kafamda kalacağına sizde kalsın

okumadım

reserved

lise 2'de bi kızdan hoşlanır gibi oldum. işte senelerimi yiyecek olayı ilk defa o an fark ettim. kızla konuşmaya sohbet etmeye başladık. fakat garip bir şekilde kıza muzo dinleyip dinlemediğini soraraken buldum kendimi. bariz bir şekilde emel'le yaptığım muhabbeti yapmaya çalışıyordum. çok güzeldi ama bana göre yanlış bir şey yaptığında "emel olsa böyle yapmazdı" demeye başladım. bi gib çıkmadı o işten.

okumadan gibtim

@29 sağolasın.

lise bitti. bir gün hayatımdaki en yakın dostuma hikayeyi anlattım. hoşladığım bütün kızları onunla karşılaştırdığımı, garip bir şekilde her mücadeleden onun galip çıktığını söyledim. o da bana "arayalım o zaman" dedi. o dönem çok fazla casusluk filmi izlediğimden "ev telefonundan aramayalım, gidip telefon kulubesinden arayalım" dedim. yıllar sonra onu arayacaktım. belki bir sevgilisi vardı. belki artık yaşamıyordu. belki istanbuldan taşınmıştı. belki ilk senesinde üniversiteyi kazanmıştı. bilmiyorum. ama karar vermiştim arayacaktım.

http://inciswf.com/1296317785.swf

al oç.

kafası sende kalsın oropu çocuuuuuu swf koycam bekle.

reserved

@22 sağolasın panpa. yağmurlu bir günde pencere kenarında içilen çayın sıcaklığını hissettim teninde.

reserved

emel'in ev telefonunun yazdığı kağıdı cebimde taşıyordum çoğu zaman. annem çamaşırları yıkarken onun telefon numarasının yazdığı kağıdı da üzerindeki numara okunmayacak şekilde yakamıştı. ama olsun, nasılsa ezberimde numara. unutabilir miyim? mümkün mü? tabi ki hayır. bir gün pgibloji dersinde hocamız insandaki anlık ve derin hafızadan bahsederken yüzüme şiddetli bir kan hücumu oldu. lan? emel'in numarası? heh tamam (123 45 67) rahatlamıştım. onu aramıyordum, aradan yıllar geçmişti ama o numara beni bir şekilde mutlu etmeyi başarıyordu.

okuyanı gibsinler

devam et len gibik hepsini okudum

evet sevgili binler,

bu gece farklı bir hikayeyle karşınızdayız. hiçbirinize "içimi dökmek için yazıyorum çok kötüyüm bühühühü" geyiği yapmayacağım. içini döküp rahatladığını söyleyenler, aslında kendilerine öğretilen saçma sapan bir şeye inanmak için şartlandırılmış insanlardır.

içini dökenin içi acır.

sevgili huur çocukları,

ben yine, size bu hikayede çok güleceğinizi ya da zırıl zırıl ağlayacağınızı da vaadetmiyorum.
hikayenin geçmişi için; http://inci.sozlukspot.com/e/65322484/

linkte yazanlar çok uzun özet geç bin diyenler için;
bu mal ortaokul sonda bi kıza aşık olmuş. kıza bunu hiçbir zaman söyleyememiş. okulun son günleri kızla hatırlamadığı bir sebepten küsmüşler. tartışma turşu suyundan değilse de ona benzer bir sebepten çıkmış. onunla konuşmak için son şansı diplomaların alınacağı günmüş. fakat diploma sonra da alınıyor diye ailesi bunu dedesinin yazlığına zütürmüş. bu elemanın yıllar süren arayışı anlatılacak burada.