adam kurgu diyor en başında efendi gibi şöyle gelin işte yav sardı #rez

Rezervasyon

Çağırdığı gibi hemen yola koyulup yanına gittim. Onu görmemle suratımda oluşan bir gülümseme, kalbimi ısıtan bir sevgi oldu resmen. O an kendime hayret ettim işte. Daha bi kaç ay önce bana işkençe uygulayan bir adamı resmen sevmeye başlamıştım. Duygularıma en çokta kendime hayret ediyordum ama kendimi de bir türlü bu sevgiden mahrum bırakamıyordum.

Beni gördüğü gibi gülümseyip "evlaaat" diye bağırdı. "Gel otur şöyle sana bir sürprizim var " dedi. Bende gösterdiği yere geçtim oturdum.

Oturmamla beraber bana anahtar fırlatması bir oldu. Anahtarı düşen yerden aldım ve bön bön suratına bakarken "yeni evinin anahtarı al güle güle kullan" dedi! Lan bu adam bana ev almıştı.

Ne diyeceğimi bilmiyordum. Gittim yanına elini öptüm ve teşekkür ederim demekle yetindim. Öğrendiğim şeylerden biride babanın verdiği bir şeyi geri çevirmemekti.

Reddemeyeceğim şeyler her gün artıyordu bu gidişle intikam falan kalmayacaktı ortada. Gerçi aylardır bana verdikleriyle saygınlıkla itibarla hediyelerle kendini affettirmemiş miydi?

Yine de o gün keyfim yerindeydi. Hayatım hep böyle geçecek, güllük gülüstanlık olacak sanıyordum. Yanılıyormuşum. . .

Abanın beyler up up up

Yazsana panpa

Rezzers

bir yer

Rezistasyon

Okuyacam

Rezerveysin

Rez sayfa 5

Avratın adı ne

14 okuuu

Rezervettin

Seri seri seri

Rezervasyon

rezerve

Devam pampa iyi gidiyon yaz

Hadi pnp.

Odunum olayim otur üstüme

1 ay sonra...

Hayatım olağan üstü halde değişmişti. Aslında içten içe bu durumu sevmeye başlamıştım. Gittiğim her yerde saygı gösterilmesi, insanların benden korkması ve en önemlisi babanın beni sağ kolu yapması güzel şeylerdi ancak bir intikamın vardı ve bundan vazgeçmeyecektim.

O veledi zaten artık sorun etmiyorum. O orda burda kız peşindeyken ben babasının yanındaydım. O da bunun farkındaydı ama yine de kendi bildiğini yapıyordu yani ona yapacak bir şeyim yoktu. Benim derdim bana o gece eziyet çektiren adamı bin pişman etmekti.

Baba en önemli işlere hep benim gitmemi isterdi. Resmen beni yetiştiriyordu ama her seferinde de "yolun başındasın" diyordu.

Hem illegal bir işte yapmıyordu. Sadece sinir olduğu kişilerden hıncını fena çıkarıyordu o kadar. Onun haricinde paranın verdiği güçle harika bir hayat yaşıyor bana da yaşatıyordu.

Eskisi kadar hergün görmüyordum artık onu. Kendi hayatıma beni özgür bıraktı. Nasıl istersem öyle hareket edebileceğimi ve bu evin kapısının bana hep açık olduğunu söylüyordu. Adamları da artık bana "efendim" diye hitap ediyordu.

isteğime doğru hızlı adımlarla koşuyordum. Sonra bir gün baba beni yanına çağırdı

Şukulayın beyler biraz lütfen