Dayımla bizim eve doğru yola çıktık. ibrahimin gitmesinden dolayı benim artık umidim iyice tükenmişti. Batuma gidip onu bulmak imkansızdı. O yokken de bu işin çözülmesi çok zor görünüyordu. Ee dayı napacağız dedim dayım kendinden çok emin şekilde yarın bu işi tamamen bitireceğiz dedi nasıl dayı ibrahim de yok ortada dedim. Merak etme zaten tılsımı ortadan kaldırdık tek yapmamız gereken ifritleri yakmak ve yeni bir anlaşma yapmak dedi, onu nasıl yapacağız dayı çok güçlüler dedim, bişey demedi sadece kafasını sallıyordu. Bi süre sonra bizim eve gelmiştik yukarı çıktık babamla sarıldık daha sonra dayım ibrahimin daha önce bu eve gelip gelmediğini sordu. En son 1 sene önce ailesiyle kavga edip gelmişti dedim. Evi didik didik aradık evde tılsım var mı diye, birşey bulamadık. içim rahatladı biraz en azından kendi evimde birşey yoktu. Dayımla yatsıyı kılıp birşeyler yedik. Uyu dinlen yarın yolumuz uzun dedi, nereye gideceğiz dayı dedim şeyhimin yanına gideceğiz o bu işi çözecek diyip telefonla biryeri aradı randevu gibi birşey aldı. Dayı şeyhin kim nerde oturuyor dedim. Anadolu illerinden birinin ilçesinde oturuyordu hatta adı türkiye çapında bilinir. X ilçeli x x efendi olarak bende biliyordum daha önce bizim şehrimize bi camiye vaaza gelmişti hatta elini öpüp hayır duasını bile almıştık. Vakit kaybetmeden hemen dayıma yatak serdik bende kendi yatağıma yattım uyudum. Sabah babam uyandırdı ne oldu baba dedim kalk dayın hazırlanıyor kahvaltı hazırladık birşeyler yiyin sonra namazı kılın öyle çıkacaksınız dedi. Kalktım önce banyoya girip duş aldım, kendi evimde duş almayalı baya olmuştu, en son bodrumda da duş aldığımı düşünecek olursak burası beni çok rahatlatmıştı. Ben çıktıktan sonra dayım girdi o arada ben kahvaltımı ettim dayım çıkınca namazımızı kılıp yola çıktık. Bu sefer annemi almadık zaten diğer seferinde niye gelmişti anlamamıştım. Yola çıkmıştık şehir bize 5 saat uzaklıktaydı yani saat 11 gibi orda olacaktık. Dayıma annemi neden zütürdüğümüzü sordum, gerekirse onunla da ritüel yapacaktık ama gerek kalmadı dedi. Yolda konuşa konuşa dayımın dediği şehire vardık ardıdan ilçeye gittik. Güzel bi ilçeydi şehir gibi biyerdi. ilçenin içinde 15 dakika gittikten sonra durduk biraz ilçeden çıkmıştık hatta. Dayım şeyhle kesinlikle çok saygılı konuşmamı elini öpmemi ve o sormadıkça konuşmamı istedi.

Bu ayeti okuyunca acı acı bağırmaya başladı ve bende ardından ekledim. Canımı yalnızca benim rabbim alır ey kafir . O acı cektikçe benim gücüm yerime geliyordu dilim daha çok dönmeye başlamıştı. Yine ekledim ;Ben size isteyerek hiç birşey yapmadım ve bana olan zulmünüze devam edersiniz sizi cezalandıracağım. Böyle diyince gülmeye başladı aciiz diyerek gülüyordu ve güldükçe sinirim bozulmaya başlamıştı aniden Bismillahirrahmanirrahim diye bağırarak gözlerinin içine baktım ve yine acı çekmeye başladı o acı çektikte deniz dalgalanmaya başladı ama bi sıcaklık yoktu sanki rüya da değil gibiydim sanki ruhlar aleminde beni oraya çekmiş gibilerdi. Birden yüzümde bi tokat hissettim herşey karardı sanki gözlerimi açtığımda dayım bana sarılarak hem gülüyor hemde ağlıyordu. Hoca ise okumaya devam ediyordu.
Gözümü açtım ne oldu dayı dedim rüya görüyordun iletişim mi kurdun dedi evet dayı türkçe konuşuyorlardı dedim. Türkçe konuşmuyorlardı sen öyle sanıyordun , vakia 60. Ayeti isteyerek mi okudun dedi evet dayı lise2 de vakia suresi ödevimdi dedim dayım gülümseyip bi bardak su getirdi
Detaylıca anlatmamı istedi herşeyi anlattım ve artık korkmadığımı söylediğim. Oğlum ruhlar aleminde olduğun için insani duygularını pek gösteremezsin, yani maddi alemde görürsen korkabilirsin fazla cesur olma dedi. Tamam dayı dedim. Bana karşımda ki şerlinin bidaha ki sefere adını öğrenmemi ve kabilesini sormamı istedi. Kabilesini bilmiyor musun dayı o kadar ritüel yaptınız dedim, biliyoruz oğlum ama emin olmak istiyoruz dedi. Sonra abdestlerimizi alıp hep beraber kur’an-ı kerim okuduk sabah namazını kılıp uyuduk. Rüyamda anormal birşey görmedim sadece aşık olduğum kızı gördüm onla da normal geziyor dolaşıyorduk. Saat 10 gibi dayım uyandırdı. Gel biraz dışalı çıkalım rahatlarsın dedi. Ben hemen ayaklarına baktım çünkü artık paranoya olmuştum gerçekten dayım mı değil mi emin olamıyordum , o da bunu anlamış olacak ki gülümsedi sor istediğini cevaplıyım hadi dedi. Rabbin kim dedim Allah dedi peygamberin kim dedim sağ elini kalbine zütürüp muhafazid (s.a.v) dedi. inşallah sensindir dayı diyip güldüm. Dışarı çıktık nereye gideceğiz dayı dedim. Buralardayız biyere gitmeyecez köyü gezelim sohbet edelim biraz normale dönmeni istiyorum dedi. Peki dayı dedim, istersen sigara içebilirsin yanımda rahat ol dedi. Bu olayların iyi yönleri de varmış dayı diyip güldüm , dayım da güldü ama garip adamdı dayım. Hiç dişlerini görmedim gülerken, sessizce gülerdi az yerdi az uyurdu. Dayı ne zamandır doğru düzgün birşey yemedik bugün iyi birşeyler yiyelim dedim olur dedi. Biraz daha yürüdükten sonra köyü üstten gören manzarası muhteşem olan biryere çıktık köyü kuş bakışı görüyordu bu etrynin sonun da içine düştüğüm ırmağın fotoğrafını ve köyün de uzaktan fotoğrafını atacağım.

Esselamu aleyküm dedi ve aleyküm selam dedim nerede olduğumu sordum mana alemindesin dedi ismin nedir dedim muhzeyni diye seslenebilirsin dedi yine de güvenemiyordum zira daha önce de müslüman çağırmıştık ama yerine kafir ifrit gelmişti. Rabbin kimdir dedim Allah dedi daha da sorguya çekecek halim yoktu bu sırada beni bilmediğim bi yere zütürüyordu, sesi titreşim gibiydi yani sanki manen yoktu ama iletişim kurabiliyorduk. Çok yürüyecek miyiz diye sordum az kaldı dedi beni koruyacak mısın dedim evet dedi, beni rabbim korur muhzeyni dedim karşılık vermedi. Bi süre daha yürüdükten sonra bir topluluk gördüm muhzeyni bana mecbur kalmadıkça ayet okumamamı dua etmemi istedi çünkü bu onlara zarar veriyordu ve sanırım biz zarar vermeye değil anlaşmaya gelmiştik. Beyler size komik gelebilir ama benim babam milli görüşçüydü ve o dönemler sürekli ak partiye kızardı kafir amerika ile anlaşmamı olur kafir sözünde mi durur diye, benimde bilinçaltıma kazınmış muhzeyni öyle diyince içimden direk kafirle anlaşmamı olurmuş diye geçirdim. Daha sonra muhzeyni beklememi istedi , seni öldürmesinler dedim tedirgin bi şekilde bu sefer o bana vakia 60.ayeti okudu bende gülümsedim. Muhzeyni topluluğa doğru yaklaşmaya başladıkça o topluluktan yükselen sesler çoğalıyordu, suretlerini göremiyordum uzaktım ama sesler artmaya başladı muhzeyni iyice yaklaşınca yere bir çizgi çekti ve bağırmaya başladı onun bağırmasıyla orda ki yüzlerce cin dönerek bize baktılar gözleri muhzeyniyi görmüyordu hepsi çok sinirli bir şekilde bana bakıyordu ve birden bana doğru gelmeye başladılar. Ayet okumak ve okumamak arasında kalmıştım ama muhzeyni onlara çok yakın olduğu için okumak istemedim zarar verirler ona diye. Hepsi üzerime geliyorlardı ama muhzeyninin çektiği çizgiyi geçemiyorlardı galiba muhzeyni de güçlü bir cindi. Ardından muhzeyniye 3 adet çok uzun boylu şerli yönlendi , kalabalık olduğu yerde bekliyordu. 3 tane şerli muhzeyni ile birşeyler konuşuyorlardı ve konuşmanın harareti çok fazlaydı muhzeyni hiç istifini bozmadan sadece la ( hayır ) diyordu. Sanırım bi konu da anlaşmaya çalışıyorlardı. O sırada muhzeyni bana yöneldi hızlıca yanıma geldi , seninle konuşmak istiyorlar sakın korkma dedi zaten çok aşırı korktuğum da söylenemezdi. Ne konuşacaklar dedim ya seni içlerine çekmek isteyecekler ya da bedel isteyecekler dedi. Tamam nasıl konuşucam dedim çektiğim çizgiye doğru git ve onlara istediğini sor onlar seninle anlaşır ama sakın ola ki çizgiyi geçme ve sakın ayet okuma dedi. Bu ayet okumama işi canımı sıkmaya başlasa da çizgiye doğru yürümeye başladım, çizgiye yaklaştıkça uzun boylu ifritlerin suretleri belli oluyordu, anladığım kadarıyla birtanesi kadın ifrit diğer ikisi de erkek ifritti. Kadın ifritin suratında bir peçe ve örülmüş gibi görünen iğrenç yağlı gibi saçları vardı. Erkek ifritler ise yine rüyamda gördüğüm gibi öküz kafası gibi kafaları ve dumanlı gözleri vardı. Birinin kolları maymun kolu gibiydi diğerinin kolu ise incecik ve tüysüzdü.

Onlara yaklaştıkça öfkeyle beni bekliyorlardı, çizgiyi geçmemeye özen gösteriyordum ve çizgiye yaklaştım. Artık iletişim kurabilecek yakınlığa gelmiştim ve ilk olarak söze girdim. isminiz nedir ? sadece kolları maymun kolu gibi olan ifrit cevap verdi ismini burda yazmayacağım kendisinden sözcü ifrit diye bahsedeceğim. Sözcü ifrite kabilesinin adını sordum ve kabileyi de söyledi kabilenin adını karışıklık olmasın diye sallama bi kelimeyle belirteceğim , kelam kabilesiydi. Bunlar dayımın merak ettiği şeylerdi , kendisi neden muhzeyniye sormadı neden bana sordurttu bilmiyordum.

Birden beni ırmağa doğru sürüklemeye başladılar, ayaklarımı bastırıyordum gitmek için ama dayanmak mümkün değildi ırmağa atacaklardı beni artık ve tek düşündüğüm annemdi ben ölürsem napardı. yüzlerce ses kahkahalar atarak ve tailun diyerek ırmağa sürüklüyorlardı beni yapacak birşey kalmamıştı bikaç metre kalmıştı ırmağa , bir an aklımdan hani benim enerjim yüksekti beni mi kolpaladı bunlar korkmuyum diye geçirip dayıma sövdüm artık ırmağa bir adım kalmıştı son kez tüm gücümü toplayıp avazım çıktığı kadar bağırarak besmele çekip bağıra bağıra nas suresini okumaya başladım. çenemi kitlemeye çalışıyorlardı ama ben gücüm yettiğince okumaya devam ediyordum. kollarımdan tutan cinin sanki gücü azalmış gibi kollarımı bırakmak üzereydi ve kendimi son kez toplayarak boğazım yırtılacak şekilde bağırdım : Minelcinneti vennâs

Keskin bi sessizlik oldu ne kollarımı tutan cin kalmıştı ne de diğer gülen kahkaha atıp eğlenen cinler kalmıştı ırmağın bir adım yakınındaydım ve gözlerim kararmaya başladı
uzaklaşmaya çalıştım halim kalmamıştı ve kapandı gözlerim,su yutuyordum hissediyorum ırmağa düşmüştüm ama tek kulaç atacak halim bile kalmamıştı. artık sadece gözlerim değil bilincimde kapanmaya başlamıştı dibe battığımı hissediyordum ırmağın içinde ama hiç birşey yapamıyordum. cinler öldürememişti ama kızılırmak öldürecekti beni. bilincim tamamen kapanmak üzereyken birşeyin beni yukarı doğru çektiğini hissettim ama ne olduğunu anlayamıyordum sadece yüzeye doğru çıkıyordum ama o sırada bilincimi tamamen kaybetmişim sistem kapanmıştı.

Uyandığımda hocanın evindeydim beni yatırmışlardı annemde yanımdaydı dayım kur'an okuyordu annemde elleriyle yüzümü okşuyordu. uyandığımda öyle sevindi ki kadıncağız. bir kaç öksürmeden sonra konuşabildim. bana ne oldu dayı dedim dışarı çıkmışsın bize sormadan sonra da şerliler seni ırmağa çekmiş boğacaklarmış ama bi çoban görmüş koşa koşa buraya geldi durumu anlattı biz geldiğimiz de sen ırmağın kenarındaydın birden düştün ırmağa biz onlar düşürdü sandık ilk başta. arkandan hoca efendi atladı çıkardı seni sudan dedi. dayı ilk cümle de ne dedin ? bize sormadan mı çıktın dedin ? evet çok kızgınım sana dedi. dayı dalga mı geçiyorsun kendin odadan çıktın istersen biraz dışarı çıkabilirsin demedin mi bana ne demek oluyor şimdi bu ? dedim.
Dayım beti benzi attı bembeyaz oldu söylediği tek şey ben değildim oğlum.

Tepeye çıktığımız da köye bakıp gerçekten güzel bi köy olduğunu düşündüm, dayım telefonda biriyle konuşuyordu sanırım yengemdi. Bi sigara yakıp oturdum dertli dertli içmeye başladım. Rüyamda gördüklerimden sonra kendime güvenim gelmişti biraz, en azından ifrite acı çektirmeyi başarmıştım kendi başıma. Dayım neler yapmazdı kim bilir diyordum içimden o sırada dayım seslendi matkap hadi gidelim yemek yiyelim diye peki dayım dedim kalktık sallana sallana geliyorduk ama aklıma takılan sorular vardı. Dayı dedim bu kabile beni ne şekilde öldürmek istiyor yani bi fantezileri var mı dedim gülerek. Sanırım yakarak öldürmek istiyorlar dedi, peki dedim o zaman beni neden buz gibi ırmaga attılar, nasıl yanacaktım ki ırmakta dedim. Bunca olana şaşırmıyorsunda ırmağın kaynarlaşacağına mı inanmıyorsun matkap, eğer o gün okumasaydın gücünjü toplamasaydın o ırmak kazan gibi kaynayıp seni de içinde haşlayacaktı dedi. Tüğlerim diken diken oldu öyle söyleyince. Doğru diyordu işin tek ilginç yanı ırmağın kaynaması diye düşünmek aptallık olurdu. Peki dayı anlatsana biraz dedim şu annemden aldığın kitabı neden aldın ve nasıl bi kitap dedim. Oğlum o kitap orjinal el yazması hamaylı dedi içinde havas ilmi yazılıdır ve herkeste bulunacak bir kitap değildir, ayrıca eğer kullanmayı bilirsen en iyisi de olursun en rezili de olursun yani kitap annenin kaldırabileceği bi kitap değildi onda kalması sakıncalı olurdu. Küçükken yaptığı 1-2 ritüel haricinde bi ilmi bilgisi yok annenin o yüzden onda kalması da artık bişeye yaramazdı. Kitap bende duruyordu o yüzden ama annene vasiyet edildiği için onun izni olmadan kullanamıyorum dedi . söyledikleri beni iyice şaşırtıyordu. Peki dayı senin tövbe etmene sebep olan şeyler neydi , bende az çok biliyorum bu işleri teorik olarak benden saklama dedim. Oğlum senin bildiklerin derya da damla dedi sen yine de söyle dayı dedim. Bak dedi bu işlerde gerçekten allah dostu değilsen ve bu işlerle uğraşıyorsan kibrine kapılırsın önce kendini ilah sanarsın. Sana bir iki iyilik yaparlar emrini gerçekleştirirler , sonra onların kölesi olursun. Ben ufak tefek işlerimi hallettirirken kalbimde küçük bi kibir hissettim. O gün bıraktım böyle şeyleri , ne hayra kullandım ne şerre. Yapmak isteseydim yapmaz mıydım , elbette yapardım belki türkiye de en iyisi olur paraya para demezdim ama ahiretim yanardı hatta belki dünya hayatım bile yanardı dedi ve rica etti kesinlikle ritüel yapmamamı istedi. Zaten meraklı değildim kendi başıma ritüel yapmaya tamam dayı dedim.