kanseri siktim attım soruları alayım

geçmiş olsun panpa ölümsüz oldun .

neyse durağa geçtim benim ev o zaman küçükyalıdaydı. durakta otobüs beklerken kafamı çevirdim o da ne?bizim hemşire. benim suratıma salak bi gülümseme çöktü. öyle bakıyordum o geldi yanıma.

- hayırdır nereye kaçıyosun? dedi. bende
- merak etme evdekileri bi ziyaret edip gelicem dedim.
- sen ne tarafa gidiyorsun? diye sordum.
- hiç sorma.ben karşıda oturuyorum. yakacık'ta dedi.
- bende küçükyalıda oturuyorum. dedim.
- zor olmuyor mu ordan gelmek? dedim.
- ne yapabilirim ki.burada kiralar çok pahalı ancak orda oturabiliyorum ama alıştım dedi. sonra çantasından ona aldığım kitabı çıkartıp;
- kitap okuyorum yolda. dedi gülümseyerek.

otobüs geldi bitane 123U.hurdaya çıkmış halk otobusu. bende bindim beraber onunla oturduk yan yana. dikkat ettiyseniz hep bizim hemşire diye bahsediyordum şu zamana kadar.. çünkü adını o gün öğrendim. kendisini ifşa etmeyeyim ceren olsun adı.yok yok olmasın. herkezinki cerendi zaten. neyse
- ya ben senin adını bilmiyorum daha dedim. ismin ne?diye sordum.
- sibel(atıyorum) dedi.
o benim adımı soyadımı yaşımı herşeyimi biliyordu. dosyama hergün ne ilaç aldıgımı felan yazıyordu.
- memnun oldum. dedim sonra gülüşmeler felan. yalnız mı yaşıyosun ailenle mi diye sordum. sonra kafasını bana çevirdi.
- sence ben kaç yaşındayım? diye sordu.
- 24 hadi bilemedin 25. dedim.

kuzenimle eniştem her ikisi de 30 yaşında biri kolon biri de deri kanseri panpa.
senin adına çok sevindim.
sorum şu şimdi enişteme 6 ay verildi ama çok düşük dozda kemoterapi alıyor çok erken teşhis edilmiş.bir kür daha verilirse almam falan da diyo, napsak-ne etsek nasıl davransak bilemiyrz bazen?
bu konuda da yardımcı olabılecek seyler yazar mısın?

bastı kahkahayı.
- çok teşekkür ederim bak şimdi mutlu ettin beni.30 yaşındayım. dedi.
- hayatta inanmam ver kimliğini bakıcam. dedim.
biraz daha konuştuktan sonra boyle kimliğini çıkarttırdım çantasından. sonra suratım düştü birden.. sormama gerek kalmadan gördüm..
evet.. tahmin ettiğiniz gibi evli yazıyordu nüfus cüzdanında...

ben elimde kimliğini çevirdim iki üç kez. sonra dayanamadım sordum:
- kocan ne iş yapıyor? diye
elini uzatıp çekti aldı hemen.
- bilmiyorum. dedi..
- nasıl bilmiyosun?
- bilmiyorum. bilmekte istemiyorum.
- anlatmak ister misin?
- nesini anlatayım. belçika'ya kaçtı gitti. sonra arayıp ben boşanmak istiyorum dedi.bi dahada ne sesini duydum nede yüzünü gördüm.. dedi.
gözleri sulanmıştı. kafasını önüne eğdi. bende kolumu omzuna attım. kafasını yasladı omzuma. acaip hissediyordum ne denirdiki şimdi.. sustuk..bende yakacık a kadar gittim onunla.
uyuyakalmıştı omzumda..

ulan dedim kendi kendime. nasıl bi huurçocuğudur ki böyle güzel, işi gücü olan çalışkan, konuşmayı seven, güleryüzlü birisini bırakıp kaçar..

neyse..son durağa geldik. bende kıpırdandım biraz. uyandı sibel. şaşkın şaşkın komik bi ifadeyle baktı. gidiyor musun? dedi.bende hayır sen gidiyorsun. dedim gülümseyerek. doğruldu baktı bi etrafına aa gelmişiz. dedi..

panpa fena sardı amk hızlı anlat

bu arada büyük geçmiş olsun çok pis duygulandım

beraber indik otobüsten. indiğimiz yer de bi tarafta bildiğin orman yolun karşısıda oldugu gibi site. ugur mumcu diye bi yer. oyle yolun kenarında ayakta durduk biraz. nerde oturuyorsun dedim. gösterdi apartmanı.6.kat dedi. hava da bi tuhaftı. soğumuştu birden. sonra baktı bana:

- gel bende kal bu gece dedi. bende tereddüt ettim biraz sonra
- tamam. neden olmasın dertleşiriz biraz. dedim

girdik apartmana asansöre bindik.bi kadın daha bindi bizimle asansöre.ben bastım 6.kata. kadında 3 e bastı sonra sibel de 5 e bastı. sonra bana bakıp göz kırptı. sonra 6.katta inip girdik eve. bana çok dedikoducu bi kadındır yandakı bınada oturuyo o yuzden oyle yaptım dedi.

@114 saol panpa. bende kımse dinlemiyor diye yavas yavas takılıyordum. nasılsa en az altı ay yazarım ben daha çok şey var anlatacak.

neyse girdik eve.sen otur ben geliyorum şimdi. dedi.girdi odasına ustunu değiştirdi.ne içersin dedi. kahve var türk kahvesi yapiim mi dedi. olur tabi dedim.az şekerli olsun diye seslendim arkasından o mutfağa giderken.o içerideyken etrafı süzdüm biraz.bi insanın yaşadığı yerden az cok çıkarım yaparsın nasıl birisi oldugu hakkında. kütüphanesi doluydu belliki okumayı seviyordu. kenarda gitar vardı bi tane ama kötü bi gitardı. görüntüsünden belliydi. bende uzandım aldım. akordunu yaptım. telleri paslanmıştı. belliki bi hevesle alınmış sonra kenara atılmıştı.

ben gitarın akordunu yaparken bi anda sibel ve erkek arkadaşı odadan çıktılar. ne olduğunu bile anlamadan önce sibel ellerimi bağladı arkadaşı da gitarın sapını zütüme soktu. o günden sonra anladım ki kanseri yenmenin çaresi maun ağacında gizli. çünkü gitar maun ağacındandı

bende biraz ugrastıktan sonra sevdiğim bi parça vardı d'amelia adında.onu çaldım kendi kendime.tam bıraktım arkamı döndüm elinde tepsiyle öyle bakıyo bakıyo bana. seviyo musun gitarı dedim. oturdu sonra:
-şu andan sonra evet. dedi
gülümsedim. uzattı kahvemi. bende koltuğun yanına uzanıp çantamdan sigaramı çıkarttım. yaktım bitane. baktı bana. bunu yapma ama dedi. kaşlarımı kaldırdım. nooldu der gibisinden. sigarayı dedi. bende bak sibel ben bunu 14 yaşıman beri içiyorum ve başıma gelen bu meret yüzünden diil.ki benim röntgenlerimi sen benden daha çok biliyosun ciğerlerim sapa sağlam dedim.
güldü tamam ama ben bilmiyorum ona göre dedi.

çok geçmiş olsun panpam

@120 aynen panpa. inan kafa çok rahat şimdi. hatta abartyım taktan bi bardak kahveyi bile öyle bi içiyorum ki gören bu ne lan diyip gidip alıyor. hayattan zevk almayı öğrendim.en taktan şeylerin bile tadı bi başka artık..

neyse.. sonra konuşmaya başladık biraz. balıkesirdeymiş ailesi. sonra bu orda başlamış devlet hastanesinde işe.bu kimliğinde yazan soyadını taşıdığı o.ç.yle tanışmış. yazın gelmiş bunların oraya tatile. sonra evlenmeye karar vermişler. istanbula tayinin istemiş gelmiş evlenmişler. meğer herifin belçikada bi hatun daha varmış.1 yıl sonra kaçıp gitmiş buna da bisürü borç taksit felan bırakıp gitmiş. ayrılmak istiyorum ama ulaşılamıyor şerefsize dedi. bana bi faydası olmadı.ne bir hediye. hadi onu geçtim evlendikten sonra iki güzel söz bile söylemedi dedi. insan bi tane çiçek almazmı dedi saksıda bi menekşeye bile razıydım ben halbuki ama yok işte ne bileyim kandırıldım dedi..bi yandanda gözleri doldu ama ben anladımki o gözyaşları üzüntüden değil öfke ve nefrettendi..

üzme bizi panpa geçmiş olsun.

sonra aniden ne yiyelim diye sordu. bende sen ne yaparsan onu yiicez dedim. gitti baktı bi mutfağa tavuk var. pilav yapayım yanına olurmu dedi. bende misafir umduğunu diil bulduğunu yer diye salakça cevap verdim. sonra aa ekmek kalmamış ben gidip alayım hemen dedi. bende dur sen ben giderim dedim sigarada almam lazım dedim. sonra bana bakkalın yerini tarif etti. çıktım bende dışarıya.

geçmiş olsun panpa