kankamla aramızda başlayan tuhaf

umarim bitmemistir panpa devam et

ve evet beyler, bugüne kadar geldik ve olayımız halen aynı devam ediyor. banumla her fırsatta skype ya da tango aracılıgıyla konuşuyor, görüşüyoruz. her ne kadar birbirimizden uzakta olsak da, birbirimizi hissedebiliyoruz. evet siz nesiniz şu anda, sonuc ne? diyeceksiniz belki de. ama ben bu büyünün bozulmaması için, bu heyecanın kaybolmaması için klişelere bulaşıp, banuya herhangi birşey sormuyor ya da ona herhangi bir teklif zütürmüyorum. cünkü korkuyorum, bu büyünün, bu güzelligin böyle birşey yüzünden bozulabileceginden korkuyorum. ayrıca bazı şeylerin illaki kelimelerle ifade edilmek zorunda olmadıgını, hic bir kelime, hicbir söz kullanmadan da sadece gözlerle, bakışlarla hissedilebilecegini düşünüyorum, ve ben bunu hissedebiliyorum, gercekten...

türkiyeye geldigimin ilk günlerinde yine bol bol konusuyor, o günlerimizden bahsediyor, bir daha ne zaman bulusuruz acaba diye sohbetler ediyorduk. ama asıl olay yaklasık bir hafta sonra olmuştu, bir kez skype ta görüselimle baslayan bu olayımız, artık iyice rayından cıkmıs, her gün, mümkünse her saniye skype ta görüsme olayına dönmüştü. hatta o kadar abartmıştık ki, skype rekorumuz saate ulaşmıştı. evet evet yanlış duymadınız beyler, tek seferde 14 saat. işin ilginç tarafı da birbirimizden hiç sıkılmıyorduk, ara ara acaba benden sıkılıyormudur, acaba bu kadar acmasak mı diye içimden gecirsem de, banudan gelen skype istekleri onun da sıkılmadıgını aksine hosuna gittigini gösteriyordu.

@97 okumuyosan ne yarak arıyosun gibtir git oc

bunları oturup okuyanlar varmı ya

devam et panpa

ardından hemen oturdugumuz yerden kalkıp ilgili kapıya dogru yaklaştık. banuma son kez sarılıp, onu son kez öpüp, tekrar ardıma bakmadan kapıdan gectim. cünkü tekrar tekrar ardıma bakmak beni cok üzücekti, o yüzden bunu normal bir durummuş gibi kendime kabul ettirip hemen ucaga dogru ilerlemem gerekiyordu. üzülmemeyi her en kadar başaramasam da, hemen uçağa geçmiş, türkiyeye dogru havalanmıştım artık...

cünkü veda moduna girmek, o an ikimiz icin de cok üzücü, o güne kadarki tüm mutlulukları zedeleyici bir ortam yaratıcaktı bence. ve dedigim gibi yapmış, gayet normal bir şekilde havaalanına ulaşmıştık. check in işlemlerimi hallettikten sonra, yaklaşık yarım saate yakın bir vaktimiz oldugunu görünce bir şeyler içelim diyerekten starbucks a oturduk banumla. orada da yine selfie lerimieze devam ettik, türlü komiklikler, şebeklikler derken veda anı yaklaşmıştı...

ertesi sabah uyandıgımızda, ben tekrar bi duş almış, ve zaman keybetmeden evden cıkmıştık. trenle havaalanına gecmemiz en az bir saat sürüyordu cünkü, ve ucagımı kacırmamam gerekiyordu. dışarıda trene binmeden önce ayaküstü birşeyler atıştırmış, o günki kahvaltımızı bu şekilde yapmıştık. trene binmeden yine bir sürü selfie çekip, ikimize dair anılar yaratıyorduk. trende giderken bebegim basını omzuma koymus, o son beraber dakikalarımızın tadını cıkarıyorduk. banudan ayrılmak üzere oldugum için içimde ne kadar buruk bir duygu olsa da, olayı fazla dramatize etmeden, fazla duygusallaştırmadan, bu şekilde mutlu ayrılmak için, arada espriler yapıyor, o anki veda havasını hissettirmemeye calısıyordum.

huur cocugunun biri seri eksilemiş kim lan o çıksın ortaya neresine batmış acaba

bu sefer beraber soyunup girmiştik banyoya, banu arkamdan gelmemişti yani. burdaki ayrıntıları geciyorum beyler yine tahmin edebildiginiz üzere cok güzel zaman gecirmiş, 40 dakikaya yakın banyoda kalmıştık. çıktıgımızda banunun ıslak tenini, saclarını kurutmak istiyordum. her ne kadar elimden havluyu almak istese de ona vermemiş, banunun tenini, saclarını kendi ellerimle kurutmustum. hatta bebegim hasta olmasın, sacları tamamen kurusun diye havludan sonra elime sac kurutma makinasını da almış, banumun saclarını tamamen kurutmuştum. ardından da yatagımıza uzanıp, yine tatlı sohbet ve öpücüklerimiz eşliginde, beraber uyanacagımız son sabaha dogru uykuya dalmıştık... zaman geciyordu, cok güzel ama bir o kadar da hızlı geciyordu...

artık almanyada son günüme geliyordum, günler bu kadar güzel geçerken, her güzel şeyin bir sonu oldugu gibi banumla gecen günlerim de sona gelmişti. artık sadece bir gecemiz kalmıştı. o geceyi de yine en iyi şekilde geçirmeliydik, hatta durabildigimiz kadar uyanık kalmalıydık. o gece yine birçok şey konuşmuş, yatagın üzerine uzanıp birnirimizi birbirimizi milyonlarca kez öpmüştük belki de. ve son kez beraber duş almaya karar vermiştik.

devammm

herneyse o gece banuyu kendi ellerimle beslemiş, bebegimin karnını doyurmuştum. sanırım banunun da hiç yaşamadıgı birşeydi bu, çünkü ikide bir şu an prenses gibi hissediyorum kendimi, bu duruma inanamıyorum, bana kendi ellerinle pizza yediriyorsun diyip duruyordu. oysa bilmiyordu ki, o zaten prensesimdi benim, ve ona pizza yedirdigim anlar, ondan çok beni mutlu ediyordu belki de. açıkçası hiç yaşamadıgım duygulardı bunlar, yani birine hizmet etmek, onu rahat ettirmek, onun için herşeyi yapmak, onu mutlu edebildigini görmek benim için muhteşem bir histi...

@84 caps çok panpa ama atamam buraya

aksam oldugunda yine biraz acıkmış, o gece de pizza söylemeye karar vermiştik. açıkçası banu acıkmıştı, yani ben pek aç degildim ama onun aç olmasına dayanamazdım, hemen pizzayı söyledik, pizza geldiginde banu benim de yememi istiyordu ama ac olmadıgım için ben daha cok onun yemesini istiyordum. ve buna bir çözüm bulmuştum. evet banuyu kendi ellerimle adeta bir bebek gibi besliycektim, cünkü aksi taktirde ben yemiyorum diye banu da yemeyecekti. hemen işe koyulup, elime aldıgım pizza dilimini banuya yedirmeye başlamıştım. banunun ısrarıyla arada bir parça kendim ısırıyor, ama ardından en az üç kez banunun ısırmasını istiyor, ve ısrarcı halimle de bunu başarıyordum. tabi arada birer yudum da kola, pizza kolasız gitmez beyler ahahah.

Niye yazmıyon yaragam

Caps yok mu panpa ya

orda bebegimden yine bir oral istegim olmuştu, ve beni hiç kırmayarak, hiçbir karşılık vermeyerek hemen işine koyulmuştu banum. an an aldıgım hazzı anlatamam ama beyler, yani üzerimden sıcacık su akıyor, gözlerim kapalı, ve bebegim beni mutlu ediyor, yaşamayan bilemez bunu... 5-6 dakikanın sonunda, yine sonuca ulaşmış, ve o mutlulukla banyodan çıkmıştık. kurulanıp, giyinip bilgisayarın başına geçmiş, ve ardından kahvaltımızı yapmıştık. günlerimiz bu şekilde çok güzel geçiyordu...

reserved panpa devam et