kafayı sıyırmama az kaldı

panpalar ben tam olarak inci sözlük gibi bir ortamda yetiştim. bir insana ne söylemek isteniyorsa doğrudan söylenirdi benim arkadaş çevremde. ama ne bileyim, birine "bi sus saçmalama amk" dediğimde söylediğim kişi o sözün kendi karakterine değil de yaşanılan duruma söylendiğini bilirdi. bu nedenle böyle şeylere ne ben ne de arkadaş çevrem hiç alınganlık göstermezdi.

üniversitede 2.senem; hala mal mal kendi başıma takılıyorum. lise arkadaşlarımdan başka adam akıllı bir arkadaşım yok. çünkü tahammül edemiyorum amk. yapmacık sohbetlerine, özenti hallerine... gerçek düşüncelerimi söylediğimde alınıyorlar, küsüyorlar. onlar benim mal olduğumu düşünüyor ben de onların.

bölümde bi tane kız var. küfürlü konuşuyor, kaba saba hareketleri var, yere tükürür falan öyle bi karakter. bugün yemekhanede denk geldi, karşılıklı oturduk. hiç alakasız yere bana kendini övmeye başladı. vay efendim işte ailesinde herkes birbirine saygılı davranırmış, değer verirmiş bilmem ne. ama salladığı o kadar bariz ki. kızın son cümlesi "valla ben kendimi uzunca bi süre prenses sandım." oldu. ben de istemsiz olarak "peki acı gerçeği ne zaman öğrendin?" dedim. gerçekten kasıtlı olarak yapmadım, bir an için boş bulundum ve gerçekten düşündüklerimi söyledim. kız bozuldu haliyle, "gerizekalı" dedi, kalktı gitti masadan.

@2 yok be panpa. türlü türlü adam var. ciddi ciddi bu gece girsek suriye'yi yunanistan'ı alırız diyen mi ararsın, ilgi çekmek için her derse farklı müzik aleti getiren mi ararsın, sırf özentilik için gib gibi ayakkabılara 500-600 lira veren mi ararsın. nasıl benzeteyim ben bu adamları kendime?

@6 yok panpa öyle bir adam da yok.

@9 sadece kızlar değil lan, hepsi aynı dıbına koyayim. sanki farklı dünyalardan gelmişiz gibi.

@13 iyi de ben lisenin de bir kısmını yatılı okudum. orda da her çevreden her ilden adamlar vardı. sana çok ciddi söylüyorum herhangi biirni 2 sene görmesem, gördüğüm an yine boynuna atlarım kardeşim diye. bunları görünce yolumu değiştiriyorum amk.

bilmiyorum heralde üniversitede daha çok maddiyat, popülerlik ön planda o yüzden oluyor. gerçekten oturup kimseyle doğru düzgün derdimi konuşamıyorum. illa ki bir yerden hep arabaya, sevgiliye, okuldaki klüplere falan geliyor muhabbet. öyle olunca ben de nefret ediyorum.