SENiN AKLiNi gibEYiM OROSOU COCUVU

güzel yazmışsın aga klavyene sağlık sonraki seriyi bekliyoruz

Sonu biraz gotemi geldi devami gelcekmi

güzel hikayeydi bro. Devdıbını bekliyorum.

eline sağlık. tüm hızınla devam et deli oğlan

Yöneticiyi alt etse etse Hatem alt eder.

Reserved

Mekandan oldukça çok erzak çıktı. Eğer bizim yani babamın ekibi bulamazsak hayatta kalma şansımız o kadar yüksekti. Bulduğumuz balta, çekiç ve ateşlilerde bizi koruyacaktı. Artık Yöneticinin yanına dönmemize gerek yoktu. Sadece panzehir için son kez ziyaret edecektik.
M:Ogul. Şimdi Katre diye bir kızım var kendisi Orijinin sakat eşi. Onu vurdular. Bu yüzden hastane yoluna gitmemiz gerek.
H:Ya hastaneden çıkmışlarsa. Belli de olmaz.
L:O zaman onları bulana kadar savaşmalıyız. Arabamız var. Bu zaten bizi koruyacaktır.
M:Gerekirse notlar bıraka bıraka gideriz ogul.
H:Onlara ulaşacağız. Her ne olursa olsun. Onlar bizim de dostumuz artık.
Evet ne olursa olsun. Kim ne derse desin. Gerçek güç insanın içindeki dostlarının üflediği güçtür. Siz siz olun üç silahşörlerle, Hulk Smash ile, Muhteşem Yediliyle ve daha niceleriyle uğraşmayın. Zaten makul olan herkesin umut ettiği şeyi bulması gereken yazılardır. Gerçeklik buradadır, kader çizgisi aşılamaz ama meydan okunabilir. Her türlü hastalığa, ölü bedenlere ve mecazi olarak çürümüş bedenlere karşı. Ve tabii çürümüş düşünceler ve hareketleri karşı tavrı koyulması gerekir.

Bir sonraki hikayenin soru işaretleri nedir bilemeyiz fakat Hatem öfkesinden ödün vermeyecek. Her öldürdüğü zombi çılgınlığa, aptallığa inen bir sille sadece. Açelya muştası ile zombileri, ölmüş fikirleri öldürecek. Lizzie ise hikayede adalet için olacak. Vicdanı ve gerçek oluşu hepimizi onore etmişti. Onore de edecek. iyi ki varsın Lizzie. Bu hikaye senin için geldi. Ve trend oldu neden bilir misin? Gerçekleri kimse sevmez. Dostluğun gücünü kimse aşamaz. Bu yazıyı oku ve gül sadece. Sakın üzülme Lizzieye yakışmaz. Seni seviyoruz Hulk Smash!
---SON---

Ve son part geliyor. Bol ayarlı bu yüzden zaman istiyorum

Babamı vurmadan ateş ediyorduk. Babamda boş durmuyordu ateş ediyordu. Fazla yaklaşan olursa yeri boyluyordu. Bitince çatıdakiler binaya girdik. Karanlıktı ve korkutucuydu. Fakat babam büyük bir hızla merdivenleri inip bizi giriş katta karşıladı.
M:Ogul! Gelinim!
H:Babam benim.
M:iyi ki gördüm sizleri bir kez daha.
H:Canım babam. Ekibinden bahsettin neredeler?
M:Bilemem. Sadece Katre kızım için hastane demişlerdi.
H:Hastanede yaşayanlar var mı ki?
M:Bilemem ogul. Kızımı kurtarmak için feda ettim kendimi en son.
H:Sen ne fedakar bir babasın bee.
M:Sağol ogul. Mekanı süpürmeliyiz. Ne var ne yok almalıyız.
L:iyi dediniz babacım.
M:O zaman iş başına.

Ses verin. Gerçi vermezseniz bile yazarım ben bilirsin

Son ikiye gelmişiz haberim yok.

Lizzie ile birkaç ay sorunsuz kaldık orada. Yine de tedirginlik vardı ikimizde de. Yönetici, bana aşık yine de bu biraz güven veriyor. Ayrıca istediğimiz silahı da kullanma hakkımız var içerde.
Y:Hatem tut şu anahtarı.
Havada yakaladım.
H:Ne oluyor?
Y:Rıfatı biliyorsun.
H:Evet.
Y:Babanın mekanını basacak! Koş yetiş! Bende Rıfatın laboratuvarına gideceğim. Bu mal ihanet edecek bana.
H:Mal deme adam haklı. Lizzie hadi. Gidelim.
Altıma spor araba koymuştu Yönetici. Tam gaz gidiyordum. Lizzie hafif gergindi. Bir bıçağım ve av tüfeğim vardı. Babamın mekanının orada çatıda gördüm onu. Başında yirmiden fazla zombi vardı.
H:Baba! Çekil!
M:Ogul!
Üzerine gelen birkaç zombiyi itti ve sokaktan saldırmaya başladık zombilere.

Soluğu Yöneticinin laboraruvarında aldım.
Y:Kapıları açın.
H:Babam senin mekanlardan birine dalmış galiba.
Y:Kemal mi?
H:Ne Kemali? Memduhtan bahsediyorum.
Y:Şu göbekli adam mı?
H:Evet.
Y:Eee ne olmuş? Zaten virüsü bulduk. Herkes ölecek. Biz hariç Hatem.
H:Panzehirin mi var?
Y:Zehri bulan panzehiri de bulur. Yine de bazı insanların ruhuna dokunamazsın. Herkes de yaramaz bu durum.
H:Ölüme dokunamayız yani.
Y:Bak Hatem! Buradaki işler büyük işler. Gel burada kal. Ben seni koruyacağım. Sana aşığım biliyorsun. Lizzieyi ve Açelyayı da al gel. Burada korunursunuz.
H:Öncelikle Açelyayla ayrıldık. Sana nasıl güveneceğim peki?
Y:Sevgim yetmez mi?
H:Bilemem. Her an her şeyi yapabilir misin?
Y:Senin için iyi olan her şeyi evet.
H:Tamam dediğin gibi olsun.
Üzerine yürüdüm ve masada kıstırdım onu.
H:Ama iş herhangi bir ters duruma dönerse Lizzie için öldün demektir Yönetici. Bu konuda hemfikir miyiz?
Y:Olabildiğince evet.

Bir gün ansızın babamdan mesaj geldi. Ne alaka çözemedim.
"Ogul Hatemim! Seni çok pek severim bilirsin. Ben bu garip baban pek bir şey katamadı sana bunu da bilirem. Ama şunu da bilmeni isterem. Biz bugün Kemal Emicen ile bir halt ettik. Zombik mi ne derlermiş adına yürüyen ceset. Nergiz Yingeni kurtarmaya gittik. Zombikler serbest kaldı ogul. Sen beni düşünme. Biz silahçının oradayık. Kemalin ogulu Orijin ve ekip olarak biribirimizi kolluyoruz. Sen eşin kızımı al kurtar. Beni düşünme. Ben burada iyiyem. Seni çok seven baban Memduh."
Babam belli ki haberleri önceden sunmuştu.
H:Lizzie! Ben şimdi çıkıyorum. Sen evi kilitle kapıyı asla ama asla kimseye açma tamam mı?
L:Neler oluyor Hatem?
H:Anlayacağız.

Üç senelik süre geçti. Ben Lizzie ile evlendim. Babam eski mahallesinin azıcık arkasında bir dükkan açtı yeni. Silah dükkanı. En iyi bildiği iş zaten. Açelya ile yollarımızı benim ona evlilik teklifimin ardından bir sene sonra ayırdık. O tek başına zütürmeye çalıştı kulübü ama iki sene sonra batmış. Dingilin biriyle evlenmiş. Biz ise ayrılırken ki aldığımız paylar ile yeni kulüp açtık. Bu sayede yine garip babama para yollayabiliyordum. O adamın hakkını bu şekilde ödediğimi düşünüyorum.
Beni tedirgin tuhaf olaylar olmadı değil tabii. Açelyayı unutamadım. O dingil ile ne yapıyordur diye düşünmeden kendimi alıkoyamıyorum fakat bunun Lizzieye haksızlık olduğunu da biliyorum. Ve bu koku. Burnumu sızlatan bu tuhaf koku. Nedir bilinmez ama başımıza bela geleceği belli. Her yerden duyulmayı nasıl başarıyor? Bu nasıl bir bela. Hiç bilmiyorum. Aslında hiçbir şey bilmiyorum. Şu iki durum hariç Açelyayı unutamam, Lizzieyi bu duruma kurban etmem. Ben iyi bir adamım.

Panpa şarjım azaldı benim gelirim sonra sen devam et

UP UP UP UP

Tek kaldım ama hikayede bitmeye yanaşti zaten. Sorun yok

O gece yine aynı yere, aynı gece Açelyanın beni bulduğu yere gittim. Arkama bakmadım omzuma dokunur diye. Sesini duyarım bir umut diye. Yine birisi dokundu. Arkamı dönmedim.
L:Bir şey olmayacak. Kalbini dinle ne diyorsa yap. Hatem! Seni seviyorum.
Arkamı dönmedim.
L:Heyecandan sonum olacak Hatem! Bir şey söyle. Yüzünü dön bana.
Yüzümü dönmedim.
L:Hatem sensizlik zor gelir bana. Bak bana.
Yine dönmedim.
L:Gel gidelim bir yere. Uzaklara. Kimsenin bizi bilmediği bir yere. Bir kulüp açalım.
Yüzümü döndüm.
H:Lizzie. Her zaman yanımdaydın. Bugün büyük bir darbe yedim hayattan. O yüzüğü öylece fırlattım. Ne oldu yüzüğe bilmiyorum. Tek bildiğim artık sevdiklerimin yanımda olması. Seni seviyorum Lizzie! Ben sanırım Açelya ile hata yaptım. Sen vardın. Sen olacaksın. Ben seni diliyorum Tanrıdan.
L:Bende Hatem.
Dudaklarıma yapıştı.

Büyük gün geldi çattı. Erkenden restoranta varmıştım. Özel ayarlanmış masama geçtim. Elimle masa altından bir yapınca her şey gelecekti. Yüzüğüm hazırdı bile. Sol cebimden çıkaracaktım.
Nihayet o gözüktü. Hayallerimin sultanı Açelya. Siyah dar kıyafeti ile beni benden almıştı.
H:Hoşgeldin güzellik.
A:Hoşbuldum dostum.
Dostum ne ya?!
H:Nasılız bugün? Bir hoş olmuşsun sen.
A:Teşekkür ederim Hatem. Sende gayet şıksın. Vardır bir sebebi.
H:Bugün tanışmamızın birinci yıldönümü.
A:Kapıyı çekip çarptığın gün.
H:Aynen öyle. Garson!
Elimle masanın altından bir yaptım. Konfetiler uçuşuyor, kemancı adam çalıyor ve pasta geliyordu. Dur bi dakika ya pasta ne alaka? Neyse önünde dizlerimin üstüne çöktüm. Herkes tempo tutuyordu müşterilerden. Kameraya alanlar bile vardı.
H:Benimle evlenir misin Açelyam?
A:Hatem!
Hafiften yüzünü ekşitti. Korktum.
A:Ben seni hep dostum olarak görmüştüm.
Yüzümü ekşittim. Kötü son geliyordu.
A:Ben seninle evlenemem Hatem. Başkasını seviyorum.
Herkesten "Aaa" nidaları yükseldi. Yüzüğü fırlatıp mekanı terk ettim.