Vesveseler iyice artmış artık kendime hakim olamıyordum, hani bi kızı arzularsınız ya beyler işte öyle pencereye çıkmayı arzu ediyordum ve dayanamadım pencereden bakmaya başladım bomboş arsaydı birşey görünmüyordu birden yürüyen birini gördüm eve doğru yaklaşıyordu ama suratı görünmüyordu tamamen ona dikkat kesilmiştim yavaş yavaş yürüyerek geliyordu , biraz daha yaklaştığında tanıdım kim olduğunu. gelen ibrahimdi eli yüzü kan içinde hüngür hüngür ağlıyordu. görünce şok oldum ne işi vardı ki burda niye gelmişti acayip merak ediyordum ve korkuyordum, en samimi arkadaşımın ağzı yüzü kan içinde tırnaklarından kan damlıyordu ve matkaap diyerek ağlıyordu, hemen kapıdan çıktım hızlı hızlı ona doğru koşmaya başladım ben çıkarken dayım duymuş çıktığımı arkamdan bağırıyordu matkap gitme gel diye , dayı o arkadaşım yaylada o da vardı ona da musallat olmuşlar eve sokalım diyip koşmaya devam ettim ben ona koştukça bi türlü ulaşamıyordum ama az kalmış gibi hissediyordum ki birden kendimi yerde buldum.
düşmüştüm dayım düşürmüştü beni dur matkap dedi ve birşeyler okumaya başladı kafamı ibrahime çevirdiğim de ibrahimin çığlıkları artmıştı dayı okuma diye bağırmaya başladım ama dayım hem bana sarılmış hemde okumaya devam ediyordu. karşımda en sevdiğim arkadaşım çığlık çığlığa ağlıyordu. dayım sürükleye sürükleye geri çekmeye başladı beni ama hiç olmadığım kadar güçlüydüm sanki gücü yetmiyordu bana en son okumayı bitirip gücü yettiği kadar kafir diye bağırmaya başladı. dayım bağırdıkça sanki sesi ibrahime azap oluyordu ancak beynim tamamen işlevini yitirmiş gördüğümü gerçekten ibrahim saniyordum ta ki birden şekli iğrenç bir varlığa dönüşene kadar. öyle pis bağırarak çığlık atıyordu ki o varlık kulaklarımızı acıtıyordu artık dayım beni sürüklemeyi bırakmış beraber eve doğru koşuyorduk ifrit hala azap duyarak çığlık atıyordu sonun da eve varmıştık eve girer girmez dayım tokadı bastı bana, sana söylediklerimi yapmayacaksan sık kendi kafana bizi uğraştırma diye bağırdı, özür dilerim dayı kendime engel olamadım dedim geç içeri üstünü başını değiştir geliyorum ben dedi. kendisi de gidip poşetten sirke suyuna birşeyler okuyarak evin kapısına ve penceresine dökmeye başladı

Ya zaten yalan da MK çocuğu hani kanıtlar nerde? gibik ilkokullular da gaz veriyor güzel güzel diye. Ya ananı gibiyim serkan güzelim sözlük ne hale geldi huur çocuğu seni

Uyandığımda hala bodrum katındaydım dayım başımda okuyordu ancak içimde karşı koyamadığım bi amaç vardı , dışarı çıkmak. Ayağa kalktım dayım nereye gidiyorsun diye sordu dışarı gidiyorum dedim kolumdan tuttu saçmalama gel şuraya diyip beni oturtmaya çalıştı ama içimde dayıma karşı acayip bi kin vardı elimden gelse onu öldürürdüm hatta öldürsem mi diye düşündüm bir an sonra elimi elinden kurtarıp kapıya doğru koştum yeniden dayım bacaklarıma vurup düşürdü beni tokat vurmaya ve okumaya çalışıyordu içimde ki öfke okyanuslar gibi büyüktü ve dayımın elini kırdım. Evet kırdım elini hemde tek hamlede öyle güçlü hissediyordum ki kendimi sanki herşeyi kaldırmaya fırlatmaya gücüm yetecekmiş gibiydi. Dayım kolunun acısıyla yerde feryat figan ağlıyordu hemen dış kapıya doğru koştum ve kapıyı açtım, kapıyı açtığımda gördüklerim karşısında şok oldum muhzeyni kollarını açmış kendini eve siper etmişti sanki hoca okuyup karşıya doğru üflüyordu yerler de masa büyüklüklerinde kayalar taşlar vardı , koşarak çemberin dışına çıkmaya hamle yaptım , yerlerde hareketsiz duran garip bedenler vardı. Çemberin dışındaysa beni cezbedecek şekilde gel diye bağıran binlerce ses vardı , ve karşı şerlilerden kimse bana taş, kaya ya da et fırlatmıyordu hatta çemberin içindekiler bana şerli gibi dışındakiler ise benden birileriymiş gibi geliyordu çemberin dışına doğru yürümeye devam ettim hoca zaten beni görmüyor gibiydi ama o okudukça çemberin dışından çığlık sesleri geliyordu. Bir an hocayı da öldürmem gerektiğini düşündüm ve hocaya doğru koşmaya başladım onu da öldürmeliydim ıstırabım ancak öyle dinecek gibiydi. Hocaya yaklaştığım vakit muhzeyniye benzeyen bir varlık karşıma çıktı ve beni öyle bir ittirdi ki evin kapısına kadar geri uçtum, hocaysa hala beni görmüyor gibiydi.

Beyler kusura bakmayın yarım saat geciktim devam ediyorum şimdi.

hani oç kanıtları

Kardeş kusura bakma ama ilk entry attığın zaman 20 dkda bir atardın şimdi günde 1 tane atıyon 1haftadır bitiremedin bizimi gibiyon anlamadımki amk

Ananı cinler gibmiş panpa kusura bakma

seri ol bacını siqerim

Yalanlarını gibiyim anlat panpa
edit:huurnun oğlu seni kanıtlı yazmışın dabbe fragmanı gibi cin resmi var orda. 10 sayfa oldu nerde kanıt ???

kardeş hikayenin sonunda teyzemi s**tim tarzı bi şey yazacaksan hiç yazma amk

devamı yarın beyler boşuna beklemeyin isterseniz

Ulan imam hatip e gidiyorsun bide cinlerin üstüne kızgın yag döküyorsun kusura bakma ama. Yarragi yemeyi haketmisin

Beni neden rahatsız ediyorsunuz dedim, yine sadece öleceksin dedi. Sinirli ve alaycı bi şekilde günlerdir öleceksin öleceksin diyorsunuz ama bana birşey yapabildiğiniz yok, ancak bu böyle devam ederse ben sizi öldüreceğim dedim. 3 ifrit gülmeye başladılar istifimi hiç bir şekilde bozmak istemiyordum. Ben size ne yaptım dedim sözcü cin bana , kabilemizden bir cini yaktın dedi. Nasıl yakmışım dedim. Üzerine kızgınlık döktün dedi, ben zaten tahmin ediyordum yoksa hangi cini nasıl yakacaktım. Bilerek yapmadım beni rahatsız ediyordu , haneme benim iznim olmadan gelmişti dedim. Seni rahatsız eden bizim kabilemizden değildi, seni rahatsız edenler senin dininden olanlardı dedi. Çok şaşırmıştım benim dinimden olanlar beni neden rahatsız etsinler ki, aynı zamanda da elim zayıflamıştı. Benim dinimden olanlar beni rahatsız etmişlerse sizin kabilenizden birinin ora da ne işi vardı dedim. Ağaç dibi eviydi dedi. O zaman yapacak birşey yok dedim bunu der demez sinirlenmeye başladılar yerde ki kumlar fırtına çıkarmış gibiydi üzerime resmen kum yağıyordu gözlerimi kapatmıştım her ihtimale karşı geri adımlar atıyordum çizgiyi geçmemek için muhzeyni arka da beni bekliyordu sesini çıkarmıyordu. Kum fırtınası durduktan sonra geri onlara doğru yürüdüm çok kızmışlardı galiba. Seni bu gece alacağız dedi korkmaya başlamıştım içimde ki özgüven kaybolmuştu resmen. O sırada muhzeyni bana doğru gelmişti ve o da gitmek istiyordu ilerde ki kalabalık ikimze doğru bakıyorlardı ama ben gitmek istemiyordum durdum içimden bana güç ver allahım diyerek dua ettim yeniden çizgiye doğru yaklaştım ve başka yolu var mıdır diye sordum. Ya bize katılacaksın ya da seni alacağız dediler. Size katılmam nasıl olacak dedim, ilerde ki kalabalık açıldı ortalarında bi koltuk vardı sözcü ifrit koltuğu gosterip oraya gideceksin dedi. Gidince ne olacak dedim bu alemde kalacaksın dedi öyle bir şey olmayak tüm kabilenizi yakacağım dedim 3 ifrit birden yine gülmeye başladılar artık dayanamadım euzu besmele çekerek şu ayetleri okudum ;
Lekad halaknel insâne fî ahseni takvîm
Biz, gerçekten insanı en güzel bir biçimde yarattık.

kanıt nerde oç

okumadan eksiledim çok uzun oçe

Aha yaragi yedik korkunclu hikaye

adres ver lan emuna guyduğum laptop yollayacam

kardeşim sırf + vermek için kayıt oldum gerçekten iyi yazıyosun şu amk sığırlarına aldanma eline koluna sağlık devdıbını 4 gözle bekliyorum

Rezerveddin cindoruk

bi sigara molası beyler