kader bu kadar mı siker insanı amk vay be

Diyorum ki bütün ömrüm bunu düşünmekle geçti diyebilirim..
Yol karanlık ve hiç bitmeyecek gibi duruyor.. hafif bir yağmur yağıyor..
Peki diyor bunu yaptığında mutlu olacakmısın ??
Evet diyorum..
Peki plan?? sence herşey yolunda gidecek mi ?? iyi düşündün mü ??
Bence mükemmel bir plan.. Detayları düşündüm.. en ince detaylarına kadar.. ihtimalleri göz önüne aldım.. cesaretim yerinde..
Tekrar baştan almamıza gerek yok değil mi dedim.. evde anlattım geri kalanını birlikte yapıcaz.. şu an yapabileceğin tek şey benim öldüğümü ezberlemen.. celal öldü.. vahim bi kazada öldü ve tüm lise arkadaşlarını
cenazesinde görmek istediğini vasiyetinde yazdı.. son arzusu.. aynen öyle son arzusu..
hayattan son arzum lise arkadaşlarımla buluşmak evet'
Silahları arabayı nasıl ayarladığıma ve arkadaki çanta dolusu paranın ne olduğuna gelince..

gökhanın babasına gittim ve silah mermi patlayıcı ve para vermesini yoksa oğlunun yediği taku üstüme almayacağımı
herşeyi anlatacağımı üstüne üstlük bu radyo işini bana ayarlayıp suça ortak olduğunu anlatacağımı söyledim.. silahları ve diğer şeyleri çaldım gibi gösterilmesinin sıkıntı yaratmayacağını söyledim..
diğer ince kayıt tutanak işlerini kendinizi temize çıkaracak şekilde istedikleri gibi düzenleyebilecekleri sadece bu silah patlayıcı ve parayı almamın önemli olduğunu söyledim..
aldım da.. şimdi arka tarafta iki tane akrep diye tabir edilen mp5 , 6 hazır şarjör bir tane glock tabanca ve 3 şarjör ve şarjöre konmamış 32 tane 9mm mermi var.. saydım.. iki kilo c4 var.. ve 50 bin tl ..
bunlar herşeye yeter.. ve geçmişte yaşadığım şehire varmama 4 saat var.. hatıralarım hayal meyal gözümün önüne geliyor.. rüya ile geçmişinizin arasındaki farkı bulmaya çalışın.. geçmişde yaşadığınız şeyin rüya
olabileceğini düşünün.. birbirine inanılmaz benzediklerini göreceksiniz.. geçmişte gördüğünüz unutmadığınız bir rüyanızla geçmişteki bi hatıranızı karşılaştırın zihninizde.. ikisini birbirinden ayıramayacaksınız..

yaşadığım şehire nihayet varıyoruz.. düşünüyorum.. bir iki saat önce geçtiğim yoldan bi daha geçemeyeceğimi düşünüyorum.. yolda gördüklerimi bi daha göremeyeceğimi..
bu şehirde herşeye son vereceğimi.. çeşitli karamsar düşünceler..
kahvaltı yapıyoruz.. neyse ki bu son kahvaltım değil. buse tostunu yerken bana bakıyor.. ikimiz de birbirimize bakarken aynı şeyleri hissediyoruz.. ziyan olmuşluk.. ikimiz de sigaramızdan çektiğimiz dumanı üflerken karanlığa içimizden aynı kelimeler geçiyor.. keşke ve neden ...
kahvaltıdan sonra arabaya geçiyoruz .. planıma göre yaşadığım semte yakın bir yerdeki otele gitmemiz gerekiyor.. yolda giderken dışardaki insanlara bakıyorum.. benim oyunumun figüranlarına.. gerçekçi bi simülasyonun yan etmenlerine..
otele varıyoruz.. 63 numaralı odayı tutup odaya geçiyoruz… eşyaları malzemeleri çantayla yukarı çıkartıyoruz.. görevli bir genç yardım etmek istiyor fakat nazikçe geri çeviriyorum.. Çantadaki silahları farketmemesi için gerizekalı olması lazım..
Çantaları odaya çıkarıyoruz.. taşırken silahların çantada birbirine vurduğunda ses çıkarmaması için silahları gazeteyle iyice sardım.. Odaya giriyorum nihayet.. Buse balkonda bir elinde çay bir elinde sigara oturmuş uzakta hayal meyal beliren binaların arasınadan el sallayan denizi izliyor.. Beni fark ediyor.. Ben de yanına gidiyorum.. Ağzıma koyduğum Sigaramı yakıyor ve çayından isteyip istemediğimi soruyor .. bir yudum alıp onun baktığı yöne denize dönüyorum ben de.. dumanı üflüyor bana dönüyor bakışıyoruz..

olm bi şuku vern yorum yazın ona göre devam ediyim duvara alnatıyo gibi oldum

@188 roman olm bu yazdığım roman lan.. boşlukta isimli ismini bile koydum 1 yıldır uğraştım buna.. yayınlanmıycaktı zaten sayfalar kayıptı.. ekgib yerleri doğaçlama yazdım finali zaten hazır..

Bütün bunların olmasına gerek yok diyor.. Kaçarız.. diyor.. saklanırız.. Belki çok lüks yaşamayız ama beraberiz diyor.. Sesi beni dinle lütfen diyor.. karnımızı doyururuz .. Herşeyin üstesinden beraber gelebiliriz diyor..
Ah buse şu zavallı umutlarından sıyrılıp hayatın acımasızlığıyla ne zaman tanışacaksın?? Umut iyidir.. insanı mutluluğa yönlendirir.. yaşamak için sebep sunar… ama hiçbir umut asla istendiği gibi olmaz ki.. Umut yitirilmek için vardır umudun sönmesiyle oluşan hayal kırıklığını çaresizliği düzeltemezsin ki.. Zarardasındır umutların yittiğinde.. zamanı da geri alamazsın.. keşke dersin sadece.. umutla bekleyeceğime sabredeceğime, acı da olsa en azından bana sunulan yerine kendi yarattıklarımın izinden gitseydim dersin..
Diyorum ki elbet ki bulucaklar beni kaçsam diyelim.. Fişlendim ben.. kimlik numaram parmak izim diyor ki bu adam katil.. Nasıl evlenicez.. Hadi çocuğumuz oldu.. çocuğumuza isim nası koyucaz.. Hiç mi resmi bi işimiz olmuycak..
Bu işin içinden çıkış yok.. Olsaydı içimdeki çaresiz celal illa ki beni yönlendirirdi.. derdi ki şöle şöle yap.. Ya sen kabulleneceksin ya ben.. sen gitsen ben yapamam ben gitsem sen yapamam diyosun.. ben herşeyi düşündüm…

Sigarayı atıyorum.. duşa giriyorum ben biraz yol yorgunuyum diyorum.. sonra da uyurum belki.. tamam diyor.. Ben de senden sonra yıkanırım diyor.. iyi gelir diyorum .. Banyoya giriyorum.. Sıcak suyun altına girip bütün düşüncelerimden bir süreliğine arınmaya çalışıyorum.. Sabun şampuan.. derken kapı çalıyor.. Buse sıkıştım diyor.. Banyo ve tuvalet ortak.. Diyorum bekle.. diyor ki duşakabinin perdesini çek çok fenayım tamam diyorum ama açınca tamam dememi bekle..
Kilidi açıyorum ve duşun perdesini örtüp tamam diyorum.. tuvalete geçiyor.. ben yıkanmaya devam ediyorum.. Bir sessizlik oluyor.. Buse diyor ki.. Hiç sevgilin oldu mu?? Eskiden..
Hayır diyorum.. sana anlattığım gibi lise hayatım boş geçti.. üniversitede de doğal olarak benden bişey olmadı.. Çalıştığım yerlerde de..
Senin diyorum ?? .
Hayır diyor.. Hiç popüler birisi olmaya çalışmadım.. Sürekli yanlızlığı seçtim.. insanların boş şeyler peşinde nasıl koşuştuklarını nasıl şeylere sevinip nasıl şeylere üzüldüklerini gördükçe insanlardan soğudum.. Hayatın boş olduğunu düşündüm hep dedi…
Sen de kendini hiç bir ütopyayı, bir fenomeni aramak için dünyaya geldiğin hissine kapıldın mi hiç… dedim
Dedi ki beni özetledin..
Dedim ki sen de az önce beni.. ödeştik..
Düşünsene dedi… Hayattan ikimiz de zevk almıyoruz.. Birbirimizi buluyoruz.. aşırı zevk alıyoruz fakat ayrılmak zorundayız..
Hayatın adalet anlayışı diyorum..
Buğulu perdeden yarı çıplak olduğunu gördüğüm buseye..
Bir seçim dedim.. ya hep yarım yamalak olan standard ile idare et ya dabir anlık da olsa kısa da olsa mükemmeli tat.. ama kesinlikle kısa bir süreliğine.. deneme sürümü..
Birşeylerin mükemmel gittiğinde hissettiğiniz garipliğin altında yatan etken.. hayatın size sunduğu standardın üstüne çıktığınızda geri tabana döneceğinizi hissetmeniz..
Ve herşey ne oluyorsa ondan sonra oluyor..
Buse diyor ki.. Hayatımızın en son anları diyor.. Birbirimizi bu kadar bulmuşken.. herşeyi yitiricez.. Bu konuştuklarımızın bir önemi olmayacak.. anlarımız sadece o anlara hapsolucak.. ve ne kadar zevk aldıysak o karımız olucak..
Benden bi tepki bekliyor fakat sessizliğimle cevap veriyorum..
Klozetten kalkıp yürümeye başlıyor perdeyi açıyor..

Ertesi güne gelelim..
Sabah kahvaltıyı yapıp arabaya atlıyoruz.. Yaşadığım semte giriş yapıyoruz.. Okuduğum okula doğru ilerledikçe hatırlıyorum.. şurada sigara içerdim şurada otururdum.. aa şurada da otururdum.. şurada gereksiz arkadaşlarımla da oturmuştum.. şurada da sigara içmiştim.. şuradan sigara alırdım.. şuradan pohaça alırdım..
Aaa şu kafeyi hatırlıyorum.. hani hep bi kızla gitmek istediğim kafe.. Aaa şu park.. hani tipsiz kızlarla hödük elemanların oturup saçma sohbetler ettiği yer… Aaa sahil hani şu hergün önüne geçip neden yanlızım ben diye düşündüğüm sahil.. yollar yürüyüp yürüyüp durduğum yollar.. şurada içki içmiştim.. hatta bi kız bulup birlikte içerim demiştim.. Şurda da yanlızdım şurada da şurada da ve şurada da..
Sanırım ben hep yanlızdım..
Lisemin yakınında arabayı durduruyorum.. ‘’konuştuğumuz gibi bu kağıdı al.. Vasiyetnamem.. Cenazemde lise arkadaşlarımı görmek istiyorum.. son arzum.. Hastaydım.. bunlar belgeler.. Hastanede yatarken hep lise anılarımı düşünürdüm.. Ve vasiyetime de yazmışım.. tek tek bütün arkadaşlarımı ne kadar sevdiğimi yazmışım.. ve cenazemde görmek istemişim.. numaraları aldıktan sonra işimiz zaten kolay..
Tamam celal dedi öpüştük ve beklemeye başladım.. Bir sigara yaktım.. Eski günlere adeta geri dönmüştüm..

Birisinin tanımaması için sakal bıraktım, gözlüklüyüm ve şapka taktım.. Planda herhangi bir aksaklık çıkmasını istemiyorum.. Yıllardır planladım, o kadar kusursuzluk olsun tabi..
Beklerken plan konusunda ne kadar haklı olduğuma bir kez daha kendi zihnimde tanık oluyorum.. Sınıftaki herkesin ölmeyi ne kadar hakkettiğini tekrar tekrar uyuşuk vicdanıma haykırıyorum.. Bu hayatın güme gitmesinin nedeni onlardı.. Dış dünyanda gördüğün tanık olduğun normal insanlardan olsalardı onlar da şimdi ne halde olurdun diye soruyor zihnim bana.. Sıradan mutlu bir insan olurdun.. Şimdi sıradan değilsin.. Fakat hayattan zevk almıyorsun.. Yaşamana ne sebep ne de izin var.. Hayatımı bu şekile getiren her etmende dolaylı dolaysız etkileri vardı.. lisede arkadaş ortamım yoktu ..neden …çünkü insan yoktu.. üniversitede de arkadaş ortamım yoktu.. ..neden .. çünkü lisede arkadaşım yoktu ve bu konuda amatördüm.. üniversiteden ayrıldım.. neden.. çünkü uyum sağlayamadım.. radyo işine girdim.. neden.. çünkü geceleri uyuyamıyordum peki neden çünkü liseden beri sorunluydum.. ve işte buradayım… 3 yıl sonra burada..
Bir sigara daha yakıyorum.. Artık hayal kurmuyorum.. Çünkü umutlarımı çöpe attım ve özgürüm.. Bütün umutlarınızı yitirdiğinizde gerçek özgürlüğe ulaşıyorsunuz.. Hayatta hiçbirşeyin önemi yok benim için.. Artık çekinme, sosyal fobi utangaçlık.. benim için komik şeyler fakat artık uygulayabileceğim zamanım yok.. bir an önce işimi halletmeli ve sonra da kendimin icabına bakmalıyım..
Ölürken üzüleceğim tek şey var.. Buseden ayrı kalacağımı bilmek.. hayatımı yaşayamadığıma üzülmüyorum.. kesinlikle.. hayatımı yaşamam bir yoldu ve bu yolla buseyle tanıştım.. eğer bu sınıf karşıma çıkmasaydı buse ile tanışmıycaktım.. Buse ile kısa zaman da olsa çok güzel duygular yaşadım ve aradığım fenomenle karşılaştım.. hayallerimdeki imkansız şey ete kemiğe bürünmüştü ve benimle idi..

Buse okulun demir kapısında göründü.. Yavaş adımlarla devam etti . arabanın kapısını açtı ve içeri girdi.. meraklı gözlerimi ona doğrulttum ve naptın halledebildin mi dedim.. okula girdim müdürünüze çıktım.. dedi.. müdürünüz ve yardımcısı değişmemiş.. durumu anlattım duygusal bir rol kestim.. Gözlükler ve tülbent rol kesmede baya işime yaradı diyebilirim.. Müdür durumu anladığını çok üzüldüğünğ fakat yardımcı olamayacağını söyledi .. tekrar ısrar ettim fakat bişey çıkmadı..
Müdür yardımcısına indim aynı şekilde ona da durumu anlattım.. ağlarmış gibi yaptım.. O da aynı şekilde yardımcı olamayacağını eski öğrencilerin iletişim bilgilerinin öğrenciler mezun olduktan sonra atıldığını söyledi.. dedi..
Nası yani dedim.. Nası ya.. bu bilgiler olmazsa plan komple yatardı..
Neyseki bi arkadaşınla karşılaştım.. ismi kadimmiş.. tercih için gelmiş üçüncü senesi düşünsene.. Üzüldüğünü söledi.. ve arkadaşlarının hepsinin internet profilinde ekli olduğunu ve yardımcı olabileceğini söyledi.. zaten bu aralar buluşacaklarmış.. cenazeye de uğrarız dedi.. Böyle yılışık sulu bi elemandı.. Askıntı herifin tekine benziyordu.
Tahmin ediyim numaranı aldı.. dedim..
Evet dedi..
Abaza kadim dedim.. Her gördüğün kızı 12cli sanmaya devam et sen..

Okuldan gazlayıp otele geri döndük.. Abaza kadim daha yolda direk mesaj atmıştı.. Buseden telefonu aldım v otelde kadimle mesajlaşmaya başladım.. Naber nasılsın tarzı ortaokul seviyesi mesajlar atıyordu.. Bi iki mesajın sonuna gülücük koyup milletin numarasını istedim.. hepsini teker teker yolladı bizim enayi.. am için ölürsün kadim ölür.. numaraları tek tek kağıda yazdım.. ve buseye aratıp tek tek klişe konuşmasını yaptırdım..
‘’iyigünler ben buse.. Liseden arkadaşın celalin nişanlısıyım.. Onu kaybettik.. Hastalandı.. Hastanede o can acısı o ağrısıyla hep sizi sayıkladı.. arkadaşlarımı çok seviyorum dedi.. Lisesinden bahsetti.. Bir de vasiyet yazmıştı.. Öldükten sonra vasiyetini açtık.. Son isteğim cenazemde bütün lise arkadaşlarımı görmek istiyorum.. Hepsini çok seviyorum.. Son arzumu mutlaka yerine getireceklerdir. Yazmış.. cenazeye arkadaşlarının çoğu geliyor sizde eşlik ederseniz çok mutlu olurum.. Zor günümüzde beraber olalım.. ‘’
Aynen böyle dedirttim.., sonra da cenaze hakkında gerekli bilgiyi verdim.. Hangi gün nerede olacağı.. kaçta otobüsün kalkacağı.. Bahane üretmemeleri için otobüsler ayarlattım.. tek tek hepsini kapısıdan alacak 3 farklı bölgeye servis.. cenazeye gelmemeyi düşünenlere cenazeyi daha cazip hale getirmek için arkadaşlarının cenazeden sonra toplu halde gezeceğini piknik yapacağını da söylettirdim.. Sadece cenazeye gelin.. o kadar…,

Cenaze günü…
Dürbünümden gördüğüm kadarıyla bütün sınıf cenazeme toplaşmıştı.. Ekgib varmı diye sınıf listesindeki herkesi tek tek dürbünümde yokluyorum.. Sonra ölüm listeme bakıyorum.. Diğer sınıflardaki elemanlara.. onlarda burada.. Pikniği duyan leş kargası koşmuş cenazeme .. Gerizekalılar.. Sizin bugüne kadar yaşamanız zaten bir hataydı.. Şuna bak cenazeye kapri ile gelen var.. Sanki denize gelmiş pekekent.. Cenazeye saygı sıfır.. Gülüşenler eğlenenler.. tamam size karşı bir önemim yok ama ölmüşüm ya.. dirime saygınız yok ölüme olsun..
Yıkandıktan sonra cenazem omuzlarda gelip musalla taşına konuyor.. Ayarladığımız sahte imam rolünü gerçekten iyi yapıyor.. Buseyi kalabalığın içinde görüyorum.. Söylediğim gibi kulağındaki küçük kulaklığı ve mikrofonunu saçlarıyla iyice kamufle etmiş… Aralarına girip mikrofonu açsana dedim telsizden..
Tamam dedi sessizce.. Seste oluşan hafif bi dalgalanmadan sonra dürbünden gördüğüm huni çetesinin seslerini de duymaya başladım..
Kızlar bu mesut bu kızı nasıl bulmuş ya hahhahaha…
Ne biliyim kız da gerizekalı falandır hahahaha.
Mangal varmış ben öle duydum…
Heee kimse bi yere ayrılmasın cenazeden sonra mangala geçcez millet heeeyy
Mesutdan bana ne ben zaten mangala geldim..
Koyim mesuta demi kadim
Aynen bro .. mangala geldik biz beyler…
Töbe de bee hhiihih gerizekalı..
Duyduğum konuşma bunlardı.. Buseye döndüm ve.. buse imam söyle namaza başlasın dedim.. tamam dedi.. imam işaret etti ve sahte sela verildi.. sonra namaza durdu herkes.. namazda bile konuşmalar kesilmedi.. dürbünden baktım..

Namazda sohbet edenler.. gülenler.. birbiriyle yiyişenler bile vardı.. 3 yıl geçmişti ama hala aynılardı hala aynılardı..
Buseye namazın bitimine doğru cenazeden uzaklaşmasını istedim..
Yerimden tüfeklerle belimdeki tabancayla ve elimdeki uzaktan kumandayla kalktım.. Tüfeklerin ikisini de kurdum..
imam namazı bitirdi..
Sonra iş geldi cenazeyi omuzlayıp gömülecek yere zütürmeye.. Herkes cenazenin başına toplaşmıştı..

Hadi celal şimdi herşeyin tam sırası..
Hayatının en güzel en zevkli anına bi düğme kadar yakınsın.. Ve kumandanın o kırmızı düğmesine basıp havaya fırlattım.. Cenaze gürültüyle havaya uçtu.. Tabutun tahta parçacıkları etrafın dumanına karışmıştı.. Cenazeyi omuzlayayıp bir an önce mangala geçmek isteyen aceleci binler yerde çeşitli uzuvları kopmuş yatıyordu..
iki tüfeğimi kalabalığa doğrultup üzerlerine doğru yürüyerek ateş etmeye başladım.. Çığlıklar bağırışlar .. bombanın dumanı yavaş yavaş dağılıyordu.. ve kimleri vurduğumu görebiliyordum..
Tüfeklere baktım.. Boş kovanlar deli gibi ayaklarımın altına seriliyordu.. Kimisi kafadan kimisi omuzundan gövdesinden.. kaçmaya çalışanları da hallediyordum..
Mükemmel derecede eğlendiğimi söyleyebilirim sizlere.. çaresizlerdi ve onları vurmak çok zevkliydi.. o kaçmaya çalışan naptığını bilmeyen gerizekalı beyinleri dağıtmak..
Mermisi biten tüfeklerden sol elimde olanı yere fırlattım.. sağ elimdeki tüfeği doldurdum ve iki elimle tutup nişan alarak ateş etmeye başladım.. silahın sesi kulağımda yankılanıyor çığlık seslerini bastırıyordu.. Kimse ne olduğuna anlam verememişti.. bir şarjörü daha bitirdim .. yeni şarjör takıp ortalığa bakmaya başladım.. etraf sakinleşti.. çığlıkların yerini inlemeler son nefesler almıştı… her yer tam anlamıyla kan gölüydü.. tabutun olduğu musallta taşı havaya uçmuştu o sırada cenazeyi almaya gidenler şuan cımbızla toplanacak kadar küçük parçalara ayrılmıştı.. herkesin tek tek başına birer kurşun daha sıktım.. imamı da öldürdüm.. Buse duvarlarına kan sıçramış camiden çıktı.. Etrafı görünce kustu.. Bir tane polis arabası geldi… Caminin içine pusuyup gelmeleri bekledim ve onları da hallettim

Sonra cesetlerin üzerine basarak ordan uzaklaştık .. Arabaya atladık ve uzak bir semte geçtik.. arabadan indik ve mahallede gezmeye başladık Ellerimizi sımsıkı tuttuk ve aklımızın estiği ilerideki binaya doğru gitmeye başladık ..Önümüze hangisi gelirse…
ilerdeki mahallede bir apartman tipi binanın önüne geldik..ön kapının Cdıbını silahımın kabzesiyle kırdım.. içeri girdim.. akşam saatleriydi.. hava kararıyordu.. Bu geceyi atlatmamız lazımdı.. Sabaha kadar bu binada gizlenmemiz ve sabaha karşı bütün bu hikayeye bir nokta koymam gerekiyordu.. Bütün showun bitişine saatler kalmıştı..
Aklıma rastgele çıktığım katlardan birinin en sonundaki daireye girmek geldi. Koştuk ve dairenin kapısını çaldık.. Kim o sorusuna ben cevabını verdim.. Kimsin ki sen dedi ve kapıyı yaşlı bir bayan .. açtı hemen içeri sokup kapıyı kapattım.. Elimdeki silahtan ürmüştü ve bağırıyordu.. durumu izah edene kadar kadın bütün daireyi ayağa kaldıracaktı.. Kadını kabze darbesiyle bayılttım ve bant aramaya başladım.. en sonunda ayakkabılığın üstünde bulduğum bantla kadını sandalyeye bantladım ve ağzını kapattım.. Bir iki saate uyanacaktı ve biz de kendisine durumu izah edecektik..
Evde kimse var mı yok mu diye kolaçan ettim.. Ses yoktu ama belki birisi saklanıyor olabilirdi.. Buse ile evde birisi varmı diye arama yaptık.. Kimsecikler yoktu.. kadın yalnız başına kalıyordu.. Evde dinlendik.. Yemek yapıp yedik .. Durumu izah ettikten sonra kadının bandını açtık ve ona da yemek yedirdik.. Ertesi gün evden ayrılcağımızı sadece saklandığımızı eve canına yada malına zarar vermeyeceğimizi söyledik .. Gece oldu.. Buse uykuya dalmıştı .. Ben de elime kağıt kalemi aldım ve size bu satırları yazdım.. hayatımı size özetlemeye çalıştım.. Hayatımın güme gidişine siz de benim gibi tanıklık edin istedim.. Boşa harcanan bir hayat.. Bütün bu olanların kısa özeti.. Bu satırların sonunu buse yazacak.. Yarın olan biteni.. Kağıtların yerini ona söyleyeceğim.. aklandıktan sonra gelip alıp hikayeyi size anlatacak..
Buse seni çok seviyorum..
Hayatınızda hiçbirşeyi umursamayın.. Önem vermeyin.. Sadece kendi zevkleriniz için yaşayın.. mutlu olmak için..

Meraba ben buse.. Bu satırlara nasıl başlamam gerektiğini ya da ne yazmam gerektiğini bilmiyorum..
Bütün olayların ardından tam üç ay geçti.. artık gazetelerde yada anahaberlerde çıkmıyor celal.. Unutuldu gitti diyebilirim size.. O olaydan sonraki güne geçeyim
Sabah uyandık.. Polislerin zaten eve baskın yapacağından haberi vardı celalin.. gece uyumamıştı.. sabah uyandırdı beni.. Hazırmısın dedi.. Hazırım dedim.. Üst kata çıktık en üst kata.. Teras katına.. Aşşağıda onlarca polis özel ekipler hazırlanmış operasyona başlayacaklardı.. Sonra gramafondan polis teslim olmamızı söyledi .. o bana döndü.. Bu kadar çabalarımızın korkularımızın heyecanlarımızın sebebi sadece bu an içindi. dedi .. iyi hatırlıyorum..
Acaba teslim olsak kurtulabilrmiyiz dedim.. Sadece kaçınılmaz sonu ertelersin dedi…
Sonra aşağıya baktık.. Son anlarımızı yaşıyorduk beraber ölücektik.. O an tanrılar gibiydik… Yarattığımız karğaşayla gurur duyuyor ve bunun ürününü yukarıdan zevkle izliyorduk..
Döndü pişman mısın dedi ??
Hayır dedim.. ya sen ??
Güldü sadece.. Polis aşağıdaki kilitli kapıları birbir kırıyordu.. Seslerini duyabiliyorduk.. Mesut elindeki silaha baktı bana baktı.. o an ne yapacağını kestirememişti.. Bir an önce ölmemiz gerekiyordu fakat o benim ölmeme izin veremedi.. Ve bunu bana söyleyemedi.. istediğini anlatsa da ben de atlardım ardından..
O da bunu biliyordu.. Bütün olayı tek başına üstlendi.. Ayağıma sıktı.. silah atışını gören çatılara konuşlanan keskin nişancılar celale ateş ettiler ve zaten kenarda duran celal kafadan vurulmuş halde 6. kattan aşağı düştü.. Polisler terasa girebildiğinde celal aşşağı düşmüştü..
Sonra gazetelerde bu haberler çıktı.. 45 kişinin cesedi yanyana verildi ve celalin cesedi.. benden.. caninin elinden yaralı kurtuldu diye bahsettiler.. celalin beni silah zoruyla o ilden alıp buraya getirip kendine yardım ettirdiği basına yansıdı… celal üniversite okuduğu ildeki herifi öldürdükten sonra bunalıma girip silah ve patlayıcı çalıp sonra da lise arkadaşlarını öldüren ruh hastası bir cani olarak tanıtıldı ..

onu çok sevmiştim celali.. kaderlerimiz saçma sapan yazılmıştı.. o kadar.. ondan bir çocugum olucak.. nasıl bakıcam ne yapıcam bilemiyorum.. yazıya son vermem gerek.. göz yaşlarım damlayan bu kağıda benden önce celalin dokunduğunu bilmek bile çok güzel..
seni hep sevicem celal.. tanrı umarım seni anlar.. ben anladım çünkü..

the end..

@209 2 yıllı aşkın emek bu reis.. nerde takıldın oku amk

@206 ilk başlar yaşadıklarım olm zaten.. olm kitaba da böyle başlamıştım.. ya beğendin mi beğenmedin mi.. sen onu bunu geç.. oralar sona uymadı farkettim ilk entryi kaldırdım.. şaşırtmak istedim amk sizi.