Eve gittim. Yönetici ile anlaşmamız güzel olmuştu. Hem mutlu hem huzurlu hem de heyecanlıydım. ilk defa bir kız beni böylesine hislere sevk etmişti. O sırada Lizzie aradı.
L:Hatem nasılsın?
H:iyiyim sen.
L:Sağol. Hazırlıkların tamam mı?
H:Çok heyecanlıyım.
L:Biliyorum. Zamanında bende sevdim birini. Hala seviyorum ama söyleyemiyorum.
H:Neden?
L:Heyecanlanıyorum. Normal konularda bir şey yok ama konuyu ona getirsem aklımda vazgeçiyorum.
H:Seviyorsan konuş bence hiç durma.
L:Öyle mi yapayım dersin.
H:Tabiiki de. Dünyanın sonu değil ya.
L:Heyecanımın sonunda ben biterim ama.
H:Bir şey olmayacak. Kalbini dinle ne diyorsa yap.
L:Teşekkür ederim Hatem.

Şuku manyağı edecem seni devammm

Ertesi gün büyük güne hazırlık için bir restoranta gittim. Parayı bastım. Her şey Açelya için olacaktı. Mumlar, pastalar, mekan süsleri... Çalışanlar ayarlanmıştı. Her şey tıkırındaydı. Mekandan ayrılacakken arkamdan gelen sesle irkildim. içerdeymiş farketmedim.
Y:Hatem!
Yüzümü Yöneticiye döndüm.
Y:Hala bir yanıt alamadım.
H:Hala kulübe devam etmiyorsun.
Y:Sorumun yanıtı?
H:Kulübün devamı?
Y:Hatem!
H:Sen kimsin?
Y:Ben Yönetici.
H:Kimsin dedim?
Y:Benim bir adım yok Hatem! Herkes bana hep Yönetici der. Sorumu cevapla.
H:Yarın Açelyaya evlilik teklifi edeceğim. Yeterince açık mı?
Y:Açelya seni dostu olarak görüyor. Ama Lizzie. O görmüyor. O seni seviyor. Bunu bilmeni isterim.
H:Senden çok iyi bir yoldaş olurdu Yönetici. Seni sevebilirim ama dost olarak. Sen bir hayal uğruna kendini yakacaksın. Biliyorsun.
Y:iyi sözlerin için teşekkürler sana Hatem!

Tak
Tak tak
Tak tak tak
Tak tak
Tak

Bir hafta Lizzienin dediklerini düşündüm. Kaderde bana gülecek olacaktı ki iki gün sonra tanışma yıldönümümüz. Ara ara yanına uğrayıp helallik istediğim babamı uzun zamandır yalnız bıraktığımın farkında ama bu da son turnuvaydı. Yoğun tempomu biliyordu. Silah dükkanına bir kez daha uğradım.
H:Babalık naber ya?
B:iyidir ogul neredesin?
H:Geldim babam ya. Gel sana bir sarılayım.
Sıkıca sarıldık. Özlemiştim koca adamı.
B:Ee ogul. Dükkan çalışıyor mu?
H:Evet babam. Herkes erkek olsa da geliri iyi. Turnuvalara gidiyorum genelde ben artık.
B:Ogul kendini iyi kolla. Yumruk atarlar üzülür. Bana dokunur. Babayım ben.
H:Her kapanmam sen üzülme diye aslan babam benim.
B:Bilirem ogul.
H:Babam bugün para getiremedim kusura kalmayasın.
B:Heç öyle şey olur mu ogul? Sen kendin iyi bak bana yeter.
H:Sağol babam.

Baba hakkinda büyük spoiler geliyor şimdi

Bir sene öyle veya böyle geçti. Yöneticiye asla yanıt vermedim ve bir ay sonra mekanı terk etti. Lizzie ile takılmaya başladım ama gönlüm yine de Açelyadaydı. O ise bu bir senelik süre zarfında başarımızdan ötürü gelen öğrenciler ile ilgilniyor ve hatta bazı erkeklerle takılıyordu. Hatem ile konuşursa da "dostum" demeyi ihmal etmiyordu.
L:Hatem dalgınsın.
Lizzie Türkçeyi sökse de tek iken ingilizce konuşuyordum.
H:Evet biraz.
L:Açelya mı?
H:Sanırım evet.
L:Onu seviyorsun bunu biliyorum.
H:Nereden biliyorsun? (atkafası içten)
L:Bakışlar her şeyi söyler. O yine de seni arkadaşı olarak görüyor. Beni ise sadece para kazanmak için bir yoldaş.
H:ilk anlattığında bana bu durumu senden ekgib olarak bahsetti zaten. Duygusal hiçbir bağ yok. Sen ve ben, onun için sadece birer iş arkadaşıyız.
L:Yine de seviyorsan konuş bence. Unutma bakışlar her şeyi söyler.
Dediğinde gözlerindeki huzursuzluğu sezmiştim.

Ertesi gün kulüpte Yönetici de vardı. Yanına gitmedim. Bir sonraki turnuvaya hazırlık yapmaya başladım. Hız torbasında çalıştım. Biraz ip atladım. Yönetici yanıma geldi.
Y:Hatem!
H:Anlat. Kimsin sen?
Y:Hatem ben seni seviyorum.
H:...
Y:Dediğimi duydun Hatem.
H:Ne diyebilirim şok oldum.
Y:Acele karar vermene gerek yok. Benim gibi güçlü bir kadının yanında güçlü olursun Hatem.
H:Virüs ne?
Y:Virüsü mü öğrenmek istiyorsun?
H:Evet.
Y:Zombi virüsü tamam mı?
H:Zombi mi? Filmlerdeki gibi mi?
Y:Imm evet.
H:Sen çıldırmışsın. Sana kim ödenek sağlıyor bilmem ama ne kullanıyorsanız bende isterim.
Y:Dalga geçme Hatem! Yanıtını verirsin sonra.

Rıfat zarfı aldı ve çıktı.
H:Virüs derken?
Y:Hata yaptım değil mi? Alışkanlık. Var üç beş fikrimiz.
H:Ne virüsü?
Y:Sen kafanı takma.
Düğmeye bastı ve odanın camlar kapandı. Ne dışarısı bizi görüyordü ne de biz onları.
Üzerime yürümeye başladı.
H:Yapma.
Y:Olmaz.
H:Yapma. Zor kullanmak durumunda kalırım.
Y:Çok geç.
H:Sen kimsin?
Y:Ben Yöneticiyim.
H:Uzak dur.
itekledim. Üzerime koştu. Tekrar savurdum.
H:Beni yenemezsin bırak beni.
Düğmeye koştum elime vurdu. Suratına okkalı bir tokat indirdim. Yere düştü. Düğmeye bastım ve elimle korudum düğmeyi. Camlar açıldı. Yazıhaneden çıktım.
H:Ne konuşacaksan yarın kulüpte konuşuruz.
Y:Gitme Hatem.

Üst kattaki yazıhanesine çıktık. Kapıda birisi vardı ve bekliyordu. Heyecanla. Yerinde duramıyordu.
Y:Rıfat?
R:Yönetici, Filizden haber var mı?
Y:Sadece şehirde olduğunu biliyoruz.
R:Sana yalvarırım Yönetici bul onu bana.
Y:Onu buluruz ama sana başka bir görevim var. Benimle gel.
Rıfat denilen adamla beraber yazıhaneye girdiğimde klagib büro beklerdim ama öyle değildi. Sağda solda tuvaller vahşetin resmini çiziyordu. Duvar rengi mide bulandırıcı tonda yeşil ve bir de derli toplu masası vardı.
Y:Rıfat. Bu gruba kattıklarını yadsınamayız artık. Sana bir mekan ayarlandı. Adamların ve dahası da olacak. Bu virüsü bulmanda yardımcı olacak. Hepsi bu zarfta yazıyor.

Bir arabaya bindirdi beni. Bilmediğim bir dilde anlaştılar ve bir tesiste indik. Dışardan bakıldığında bendeki tabuyu yıkmama sebep olmuştu. Laboratuvarlar uzay üssü gibi bir yer değilmiş anladık. içeri girdik.
Ankesör:A
Y:Yönetici izni misafir kabul alımı.
A:iyi geziler Yönetici. iyi ki varsın.
Devasa bir alan içinde lab gözlüklü, beyaz elbiseli insanlar harıl hurul çalışıyordu. Birkaç köşede de silahlı insan nöbet tutuyordu. Üst katta da iki oda vardı. Birinde bilgisayar, diğeri ise yazıhane gibi. Muhtemelen Yöneticinin odası.
H:Adını ne zaman söyleyeceksin?
Y:Belki de hiçbir zaman.
H:Gayriresmi misin resmi mi?
Y:Resmi. Küresel resmiyet.
H:Amerika mı? Rusya mı?
Y:Küresel olduğunu bil yeter.

Sonra okucam panpa rez almis olayim trend olsun gelirim sonra

Bahsettiği imkan neydi, ne kadar etkili olabilir bilmiyordum ama belimizi bükmesin yeter bence. Zaten zor toparlandık darbe yemek istemeyiz. Beni de muhtemelen o imkana zütürecekti bugün.
Y:Hatem gelmişsin. Aslında beklemiyordum.
H:Neden? inandırıcı gelmedim mi?
Y:Kulüple uğraşmak varken.
H:Sadece merak. Acaba nereye gideceğiz diye?
Y:Bir laboratuvara.
H:Ne laboratuvarı?
Y:Sağlık için. Huzur ve refah için laboratuvar.
H:Doktor falan mısın sen?
Y:Aslında bir bilim kadını.
H:Yani doktor.
Y:Nasıl adlandırıyorsan artık. Gidelim mi?
H:iyi bakalım. Gidelim.

Orada biraz yiyip eğlendikten ve tabii Açelyanın beni etkilemesi sayarsak çok güzel vakit geçirdik. Beni etkilediğinin farkında mıydı bundan emin değilim. Tek bildiğim yanındayken mutlu olduğum.
Öyle ya da böyle bir seneyi devirdik. Bir kulüp açtık. içeriyi döşedik aletlerle. ilk çalışmalarımızı da yaptık. Zamanla müşteri gelir sandık. Sadece bir kadın geldi. Adını hiç söylemedi bizde sormadık. Kendine Yönetici diyordu. Nerenin yöneticisiyse artık.
Y:Yönetici
Y:Ben burada bulunmaktan mutluyum. Sizin için özel birkaç durumum var. Belki kurtarır sizi. ilerleyen zamanlarda açmayı düşünüyorum bu konuyu.
H:Meraklandırdın. ileride anlatırsın acelesi yok. Şimdilik ödemeni geciktirme de bizim için yeterli.
Y:Patron adamın hali tabiiki.
H:işler zor dönüyor. Buralar boş olmamalı. Sosyal medyada reklam yapıyoruz hep hayranlar geliyor.
Y:işin kötü yanı da bu olsa gerek ha Hatem!
H:Ne yazık ki.
Y:Yarın seninle gezmeye gidelim mi?
H:Olur.

iftardan önce son up up up

up up up buradan sonra okuyacam up up up

Kendimi toparladıktan bir hafta sonra maçlara çıkmaya başladım. Kazandım. Sadece kazandım. Açelyanın umutlarını, Lizzienin umutlarını boşa çıkarmadım. Üç ay dinlenme molası da almış oldum bu sayede. Yeterince de paramız vardı günü kurtarmalık. Açelya ile yemeğe çıktık. Çok güzel giyinmişti ve her seferinde kalbimi kıpırdatmayı biliyordu ama kafamı kurcalayan tek bir soru vardı. Açelya bana o gözle bakmıyorsa ne olacak?
H:Çok güzelsin her seferinde olduğu gibi.
A:Teşekkür ederim sende çok yakışıklısın. Zaten karizman dillere destan oldu.
H:Var öyle birkaç şey abartmaya gerek yok.
A:Bence var ama sen bilirsin.
H:Sana teşekkürü bir borç bilmem lazım aslında.
A:Hangi konuda?
H:Bu spor müsabakaları konusunda. Kazanılan paralar ve ileri görüşlülüğün hakkında.
A:Yaptığım küçük dokunuşlar sadece. Ama sen dostum...
Bana dostum deme yeter!!!
A:olmasan bu iş olmazdı. En büyük hasılat sende.
H:Biliyorum.

Bir haftaya yakın hastanede kaldım. Açelya benimle yakından ilgilendi. Sonra işi biraz pisliğe vurmuşlar her gün kulüpten bir şeyler çalmışlar ve tek kişilik otel odasında zulalamışlar. isim Lizzie olunca bulamamışlar. Tabii herkes orada kalıyor masrafları düşürmek lazım. Ben bir iki gün odada yattım. Yemeğim ayağıma geldi falan. Bir gece odada Açelya ile tekiz Lizzie nerede bilmiyorum.
A:Korkuttun bizi.
H:Paracıklar paracıklar.
A:Öyle deme. Senden öğreneceğim çok şey var. Lizzie de seni çok seviyor. Bende.
H:Hele şu turnuva dönemini bir atlatalım ondan sonra kapora vermelik paramız olacak.
A:Bu turnuva 9 maç sürecek senin için. Asla kaybetmemen lazım.
H:Biliyorum ve kaybetmeyeceğim.
A:Hatem sen iyi bir dostsun.
H:Sağol sende.

Esselamun aleyküm beyler hikaye var dediler geldik

Babamı aradım.
B:Ogul neredesin? Kulübe de gitmemişsin. Kavga etmişsin hocan söyledi.
H:O muallak benim hocam değil baba. Kendimi toparlamaya ihtiyacım vardı biliyorsun. Açelyadaydım.
B:O kız mı?
H:Evet baba.
B:Ogul sevda işleri aceleye gelmez. Git bir yüzük alasın. Eger seversen teklif edesen. Sana da bu yakışır.
H:Biliyorum baba dediğin gibi yapacağım.
B:Eve ne zaman dönesen ogul?
H:Uzun bir süre para kazanmak amaçlı büyük bir riske girdim Açelya ve Lizzie ile. Onlarlayım bir süre babam ara ara arayacağım ben seni.
B:Bilirem ogul kendine iyi bak.
H:Sende babam.
Telefonu masaya koydum.
A:Duygulandık!
H:Hadi canım.