Cevap vermedim .. Sonra babam bir şey demeden çıktı odadan .. Aradan 15 20 dk geçti baktım babam yiyecek bir şeyler almış .. Ben kafamı sağ sola salladım oda yanımdaki masaya bıraktı ve 1 saat içinde geleceğini söyledi .. Babam çıktı 5dk sonra Doktor geldi , 2 gün sonra bacağımın sargıdan çıkarılacağını söyledi .. peki ya kolum ne olacak dedim .. Sanki kolumu giblermişim gibi .. Kırılsa ne olcak yok olsa ne olcak .. Zaten kendimden çok sevdiğim birisini kaybetmişim .. 2 3 hafta kalsın sonra gelirsiniz çıkarırız dedi .. Ve ardından Ne zaman çıkcaksın merak etmiyormusun diye sordu .. Çıksam ne olcak ? Evdede aynı şeyi yapacağım ama laf olsun torba dolsun diye Ne zaman dedim ama cevap alamadım .. Sanki o son lafı söylememişim gibi davrandı ve gitti .. Acaba sormadımmı diye kendimden şüphelendim .. 2 gün geçti , bacağım sargıdan çıktı , ne vardı ki anasını satayım ? Kırılmamış bir şey olmamıs , sapa sağlam bacak sadece adım attım mı biraz acıyordu okadar .. Eve geldik , ben yattım ve hastanede olanları düşündüm .. Adeta kafayı yiyordum .. Ne bu hastanelerden çektiğim ? Hele o kabuslar neydi öyle ? Gerçekten kafayımı yiyordum acaba ? Her gün onu düşünerek 2 hafta geçti , alçıdan çıkarılmasını istiyordum çünkü rahat edemiyordum .. Gittik ilk başta 2 3 gün daha kalsın falan dediler ama ben itiraz ettim çıkarttılar .. Kolumu zor hareket ettiriyordum ama gibimdemi ? 2 3 hafta okula gitmemiştim doğal olarak .. Ben ne kadar alçılı iken istesemde yollamadılar .. Dediler başka okul falan ama ben itiraz ettim .. Alçının çıktığı günden sonra okula gittim herkes bana bakıyor falan .. Bu sınıfta da 2 tane çocuk var bana saldıran .. Laf attım bunlara Çocuğu camdan atarken neredeydiniz dedim .. Tip tip baktılar .. Şeytan diyordu git 2 sinide orda gib .. Hem Vanessanın hıncını çıkar hem bunun intikdıbını al .. Fakat daha kolumu zar zor oynatırken öyle bir şey yapmam imkansız gibiydi .. Okulda 3 4 tane erkek arkadaşım vardı , yani adam akıllı 3 4 tane erkek arkadaş .. Kızlar desen merhaba merhaba .. Aradan 1 1 buçuk ay geçti .. Ben bu aylar içinde yine kabuslar mabuslar gördüm , Vanessayı gördüm .. Sesler duydum .. Git gide alışıyordum bu durumlara .. Dediğim gibi 10 dayız ve 1.dönemim sonlarındayız .. Sınavlar iyi geçmemişti amma velakin babamı tandııkları için 10 sa 30 veriyorlardı .. Bilmiyorum belki babamdan değil benim pgibolojim yüzümden veriyorlardı .. Her neyse , Sınavlar bitmiş ilk dönemde , arkadaşlar ile okuldan kaçıcaz kafayı dağıtıcaz .. 2. Katın toiletindeyiz , camın yaklaşık 1 metre kadar uzaklığında eski nöbetçi klübesi var .. ilk 2 si atladı ( 3. o gün okulda değildi ) sıra bana geldi , tam atlayacakken birden Verlass mich nicht yani beni bırakma sesi geldi yere çakıldım .. Ama allahtan yerde tahtalar varmış , pek bir hasar almadım .. ( Bu arada , 1 1 buçuk ay içinde duyduğum sesler sadece beni bırakma sesleri değildi , bana yardım et sesleride vardı .. Ve bir kaç anlayamadığım sözler .. ) her neyse kaçtık gittik .. Tabi bu Kaba dayı ile bir diyaloğumuz bile yoktu .. ( Sadece bileği kırılmıştı ve kafasına dikiş atılmıştı ) 2. Döneme girdik .. Artık Vanessayı her gün görüyordum , gözümü kapadığımda , kafamı sağ sola çevirdiğimde , aynaya baktığımda , kabuslarımda .. her yerde .. Sesler desen yine var .. Ama alışmıştım .. 11 e geçtik , bu 3 arkadaştan 1 tanesi istanbula taşındı biz kaldık 3 kişi .. Ben bunları bir gün kafeye otutturdum ve olayları anlatmaya karar verdim .. Baştan itibaren anlattım .. Neler olduysa , fakat ben bunları anlatırken bana ters ters bakıyorlardı .. Sanki bir delimişim gibi .. Ve bu Vanessaya olanları anlatmaya başlayınca , yani anladınız işte o olayı anlatmaya başladığım gibi gülmeye başladılar ve biri Acaba nasıldır dedi .. Ben adeta şok olmuştum .. Sen nediyorsun diyip aldım bunu ittirdim masaya diğeri beni tutmasa onu oracıkta öldürecektim .. Bunların ikisinede gibtir çektim ve defolup gittim .. Kime inanacaktım , kime güvenecektim bilemiyordum ..

Devamı gelcek beyler .

Adeta bir hayalettim , okula gidip , eve geliyordum .. Okulda kimse ile sohbeti bırakın bir kelime söylemiyordum .. Öğretmenler dahil .. Aileme yük olmaktan başka bir tak yapmıyordum .. En azından bir işe girip çalışayım dedim .. Belki o zaman bir halta yaramış olacaktım .. Çünkü benim yüzümden Almanya'dan Türkiye'ye taşındık ve ekonomik durum göçtü .. Bir iş buldum , boyacılık .. Ve başladım .. Okul bittikten sonra ve hafta sonları 9 10 gibi başlayacaktım .. Maaş ise haftadan haftaya değişiyordu .. Ne kadar çok çalışırsam adam kafasına göre veriyordu .. 2. Döneme kadar çalıştım .. Sonra bıraktım .. Aldığım para 700 900 civarlardaydı ( Toplam ) .. 500 ünü annemlere verdim bende 200 300 bilemedin 400 kaldı .. Bu kadar parayı nerden buldun falan dedi ben bir şey demeden çıktım dışarı .. içecek bir şeyler aldım ve git gide parayı harcadım .. O gün kaç tane ve neler içtim pek fazla hatırlamıyorum .. En son hatırladığım bir merdivende oturduğumdu .. Fakat uyandığımda ise evdeydim .. 2 arkadaşım var diyordumya , işte onlardan biri almış beni eve getirmiş , bu ittiğim değil diğeri .. Ama sonuçta şerefsiz .. Uyanır uyanmaz kapıyı açtım çıkacakken annesi geldi ve Nereye gidiyorsun ? Daha kahvaltı yapacaktık dedi .. Ben Sizede günaydın diyerek çektim kapıyı çıktım .. Cebimde 50 lira ve bozukluklar kalmıştı .. Paranın bir önemi yok gerçi .. Ailem biraz sıkıntıda okadar .. Ama yakında düzeltirlerdi .. Her neyse , çay bahçesine oturdum eski günleri düşünüyorum .. Alfredo geldi aklıma , çocukla vedalaşmamıştım bile , onca iyilikten sonra bir görüşürüz bile demedim .. Arayacaktım , fakat adım gibi bildiğim numarasını unutmuştum .. Şok oldum , hatırlamaya çalışıyorum olmuyor .. Aradım annemi sordum Alfredonun numarası varmı falan .. Bilmiyorum bir bakayım dedi , 5 dk sonra aradı söyledi .. Bende kontör yok anasını satayım .. Gittim cebimdeki para ile yurt dışı paketimi ne yaptırdım .. Aradım ilkinde açmadı 2. de açtı .. Vallah baya duygulanmıştım .. Onunda sesi duygulanmış gibi geliyordu .. Sanki en yakın arkadaşınızı 10 yıl görmemişsiniz ve aniden karşınıza çıka vermiş gibiydi .. Baya sohbet ettik .. Konu Vanessa'ya geldi , sordum gelişme varmı falan yok dedi .. Ceset meset de mi yok dedim yok dedi .. Aslında bu habere biraz sevinmiştim , ortada ceset yoksa intihar etmemiştir diye düşündüm çünkü .. Ama bir yandanda çok üzülmüştüm ve sinirlenmiştim , ya intihardan daha kötüsü başına geldiyse ? Zaten gelmişti , ya 2. kez geldiyse ?? Alfredoya dedim gelişme olursa bu numaradan ara beni falan tamam dedi .. Aradan günler falan geçti .. Ve busefer gerçekten kafayı sıyıracaktım .. Evde yatmış televizyon izliyorum .. Aniden bir ses geldi ayaklarımın ordan , bir baktım Vanessa , alışmıştım bu durumlara fakat bu sefer farklı idi .. Sanki gerçekten oradaymış gibi .. Warum hast du mich verlassen , Warum hast du mir nicht geholfen diyip duruyordu ( Neden beni bıraktın , Neden bana yardım etmedin ) .. Ben özür diliyordum , her kelime ettiğinde özür diliyordum .. ikimizde ağlıyorduk .. Daha doğrusu ağlarken konuşuyorduk .. Sonra sarılmaya kalktım ve şok oldum , gerçekti .. Sarılmıştım .. Bunca zamandan sonra tenine deymiştim ve kokusunu koklamıştım .. Baya bir sarıldık ve koklaştık .. Hani yolda giderken yanınızdan bir bayan geçer ya , çok güzel bir parfüm sürmüştür burnunuza gelir , 2 saniyelik olsada manyaklar gibi içinize çekersiniz .. işte aynı o olay .. Sadece 2 saniyelik değil 10 15 dakikalıktı .. Fakat çok kötü bir şey olmuştu , 10 15 dk geçtikten sonra beni geri çekti ve Beni bir keresinde bırakmıştın , şimdide bıraksan bir şey olmaz dedi .. Şok olmuştum , gözlerim ağlamaktan ağrıyordu .. 2 saniye okşadım ve gözlerimi açtığımda ortada yoktu , gitmişti .. Gerçekten delirdiğimi düşünmüştüm .. içeri gittim , annem babam Tv izliyorlar sanki bir şey olmamış gibi .. Sanki bizim konuşmaları duymuşlar fakat tınlamıyorlardı ya da duymamışlardı ya da böyle bir olay hiç olmamıştı .. Gerçekten delirmek üzereydim .. Artık hayattan soğumuştum ..