Sonra okucam panpa rez almis olayim trend olsun gelirim sonra

Bir arabaya bindirdi beni. Bilmediğim bir dilde anlaştılar ve bir tesiste indik. Dışardan bakıldığında bendeki tabuyu yıkmama sebep olmuştu. Laboratuvarlar uzay üssü gibi bir yer değilmiş anladık. içeri girdik.
Ankesör:A
Y:Yönetici izni misafir kabul alımı.
A:iyi geziler Yönetici. iyi ki varsın.
Devasa bir alan içinde lab gözlüklü, beyaz elbiseli insanlar harıl hurul çalışıyordu. Birkaç köşede de silahlı insan nöbet tutuyordu. Üst katta da iki oda vardı. Birinde bilgisayar, diğeri ise yazıhane gibi. Muhtemelen Yöneticinin odası.
H:Adını ne zaman söyleyeceksin?
Y:Belki de hiçbir zaman.
H:Gayriresmi misin resmi mi?
Y:Resmi. Küresel resmiyet.
H:Amerika mı? Rusya mı?
Y:Küresel olduğunu bil yeter.

Üst kattaki yazıhanesine çıktık. Kapıda birisi vardı ve bekliyordu. Heyecanla. Yerinde duramıyordu.
Y:Rıfat?
R:Yönetici, Filizden haber var mı?
Y:Sadece şehirde olduğunu biliyoruz.
R:Sana yalvarırım Yönetici bul onu bana.
Y:Onu buluruz ama sana başka bir görevim var. Benimle gel.
Rıfat denilen adamla beraber yazıhaneye girdiğimde klagib büro beklerdim ama öyle değildi. Sağda solda tuvaller vahşetin resmini çiziyordu. Duvar rengi mide bulandırıcı tonda yeşil ve bir de derli toplu masası vardı.
Y:Rıfat. Bu gruba kattıklarını yadsınamayız artık. Sana bir mekan ayarlandı. Adamların ve dahası da olacak. Bu virüsü bulmanda yardımcı olacak. Hepsi bu zarfta yazıyor.

Rıfat zarfı aldı ve çıktı.
H:Virüs derken?
Y:Hata yaptım değil mi? Alışkanlık. Var üç beş fikrimiz.
H:Ne virüsü?
Y:Sen kafanı takma.
Düğmeye bastı ve odanın camlar kapandı. Ne dışarısı bizi görüyordü ne de biz onları.
Üzerime yürümeye başladı.
H:Yapma.
Y:Olmaz.
H:Yapma. Zor kullanmak durumunda kalırım.
Y:Çok geç.
H:Sen kimsin?
Y:Ben Yöneticiyim.
H:Uzak dur.
itekledim. Üzerime koştu. Tekrar savurdum.
H:Beni yenemezsin bırak beni.
Düğmeye koştum elime vurdu. Suratına okkalı bir tokat indirdim. Yere düştü. Düğmeye bastım ve elimle korudum düğmeyi. Camlar açıldı. Yazıhaneden çıktım.
H:Ne konuşacaksan yarın kulüpte konuşuruz.
Y:Gitme Hatem.

Ertesi gün kulüpte Yönetici de vardı. Yanına gitmedim. Bir sonraki turnuvaya hazırlık yapmaya başladım. Hız torbasında çalıştım. Biraz ip atladım. Yönetici yanıma geldi.
Y:Hatem!
H:Anlat. Kimsin sen?
Y:Hatem ben seni seviyorum.
H:...
Y:Dediğimi duydun Hatem.
H:Ne diyebilirim şok oldum.
Y:Acele karar vermene gerek yok. Benim gibi güçlü bir kadının yanında güçlü olursun Hatem.
H:Virüs ne?
Y:Virüsü mü öğrenmek istiyorsun?
H:Evet.
Y:Zombi virüsü tamam mı?
H:Zombi mi? Filmlerdeki gibi mi?
Y:Imm evet.
H:Sen çıldırmışsın. Sana kim ödenek sağlıyor bilmem ama ne kullanıyorsanız bende isterim.
Y:Dalga geçme Hatem! Yanıtını verirsin sonra.

Bir sene öyle veya böyle geçti. Yöneticiye asla yanıt vermedim ve bir ay sonra mekanı terk etti. Lizzie ile takılmaya başladım ama gönlüm yine de Açelyadaydı. O ise bu bir senelik süre zarfında başarımızdan ötürü gelen öğrenciler ile ilgilniyor ve hatta bazı erkeklerle takılıyordu. Hatem ile konuşursa da "dostum" demeyi ihmal etmiyordu.
L:Hatem dalgınsın.
Lizzie Türkçeyi sökse de tek iken ingilizce konuşuyordum.
H:Evet biraz.
L:Açelya mı?
H:Sanırım evet.
L:Onu seviyorsun bunu biliyorum.
H:Nereden biliyorsun? (atkafası içten)
L:Bakışlar her şeyi söyler. O yine de seni arkadaşı olarak görüyor. Beni ise sadece para kazanmak için bir yoldaş.
H:ilk anlattığında bana bu durumu senden ekgib olarak bahsetti zaten. Duygusal hiçbir bağ yok. Sen ve ben, onun için sadece birer iş arkadaşıyız.
L:Yine de seviyorsan konuş bence. Unutma bakışlar her şeyi söyler.
Dediğinde gözlerindeki huzursuzluğu sezmiştim.

Baba hakkinda büyük spoiler geliyor şimdi

Bir hafta Lizzienin dediklerini düşündüm. Kaderde bana gülecek olacaktı ki iki gün sonra tanışma yıldönümümüz. Ara ara yanına uğrayıp helallik istediğim babamı uzun zamandır yalnız bıraktığımın farkında ama bu da son turnuvaydı. Yoğun tempomu biliyordu. Silah dükkanına bir kez daha uğradım.
H:Babalık naber ya?
B:iyidir ogul neredesin?
H:Geldim babam ya. Gel sana bir sarılayım.
Sıkıca sarıldık. Özlemiştim koca adamı.
B:Ee ogul. Dükkan çalışıyor mu?
H:Evet babam. Herkes erkek olsa da geliri iyi. Turnuvalara gidiyorum genelde ben artık.
B:Ogul kendini iyi kolla. Yumruk atarlar üzülür. Bana dokunur. Babayım ben.
H:Her kapanmam sen üzülme diye aslan babam benim.
B:Bilirem ogul.
H:Babam bugün para getiremedim kusura kalmayasın.
B:Heç öyle şey olur mu ogul? Sen kendin iyi bak bana yeter.
H:Sağol babam.

Tak
Tak tak
Tak tak tak
Tak tak
Tak

Ertesi gün büyük güne hazırlık için bir restoranta gittim. Parayı bastım. Her şey Açelya için olacaktı. Mumlar, pastalar, mekan süsleri... Çalışanlar ayarlanmıştı. Her şey tıkırındaydı. Mekandan ayrılacakken arkamdan gelen sesle irkildim. içerdeymiş farketmedim.
Y:Hatem!
Yüzümü Yöneticiye döndüm.
Y:Hala bir yanıt alamadım.
H:Hala kulübe devam etmiyorsun.
Y:Sorumun yanıtı?
H:Kulübün devamı?
Y:Hatem!
H:Sen kimsin?
Y:Ben Yönetici.
H:Kimsin dedim?
Y:Benim bir adım yok Hatem! Herkes bana hep Yönetici der. Sorumu cevapla.
H:Yarın Açelyaya evlilik teklifi edeceğim. Yeterince açık mı?
Y:Açelya seni dostu olarak görüyor. Ama Lizzie. O görmüyor. O seni seviyor. Bunu bilmeni isterim.
H:Senden çok iyi bir yoldaş olurdu Yönetici. Seni sevebilirim ama dost olarak. Sen bir hayal uğruna kendini yakacaksın. Biliyorsun.
Y:iyi sözlerin için teşekkürler sana Hatem!

Şuku manyağı edecem seni devammm

Eve gittim. Yönetici ile anlaşmamız güzel olmuştu. Hem mutlu hem huzurlu hem de heyecanlıydım. ilk defa bir kız beni böylesine hislere sevk etmişti. O sırada Lizzie aradı.
L:Hatem nasılsın?
H:iyiyim sen.
L:Sağol. Hazırlıkların tamam mı?
H:Çok heyecanlıyım.
L:Biliyorum. Zamanında bende sevdim birini. Hala seviyorum ama söyleyemiyorum.
H:Neden?
L:Heyecanlanıyorum. Normal konularda bir şey yok ama konuyu ona getirsem aklımda vazgeçiyorum.
H:Seviyorsan konuş bence hiç durma.
L:Öyle mi yapayım dersin.
H:Tabiiki de. Dünyanın sonu değil ya.
L:Heyecanımın sonunda ben biterim ama.
H:Bir şey olmayacak. Kalbini dinle ne diyorsa yap.
L:Teşekkür ederim Hatem.

Büyük gün geldi çattı. Erkenden restoranta varmıştım. Özel ayarlanmış masama geçtim. Elimle masa altından bir yapınca her şey gelecekti. Yüzüğüm hazırdı bile. Sol cebimden çıkaracaktım.
Nihayet o gözüktü. Hayallerimin sultanı Açelya. Siyah dar kıyafeti ile beni benden almıştı.
H:Hoşgeldin güzellik.
A:Hoşbuldum dostum.
Dostum ne ya?!
H:Nasılız bugün? Bir hoş olmuşsun sen.
A:Teşekkür ederim Hatem. Sende gayet şıksın. Vardır bir sebebi.
H:Bugün tanışmamızın birinci yıldönümü.
A:Kapıyı çekip çarptığın gün.
H:Aynen öyle. Garson!
Elimle masanın altından bir yaptım. Konfetiler uçuşuyor, kemancı adam çalıyor ve pasta geliyordu. Dur bi dakika ya pasta ne alaka? Neyse önünde dizlerimin üstüne çöktüm. Herkes tempo tutuyordu müşterilerden. Kameraya alanlar bile vardı.
H:Benimle evlenir misin Açelyam?
A:Hatem!
Hafiften yüzünü ekşitti. Korktum.
A:Ben seni hep dostum olarak görmüştüm.
Yüzümü ekşittim. Kötü son geliyordu.
A:Ben seninle evlenemem Hatem. Başkasını seviyorum.
Herkesten "Aaa" nidaları yükseldi. Yüzüğü fırlatıp mekanı terk ettim.

O gece yine aynı yere, aynı gece Açelyanın beni bulduğu yere gittim. Arkama bakmadım omzuma dokunur diye. Sesini duyarım bir umut diye. Yine birisi dokundu. Arkamı dönmedim.
L:Bir şey olmayacak. Kalbini dinle ne diyorsa yap. Hatem! Seni seviyorum.
Arkamı dönmedim.
L:Heyecandan sonum olacak Hatem! Bir şey söyle. Yüzünü dön bana.
Yüzümü dönmedim.
L:Hatem sensizlik zor gelir bana. Bak bana.
Yine dönmedim.
L:Gel gidelim bir yere. Uzaklara. Kimsenin bizi bilmediği bir yere. Bir kulüp açalım.
Yüzümü döndüm.
H:Lizzie. Her zaman yanımdaydın. Bugün büyük bir darbe yedim hayattan. O yüzüğü öylece fırlattım. Ne oldu yüzüğe bilmiyorum. Tek bildiğim artık sevdiklerimin yanımda olması. Seni seviyorum Lizzie! Ben sanırım Açelya ile hata yaptım. Sen vardın. Sen olacaksın. Ben seni diliyorum Tanrıdan.
L:Bende Hatem.
Dudaklarıma yapıştı.

Tek kaldım ama hikayede bitmeye yanaşti zaten. Sorun yok

Panpa şarjım azaldı benim gelirim sonra sen devam et

UP UP UP UP

Üç senelik süre geçti. Ben Lizzie ile evlendim. Babam eski mahallesinin azıcık arkasında bir dükkan açtı yeni. Silah dükkanı. En iyi bildiği iş zaten. Açelya ile yollarımızı benim ona evlilik teklifimin ardından bir sene sonra ayırdık. O tek başına zütürmeye çalıştı kulübü ama iki sene sonra batmış. Dingilin biriyle evlenmiş. Biz ise ayrılırken ki aldığımız paylar ile yeni kulüp açtık. Bu sayede yine garip babama para yollayabiliyordum. O adamın hakkını bu şekilde ödediğimi düşünüyorum.
Beni tedirgin tuhaf olaylar olmadı değil tabii. Açelyayı unutamadım. O dingil ile ne yapıyordur diye düşünmeden kendimi alıkoyamıyorum fakat bunun Lizzieye haksızlık olduğunu da biliyorum. Ve bu koku. Burnumu sızlatan bu tuhaf koku. Nedir bilinmez ama başımıza bela geleceği belli. Her yerden duyulmayı nasıl başarıyor? Bu nasıl bir bela. Hiç bilmiyorum. Aslında hiçbir şey bilmiyorum. Şu iki durum hariç Açelyayı unutamam, Lizzieyi bu duruma kurban etmem. Ben iyi bir adamım.

Bir gün ansızın babamdan mesaj geldi. Ne alaka çözemedim.
"Ogul Hatemim! Seni çok pek severim bilirsin. Ben bu garip baban pek bir şey katamadı sana bunu da bilirem. Ama şunu da bilmeni isterem. Biz bugün Kemal Emicen ile bir halt ettik. Zombik mi ne derlermiş adına yürüyen ceset. Nergiz Yingeni kurtarmaya gittik. Zombikler serbest kaldı ogul. Sen beni düşünme. Biz silahçının oradayık. Kemalin ogulu Orijin ve ekip olarak biribirimizi kolluyoruz. Sen eşin kızımı al kurtar. Beni düşünme. Ben burada iyiyem. Seni çok seven baban Memduh."
Babam belli ki haberleri önceden sunmuştu.
H:Lizzie! Ben şimdi çıkıyorum. Sen evi kilitle kapıyı asla ama asla kimseye açma tamam mı?
L:Neler oluyor Hatem?
H:Anlayacağız.

Soluğu Yöneticinin laboraruvarında aldım.
Y:Kapıları açın.
H:Babam senin mekanlardan birine dalmış galiba.
Y:Kemal mi?
H:Ne Kemali? Memduhtan bahsediyorum.
Y:Şu göbekli adam mı?
H:Evet.
Y:Eee ne olmuş? Zaten virüsü bulduk. Herkes ölecek. Biz hariç Hatem.
H:Panzehirin mi var?
Y:Zehri bulan panzehiri de bulur. Yine de bazı insanların ruhuna dokunamazsın. Herkes de yaramaz bu durum.
H:Ölüme dokunamayız yani.
Y:Bak Hatem! Buradaki işler büyük işler. Gel burada kal. Ben seni koruyacağım. Sana aşığım biliyorsun. Lizzieyi ve Açelyayı da al gel. Burada korunursunuz.
H:Öncelikle Açelyayla ayrıldık. Sana nasıl güveneceğim peki?
Y:Sevgim yetmez mi?
H:Bilemem. Her an her şeyi yapabilir misin?
Y:Senin için iyi olan her şeyi evet.
H:Tamam dediğin gibi olsun.
Üzerine yürüdüm ve masada kıstırdım onu.
H:Ama iş herhangi bir ters duruma dönerse Lizzie için öldün demektir Yönetici. Bu konuda hemfikir miyiz?
Y:Olabildiğince evet.

Lizzie ile birkaç ay sorunsuz kaldık orada. Yine de tedirginlik vardı ikimizde de. Yönetici, bana aşık yine de bu biraz güven veriyor. Ayrıca istediğimiz silahı da kullanma hakkımız var içerde.
Y:Hatem tut şu anahtarı.
Havada yakaladım.
H:Ne oluyor?
Y:Rıfatı biliyorsun.
H:Evet.
Y:Babanın mekanını basacak! Koş yetiş! Bende Rıfatın laboratuvarına gideceğim. Bu mal ihanet edecek bana.
H:Mal deme adam haklı. Lizzie hadi. Gidelim.
Altıma spor araba koymuştu Yönetici. Tam gaz gidiyordum. Lizzie hafif gergindi. Bir bıçağım ve av tüfeğim vardı. Babamın mekanının orada çatıda gördüm onu. Başında yirmiden fazla zombi vardı.
H:Baba! Çekil!
M:Ogul!
Üzerine gelen birkaç zombiyi itti ve sokaktan saldırmaya başladık zombilere.