kantinde kızla

kesişiyordum. o da bana bakarak 'ardımı tokatlamana müsaade' edebilirim sinyalini veriyordu. uzun zamandır kimsenin tarlasını sürmemiştim..

sürekli erteliyordum. üşeniyordum terziye gitmeye. tabi çakma kot aldığım için, kotun cebinin birinin delik olması o kadar umrumda olmadı. ama bazen şaşırıyordum hangisi yırtık hangisi yırtık değil diye. kotumda yeniydi, alışmaya başlıyordum, sonuçta tek cep yeterliydi benim için.

kızla hala kesişiyorduk. inceden gülümsüyordu. herşey yolunda gidiyordu. telefonum çaldı, arkadaş arıyodu. cebimden çıkardım telefonu, 'kantindeyim lan,gel' dedim. kapama tuşuna bastım. kızla hala kesişiyorduk. telefonu cebime koydum. ama seçimim yanlış cepti. delik cebime koymuştum telefonu. ve telefon paçalardan süzülüp yere düştü. kızın gülümsemesi kesilmişti. yerdeki telefonuma bakıyordu. eğildim. telefonu aldım. tuş kilidini açıp kapadım, saate baktım. ve arkamı dönüp kantinden çıktım. hoşçakal bebek.

o gündür kızı görmüyorum.

cebim hala delik.

artık alıştım ama.

sen adamsın

memlekete gidince annem diker nasılsa