Baba hakkinda büyük spoiler geliyor şimdi

Bir hafta Lizzienin dediklerini düşündüm. Kaderde bana gülecek olacaktı ki iki gün sonra tanışma yıldönümümüz. Ara ara yanına uğrayıp helallik istediğim babamı uzun zamandır yalnız bıraktığımın farkında ama bu da son turnuvaydı. Yoğun tempomu biliyordu. Silah dükkanına bir kez daha uğradım.
H:Babalık naber ya?
B:iyidir ogul neredesin?
H:Geldim babam ya. Gel sana bir sarılayım.
Sıkıca sarıldık. Özlemiştim koca adamı.
B:Ee ogul. Dükkan çalışıyor mu?
H:Evet babam. Herkes erkek olsa da geliri iyi. Turnuvalara gidiyorum genelde ben artık.
B:Ogul kendini iyi kolla. Yumruk atarlar üzülür. Bana dokunur. Babayım ben.
H:Her kapanmam sen üzülme diye aslan babam benim.
B:Bilirem ogul.
H:Babam bugün para getiremedim kusura kalmayasın.
B:Heç öyle şey olur mu ogul? Sen kendin iyi bak bana yeter.
H:Sağol babam.

Mekandan oldukça çok erzak çıktı. Eğer bizim yani babamın ekibi bulamazsak hayatta kalma şansımız o kadar yüksekti. Bulduğumuz balta, çekiç ve ateşlilerde bizi koruyacaktı. Artık Yöneticinin yanına dönmemize gerek yoktu. Sadece panzehir için son kez ziyaret edecektik.
M:Ogul. Şimdi Katre diye bir kızım var kendisi Orijinin sakat eşi. Onu vurdular. Bu yüzden hastane yoluna gitmemiz gerek.
H:Ya hastaneden çıkmışlarsa. Belli de olmaz.
L:O zaman onları bulana kadar savaşmalıyız. Arabamız var. Bu zaten bizi koruyacaktır.
M:Gerekirse notlar bıraka bıraka gideriz ogul.
H:Onlara ulaşacağız. Her ne olursa olsun. Onlar bizim de dostumuz artık.
Evet ne olursa olsun. Kim ne derse desin. Gerçek güç insanın içindeki dostlarının üflediği güçtür. Siz siz olun üç silahşörlerle, Hulk Smash ile, Muhteşem Yediliyle ve daha niceleriyle uğraşmayın. Zaten makul olan herkesin umut ettiği şeyi bulması gereken yazılardır. Gerçeklik buradadır, kader çizgisi aşılamaz ama meydan okunabilir. Her türlü hastalığa, ölü bedenlere ve mecazi olarak çürümüş bedenlere karşı. Ve tabii çürümüş düşünceler ve hareketleri karşı tavrı koyulması gerekir.

Bir sonraki hikayenin soru işaretleri nedir bilemeyiz fakat Hatem öfkesinden ödün vermeyecek. Her öldürdüğü zombi çılgınlığa, aptallığa inen bir sille sadece. Açelya muştası ile zombileri, ölmüş fikirleri öldürecek. Lizzie ise hikayede adalet için olacak. Vicdanı ve gerçek oluşu hepimizi onore etmişti. Onore de edecek. iyi ki varsın Lizzie. Bu hikaye senin için geldi. Ve trend oldu neden bilir misin? Gerçekleri kimse sevmez. Dostluğun gücünü kimse aşamaz. Bu yazıyı oku ve gül sadece. Sakın üzülme Lizzieye yakışmaz. Seni seviyoruz Hulk Smash!
---SON---

Ertesi gün büyük güne hazırlık için bir restoranta gittim. Parayı bastım. Her şey Açelya için olacaktı. Mumlar, pastalar, mekan süsleri... Çalışanlar ayarlanmıştı. Her şey tıkırındaydı. Mekandan ayrılacakken arkamdan gelen sesle irkildim. içerdeymiş farketmedim.
Y:Hatem!
Yüzümü Yöneticiye döndüm.
Y:Hala bir yanıt alamadım.
H:Hala kulübe devam etmiyorsun.
Y:Sorumun yanıtı?
H:Kulübün devamı?
Y:Hatem!
H:Sen kimsin?
Y:Ben Yönetici.
H:Kimsin dedim?
Y:Benim bir adım yok Hatem! Herkes bana hep Yönetici der. Sorumu cevapla.
H:Yarın Açelyaya evlilik teklifi edeceğim. Yeterince açık mı?
Y:Açelya seni dostu olarak görüyor. Ama Lizzie. O görmüyor. O seni seviyor. Bunu bilmeni isterim.
H:Senden çok iyi bir yoldaş olurdu Yönetici. Seni sevebilirim ama dost olarak. Sen bir hayal uğruna kendini yakacaksın. Biliyorsun.
Y:iyi sözlerin için teşekkürler sana Hatem!

Babamı vurmadan ateş ediyorduk. Babamda boş durmuyordu ateş ediyordu. Fazla yaklaşan olursa yeri boyluyordu. Bitince çatıdakiler binaya girdik. Karanlıktı ve korkutucuydu. Fakat babam büyük bir hızla merdivenleri inip bizi giriş katta karşıladı.
M:Ogul! Gelinim!
H:Babam benim.
M:iyi ki gördüm sizleri bir kez daha.
H:Canım babam. Ekibinden bahsettin neredeler?
M:Bilemem. Sadece Katre kızım için hastane demişlerdi.
H:Hastanede yaşayanlar var mı ki?
M:Bilemem ogul. Kızımı kurtarmak için feda ettim kendimi en son.
H:Sen ne fedakar bir babasın bee.
M:Sağol ogul. Mekanı süpürmeliyiz. Ne var ne yok almalıyız.
L:iyi dediniz babacım.
M:O zaman iş başına.

O gece yine aynı yere, aynı gece Açelyanın beni bulduğu yere gittim. Arkama bakmadım omzuma dokunur diye. Sesini duyarım bir umut diye. Yine birisi dokundu. Arkamı dönmedim.
L:Bir şey olmayacak. Kalbini dinle ne diyorsa yap. Hatem! Seni seviyorum.
Arkamı dönmedim.
L:Heyecandan sonum olacak Hatem! Bir şey söyle. Yüzünü dön bana.
Yüzümü dönmedim.
L:Hatem sensizlik zor gelir bana. Bak bana.
Yine dönmedim.
L:Gel gidelim bir yere. Uzaklara. Kimsenin bizi bilmediği bir yere. Bir kulüp açalım.
Yüzümü döndüm.
H:Lizzie. Her zaman yanımdaydın. Bugün büyük bir darbe yedim hayattan. O yüzüğü öylece fırlattım. Ne oldu yüzüğe bilmiyorum. Tek bildiğim artık sevdiklerimin yanımda olması. Seni seviyorum Lizzie! Ben sanırım Açelya ile hata yaptım. Sen vardın. Sen olacaksın. Ben seni diliyorum Tanrıdan.
L:Bende Hatem.
Dudaklarıma yapıştı.

Büyük gün geldi çattı. Erkenden restoranta varmıştım. Özel ayarlanmış masama geçtim. Elimle masa altından bir yapınca her şey gelecekti. Yüzüğüm hazırdı bile. Sol cebimden çıkaracaktım.
Nihayet o gözüktü. Hayallerimin sultanı Açelya. Siyah dar kıyafeti ile beni benden almıştı.
H:Hoşgeldin güzellik.
A:Hoşbuldum dostum.
Dostum ne ya?!
H:Nasılız bugün? Bir hoş olmuşsun sen.
A:Teşekkür ederim Hatem. Sende gayet şıksın. Vardır bir sebebi.
H:Bugün tanışmamızın birinci yıldönümü.
A:Kapıyı çekip çarptığın gün.
H:Aynen öyle. Garson!
Elimle masanın altından bir yaptım. Konfetiler uçuşuyor, kemancı adam çalıyor ve pasta geliyordu. Dur bi dakika ya pasta ne alaka? Neyse önünde dizlerimin üstüne çöktüm. Herkes tempo tutuyordu müşterilerden. Kameraya alanlar bile vardı.
H:Benimle evlenir misin Açelyam?
A:Hatem!
Hafiften yüzünü ekşitti. Korktum.
A:Ben seni hep dostum olarak görmüştüm.
Yüzümü ekşittim. Kötü son geliyordu.
A:Ben seninle evlenemem Hatem. Başkasını seviyorum.
Herkesten "Aaa" nidaları yükseldi. Yüzüğü fırlatıp mekanı terk ettim.

Eve gittim. Yönetici ile anlaşmamız güzel olmuştu. Hem mutlu hem huzurlu hem de heyecanlıydım. ilk defa bir kız beni böylesine hislere sevk etmişti. O sırada Lizzie aradı.
L:Hatem nasılsın?
H:iyiyim sen.
L:Sağol. Hazırlıkların tamam mı?
H:Çok heyecanlıyım.
L:Biliyorum. Zamanında bende sevdim birini. Hala seviyorum ama söyleyemiyorum.
H:Neden?
L:Heyecanlanıyorum. Normal konularda bir şey yok ama konuyu ona getirsem aklımda vazgeçiyorum.
H:Seviyorsan konuş bence hiç durma.
L:Öyle mi yapayım dersin.
H:Tabiiki de. Dünyanın sonu değil ya.
L:Heyecanımın sonunda ben biterim ama.
H:Bir şey olmayacak. Kalbini dinle ne diyorsa yap.
L:Teşekkür ederim Hatem.

Ses filan bulunur mu? Ses verin

içeri giren Açelya ve Lizzie idi. Şaşırmadım. Beni hiç bırakmadılar burada zaten.
H:Hanımlar bir adam bu kadar önemsenir mi?
A:En çok kazandıranlarda ise önemsenir. Seni pamuklara sarmak gerek.
H:Ne zamandır baygınım?
L:iki aydır.
H:Ne?! iki mi? Şaka olmalı herhalde.
A:Şaka yapılacak durumda değilsin. Eksiğimizi Lizzie ile kapattık zaten.
L:Planınızda ben de varım artık.
H:Hoşgeldin aramıza Lizzie. Babam nerede?
A:Ona hiç söylemedik. Basında bilmiyor. Senin telefonundan instagrama eski birkaç fotoğraf yükledim. Kavga ettiğimiz grup çıldırdı.
H:iyi kalkmak istiyorum.
L:Doktor bir hafta kalacaksın dedi.
H:Telefonu ver. Babamı arayacağım.

iki grup karşılıklı koşmaya başladı. Ben, sanki Charlienin Meleklerindeki Charlie gibi iki kızla dövüşüyordum ama bunlar kızlara bir şey yapmıyordu. Kızlarda bir iki kişiyi zorla savuruyordu. Bana ise beş kişi birden dalıyordu. Ağız burun yumruk atsamda etkisi azdı. Çok kişiydiler. Yine de kızların koruması çok etkili olmuştu. Savunmaları çok iyiydi. En azından gözlerim kapanacak derece şişmemişti ama beni tertemiz dövmüşlerdi.
P:O kızları bize bırakacaksın Hatem!
Koşarak kaçmışlardı. Sokağın ucunda zar zor seçtiğim arabaya binmişlerdi. Kızlar ise biri bir omzumda diğeri öbür omzumda beni taşıdı. Zorlandıklarını biliyordum çünkü 1.90 adamı taşımak kolay değil.
Gözlerimi hastanede açtım. Haber daha babama gitmemiş olacak ki başımda kimse yoktu. Sadece doktor vardı.
D:Günaydın Hatem Bey!
H:Babam nerede?
D:Babanız hiç gelmedi fakat kapıda iki kişi var sizi bekleyen. isterseniz alalım içeriye.
H:Alın!

Instagrama yeni bir fotoğraf attık restoranttan. Yemek yiyip gelecek planları yaptık zaten. Gülüştük, eğlendik. Çok mutlu olmuştum. Benim gibi kaybedeceği fazla bir şey kalmamış biriyle tanışmak hatta babamın deyimiyle ona aşık olmak mutluluk verici. Güç verici. Çok nadir çıkar böyle güçlü ve hayal ile gerçeğin arasında ince çizgide takılan birisi karşıma.
Gece odama çekildiğimde eğer parayı kırarsam neler olabilir diye düşünüyordum. Öncelikle bu mahalleden ayrılabilirdik. Babam pek istemezdi ama yine de neden olmasın ki? Onu da kurtarmak güzel olurdu buradan. Kafam çok dolu arkadaş. Kahretsin.

Ertesi gün diyemeyeceğim bu sefer ertesi hafta diyeceğim çünkü spor hocamız kendi ipini çekecek hamleyi yaptı. ilk görüşümüzde tüm erkeklerin dibi düşecek bir kız geldi. Lizzie. Sanırım ingiliz ama ingilizcemin olması avantaj sayılmaz. Beni yiyebilirlerse yiyecekler kulüp üyeleri.
Sh:Arkadaşlar toplanın. Hey!
Herkes hocanın karşısına geçti.
Sh:Aramızda ingilizce bilen var mı?
A:Ben biliyorum.
H:Bende biliyorum.
Sessizlik.
Sh:Başka bilen yok mu?
Sessizlik. Diğer üyeler birbirlerine bakıyordu.
Sh:Bu isabet oldu. Artık herkes üçerli gruplarla çalışacak ve her gruba bir lider atanacak. Hatem, Lizzie senin grupta olacak.
H:Yandık.
A:Bir kişi eksiğimiz vardı.
H:Sana demesi kolay. Tamam hoca Lizzie bizde. Lizzie gel!

A:Neyse heyecana gerek yok Açelya başla.
Çantasına yöneldi.
H:O çantayı sormaya niyetliydim.
A:Güzel oldu. Bu çantada üç senelik geleceğim var.
H:Nasıl? :D
A:Biliyorsun evden ayrıldım. Parada olmayınca tek atımlık şansım olan Hatemin yanında buldum kendimi. Eğer Hatem beni geliştirip eğitirse ve şansım varsa bu plan tutarsa ilerde zengin olmamız ve tabii kendi kulübümüzü açmamak için hiçbir sebep kalmayacak. Plan için bir yerde aksaklık var ama bir kız daha bulunabilir.
H:Ver bakayım.
Önümüzdeki üç senenin tüm taks turnuvaları vardı. Tahmini galibiyet ve mağlubiyetleri ayarlamış ve üstüne gelir gider çetelesini tutmuş. En kötüsünden hesaplamış ve bu plana göre 50.000 keş para.
H:Ya kabul etmeseydim?
A:Giderdim. Nereye olduğunu bilmem şu an ama giderdim. Bir yolunu bulup yaşamaya bakardım sanıyorum.
H:Sen dövüşmeyi, hayatla savaşmayı çok mu seviyorsun?
A:Soruysa bu da şimdi.
H:Tamam ben varım. Yansın ortalık dıbına koyayım.
A:Yavaaaş!

O günün hıncını kum torbasından çıkardım. Kızlar ise beraber çalıştı ve üyeler onları kesmekten hiçbir şey yapamadılar.
Nihayetinde akşam oldu ve herkes kulüpten ayrıldı. Biz hariç.
L:Hatem!
H:Buyur Lizzie.
L:Sen, ben ve Açelya çıkacağız dışarı.
H:Korumaya ihtiyacım mı var?
A:Sıçtığını kendin söyledin. Bizim yüzümüzden ise beraber yaparız.
H:Çıkın da görün dünyayı ne diyeyim.
Üç kişi çıktık dışarıya. Hoca hariç tüm kulüp oradaydı. Hepsinin elinde sopalar vardı.
Pez:P
P:Hatem!
H:Ne var lan?
P:O kızları bizden iki kişi ile değiştireceksin!
H:Neden? Hormonlarını kızların üzerine sal diye mi?
L:Açelya ingilizceye çevir.
A:Tamam.
P:Hormonlar benim kızlarda bizim! Seni de gidi silahçı çırağı!
H:Düzgün konuş köpek!

Üç senelik süre geçti. Ben Lizzie ile evlendim. Babam eski mahallesinin azıcık arkasında bir dükkan açtı yeni. Silah dükkanı. En iyi bildiği iş zaten. Açelya ile yollarımızı benim ona evlilik teklifimin ardından bir sene sonra ayırdık. O tek başına zütürmeye çalıştı kulübü ama iki sene sonra batmış. Dingilin biriyle evlenmiş. Biz ise ayrılırken ki aldığımız paylar ile yeni kulüp açtık. Bu sayede yine garip babama para yollayabiliyordum. O adamın hakkını bu şekilde ödediğimi düşünüyorum.
Beni tedirgin tuhaf olaylar olmadı değil tabii. Açelyayı unutamadım. O dingil ile ne yapıyordur diye düşünmeden kendimi alıkoyamıyorum fakat bunun Lizzieye haksızlık olduğunu da biliyorum. Ve bu koku. Burnumu sızlatan bu tuhaf koku. Nedir bilinmez ama başımıza bela geleceği belli. Her yerden duyulmayı nasıl başarıyor? Bu nasıl bir bela. Hiç bilmiyorum. Aslında hiçbir şey bilmiyorum. Şu iki durum hariç Açelyayı unutamam, Lizzieyi bu duruma kurban etmem. Ben iyi bir adamım.

Tek kaldım ama hikayede bitmeye yanaşti zaten. Sorun yok

Bir gün ansızın babamdan mesaj geldi. Ne alaka çözemedim.
"Ogul Hatemim! Seni çok pek severim bilirsin. Ben bu garip baban pek bir şey katamadı sana bunu da bilirem. Ama şunu da bilmeni isterem. Biz bugün Kemal Emicen ile bir halt ettik. Zombik mi ne derlermiş adına yürüyen ceset. Nergiz Yingeni kurtarmaya gittik. Zombikler serbest kaldı ogul. Sen beni düşünme. Biz silahçının oradayık. Kemalin ogulu Orijin ve ekip olarak biribirimizi kolluyoruz. Sen eşin kızımı al kurtar. Beni düşünme. Ben burada iyiyem. Seni çok seven baban Memduh."
Babam belli ki haberleri önceden sunmuştu.
H:Lizzie! Ben şimdi çıkıyorum. Sen evi kilitle kapıyı asla ama asla kimseye açma tamam mı?
L:Neler oluyor Hatem?
H:Anlayacağız.

Soluğu Yöneticinin laboraruvarında aldım.
Y:Kapıları açın.
H:Babam senin mekanlardan birine dalmış galiba.
Y:Kemal mi?
H:Ne Kemali? Memduhtan bahsediyorum.
Y:Şu göbekli adam mı?
H:Evet.
Y:Eee ne olmuş? Zaten virüsü bulduk. Herkes ölecek. Biz hariç Hatem.
H:Panzehirin mi var?
Y:Zehri bulan panzehiri de bulur. Yine de bazı insanların ruhuna dokunamazsın. Herkes de yaramaz bu durum.
H:Ölüme dokunamayız yani.
Y:Bak Hatem! Buradaki işler büyük işler. Gel burada kal. Ben seni koruyacağım. Sana aşığım biliyorsun. Lizzieyi ve Açelyayı da al gel. Burada korunursunuz.
H:Öncelikle Açelyayla ayrıldık. Sana nasıl güveneceğim peki?
Y:Sevgim yetmez mi?
H:Bilemem. Her an her şeyi yapabilir misin?
Y:Senin için iyi olan her şeyi evet.
H:Tamam dediğin gibi olsun.
Üzerine yürüdüm ve masada kıstırdım onu.
H:Ama iş herhangi bir ters duruma dönerse Lizzie için öldün demektir Yönetici. Bu konuda hemfikir miyiz?
Y:Olabildiğince evet.

Lizzie ile birkaç ay sorunsuz kaldık orada. Yine de tedirginlik vardı ikimizde de. Yönetici, bana aşık yine de bu biraz güven veriyor. Ayrıca istediğimiz silahı da kullanma hakkımız var içerde.
Y:Hatem tut şu anahtarı.
Havada yakaladım.
H:Ne oluyor?
Y:Rıfatı biliyorsun.
H:Evet.
Y:Babanın mekanını basacak! Koş yetiş! Bende Rıfatın laboratuvarına gideceğim. Bu mal ihanet edecek bana.
H:Mal deme adam haklı. Lizzie hadi. Gidelim.
Altıma spor araba koymuştu Yönetici. Tam gaz gidiyordum. Lizzie hafif gergindi. Bir bıçağım ve av tüfeğim vardı. Babamın mekanının orada çatıda gördüm onu. Başında yirmiden fazla zombi vardı.
H:Baba! Çekil!
M:Ogul!
Üzerine gelen birkaç zombiyi itti ve sokaktan saldırmaya başladık zombilere.