kader bu kadar mı siker insanı amk vay be

akşama dönücem beyler.. az dışarı çıkıyim bi hava aliyim amk..

neyse.. bi iki hafta oturdum.. el iyileşti falan.. konuşuyoruz gene evde.. gökhan dedi bi plan var mı celal bu iş böyle nası zütürcen amk.. acıyodu resmen lan bana.. dedim ayarlıycam bişeyler siz ev parası payını şey yapmayın iş bulcam dedim.. dedi lan yannan öyle mi dedim.. ben seni diyorum dedim dedi bu kafayla bu ruh hali nolcak amk dedi var mı planın dedi.. dedim işe girerim işte ayarlayabilirsem dedim bi yer düşünüyorum dedim.. nere dedi.. gece dedim şu gittiğimiz hastanede temizlik elemanı falan olsam.. bi başvursam o temizlik firmasına.. gece vardiyasına gönüllü eleman işte daha ne olsun dedim.. ben dedi babamla görüşiyim ayarlatırım dedi.. dedim ne gerek var falan.. dedi tamam ben ayarlıycam..

evde oturuyorz gökhan arkadaşı ben.. gökhan bizim sınıftan eleman baya da iyi çocuktur.. diğer çocuk onun arkadaşıymış.. onla pek samimi değilim.. tanımıyorum da fazla.. gökhanın memleketi bura bi de.. biraz durumu da iyi.. arabası falan var.. pek böyle sohbet edememiştik böyle samimi samimi.. hasta yatıyorum o da tv izliyo falan bi sigara yaktım.. gökhan dedim buralı mısın sen.. dedi evet..
dedim hiç sormadım baban ne iş yapıyo araba falan maddi durumunuz iyi dedim.. böyle utandı hani hava atmak gibi bişey yapmak istemedi.. vali yardımcısı.. şaşırdım amk.. ama evde falan da durum iyi.. çocuk da para var hakkaten.. olm dedim.. niye ev tutmadın kendine falan.. dedi sen tutarmısın yanlız napcan.. olm 3 arkadaş ne iyi geçiniyoruz gidiyoruz.. araya fark koyma amk hepimiz aynıyız dedi..

bu son 2 senemi detaylı yazıcam biraz beyler.. zaten ne olduysa bu yıllarda oldu.. hayatımın taka gidişinin belgeseli amk..

herneyse evde oturuyoruz bi gün arkadaşlarla gece.. meyve almış elemanlar soyalım yeriz dedim gittim aldım meyveyi.. bıçak nası olduysa elim kaydı cart kestim boydan boya.. evde denedik pansuman falan olmadı.. kanıyo.. hastaneye gittik, acile .. saat gece 1 ..
baktılar dikiş attılar pansuman falan.. bi iki ağrı kesici verdiler.. baktım şöyle.. hastane 7/24 çalışıyo.. bende geceleri uyuyamıyorum.. iş arıyorum. ulan ayarlayabilirsem gece hastanede temizlik görevlisi falan oliyim dedim.. iyleşince..

geldim beyler geldim..

mesela bir gece bi hasta geldi ambulansla saat 11 falan.. bıçaklanmış.. ailesi falan da vardı ambulansta.. oğlu karısı ağlıyodu.. sonra polis geldi tutanak tutmaya.. bıçaklanma olunca.. hastabakıcının söylediğine göre adam eve alkollü geliyo.. kavga çıkıyo.. adam karısına vuruyo.. çocuk bağırıyo neden falan diyo.. baba buna da vuruyo.. çocuk bi anlık öfke mutfaktan bıçağı kapıyo babasının kalbinin altına ekliyo bıçağı..

bütün gece yoğun bakımda kaldı adam.. ertesi gece geldiğimde ise ölmüştü.. oğlunu da tutuklamışlardı zaten o gece.. heralde hapistedir..

yoğun bakım ünitesi mesela beni çok etkilerdi.. gece ateşlenen kücücük bebeklerini getiren ailelerden , kalp krizi geçiren yaşlılara kadar geniş yaş gurubu vardı yoğun bakımda.. mesela durumu kötü olan bir çocuga bakıp başka bir ailenin çok şükür bizim evladımız iyi şuna göre dediğini duydum.. her aile buraya geldiğinde kendi hastalarından durumu daha kötü olan bi hasta/hasta yakını arıyordu diyebilirim size..
o bebeklerin yoğun bakımdayken kalplerinin durduğu yada solunumun durduğu anlarda ailedeki telaşı size anlatamam.. ilk bebeğini daha 2-3 saat önce kaybeden genç çiftin morga inerken hıçkırıklarını da size anlatamam.. gerçekten burası apayrı bi yerdi..

rüya yorumu fal yıldızname falan üzerine bi program olucak dedi.. ilgi çekecek tutacak bişeyler lazım dedi.. formatı falan ayarlıycaz. dedi.. dedim ben ne anlarım amk rüyadan faldan.. olmaz olum o iş dedim.. heycanımı da gizleyemiyodum ama..
olm asistan ayarlıycaz sana.. astrolog birisi.. mesela sen dinleyiciyi yayına alıcaksın onun bilgileri alıcan.. doğum tarihi isim anne baba adı evli mi bekar mı falan.. rüyasını anlattırıcan.. o astrolog rüyayı yorumluycak sana söylüycek sen de ondan duyduklarını izleyene söylüyceksin.. o şekil bişey..
dedim astrolog yapsın programı bana ne gerek var.. olm salakmısın dedi.. karı ne anlar radyodan radyoculuktan program sunmadan.. sen gene bitirmesen de anlarsın bu işlerden.. hem senin işin görülsün hem güzel bi program olsun..

bence güzel olacak dedi.. babamla konuşuyorum tamam mı dedi ..

dayanamadım ve tamam dedim.. heycanlanmıştım ama o eski günlerdeki gibi hayal falan kurmuyordum..

bu boş zamanlardan sonra gökhan bir akşam odama geldi ve o inanılmaz teklifini yaptı.. celal dedi aklımda inanılmaz bi fikir var.. dalga geçicek falan gibi bi hali vardı.. senin bu boş halin olmaz böyle sana bi güzel iş ayarlayalım dedi.. dedim kafanda bişe varsa söyle dedi.. düşündüm dedi.. sen radyo televizyon okuyodun değil mi dedi.. evet dedim bir zamanlar.. dedi düşündüm şöyle.. sana güzel bi iş ayarlıycam heralde tabi sana da uyarsa dedi.. geceleri radyoda bi program sunucaksın dedi.. senin şartlarını yazdım bi kenara ve en güzel bu çıktı dedi.. geceleri uykusuzluk problemin var.. işe gündüz gidemiyosun..
radyo televizyon okudun .. bu işlerden biraz anlarsın en azından ilgini çeken bi yanı var.. dedi..
dedim nası bişey olucak bu.. bir de nasıl olucak ben bitiremedim olum bölümü dedim.. nası ayarlıycan program bi de dedim..

ya oraları takma sen kafana.. babam ayarlar mutlaka.. gece gibik gibik şarkılar çalıyo radyoda.. program yapsa fena mı olur.. dedi..

nerde kaldım .. ha evde takılma zamanlarım.. çöküşümün hızlanışı. hikayemin sonuna girerken son düzlükler..
evden işe iş bul işten ayrıl evde takıl yeni iş ara iş bul gir çık derken bi iki ay böyle devam etti işten aldığım paranın yarısı alkole yatırıyor geri kalanını da gökhana ev ücreti olarak veriyordum.. geceleri bazen manzaralı bir yere gidip yanlız başıma içiyor orda sabahlıyor uyuyakalıyor sabahları eve geliyordum..
gökhanda bu dönemde bi değişiklikler farketmiştim.. odasında boş yarım viski şişeleri görüyordum.. dertliydi.. canı sıkılıyordu kafasında birşeyler var gibiydi.. sorduğumda ise bana anlatmak istemiyordu.. sonra kızdan ayrıldım canım sıkkın dedi.. yine başa döndük ben yanlızım diye içiyordum o ise kız arkadaşına içiyordu..

artık neyin doğru neyin yanlış olduğunu bile irdeleyemeyecek haldeydim.. kafam karışıktı ve hiçbir düşüncem bana mantıklı gelmiyordu.. belki onlar normaldi ben lisede yediğim darbeyle herkese nefretle bakıyordum belki de onlar da gerçekten sahteydi bilemiyorum.. ama emin olduğum birşey varsa o da artık insanlarla iletişimim kopmak üzereydi.. anti depresan kullandım.. onların da insanı uyutmadan başka bi gibe yaradığı yoktu.. Tabi ki de bu ruh durumunda yalnız değildim.. Çağımızın sorunu çekingenlik içine kapanıklık.. Özgüven ekgibliği.. Pgibolog ücretlerinin neden bu kadar fazla olduğunu sanıyorsunuz.. Pgibolojik ilaçların hani şu yeşil yada kırmızı reçete ile satılan Diazem, Rohypnol, Xanax, Valium, TOLVON, gibi ilaçların tüketiminin son yıllarda patladığını bilmelisiniz.. En çok kar elde eden 10 ilaçtan 3ü antipgibotiktir. Bu tür ilaçlarda türkiye son yıllarda büyük atılım gösteren 5 ülkeden biri..
Bunlar hastalığı ileri boyutta olan farkına varan ve kabul eden kitle.. emin olun bunların 3-4 katı büyüklüğünde hasta olduğu fark edilmeyen ve hastalığını kabullenmeyen bizlerin arasında büyük bir sorunlu kitle var.. ve bunlar ne rehabilite ediliyor nede tedavi oluyor.. Benim sorunum ufaktı.. yani eskiden… ilk zamanlarımdan bahsediyorum lise.. Fakat bu sorunlu ve aramızda dolaşan farkedilmeyen kitle beni bu hale getirdi..

her neyse bu hastane işi hakkaten zaten bozuk pgibolojimi iyice bozmaya başlamıştı.. bu kadar karamsarlık yeter dedim ve işten ayrıldım.. işten ayrıldıktan sonra.. ilanlara falan baktım, 3-4 tane bir iki haftalık ufak işlere girdim.. ama hiçbirinde dikiş tutturamadım.. evde pineklemeye devam ettim.. arada gökhanla falan kampüse gidiyordum.. oturuyordu bişeyler anlatıyordu kızlar onu dinliyordu ve ben ise acaba bugün ne içsem onu düşünüyordum.. bedenim belki o ortamdaydı ama ruhum bambaşka diyarlardaydı.. bu sahte gibik yapmacık insanların yanında olacak hali yoktu tabiki de..

neler gördüm amk neler.. ölümle bu kadar içli dışlı olunca benim gibi bir insan hemen felsefe yapmaya başlıyo galiba.. ya da benim kafamdaki saçmalıklar bilemiyorum.. mesela daha birkaç hafta önce 2aylık çocuklarını kaybetmiş bir çifti bu küçük ilde bir cafede oturmuş gülüşürken görebiliyorsunuz.. ya da babaları ölen bir ailenin evlatlarının miras için daha morgun önünde gruplaşmaya başladıklarını görebilirsiniz ya da babası ölmüş başka bir taze ailenin babaları olmadan ne yapacaklarını düşünürken adamın aylığını da bütçeye kattıklarını görebilirsiniz..

ölümünüz bile aslında sadece sizi ilgilendiriyo.. diğer insanlar en yakınınız bile.. illa ki unutuyo.. hayat devam ediyo.. onlar canlı siz ise ölüsünüz.. ve bir gün gerçekten öleceksiniz.. ya da ailenizden hiç ölmesini istemediğiniz anneniz babanız ya da başkası da ölecek.. siz şu an dayanamayacağınızı düşünebilirsiniz.. ama inanın bana illa ki unutacaksınız.. ertesi gün de kahvaltınız da çayınızı içeceksiniz..

gibleniyomuşuz hala vay amk.. neyse beyler tekrar özür dilerim beklettim.. bu anıları yazmayı pek sevmiyorum çünkü her gece tekrar tekrar yaşıyorum beynimde .. uykusuz bi şekilde.. vay amk.. daha bu anlattıklarım bişey değil beyler..

morgu temizlerken ki duygularım ölüme inanılmaz derecede yakınlık, hafif korku ve ürpertiydi.. bir sürü ölüyle aynı odadasınız oda buz gibi.. aranızda sadece kapaklar var..

RESERVE

şehirdeki çevredeki ilanlara baktım.. şöyle uğraştım.. yerel gazetelere falan baktım.. bi iki haftalık işlere girdim çıktım garsonluk komilik çırak falan.. ama gece uykusuzluğu gibiyodu beni.. hani sabah yetişemiyodum.. işe girince düzene girer dedim düzene de girmedi anasını gibiyim.. her işim bi hafta falan gidiyodu iş sırasında uyukluyorum falan.. evde pineklemeye başladım ev arkadaşlarım okula gidiyo geliyo ben evle uğraşıyorum falan

neyse başladı lise3.. geldim sınıfa.. ilk zamanlar diyodum ki.. hadi bakalım celal yeni bi başlangıç yap.. bak adam oldun lise 3sün hala kız yok.. sınıfda gene tanıdığın aşina kızlar var.. uğraş çabala..
fakat sınıftaki 2. ayımda ümidimi tamamen yitirdim.. 9. sınıftaki elemanlar zeka seviye olarak daha da küçülmüşler lise 3e geçerken..
sanki bir lise değil de ilkokul gibi falan bi yerdeydim.. tabi arada kopukluk olduğu için çoğuyla da konuşmuyordum..

baktım notlar düşük sene bitiyo.. bu dersler 3-4 sınıfda çekilmez napcaz eşit ağırlığa geçip kurtulalım.. hem sınıf değişikliği iyi gelir 9. sınıftaki arkadaşlarım da hep eşit ağırlıkta hem şu oyun bağımlılığından kurtuluruz.. lise 2nin son zamanlarında az çalıştım notları kurtardım kıyıdan .. geçtim eşit ağırlığa..

sonradan tutmuş başlık vay amk..
neyse.. her gün gidiyoruz işte o internet kafeye.. herif kızla yiyişiyo böyle biz paraları domalıyoruz gidiyoruz içeri beynimizi gibtiriyoruz.. yaşıtlar sevgiliden ayrılıyo üzülüyo ben ise o gün oyunda birinci olamadım diye üzülüyorum millet sevgili yapınca sevinir ben bizim elemanları bulunca seviniyorum.. millet kızlarla falan konuşur ben cafe çıkışı bizimkilerle o günkü oyunu konuşuyorum..

şimdi bizi internet cafeye alıştıran binin başka bi alternatifi yoktu.. tipi allahlık 45 kilo gözleri dışarda kafatası dışardan belli olan hortlağımsı bişeydi.. tamam ama benim orda işim neydi.. ben yapabilirdim tipim de yerindeydi.. ama işte bi seneme de böyle gibtim attım