kafaya takmamayı nasıl başarıyorsunuz

--spoiler--

--spoiler--

--spoiler--

--spoiler--

--spoiler--

--spoiler--

--spoiler--

--spoiler--

--spoiler--

--spoiler--

--spoiler--

--spoiler--

--spoiler--

--spoiler--

--spoiler--

--spoiler--

--spoiler--

--spoiler--

--spoiler--

--spoiler--

bi dönüm noktası yaşıyacaksın stresle ilgili. mesela benimki sinir stresden * taşikardi geçirip ambulansla hastaneye kaldırılmak oldu. o zamandır takmamaya çalışırım

--spoiler--

--spoiler--

--spoiler--

--spoiler--

--spoiler--

--spoiler--

panpa ben de herşeyi kafama takıyordum. beş yaşımda söylediğim saçma bir lafı bile uyumadan önce hatırlayıp utanıyordum. çok sakin biriydim ne olursa olsun fazla sinirli hissetmezdim ama biriyle en ufak tartışmam bütün gün aklımı kemiriyordu. en sonunda beni çok sinirlendiren, yıpratan olaylar oldu. sinir krizi gibi bişeyler yaşadım ağlayacağım yerde manyak gibi gülüyordum nefes alamıyordum ama kendimi de tutamıyordum heryerim uyuşmuştu. o günlerden beri bambaşka biriyim. yok rezil olmuşum biri bana kötü bişey demiş, başarısız olmuşum bilmem ne hiç takmıyorum. öyle salak olayların arkasından düşünemiyorum bile çok saçma geliyor artık. çabuk sinirleniyorum ama öfkemi dışa vurduğumdan dolayı çabuk geçiyor kin de tutmuyorum. özet: çok rahat oluyo.

Ben aklım karışınca hep taşaklarımı sıvazlarım evlat benim babamda böyle yapardı dedemde..

ben pek kafaya takan bi insan değilim. formülüm de bunun benden zütürüsü ne diye düşünmek. hiç bi şey sende değerli değil gibtir et.anca sana zarar gelcekse düşünürsün takarsın.

nasıl biliyor musun arkadaşım: umursamayacaksın. ya sana bir şey olmamış yaşıyorsun sağlıklısın ee? elindekiler mutlu olmak için yetiyorsa neden mutsuzsun? sebebini boşver sahip olduklarına neşelen.

--spoiler--

--spoiler--

--spoiler--

--spoiler--