"Olmaz baba. Bunu yapamam. Sen de yapamazsın. Bırakıp gidemezsin. Ben de seni ölmeden mezera koyamam" diye adamın yüzüne resmen tükürerek bağırıyordum. O ise sanki çok normal bir şey yapıyormuş gibi suratıma bakıyordu. Açıkcası bu duruma sinir olmuştum

"Bak, benim için artık yolun sonu. Tamam belki ölmedim ama hem çok yaşlandım hemde seçtiğim hayat yüzünden oğlumu kaybettim. Benim işim bitti artık. Bütün mal varlığımı sana bırakıyorum. Nasıl istersen öyle kullan. ister benim işleri devam ettir ister başka işlere yönel. Sen bilirsin" dedi ve paltosunun iç cebinden çıkardığı devir işlemlerinin olduğu makbuzları imzalamamı istedi.

Bunları imzalarsam eğer bütün mal varlığı bir anda benim olacaktı. Benim amacım ilk başta bu adamı bitirmekken şimdi yaptığı şeylere bak. Kendi kendini bitiriyor bide yetmiyor beni en başa çıkarıyordu.

Yüzüne dakikalarca baktıktan sonra uzattığı kalemi aldım ve gösterdiği her yeri imzaladım. Artık kral bendim. Ancak hiçte kral olmayı istemiyordum.

Babaya bundan sonrası için ne yapacağını sorduğum da "Sana zamanında verdiğim eve yerleşir sakin bir hayat yaşarım. Benim evide sen alırsın" dedi. Bu iyiydi. En azından hayatını yaşamaya devam edecekti.

Benim de bundan sonrası için daha üst düzey br hayatım olacaktı ve yapacağım ilk işte belliydi

Up beyler up

Artık yeni bir hayatım vardı. Yapacağım ilk işte belliydi. Babanın intikdıbını almaktı. Bu intikamı alıp o şerefsizin kafasını babaya getirecektim. Ve en sonunda bütün illegal işlerden uzak duracaktım

Oğlunu öldüren kişileri zaten biliyorduk sadece adamlara ulaşamıyorduk o kadar. Bu saatten sonrası için ise daha dikkatli daha titiz bir çalışma yapıp aramaya ben devam edecektim

Adamları bulma çalışmalarımız aylar sürdü. Her yere baktık. Sormadığımız kişi kalmadı. Bu sırada baba da dediği gibi benim eski eve yerleşmiş normal bir hayat yaşıyordu. Zaten yemeğini içkisini hiç ekgib etmiyordum. Ona sadece yaşamak kalıyordu.

En sonunda bir gün yerimden zıplamamı sağlayacak haberi duydum. Adamların izine rastlamış bizimkiler. Hemen yola koyulduk. Zaman bizr karşıydı o yüzden acele etmemiz gerekiyordu.

Oraya vardığımız da bizim dah kalabalık olduğumuzu gördüm ve hemen bir plan hazırlayıp içeriye baskın yapmayı uygun buldum

Kaldıkları evin dört bir yanını bizim adamlar sardı. Bütün girişleri tuttular. Ve az sonra çatışma başladı

Havadan silah sesi ekgib olmuyordu. O an getirebildiğimiz kadar adamı etkisiz hale getirip diğerlerini de esir aldık. Tek istediğim oğlunu öldüren adamın o an ki çatışmada ölmemesiydi

Yolda eve doğru yürürken babayı telefonla aradım ve hemen bize gelmesini çok önemli bir şey olduğunu söyledim.

Eve vardığımız da o bizden daha önce varmış bizi bekliyordu. Ona olan herşeyi anlattım. O benim bu konuyu araştırdığımı bile bilmiyordu.

Herşeyi dinledikten sonra herkesin önünde bana sarılarak hüngür hüngür ağlamaya başladı ama bir yandan da çok mutluydu. Sonunda oğlunun intikdıbını alacaktı..

O gün baba yapacaklarını yaptı ve mutlu bir şekilde güzel bir akşam yemeği yedik. Ondan sonra da ne baba ne ben bir daha bu işlere girişmedik. 5 yıl önce bugün oğlunı kaybetmiştik. Şimdi ise bu hikayeyi beraber yazdık. Sıkılmadan okuduğunuz için sağolun *
SON

Yeni kurgu olan hikayeme başladım. Oraya da beklerim
(bkz: afrika kabilesi tarafından kaçırıldım)

Şukularınızı ekgib etmeyin lütfen arkadaşlar