6. sınıfta yarı yıl tatiline bir hafta kalmıştı. beden eğitimi derslerini kışın okulumuzun spor salonu olmadığı için sınıfta yapardık. dışarıda her yer buz sınıfta da nabılır amk.
işte bu sınıftaki derslerin çoğu sessiz sinema oynayarak falan geçerdi. ama hoca sınav yapması ve not vermesi gerektiği için sınıfta işlenebilecek bi konu bulmuştu. jimnastik duruşları. bu duruşlardan birbirini tamamlayan kombinler oluştururduk. en az 7 duruş yapmamız gerekirdi. herkes sırayla tahtaya çıkar kombinlerini gösterir notunu alırdı.
gülüş cümbüş olan sınıf ben ne zaman tahtaya çıksam konu anlatsam, okuma parçası okusam sessizleşirdi. lisede de böyle geçti amk nedense.
işte sınıf sessiz pür dikkat beni izlerken ben esas duruştan başladım. tam karşımda da aşık olduğum kız var tabi o bunu bilmiyor. ona bakarak hareketleri yapıyorum gayri ihtiyari oda bana bakıyordu.
2. 3. 4. 5. duruşu yaptım o zamana kadar bi sıkıntı yok. 6. hareket kartal duruşuydu. öne doğru dizleri kırmadan domalır kolları iki yana açarsın. orda bi sıkışma hissettim gitti gidecek. zütümü iyice büzdüm kaçmasın diye. ama kartal duruşun arkasına koyduğum o hareket işi bozdu. planör duruşu. kartal duruşundayken bir bacağı arkaya doğru vücutla aynı seviyede kaldırırsın. işte tam o kaldırdığım anda, sevdiğim kızın gözüne gözüne bakarken, zütüm gevşedi ve bir zort sesiyle sınıf yankılandı. kız bana yerde gördüğü balgama bakar gibi baktı. kimse gülmedi herkes birbirine baktı hoca sırıttı sadece, notumu aldım ve oturdum.
son hafta okula gitmedim annemi gönderdim karne almaya, yarıyıl tatilinin sonuna doğru da kar nedeniyle tatil bir hafta daha uzamıştı. bi ay gözlerden uzak kaldım. o kızla da bir daha hiç göz göze gelmedim onun görüş açısına girmeyecek yerlerde oturdum. bir umutsuz aşk böyle kül oldu işte amk
*
