kafası güzel piçler gelin

Ben çocukken Gerçektim. KabLoLarım yoktu. Ne sevmek kaLp göndermekti ne de seviyorumLar 3 harfti.
Ben çocukken güLdüğümde kahkaha atardım. Zoraki güLümsemeLerden uzak ne msnde titreşim ne geLişi güzeL P harfiydi diL çıkarmaLar.
Masumduk uzaktık mesafeye ve sıcaktık. Cam kadar soğuk oLunan zamanLara yıLLarca uzak, döner... im ben sana riyakarLığından bihaberdik

Ben çocukken gerçektim. AğLadığımda, güLdüğümde... Çocuk bu der geçerdik birbirimize her birimiz birbirimizden çocuktuk ama gerçektik.
Çocukça oyunLar oynar kimi zaman büyük oLmanın hayaLini kurardık. Benim bir evim oLacaktı benim güzeL bir karım derdi bir diğeri de.
Kırmızı arabam oLacak diye tutturan hayLaz arkadaşLar da ayrı teLden hayaL kurardı.

Biz çocukken gerçektik. GüLdüm mü dünya yansın arkadaş kar etmez, ağLadım mı ki o benim en değerLi oyuncağımda dünyaLarı verseLer susmazdım.
Hangimizi daha çok seviyorsun kandırmaLarında hem anne yanLısı hem baba tarafındaydık. Yani en azından bir taraf diğer tarafa hak geçirmesin.

Ben çocukken insanLarı severdim. Kimsenin Levis ı yoktu. Her ayakkabı spordu bana göre. Kimse kimseye üstünLük tasLamazdı.
Henüz 7 yaşındaydım benden serseri 2 çocuğa posta koyduğumda. BeLki beni döverLerdi ama kimin umrunda hemen kaynaştık oyunLar oynadık dedim
ya kimse kimseye üstünLük tasLamazdı. Çünkü insanLarı kıramayacak kadar çocuktuk ve inat deqiL mi arkadaş her insanı severdik !

Ben çocukken beddua etmezdim. AğLardım kırıLırdım ama... MutLaka ağLatan kıran üzen insanLara uyurken bir ama yapıştırırdım ki...
Beni üzdü ama beLki o da üzüLmüştür. Beni ağLattı ama beLki canı sıkkındı. Hep onLarı masum kıLacak bir amam vardı. HaLa dua ederim geceLeri.
iyi de oLsa kötü de beni sevse de sevmese de,herkes için. Ama şimdi onLarın masum amaLarLa kurtuLamayacakLarını biLerek dua ediyorum.

Ben çocukken gerçektim. RüyaLardım da hep uçardım. Yok öyLe Superman qibi deqiL. BöyLe koşardım her zıpLayışımda daha yükseğe çıkardım. Sonra hep uyanırdım.
Şimdi uçmak bir yana... DeLicesine koşamıyorum. O zaman çocuktum engeLLerim yoktu.

Ben çocukken yaLan söyLemezdim. Çünkü gerek yoktu. Bana göre herkes masum herkes saftı. Yoksa saf oLan ben miydim. Sonra geL zaman git zaman...
Doğru söyLedikçe kınandım... BaşLasın rengarenk yaLanLar... Aaa ben de izLedim o fiLmi, çok güzeL kitaptı, en iyi arkadaşım sensin... Ben de seni seviyorum...
Ardı arkası kesiLmeden akıveriyor artık paLavraLar. Bak haLa yaLan demeye diLim varmıyor...

Ben çocukken şu kadarcıktım. O kadarcık ama kocaman yüreqim vardı. Ben çocukken kocamandı kaLbim büyüdüm ne oLdu...

Hadi çocukLuğumu qeçtim... YÜREĞiMDEN NE iSTEDiNiZ.