Bir hafta geçiyor.

Büyük gün!

Editör başlıyor konuşmaya:

"Yayınevimizin tüm editörleri, özenle yazılarınızı okuduk. Yeri geldi güldük, yeri geldi duygulandık. Çok sivri dillisin. Halk bizi şikayet edebilir ama sizi kaçıramayız. Aramıza hoş geldiniz. Kitabınızı yayınlıyoruz."

ARAMIZA HOŞ GELDiNiZ. KiTABINIZI YAYINLIYORUZ

Sonunda sekiz senelik emeğim sonuç veriyor.

Babamı arıyorum. Hangi dangalak o kitabı basmayı kabul etti deyip gülüyor. Şaka bir yana tebrik ederim diyor.

Kitabımın peynir ekmek gibi satacağından eminim.

Ünlü oldun Gia!

Koskoca yazar olacağız hâlâ fuhuş otelinde kalıyoruz.

Oradan çıkmam lazım ama para yok.

Gece oluyor.

Beyler hepinizden özür dilerim. Çalışıyorum. Bu hafta çok yorulmuştum. Şimdi yeni uyanabildim. Dediğim gibi rahat olun bu hikaye asla yarım kalmayacak.

ayrıca mesaj atan, entrylere cevap veren herkese mutlaka geri dönüş yapmaya çalışıyorum. Teşekkür ederim hepinize.

Dayıma ettiğim laflardan sonra annem kafayı yemiş.

Tabi annem de babamın kafasını ütülemiş.

Babam da dayanamamış anneme: "Senin de kardeşinin de anasını avradını gibeyim. Sus bir kadın!"

Sonra annemle babam başlamış laf dalaşına.

Kestik...

Tartışmayı duyan dayım tekrar bize gelmiş, annemi almış zütürmeye çalışınca babam dayımı hastanelik etmiş.

Ben gelince eve, sinirini benden çıkardı.

Beni evden kovdu.

Para da suyunu çekiyor, nerede kalacağım amk şimdi ben?

Tam evden çıkıyorum ki editör arıyor.

E:Gia bey?
Gia: Efendim hocam.
E:Size iyi bir haberim var. Kitabınızı peynir ekmek gibi sattı. Stoklarımız tükenince 50.000 adet daha basma kararı aldık. Hesabınıza bakın isterseniz. Paranızı yatırdık.

Piyangoyu vurdun oğlum Gia!

Hesaba 100.000 TL yatmış.

Basıp, Bodrum'a gidiyorum. Biraz tatil iyi gelir herkese.

Telefonuma bakıyorum.

Instagram'da 5.000 takipçim var.

Ebesinin sağ ayağı kadar mesaj gelmiş.

Öyle kızlar yazmış, mesaj atmış ki.

Hey yavrum hey.

Ama Bodrum'dayım. Telefonla hiç uğraşamam.

Şimdi denize girme zamanı.

Giriyorum denize girmesine de etraf kaslı erkek kaynıyor bize kim baksın.

Beyin ilk bakışta görünmüyor ki.

Çıkıyorum denizden, sahilde yürürken şezlongda biri uzanıyor. Ne göreyim!

Evet beyler hikaye burada bitmiştir. Söz verdiğim gibi bitirdim. Biraz geç oldu dediğim gibi kusura bakmayın.

Bir süre yeni hikâye yazamayacağım. internetim bitecek ama döndüğümde, uzun soluklu, hayatınızda iz bırakacak kesitler barındıran bir yazı ile tekrar döneceğim.

Nick6 giren, mesaj atan, cevap veren ve yazılarımı okuyan herkese teşekkür ederim. Hepsini bir bir okuyorum.
Her şey gönlünüzce olsun.
Ben gayri intihari adam. (Gia)

Gürcü olduğu belli olan bir kadın.
(Gürcü kadın=Gk)

Gk:Bir şeye ihtiyacın var mı?
Gia:Ne gibi?
Gk: Karı gibi. istersen ben geleyim, istersen aşağıdan seç
Gia:Yok, kalsın.

Vay amk fuhuş oteline düştük. Şimdi polis basmasa bari diyorum.

Sabah olur olmaz direk yayınevine gidiyorum.

Editörün odasına giriyorum. Meşgul ama yine de davet ediyor yandaki koltuğa.

Bir kadınla konuşuyor.

Kadını süzüyorum şöyle göz ucuyla.

Kıvırcık ve gözlüklü. Fuları var. Nedense o fular bana hiç iyi şeyler hissettirmiyor.

Kadında şöyle göz ucuyla bana bakıyor.

Pek güzel değil lakin izlemeye devam ediyorum kadını.

Editörün sesi ile kendime geliyorum.

Durumu anlatıyorum kitabın taslağını istiyor. Bir hafta sonra size olumlu veya olumsuz bir yönde dönüş yaparız diyor.

Tamam diyorum ama param sınırlı. Nerede kalacağım bir hafta boyunca?

Gelen Şevval.

Artık kaçış yok. Anlıyor o kitabın yazarı olduğumu.

Hafiften utanıyorum.
Şevval de oturuyor diğer okurlar ile sohbet ediyoruz.

Dağılıyoruz sonra.

Mesajları cevaplıyorum Instagramdan.

Ev adresimi bile veriyorum okurlarıma.

Çok geçmiyor eline birasını alan geliyor.

Okurlarım ile iç içe yaşıyorum.

Bazen bir kadın geliyor yemeğimi pişiriyor, bazen bir çift geliyor yan odada ciks yapıyor.

Günler böyle geçerken, kapım çalıyor bir akşam.

Garson mumları getirip yakıyor.

Güller nerede huur çocuğu.

Çok geçmeden bayan garson geliyor. Elinde bir kâse bir de gül var.

ilk başta kâsenin içindeki gül yapraklarını masaya serpiyor, sonra gülü Şevval'e verip,"karşınızda oturan yakışıklı beyefendi'den" diyor.

Oo çok fena zütüm kalkıyor.

Aferin aferin bu garsonlar işi biliyor. Bahşişi hak ettiler.

Şevval utanıyor. Gülümsüyor. Hay ben senin ağzını yerim.

Şarabı biraz fazla kaçırıyor. Anlıyorum kafası dönüyor biraz. Hesabı ödüyorum. Garsonlara 200er lira bahşiş bırakıyorum.

Şevval koluma giriyor. Onu kaldığı otele zütürüyorum.

Yok abi yürüyemez bu kız. Mecburen odasına çıkaracağım. Odasına bırakıp giderken, "Gitme." Diyor.
Kalıyorum.

Omzuma yatıyor.

Bir an geçmişimden utanıyorum. Kendimi gül yaprağı üzerindeki tak böceği gibi hissediyorum.

Elini yanağıma koyuyor, bana şöyle diyor:

"Asla yara izlerinden utanma. Çünkü yara izleri bir ölüm kalım savaşının sonucunda kazananın sen olduğunu gösterir."

Savaş değil diyorum. Kalem izi diyorum.

"Kalem yarası kutsaldır." Diyor.

Çıkıyorum odasından.

Mecbur bize o otel görünüyor. En ucuzu o.

O gece kalıyorum, sabah kalkıp dışarı çıkıyorum,tam otelin kapısından geçerken, editörün yanında gördüğüm kadını görüyorum.

Göz göze geliyoruz.

Bana baktıktan sonra şöyle bir otele doğru manidar manidar bakıp yoluna devam ediyor.

Rezil olduk yine!

Editöre bahsederse adımız pekekente çıkar.

O gün de geçiyor, ertesi sabah otelin camından baktığımda o kadın yine yoldan geçiyor.

Bu kadarı da tesadüf olamaz. Koşarak aşağı iniyorum. Kadını takip etmeye başlıyorum.

Çok değişik bir çekiciliği, yürüyüşü var.

Güzel bir kafa yaşadığı da belli.

ikinci el kitapçılara giriyor sürekli. Ben de giriyorum ardından. Yani eşşeklik yapıyorum.

Takip ettiğimi anlıyor.

Hayırdır derecesine bakınca şöyle diyorum.

Gia:Beni yanlış anladınız. O otelde bulunma sebebim..

Lafımı yarıda kesiyor.

Elime bir kitap tutuşturup çıkıyor.

Kitaba bakıyorum:

Benim kitabımı okuyan bir kadın.

Piraz binlik yapayım deyip yan şezlonga da ben uzanıyorum. Uzanmadan önce kaçıncı sayfada kaldığına bakıyorum.

161. Sayfayı okuyor.

Orada tesadüf ile ilgili yazdığım denemem var.

Nasıl olsa o yazıyı ezbere biliyorum.

Kadın bana pas vermeyince sesli bir şekilde okuyorum ezberlediğim denemeyi;

"Tesadüfler bazen şart olur. Başını alıp gidersin gitmesine de şans yanında kalmaz her zaman. Yalnızlık bir buz parçası gibi keser bileğini. Buz erir suya dönüşür, bedenin erir yalnızlığın hammaddesine dönüşür... "
yazar: (bkz: gayri intihari adam)

Dönüp bana bakıyor.

Şöyle diyor.

"Bu kitap yeni çıkmadı mı ya nasıl ezberledin hemen?"

Ne yalan uyduracağım şimdi.

Direk yazarı olduğumu söylesem zevki kalmaz.

"Hiiç ezberlemiştim işte." Diye geçiştiriyorum.

Sohbet ilerliyor.

isminin Şevval olduğunu öğreniyorum.

O da bana ismimi soruyor.

züte geldin Gia.

ismim Gia diyorum.

Şüpheleniyor kız ama ısrar etmiyor.

Sohbetimiz on numara. Akşam olacak birazdan. Kızı yemeğe davet ediyorum. Paran bol Gia. Şeytanın bol olsun.

Yemekten önce kafama dank ediyor.

Pansuman yaptıracağım daha!

Şevvale durumu anlatıyorum.
"Önemli değil, beraber yaptırır oradan geçeriz" diyor.

Gidiyoruz hastaneye. Kimliği uzatıyorum. Sıramı alıyorum.

Tuvaletim geliyor anasını satayım.

Sıra kağıdını kıza verip lavaboya gidiyorum.

Lavaboda kafama dank ediyor.

züte geldin Gia!

Sıra kağıdında ismim soy ismim yazıyor.

"Gayri intihari adam"

Lavabodan dönüyorum.
Şevval kağıda bakmıyor bile. Yüzünde şaşkınlık da yok. Oh be diyorum. Soy ismime bakmamış.

Pansumanı yaptırıp yürüyoruz.

Hangi restoranda yiyeceğiz yemeği?

Para bol Gia. Gidip kıza simit meyve suyu alacak değilsin.

Gözüme kestirdiğim en lüks mekana giriyoruz.

Şevval yemekleri beklerken çıkarıp kitabı okumaya başlıyor.

Vay amk yazdığımız kitap kadar ilgi çekmiyoruz.

Otel işi boş Gia, kendine ev al diyorum.

Gidiyorum bir emlakçıya küçük ve bahçeli bir ev buluyorum.
200.000 lira diyor eve.
Ev acayip hoşuma gidiyor.
75.000 lirayı peşin veriyorum.
Diğer aylık satışlarla alırız tamamen diyorum.

Artık okurlarım ile ilgilenme vakti.

Bodrum'da imza günü yapacağımı duyuruyorum.

imza günü geliyor. Oturuyorum masama. Kuyruğun sonu görünmüyor anasını satayım.

Herkesle iki sohbet ediyorum kısacık, kitabını imzalıyorum, fotoğraf çektirip başka kişiye geçiyorum.

Keyifler yerinde fakat imzala imzala sıkılıyorum amk.
iki kalem bitiyor.
Saat gece 00:00
Daha kuyruk var.

Kalkıp gitsem ayıp olur bitirmeden kalkamayacağım.

5-10 kişi kalıyor en son.

Onların kitabını da imzalıyorum oturup iki sohbet ediyoruz hep birlikte.

Birisi geliyor masamıza

Postacı geliyor.

Bir mektup getirmiş. Şeyma'dan gelmiş mektup. Şöyle yazıyor.

"Anlaşılan fuhuş oteli işletmek seni sıktı. Şimdi kendi evinde başlamışsın o işlere... ... "

Ulan nereden bulaştık bu kadına.

Telefon çalıyor.

Arayan Şevval. "Müsait misin yanına geliyorum." Diyor.

"Gel" diyorum.

Elimdeki mektubu masaya bırakıp kendime bir bardak viski dolduruyorum.

Yan odamda iki liseli yiyişiyor.

En son Şevval geliyor.

Şevval'e de bir bardak viski doldurmak için kalkıyorum.

Şevval'in dikkatini masadaki mektup çekiyor.

Alıp okumaya başlıyor.

Bir gün bakıyorum ki 200 sayfa yazmışım.

içinde kendi hayatımdan kesitler, Şevval'e şiirler ve Şeyma'ya küfürler var.

Kalkıp bir banyo yapıyorum. Sakallarımı kesip saçlarımı topluyorum. Kitabı alıp yayınevine gidiyorum.

Kitap sorgu sualsiz bir haftaya yayınlanıyor. ilk baskı 20.000 adet.

Şevval hâlâ içimde bir ukte.

Birgün isimsiz bir mektup geliyor.

"3 gün sonra akşam Bodrum'da sahilde ol."

iyi de senin adın ne,seni nereden tanıyacağım ben amk.

Neyse dediği tarihte çıkıyorum sahile.

Dolaşıyorum sahilde. Elinde yeni kitabım olan bir kadın geliyor.

Yeni kitabımın adı: "Kalem yarası kutsaldır."

BiR AY GEÇiYOR ARADAN

Yanağımda bir öpücük hissediyorum ve kulağıma bir şey fısıldanıyor:

"KALEM YARASI KUTSALDIR GiA."

Açınca, kalemi görüyor. Tahta, eski ve berbat görünümlü.

Bir an duraksıyor.

Gözlerimin içine bakıp:
"Şaka mı yapıyorsun?" Diyor.

Allah Allah. Niye beğenmedi şimdi bu.

Gia:Yok. Şaka yapmıyorum. Benim yazı yazmaya başladığım ilk kalemim bu. Gözümde çok değerlidir.
Şeyma:Demek gözünde çok değerli?
Gia:Evet.
Şeyma:(Kalemi ortadan ikiye kırıyor)
Duraksıyorum bir an. Beynimde şimşekler çakıyor. Ne diyeceğimi bilemiyorum. En son başlıyorum konuşmaya.
Gia:Bak kızım sen ne düşünüyorsun bilmiyorum ama ben maneviyat adamıyım. Süslü ve cıvık hediyeler ile işim olmaz lakin sen bir şairin ilk kaleminin ne kadar değerli olduğunu anlayamayacak kadar acizsin.

Şeyma (Üzerime yürüyor, tokat atacakken kolunu yakalıyorum)

O kadar sinirliyim ki Şeyma'nın kolunu sıktıkça sıkıyorum.

Şeyma bırak diyor.

Canım yanıyor diyor.

Daha çok sıkıyorum..

Diğer elindeki kalemi saplıyor yanağıma!

Canım çok fena acıyor.

Kanlar üzerime akıyor.

Şeyma gidiyor..

Kalemin parçalarını alıyorum bir taksiye atlayıp doğru hastaneye.

Yanağıma dikiş atılıyor.

Yanağım pansumanlı.

Babama ne diyeceğim şimdi ben?

En sonunda eve gidiyorum gitmesine ama durum bildiğim gibi hiç değil. Ortalık karışmış!

Bir anda yüz ifadesi değişiyor.

Tam o anda yüz ifadesi değişiyor.

Tam o arada liseliler yiyişerek odaya giriyor.

Kız fuhuş işini gerçek sanıyor.

Açıklayabilirim demeden tokatı atıp gidiyor.

Haydaa.

Tüm duygularım alt üst oluyor.

Kaç defa ulaşmaya çalışıyorum Şevval'e ama nafile.

Editör tekrar arıyor akşam.

E:Gia bey?
Gia: Efendim hocam.
E: Biliyorsun kitabın çok tutuldu yeni kitap yazmayı düşünmüyor musun?
Gia: Bilmiyorum hocam. Zaten hali hazırda yazılarım var belki derlerim onları.
E: Bekliyorum dostum görüşürüz.

Aradan bir ay geçiyor. Evden bir kez bile dışarı çıkmıyorum. Saçım zaten uzun, saç sakal birbirine giriyor. Etrafıma o kadar ters davranıyorum ki artık eve kimse gelmiyor.

Perdeleri bile kapatıyorum. Kafayı yememek için tüm gün yazıyorum.

Yemekler geliyor.

Peçeteye şöyle yazıyorum.

"Hanımefendiye gül getir,iki adet de mum istiyorum. Mutlaka yapılsın para sorun değil."

Garsona çaktırmadan veriyorum peçeteyi.

Garson uyanık hemen alıyor çaktırmadan.

Yemeğe başlamadan bir tane de şarap istiyorum.

Geliyor masaya yıllanmış bir kırmızı şarap.

Şevvali süzüyorum şöyle.

Dalgalı saçları, kalemle çizilmiş gibi kaşları ve rujsuz hali bile kıpkırmızı olan dudakları var. Saçları dalgalı. Hafif sırt dekolteli bir elbisesi var.

Heyecanlı.

Konumuz ikili ilişkilerden açılıyor.

Daha önce kimse ile bir birliktelik yaşamamıs.

Çocukluk aşkı bile yok.

"Kendimi bildim bileli kitaplar ile iç içeyim. Bu nedenle hiç sosyalleşemedim. Bu tür cıvık ilişkiler bana saçma geliyor. Aradığım hayat kitaplarda." Diyor.

Mimar olduğunu öğreniyorum.

Zaaa en önden aldım arsayı eheheh
Edit : kesin tutar şimdiden
REKLAMLAR
(bkz: luinweev1)

Ananın yarasıda kutsal ;-) XD
☺😊😀😁😂😃😄😐😯😉😈😇😆😅😴😢😡😬😠😕😕😮😣😤😥😦😧😨😵😜😛😳😲😍😒😱😟😞😷😰😩😶😎😓😘😗😝😝😌😖😖😔😪😪😓🙇🙋🙋👴👩👨👧👦😾🙏🙏😺🙀🙈🙊🙏🙎😽💩😾👵💏👮👮💁👲👯👬💁👤💏👺👂💙❤👀👻👻💪💋👅💀💅💇👿👄👣👾💆💃👆👎💖💕👍☝👊💟💔💓💞✋✌💝💜💛💘✊💗💚👌👐👏👋👉👈👇

Aramızda en fazla yarım kol mesafesi var. Önce gülümsüyor. Fakat sonra birdenbire yüzüne korkunç bir ifade takınıyor. Ters bir davranışım olup olmadığımı düşünüyorum. O sırada klemin açılan küçük pakedi yere düşüyor. Paket uçmadan ayağımla basıyorum ve almak için yere eğiliyorum.

Boynumda bir darbe!

Sıcak su dökülüyor ensemden sanki.

Gözüm kararıyor fakat yerdeki kanları ayırt edecek kadar görüyorum.

Kestik...

Ameliyathanede ayılıyorum ve 1-2-3... Narkoz

Tekrar gözümü açtığımda yoğunbakımdayım. Camdan bakan Babam heyecanla anneme sesleniyor. Annem geliyor busefer. Gözü yaşlı, şişmiş ve yorgun. Elimin uyuştuğunu hissedip kaldırmak üzere kıpırdatmaya çalışıyorum. Olmuyor. Bakmak istiyorum, boynum izin vermiyor. Yanımdaki hastayı yan gözle görüyorum. Yaşlı ve hiç kıpırdamıyor. Sonra uzun boylu üç doktor geliyor içeriye. Biri eğilip ensemi kaldırıyor.

(Doktor:D)

D: yara kapanmış.

Gia: (son derece zorlanarak) ne yarası?

D: Birisi size bankta otururken saldırmış. Emniyet çalışıyor fakat faili henüz bulunamadı.

Gia: peki neyim var benim?

Birbirlerine bakıyorlar ve fısıldaşıp bana dönüyor içlerine şişman olanı.

D: Boynunuza saplanan kalemin derine inip omuriliğe zarar vermesi sonucu, sinirsel bir hasar oluşmuş. Elimizden gelen herşeyi yaptık fakat boynunuzdan aşağısı felçli durumda. Üzgünüz...

edebiyat var. nihayet kuzensiz.