-
1.
0evet sevgili binler,
bu gece farklı bir hikayeyle karşınızdayız. hiçbirinize "içimi dökmek için yazıyorum çok kötüyüm bühühühü" geyiği yapmayacağım. içini döküp rahatladığını söyleyenler, aslında kendilerine öğretilen saçma sapan bir şeye inanmak için şartlandırılmış insanlardır.
içini dökenin içi acır.
sevgili huur çocukları,
ben yine, size bu hikayede çok güleceğinizi ya da zırıl zırıl ağlayacağınızı da vaadetmiyorum.
hikayenin geçmişi için; http://inci.sozlukspot.com/e/65322484/
linkte yazanlar çok uzun özet geç bin diyenler için;
bu mal ortaokul sonda bi kıza aşık olmuş. kıza bunu hiçbir zaman söyleyememiş. okulun son günleri kızla hatırlamadığı bir sebepten küsmüşler. tartışma turşu suyundan değilse de ona benzer bir sebepten çıkmış. onunla konuşmak için son şansı diplomaların alınacağı günmüş. fakat diploma sonra da alınıyor diye ailesi bunu dedesinin yazlığına zütürmüş. bu elemanın yıllar süren arayışı anlatılacak burada.
-
2.
0okumadım
-
3.
+1 -1@2 gerekli özeti geçmiş
-
4.
0gibtim kafamda ananı
-
5.
0dur dan sonrasını okumadım
-
6.
0ulen oç, yani şimdi birileri seni dünyaya getirmek için gibişti falan sonra oda yetmedi sancılar beklemeler falan dünaya getirdiler ve o da yetmedi bir de yıllarca çalıştı didindiler hede hödö ile uğraştılar altını falan deiştirdiler büyüttüler öyle mi amk... ben böyle hayatın taaa amk o zaman panpa... kimileri için üremek, onların özgürlüğüne bırakılmıcak kadar tehdit oluşturan bir hal almaya başladı amk...
-
7.
0ccc hikayenin devamı için aşağıyı okuyunuz ccc
yazlıktaki bir hafta çok zor geçti. cesaretimi toplayıp ona, onu sevdiğimi söyleyecektim ama söyleyemedim. bir taraftan sevdiğim insana onu sevdiğimi söyleyememenin hüznünü yaşıyor, bir taraftanda hayata var gücümle tutunmak amacıyla kumsalda kızların zütlerine bakıyordum. ama yinede en saf ve en temiz duygularla onu sevmekten de geri durmuyordum.
istanbul'a döndükten sonra bir arkadaşıma uğrayıp diploma günü neler yaşandığını sordum. hiç ilgilenmediğim halde 5-6 kişinin vedalaşırken neler söylediğini dinledim. emel'den de bahsetti ama özet geçti bin. bu ona dair duyduklarımın sonuncusuydu: "çok güzel, kırmızı bir gömlek giymişti. ağlamadı ama çok duygusaldı. hani böyle dokunsan... " daha fazla uzatmayayım ki onu son kez gördüğü anı anlatan arkadaşım idris, ayşe arman'ın mastrbasyonu anlatan ortaokul arkadaşının edebi kimliğine ulaşmasın.
çünkü gerçekte idris şöyle alatmıştı: " kırmızı bi gömlek giymişti taaam mı. böle ağlıycak gibiydi kız amk."
ccc tebrik ederiz okudunuz ccc -
8.
0oha cok uzun bu hafta bitiricem ama 2. satırdayım panpa geri donucem sana
-
9.
0yaz boyunca elimdeki tek şeye, ev telefonunun yazdığı kağıda baktım durdum, arayamadım. neden cep telefonu değil de ev telefonu diyenler için; çünkü yoktu cep telefonu o zaman bin. vardı da biz de yoktu.
aradığım halde nedense garip bir güven vardı bende. hani sıcak bir yaz gününde buzlukta dondurma olduğunu bilmenin güven verici mutluluğu var ya, heh işte; o ev telefonu numarası benim için kızgın kumların serin sulara geçiş noktasıydı. -
10.
0kısa sürede kızların "ayşe'ye yazmışsın noolur bana da yaz" diye günlüklerini verdiği eleman oldum. ahahaa amk senin
-
11.
+1@11 okumuş vay amk. sana nickaltı benden bin.
-
12.
+1@8 sagol amk
-
13.
0reserved..
-
14.
0kız gerçekten zeki olduğu için anadolu lisesi kazandı. yani ben öyle duydum. ben gerçekte zeki olmadığım için 5 milyona düz liseye kayıt yaptırdım. yani ben bi tak kazanamadım. bildiğin dümdüz lise ama. yeni okul, yeni insanlar emel'i aklımdan çıkarmama yardımcı olmuştu. üstelik geceleri show tv'nin kırmızı noktalı filmlerini izlediğim dönemdi. 31 çekerek hayatımdaki acıları dindirmeyi denemişliğim çok olmuştur. lise 1 de nispeten sönük bir öğrenciydim. kızlarla ilişkim bacaklarına bakmak ve geceleri 31 çekmekten öteye geçmemişti. he bi de minibüste karşı sınıftaki kaşar kızlara denk gelmenin dayanılmaz hafifliği falan, o kadar.
-
15.
0reserved
-
16.
0lise 2'de bi kızdan hoşlanır gibi oldum. işte senelerimi yiyecek olayı ilk defa o an fark ettim. kızla konuşmaya sohbet etmeye başladık. fakat garip bir şekilde kıza muzo dinleyip dinlemediğini soraraken buldum kendimi. bariz bir şekilde emel'le yaptığım muhabbeti yapmaya çalışıyordum. çok güzeldi ama bana göre yanlış bir şey yaptığında "emel olsa böyle yapmazdı" demeye başladım. bi gib çıkmadı o işten.
-
17.
0devam et len gibik hepsini okudum
-
18.
0okuyanı gibsinler
-
19.
0emel'in ev telefonunun yazdığı kağıdı cebimde taşıyordum çoğu zaman. annem çamaşırları yıkarken onun telefon numarasının yazdığı kağıdı da üzerindeki numara okunmayacak şekilde yakamıştı. ama olsun, nasılsa ezberimde numara. unutabilir miyim? mümkün mü? tabi ki hayır. bir gün pgibloji dersinde hocamız insandaki anlık ve derin hafızadan bahsederken yüzüme şiddetli bir kan hücumu oldu. lan? emel'in numarası? heh tamam (123 45 67) rahatlamıştım. onu aramıyordum, aradan yıllar geçmişti ama o numara beni bir şekilde mutlu etmeyi başarıyordu.
-
20.
0reserved