Uplayın ara ara okunduğunu bileyim(adettendir)

O gün havadan sudan konuştuktan sonra numarasını ve instagram hesabıyla takipleşerek ayrıldık. Hesabımda tik çıktı üstüne. iyisin sen adamsın mesajları geldi hepsine bakamadım.
Ertesi gün kulübe gittim. Açelya yine oradaydı. Onu yumruk torbasından başlattım çünkü yetenekliydi ve geçmişi vardı.
A:Sosyal medyada ilk günün nasıldı?
H:Yüzden fazla mesaj aldım ne olsun?
A:Bir milyon takipçide cabası. Sayende benimde biraz arttı.
H:Ne kadar artmış? :D
A:Yüz elli bin kişi kadar. Hesabı gizliden çektim.
H:iyi iyi. Ama sıkıyor bu muhabbet biliyorsun beni.
A:Yarın ne yapacaksın?
H:Boşum neden?
A:Bir yerlere gidelim uzun adam.
H:Olur bakalım. Yumrukla şu torbayı!!
A:Yarın kulübün karşısındaki restorant.
H:Tamam tamam.

Gelen Açelya idi. Tam zamanında denk geldin kızım bravo.
A:Bana da yer var mı meclisinde?
H:Benimde seninle konuşmam gerekiyordu.
A:Ne konuda?
H:Sen kimsin? Ne demeye geldin buraya? Bu kulübe?
A:Ben Açelya dediğim gibi. Evden ayrıldım. Beldeden sonra spor yapmama izin vermediler. Kendini geliştiren her yerde geliştirir. Bu yüzden en ucuz kulübe kaydoldum. Adı her ne kadar lekelensede.
H:Aslında bir yerde durumlarımız aynı. Bende maddiyattan giremedim daha iyilerine.
A:Fırsatın olacağım işte. Antrenör olmak hemde bu yaşta. Kaçmaz. Hemde Hatem Beyden eğitim almak benim için çok güzel olacak.
H:Diyorsun. Bu sana ısınmama yarayacak mı peki?
A:Ben kötü bir şey yapmadım. Bir kurum kötü diye çalışanlarda kötü olacak değil. Canlı örneksin haberin yok. Senin sosyal medya hesabın yok değil mi?
H:Yok neden?
A:Bak!

O gece yarını düşünerek uyudum. Sanki hiç yokmuşum gibi hissediyordum. Vardı uzaklarda beni sevenler biliyorum ama hepsi sporcu kişiliğime ve yakışıklı oluşuma tav. Farklı olan şu anlık Açelya ve adını koyamadığım duygular içerisindeyim bilmiyorum. Şu an bana sorsalar dünya mı Açelya mı diye muhtemelen Açelya derdim. içimde bastırılmış bir çocuk var. Vahşetle büyümesinden ve Hatemin öfkesinden feyz almasından korkuyorum. Bilmiyorum hiçbir şey. Sadece korkuyorum. Sevenim çok. Yine de yalnızım.
Sabah oldu ve üzerime takımı çekerek kapıyı yavaşça örterek evden çıktım. Kulübe gittim. Açelyayı beklemeye koyulurken önümden geçen birkaç kişiyi inceledim. Ve o an geldi. Açelya artık kalbimin sahibiydi. Böyle bir güzellik yok. Delireceğim.

Yorucu bir günün ardından aslında pek anlatacak bir şeyim yok. Sadece spor hocası ile atıştım. Açelya benimle vakit geçirmeye baktı. Çok güzel kız. Yanıma da yakışıyor bitter çikolata. Ama ben bu durumu babama açarsam mutsuz olabilir. Zamanında iki kadın biri adam ile bir yeri basmışlar. Neredeyse ölüyorlarmış. O günden sonra ne morali ne de işleri düzelmiş. Zaten onun için hayal kırıklığı olabilirim anlattığına göre annem benim doğumumda ölmüş. Sütannemde ben beş yaşında ölmüş ve çocuğu olmamış. Yani kendimi bildim bileli zarar vermiş olabilirim herkese emin değilim.
Eve geçtim. Babam beni görünce mutlu oldu.
B:Ogul. Yeni turnuvan var mı?
H:Aynı babam ya.
B:Haber edever bana. Bilirsin izlerem.
H:Tabii babam.
B:Senin yüzün gülüyor. Kim bu kız?
H:Kız? Hangi kız?
B:Artık nerelerde sürtersen oralardaki kız.
H:Kulüpte var sadece.
B:Sen aşıksan ogul.
H:Bilmiyorum aslında baba.

Ses verin olm lan

Sosyal medya hesabını açtı. Adıma açılmış birkaç hayran sayfasını gösterdi. Benim için açılmış sayfalar. Kulübümün güzel adamı olduğunu anlatan sayfalar. Hiç haberim yoktu bu durumdan ve üzülüyordum şahsen bu kulüpten olmamdan.
A:Sana bir ara hesap açmalı uzun adam.
H:Resim falan yüklüyoruz altına da yazı mı yazıyoruz yani bu uygulamaya.
A:Buna instagram deniyor Hatem. Duymadım deme.
H:Duydum da yani.
A:Hiç kullanmadın?
H:Hiç görmemiştim diyelim.
A:Gel açalım diyorum ya.
H:internet sömürür mü bu meret?
A:Eh işte biraz. Çok kişi takip etmezsen sorun olmaz. Ben sana açıyorum şimdi.
Hesabımı açtı ve ikimizin resmini şu açıklama ile instagrama yükledi.
"Bana uzun adam diyen güzel öğrencim Açelya ile birlikteyim. Sosyal medyaya yeni başlamış oluyorum. Bu serüvenimde beni yalnız bırakmamanızı umuyorum."

Üzüldüm. Hocamın beni aşağıdakilerle aynı kefeye koymasından yoruldum. Babam sağolsun burada ders alabiliyorum ama sonrası olmayacak. Bu kız neden geldi ki zaten buraya bilemiyorum. Sinirim tepemde. Konuşacak kimsem yok. Bu gece de dışarda olmak bana daha iyi gelecek. Babam bu halime üzülüyor. imkanları bu ama onu asla suçlayamam. Üç beş ne idüğü belirsiz sporcu yüzünden adı lekelenen bir kurumda çalışıyor onu temsil ediyorsun, sonra yine birkaç andaval çıkıyor sen ne kadar kurtarırsan kurtar her şeyi taka sardırıyor. Bu iş böyle olmaz. Bu kurum böyle devam edemez. Evet fırsat olabilir Açelya ama kim ki bu kız? Parası olsa buraya gelir mi? Buranın adını illaki duymuştur bundan eminim. Omzuma biri dokundu. Kalakaldım o an.

Ertesi gün hoca çağırdı yanına beni. Yanında da Açelya denen kız vardı.
Sh:Spor Hocası
Sh:Hatem naber?
H:iyiyim hocam sizden?
Sh:iyiyim. Bu kızla tanıştın mı?
H:Dün ayaküstü benim maçlarımı izlediğini söyledi. Çok seviyormuş beni.
Sh:Güzel. Bundan sonra eski öğrencilerde artık öğrenci eğitecek.
H:Hocam ben bu kızı alırsam burada kan çıkar.
A:O da neden?
H:Ben sana ne demiştim?
A:Tek kızım.
H:Gel şimdi.
Camdan salonu gösterdim. Dövmeli, keko saç kesimli, tuhaf adamları gösterdim.
H:Bunlar seni parçalar.
Elimi tuttum. irkildim. Pörtleyen gözlerimle Açelyaya baktım. Hafif gülümsedi.
A:Bir şey olmaz. Hocam ben Hatemi istiyorum.
Sh:Bende bundan bahsedecektim Hatem özet için sağol. Seni bilirim. Sorun çıkaracağını sanmıyorum. Zaten burası yüzünden yediğin ithamları sildirtmek için bir firsat sana.
H:Açelya bir fırsat falan değil hoca!
Kapıyı çarpıp çıktım.

Yine bir gün ringe gidiyorum. ilk kez karşılaşıyoruz sen yenisin tabii o zaman. Beraber yürüyoruz.
Hatem:H Açelya:A
A:Hatem! Hatem!
H:Sizi tanıyor muyum?
A:Hayır efendim.
H:Sana borcum mu var?
A:Aslında şey.
H:Neden heyecan yaptığınızı anlamıyorum.
A:Burada hiç kadın yok.
H:ilk olabilirsiniz ne güzel işte.
A:Kadınlar tuvaletini soracaktım?
H:Kadınlar tuvaleti erkeklerinkinin karşısı. Koridorun sonunda.
A:Teşekkürler.
H:Adını bağışlamadın?
A:Açelya ben. Sizi büyük bir zevkle izliyorum.
H:Teşekkür ederim.

Beyler seri başlığını editliyorum geleceğim rez alın

Orada biraz yiyip eğlendikten ve tabii Açelyanın beni etkilemesi sayarsak çok güzel vakit geçirdik. Beni etkilediğinin farkında mıydı bundan emin değilim. Tek bildiğim yanındayken mutlu olduğum.
Öyle ya da böyle bir seneyi devirdik. Bir kulüp açtık. içeriyi döşedik aletlerle. ilk çalışmalarımızı da yaptık. Zamanla müşteri gelir sandık. Sadece bir kadın geldi. Adını hiç söylemedi bizde sormadık. Kendine Yönetici diyordu. Nerenin yöneticisiyse artık.
Y:Yönetici
Y:Ben burada bulunmaktan mutluyum. Sizin için özel birkaç durumum var. Belki kurtarır sizi. ilerleyen zamanlarda açmayı düşünüyorum bu konuyu.
H:Meraklandırdın. ileride anlatırsın acelesi yok. Şimdilik ödemeni geciktirme de bizim için yeterli.
Y:Patron adamın hali tabiiki.
H:işler zor dönüyor. Buralar boş olmamalı. Sosyal medyada reklam yapıyoruz hep hayranlar geliyor.
Y:işin kötü yanı da bu olsa gerek ha Hatem!
H:Ne yazık ki.
Y:Yarın seninle gezmeye gidelim mi?
H:Olur.

A:Çok beklettim mi?
H:Yoo yok yok. Hadi gidelim.
A:Olur.
Beraber restoranta yürüdük. Elindeki çanta ilgimi çekti. Yemek esnasında soracaktım bunu. Merak etmiştim. Oturduk masaya.
H:Nasılsın Açelya?
A:iyiyim sen?
H:içim bi hoş.
A:iyi açıdan mı kötü açıdan mı?
H:Çok iyi açıdan. Garson!
G:Ne alırdınız efendim?
H:Çorbayla başlayayım.
A:Aynısı.
Garson gitti ve Açelya bana gergin bakıyordu.
H:Ne oldu?
A:Birkaç şey var demem gereken.
H:Söyleyebilirsin sorun yok.
A:Nereden başlasam bilemedim.
H:Ayaklardan başla.
A:Haha Hatem!
H:Bence komik.

Beyler ara ara uplayın ricacıyım

Bir haftaya yakın hastanede kaldım. Açelya benimle yakından ilgilendi. Sonra işi biraz pisliğe vurmuşlar her gün kulüpten bir şeyler çalmışlar ve tek kişilik otel odasında zulalamışlar. isim Lizzie olunca bulamamışlar. Tabii herkes orada kalıyor masrafları düşürmek lazım. Ben bir iki gün odada yattım. Yemeğim ayağıma geldi falan. Bir gece odada Açelya ile tekiz Lizzie nerede bilmiyorum.
A:Korkuttun bizi.
H:Paracıklar paracıklar.
A:Öyle deme. Senden öğreneceğim çok şey var. Lizzie de seni çok seviyor. Bende.
H:Hele şu turnuva dönemini bir atlatalım ondan sonra kapora vermelik paramız olacak.
A:Bu turnuva 9 maç sürecek senin için. Asla kaybetmemen lazım.
H:Biliyorum ve kaybetmeyeceğim.
A:Hatem sen iyi bir dostsun.
H:Sağol sende.

Bir sene öyle veya böyle geçti. Yöneticiye asla yanıt vermedim ve bir ay sonra mekanı terk etti. Lizzie ile takılmaya başladım ama gönlüm yine de Açelyadaydı. O ise bu bir senelik süre zarfında başarımızdan ötürü gelen öğrenciler ile ilgilniyor ve hatta bazı erkeklerle takılıyordu. Hatem ile konuşursa da "dostum" demeyi ihmal etmiyordu.
L:Hatem dalgınsın.
Lizzie Türkçeyi sökse de tek iken ingilizce konuşuyordum.
H:Evet biraz.
L:Açelya mı?
H:Sanırım evet.
L:Onu seviyorsun bunu biliyorum.
H:Nereden biliyorsun? (atkafası içten)
L:Bakışlar her şeyi söyler. O yine de seni arkadaşı olarak görüyor. Beni ise sadece para kazanmak için bir yoldaş.
H:ilk anlattığında bana bu durumu senden ekgib olarak bahsetti zaten. Duygusal hiçbir bağ yok. Sen ve ben, onun için sadece birer iş arkadaşıyız.
L:Yine de seviyorsan konuş bence. Unutma bakışlar her şeyi söyler.
Dediğinde gözlerindeki huzursuzluğu sezmiştim.

Bahsettiği imkan neydi, ne kadar etkili olabilir bilmiyordum ama belimizi bükmesin yeter bence. Zaten zor toparlandık darbe yemek istemeyiz. Beni de muhtemelen o imkana zütürecekti bugün.
Y:Hatem gelmişsin. Aslında beklemiyordum.
H:Neden? inandırıcı gelmedim mi?
Y:Kulüple uğraşmak varken.
H:Sadece merak. Acaba nereye gideceğiz diye?
Y:Bir laboratuvara.
H:Ne laboratuvarı?
Y:Sağlık için. Huzur ve refah için laboratuvar.
H:Doktor falan mısın sen?
Y:Aslında bir bilim kadını.
H:Yani doktor.
Y:Nasıl adlandırıyorsan artık. Gidelim mi?
H:iyi bakalım. Gidelim.

Bir arabaya bindirdi beni. Bilmediğim bir dilde anlaştılar ve bir tesiste indik. Dışardan bakıldığında bendeki tabuyu yıkmama sebep olmuştu. Laboratuvarlar uzay üssü gibi bir yer değilmiş anladık. içeri girdik.
Ankesör:A
Y:Yönetici izni misafir kabul alımı.
A:iyi geziler Yönetici. iyi ki varsın.
Devasa bir alan içinde lab gözlüklü, beyaz elbiseli insanlar harıl hurul çalışıyordu. Birkaç köşede de silahlı insan nöbet tutuyordu. Üst katta da iki oda vardı. Birinde bilgisayar, diğeri ise yazıhane gibi. Muhtemelen Yöneticinin odası.
H:Adını ne zaman söyleyeceksin?
Y:Belki de hiçbir zaman.
H:Gayriresmi misin resmi mi?
Y:Resmi. Küresel resmiyet.
H:Amerika mı? Rusya mı?
Y:Küresel olduğunu bil yeter.

Rıfat zarfı aldı ve çıktı.
H:Virüs derken?
Y:Hata yaptım değil mi? Alışkanlık. Var üç beş fikrimiz.
H:Ne virüsü?
Y:Sen kafanı takma.
Düğmeye bastı ve odanın camlar kapandı. Ne dışarısı bizi görüyordü ne de biz onları.
Üzerime yürümeye başladı.
H:Yapma.
Y:Olmaz.
H:Yapma. Zor kullanmak durumunda kalırım.
Y:Çok geç.
H:Sen kimsin?
Y:Ben Yöneticiyim.
H:Uzak dur.
itekledim. Üzerime koştu. Tekrar savurdum.
H:Beni yenemezsin bırak beni.
Düğmeye koştum elime vurdu. Suratına okkalı bir tokat indirdim. Yere düştü. Düğmeye bastım ve elimle korudum düğmeyi. Camlar açıldı. Yazıhaneden çıktım.
H:Ne konuşacaksan yarın kulüpte konuşuruz.
Y:Gitme Hatem.

Ertesi gün kulüpte Yönetici de vardı. Yanına gitmedim. Bir sonraki turnuvaya hazırlık yapmaya başladım. Hız torbasında çalıştım. Biraz ip atladım. Yönetici yanıma geldi.
Y:Hatem!
H:Anlat. Kimsin sen?
Y:Hatem ben seni seviyorum.
H:...
Y:Dediğimi duydun Hatem.
H:Ne diyebilirim şok oldum.
Y:Acele karar vermene gerek yok. Benim gibi güçlü bir kadının yanında güçlü olursun Hatem.
H:Virüs ne?
Y:Virüsü mü öğrenmek istiyorsun?
H:Evet.
Y:Zombi virüsü tamam mı?
H:Zombi mi? Filmlerdeki gibi mi?
Y:Imm evet.
H:Sen çıldırmışsın. Sana kim ödenek sağlıyor bilmem ama ne kullanıyorsanız bende isterim.
Y:Dalga geçme Hatem! Yanıtını verirsin sonra.