahneye koştu handeyi çağırdı dans için
her kızın isteyeceği bişey olmalı ki etrafıma baktığımda biçok kız kıskanın gözlerle bakıyodu
bir anda sol taraftan bi ses geldi
-sana da böyle yapsalar hoşuna gider mi diye ?
yiğitten geliyodu bu ses ve pıtırcık cevap verdi:
-orjinal bişey olmaz ama evet dedi
şok olmuştum, sanki pıtırcık benim sevgilimmiş gibi düşünmeye başladım
gereksiz yere bişey ama ona sahiplenmiştim artık nedensizce
hemen lafa girdim:
-bende sana yaparım o zman dedim
yiğit:
-orjinal olmaz dedi ya duymadın mı dedi
o an sinirlen tepeme fırladı

çalıntı hikaye az sonra bi herif pıtırcığı gibicek

@22 amk anlatıoz işte durun son partıda atyrm

giderse entryleri silin beyler.. otur anlat lan puşt

ertesi gün oluncaya kadar handeye kimseye bişey söylememiş olsa da o az çok anlamıştı farklı bişeyler olduğunu
pıtırcıkla evden çıktık ve bara doğru yola koyulduk
pıtırcık koluma girdi
-çek kızın şu kolunu kısmetlerimi kapatıyosun dedim
-sana benden başka kimse bakmaz olum dedi ve güldü
-sen o zaman beni izle bu gece dedim
-tamam lan sen de beni izle bakam hangimiz daha çok kişi kaldırcak dedi
ben bunu her ne kadar bunu şakayla söylesemde pıtırcık bunu gerçek anlamış ki
gecenin sonunda eve 3 kişi dönmüş olacaktık
bir çok arkdaş ordaydı pıtırcık sayesinde biçok kızla tanışmıştım
barda da bu sayıyı artırcaktım sanırım
en başta hoşgeldinler ve yeni insanlarla tanıştıktan sonra
pıtırcıkla yan yana oturduk ve biraları yudumlamaya başladık

rezerved

2 part daha atyrm devamı yazmadım daha akşam atacam

yaz bakalım dilin güzel gibi.

ee o zman hoşgeldin pıtırcık dedim
kendine geldi, afalladı ardından
-efendim ? dedi
-sustun kaldın konuş bakalım dedim
-ne anlatayım ki nerden başlayayım dedi
-o zman hiçbişey anlatma zamanla öğrenirim ben dedim
gülümsedi peki bakalım öyle olsun diyerek geçiştirdim
kalktı valizlerini işaret ederek
-bunları nereye koyalım dedi
şaşırdım en başta
-içeriye koy boş odaya yerleş dedim
valizi topladı ve salona geldi
hava giderek kararmaya başladı yağmur yağdıkça ürkütücü bir hava bürüyodu insanın içini
birden döndü ve:
-evin müsait demi ? dedi
-evet istediğin kadar kal dedim
o zman uzun bir süre senleyiz dedi ve
işte hikaye burda başlıyor

devdıbını beklıyorum panpa anlat gelsın

-e hadi ama sevgilim seni bekliyorum diye bağırdı mutfaktan
mutfağa doğru ilerledim altında beyaz şort, üstünde omuzlarınndan hafif aşığaya doğru düşmüş, makyajsız yüzü bana dönüktü:
-nerdesin sen canım iki saattir?
ananın amındaydım huur çocuğu. hayatıma nasıl girdiysen, günlerdir nasıl çıkartırım diye türlü türlü şeyler düşünüyordum ondan geç kaldım dememek için kendimi zor tuttum.
-geldim canım ya sigara anca bitti. dedim
kahvaltımızı yaparken bir yandan da konuşuyorduk.
-aşkım bugün şebnem ferah konseri varmış gideceğiz demi
-sanmıyorum pıtırcık
-neden ama bitanem?
cevap vermedim hiç. sanki hiçbirşey olmamış gibi davranıyordu ama o da biliyodu ki kahvaltıdan sonra bu konu koşulacaktı. yada ben öyle istiyordum sadece.
-sana dedim heyy!! neden gitmiyor muşuz?
-sen gidersin pıtırcık ben gelemeyeceğim sanırım
yine aynısı oldu. aldığım kararı kesin bir şekilde söylemedim.ona karşı sert çıkamamıştım ihtimal bırakmıştım. kahretsin ki bu cümleyi kalbimle kurmuştum ve bunun farkındaydım. sanırım pıtırcığın yanındayken kalbim ön plana çıkıyor beynime hükmediyordu bu da radikal karar almamı engelliyordu. peki o yokken neden kalbimle karar almadığım halde neden ona ihtiyaç duyuyordum? alışkanlık mı yapmıştı yoksa bende onun yanımda olması. yada beynimi gerçek anlamda kullanmıyor muydum?

lan az daha hızlı yazsardı reserve

• • tüm bedenimi ona bırakmıştım,iyi mi yaptım? yada kötü mü? bunları hiç düşünmüyordum artık.tek düşündüğüm şey artık onun yalnızca bir ev arkadaşım olmadığıydı.
her geçen saniye bana bir ömür gibi geliyordu ama bu durumdan çok da memnundum aslında. dudaklarım artık onu öpmüyordu,tek isteğim onu izlemekti. gözlerimi yavaşca açtım,onu görüyordum karşımda sadece onun o güzel yüzünü, kumral düz saçları yastığa dağılmıştı.. birden o da gözlerini açtı. gözlerine bakıyordum ,simsiyah o gözleri beni eritiyor hayatımdaki tüm dertleri, gelirken yaptığım planları unutturuyordu. yataktan hafifçe doğruldum:
-kahvaltı yaptın mı ki sen ?
-beraber yaptık ya bitanem
-bi bi bitanem mi?
her ne kadar makjazsız olsa da kıpkırmızı dudakları vardı, bembeyaz dişlerini göstererek gülümsedi:
-evet sen benim bitanemsin artık
iyide ben onu sevmiyordum ki yada aşık değildim benimki sadece ona muhtaçlık. yoksa aşk bu muydu?
sanırım düşünmem gerekti, yataktan kalktım sessizce ve şaşırmışçasına kapıya doğru yöneldim. bana seslendi
-bişeyler söylecek misin?
gardolabın dışındaki aynadan yansıyordu görüntüsü, arkamı dönmedim ama ,onu o şekilde izleyebiliyordum. vereceğim cevap çok önemliydi ve bunu çok iyi biliyordum:

pıtırcıkla 1 yarım dönem aynı evde kaldık ama hiç beraber yatmamıştık.o üşümesin diye duvar kenarına ben geçtim. kolumu yana doğru uzattım. başını kolumun üstüne koydu ve yanıma yattı. hayal etmediğim olaylar iyice sürprizlerle dolu olmaya başlamıştı. bana döndü baktı, aynı anda bende ona bakıyordum öyle bir laf etti ki tüm planları alt üst etti, geleceğimizi değiştirdi:
-insanlar gelecek için hep plan yapar ama hayatı değiştiren asıl şeyler planlayamadığımız şeylerdir.
-haklıs... dedim ve ikimizinde gözleri kapandı.onu yalnızca kolumun altında değil, artık dudaklarımda hissediyordum.