Uyduruyor amk hem de o nasil cin amk sen sizofen olmuşsun

Rezerved

reserved sonunu merak ediyorum noldu acaba

burdaki hikayeleri okuduğum kadar kitap okusam adımın başına gelicek ünvanımı söylemeye nefesim yetmezdi ak.

Rezzerve

rezzzzz

Yarı açık yarı kapalı gözlerimle, Yanıbaşımda Ahmeti gördüm,

-olum nihayet uyandın, kaç saattir uyuyorsun, iyi misin kafanı çarptın herhalde?
Tarzı sorular soruyor, fakat yarım yamalak konuşmalarını duyabiliyordum, gözlerimi ise neredeyse açamıyordum, her şey dönüyordu,
kafamda bi kaşınma hissettim, ağaran gözlerimle, ağzıma bir şeyler bağlıydı
Kafamı kaşıyacakken Ahmet kolumu tutup,

-olum dur daha yeni dikiş atıldı falan demişti ne oluyordu bir türlü anlam veremedim,

3 gün müşade altında kalacagımı söylemiş doktor ahmet'e aileni arayayım mı falan diye sordu,

-Hayır sakın meraklandırma diyebildim yalnızca,

Olanlara hiç bir anlam veremiyordum, kalbim göğüs kafesime dar geliyor, ayak uçlarım uyuşuyordu,
Olayların rüya olmasını dileyerek geçiriyordum tüm günümü,

Hastanede uyurken birden gözlerimi bir sesle açtım,
Kapı az biraz uzağımdaydı ve gözlerimi tamamen açamadıgım için kapıdakini seçmekte zorlanıyordum
Sanırım ahmet bana sesleniyordu,
Odanın kapısı çok az açık, Gördüğüm şeyin yalnızca belden yukarısını acayip puslu bir şekilde görebiliyordum,
çok kısık ve tiz bir sesle

-Ali, ali diye bir kaç defa tekrarladıktan sonra, Beni duyuyor musun? diye devam etti,

sonra ses birden kısık erkek sesi tonundan çıkmış, hayal meyal hatırladıgım, saçları birden uzamış ve sesi ince bir kız sesine dönmüştü

Ali Beni hatırladın mı ? Hadi doğruyu söyle ?
ince ve korkutucu bir sesle gülmeye başladıgında
Her şey kafamda oluşmaya başlamıştı...

Hızlı yaz dıbını 12 taksite bölüp paramparça ettiğim

Öncelikle üniversite okuyan herkesin bildiği gibi, kalabalık içinde yalnızlık diye bir şey de var,
Kolay kolay kimseye güvenemiyorsun ve eve çıkmak ise çok farklı bir macera oluyor bi anda,
Ahmette de o olmuştu, içine kapanık bir çocuk değildi fakat yalnızlığı bilenlerdendi,

Neyse;
Birden gözlerimi bir hışımla kapattım ve tekrar açtığımda ayak uçlarımda oturan siluet kaybolmuştu,
Hemen lavaboya doğru yol aldım elimi yüzümü yıkamak için eğildim yüzümü yıkadım, kafamı kaldırdığımda tam arkamda duran yeşile dönük, çatlak
benizli teni, simsiyah gözleri ve değişik diş yapısıyla orta yaşlarda bir kadın duruyordu, arapça bir şeyler söylemeye başladı,
ardından tuvaletten apar topar, çıkmaya çalışırken ayağımı tuvaletin kapı mermerine çarparak yere düşmüştüm böcekler her yanımı sarmıştı,
fakat bu kez aynı kadını karşımda görüyordum, hemen bir şeyler yapmalıydım bildiğim bütün duaları okumaya başadım,
Resmen Allaha sığınıyordum, böcekler her tarafımı sarmış iyice vücudumda yaralar açmaya başlarcasına acı çekiyordum
Bağırıyor ve kadının resmen hiç adım atmadan, tabir-i caizse ışınlanarak yanıma geldiğini görüyordum, bir orda bir burdaydı,
Aklımda korkudan başka hiç bir şey yoktu, birden gözlerimi hastanede açmıştım...

Sabah oldu ve her zamanki gibi dışarı çıkıp poğaça aldım. Eve geldim, Ahmet çayı demlemiş beni bekliyordu. Oturduk masaya ve kahvaltı ederken
akşamki muhabbet açıldı.

-Nasıl oldun olum?
-Sabaha karşı yine saçma sapan şeyler yaşadım
-Ne oldu yine?
-Ya duvarlarda böcekler gördüm, evi mi ilaçlatsak?
-Ne böceği olum 2. kattayız. Ben hiç görmedim böcek möcek.
-Nasıl görmedin? Akşam nerdeyse 10,15 tane böcek gördüm duvarlarda.
-Allah Allah, hayır olsun olum ya ne bileyim doktora falan mı gitsek?
-Lan yok olum ya uykusuz kaldım heralde.

Kahvaltımızı ettik ve okula çıktık, Ahmet'in arabasıyla okula geçtik.

http://tinyurl.com/nb263s5

Okulda her şey sıradan gidiyordu fakat hala aklımdan gitmiyordu o sesler ve dokunuşlar. Ahmet'in dürtmesiyle bi anda kendime geldim.
Ahmet, çevresi olan bir çocuktu ve yanımıza bir kız arkadaşı oturdu. işte makara muhabbet derken ders bitti. Ahmet, hadi bir kahve içelim dedi,
ben yorgunum eve geçeceğim dedim ve ısrar etmelerine rağmen eve geçtim. Uyumaya çalıştım fakat gözlerimi ne zaman kapatsam dokunuşu, böcekleri vücudumda hissediyordum.
Bi anda ayağa kalkmaya çalıştım ama kalkamadım. Kafamı kaldırdım, ayak ucumda yatağa oturmuş bir silüeti duruyordu. Sanki tüm vücudum iflas etmiş
gibiydi. Yerimden kımıldayamadan sadece onu izleyebiliyordum. Yüzünü bana döndü ve hayatımda gördüğüm en güzel yüze sahip bir varlık. insan diyemiyorum
çünkü varla yok arası bir şeydi. Neredeyse arkasını görebiliyordum ona bakınca, dikkatli bakmam gerekiyordu.

rezerve

bi de buraya reserved

rezerve

Rezerve

günün ağarmasını beklerken birden camda tıkırtı duydum. cama doğru yöneldiğimde aşağıda 2 kişinin beni çağırdığını farkettim. delirmek üzereydim beyler bunlar kimdi burada ne işleri vardı. camı açtım " hayırdır birader" dedim. adamlar cümle kurmuyor sadece "buraya gel buraya gel" diyorlardı. arkadaşlar bu öyle bir his ki inanın insanın gidesi geliyor acaip bir güven doluyor içine. neyse üstüme montumu aldım indim aşağı, selam dedim bu iki adama. meğerse adamlar zenciymiş ağızları yüzleri kapalı olduğu için farketmemişim. ayaklarını görecek kadar yaklaşınca ayaklarının ters durduğunu farkettim. içimde bir ürperme oldu fakat ben olayı anlar anlamaz yakaladılar beni. o iki zenci öğlen 10 a kadar gibti beni beyler. içimi ürperttiler, arka odalarımı kireçlediler.

bu da böyle bir anımdır.

varlıklardan sonrasını okumadım tşk. durumum yok

Bekliyorum pampa

Bir kaç kişi daha gelirse yarın saat 1,2 gibi buralarda olurum. iyi geceler şimdilik

anlat la

Okuyorsanız anlatmaya devam edeceğim. Kısa bir olay değil, eğer dinlemiyorsanız devam etmeyeceğim. Boşa yazmak istemem