üzdün kardeş

Lavabonun dibindeki kıl yumağı gibiyim, gittikçe yaklaşıyorum gider deliğine. Size Boncuk Omer gibi aşk hikayeleri anlatmak isterdim ama yapamam. Size başka şeyler anlatacağım. insanların samimiyetsizliğini, çemberde dönen fare gibi koşturduğunuz hayatın anlamsızlığını.Her şey çok geç olmadan, beynimden silinmeden anlatmalıyım bütün yaşadıklarımı.Bir kişi de olsa beni dinleyen, paylaşmalıyım sırtımdaki tabutumu. Belki o zaman düzelir her şey,ya da daha da taka sarar.

Çok yalnızım lan,bir tane okuyanım olsun yeter...

Ben aslında Tutunamayanlar'daki Selim Işık'ım ya da Kinyas ve Kayra'daki Kayra. Hayatımdaki herkes gitti. Gerçi ben bile kendime dayanamazken, insanlardan bana katlanmalarını nasıl bekleyebilirim ki?Tutunacak bir dalım, yaşam amacım kalmadı. Sahi,sonunda ölüm olan bir hayatın nasıl bir amacı olabilir ki?Elimde kalan sin şey hatıralarım. Vasiyetim,hatıralarımdan kale yapılması ve tam merkezine gömülmem.Son kazığım bu olabilir tak çukurunun dibindeki Dünya'ya,kıyamete kadar insanların eserime tapmaları.

Senin kafa sağlıklı değil

kardeşim yanlız degilsin züttügümün dunyasında aynı şeylerı bende düşünüyorum

Hepimiz şarkı söyleyen ve dans eden maymunlarız, Tanrı bize bakip katıla katıla gülüyor.Öyle bir şey bırakmalıyım ki Dünya'ya,sonsuza kadar unutulmamalı, bana cehenneme sınavsız geçiş hakkı vermeli.

Devam et panpa okuyoruz

ilk entry beklentilerimi yukseltti ama sonradan sivadin
ciddi yazmadigini dusunuyorum ama ciddiysen git bi pgibiyatriste ona dert yan uzgunum mutsuzum diye xanax recetesi al keyfine bak.

Ne diyon la değişik

Siz de dayanamadınız bu yazdıklarıma, tamam başlayacağım her şeyi anlatmaya.Bir su aygırının terrier taklidi yapmasını anlatacağım.Bir tutunamayanın,bir kaybedenin hikayesini. Belki siz de bir iz bulursunuz yaşantımda, anlarım ki yalnız değilim, aslında süs köpeği taklidi yapan su aygırları olmamızın da bir önemi yok.Önemli olan iyi taklit yapmak,ne kadar iyiysen kadar mutlu hissediyorsun kendini.

Yazarak varabileceğim tek yer sayfanın sonu olsa da yılmayacağım, bitireceğim hikayemi.

sonunda ölüyo panpa

pgibolojik film gibi

Dünyaya gelmeden başladı her şey ve de caniliğim. Göbek bağını doladım kardeşimin boynuna, daha doğmadan ilk cinayetimi işledim. Gerçi kürtajdan farkı var mıydı, doğmamış bir canlıyı nasıl öldürebilirdim ki?Ebe hemşire bile şaşırmış;ağlamayan, gülmeyen,somurtmayan bir çocuk. Sadece bakan, sanki reenkarne olmuş, daha önce yaptığı hataları düşünen bir çocuk. Belki o zaman başladım düşünmeye,ya da ruhumun bedene hapsedilmesinden de önce.

Takip eden varsa ses versin, yoksa boş duvara anlatmaya devam...