kader bu kadar mı siker insanı amk vay be

.. Bu oyunu hazırladım çünkü korkaktım.. kendim üstlenemezdim..
sana radyoda bir program ayarladım çünkü amcasını tehdit etmen gerekiyordu.. öleceksin dediğini hatırla...
sen programda konuşurken ben amcasını bağlamış son cümlelerini kurdurtuyordum..
asistanı ben ayarladım.. ne derse onu diyordun.. o sana öleceksin dedi sen de aynen telefonun karşısındaki adama busenin şerefsiz amcasına söyledin..
onu senin dolabındaki muştayla öldürdüm.. üzerinde senin saçın var..
herşey rayına oturuyordu.. beynimde fırtınalar kopuyordu fakat sona gelmemin verdiği mutluluk inanılmazdı..

Busenin benimle tanışması da oyundu değil mi dedim??..
Buse döndü bana.. öne eğik yüzünü bana çevirdi birden..
Bunu ben istedim dedi...
Gökhan bu kurduğu planı anlattığında suçu atacağımız kişiyi merak ettim.. Kurbanımızı tanımak istedim.. Senin mezarlık bekçiliği işini gökhan ayarladı.. Bende sen işe başladıktan sonra birgün mezarlığa geldim ve
senle tanıştım.. o mezar amcama ait değildi.. amcamı bir araziye gömdük.. polisin cesedi bulma ihtimaline karşı gömdüğümüz yere sana ait en son senin parmak izin olan eldivenle kullandığımız suç aletini bıraktık..
Polise üniversite amcamın ortalarda olmadığını ihbar etmeseydi bütün bunlar olmayacaktı..
amcam üniversitede temizlik görevlisiydi.. senin munakaşa ettiğin temizlik görevlisi.. hatırladın mı

Gökhan döndü..
Polis senin o adamla münakaşan olduğunu, radyoda ismini duyunca tehdit ettiğini ve öldürdüğünü düşünüyor.. cinayet aleti ve radyo kaydı parmak izin ve saç örneklerin ..yani polisler benim düşünmelerini ayarladığım gibi düşünüyorlar .. ki bizim eve gelip seni aradılar..
Gökhan sözünü bitirdi..
Peki dedim bu olayı bana neden anlatıyorsunuz.. neden olayın iç yüzünü olayı üstüne atacağınız kişiye anlatıyorsunuz ki...
Gökhan döndü bana..
Bunu buse istedi.. Olayı sana anlatmamız konusunu.. fakat polis sana mı elindeki delillere mi inanacak.. hadi güzel bir ağız yapıp polisleri inandırma kalibiliyetin olabileceğini varsayayım.. Babamın burada ne olduğunu
neler başarabildiğini biliyorsun.. deliller seni gösteriyorken hiçbir polis olayı benim işlediğime inanmaz inandırmazlar... bu yüzden açıkladım..
Cümlesini bitirdikten sonra sustu.. Kahvesini yudumluyordu ve gayet rahattı.. Tıpkı bana radyoda işi ayarladığı günkü rahatlık gibi..

Gitmem gerek celal dedi.. Beni suçluyor olabilirsin fakat bunu busenin iyiliği için yaptım.. olayı üzerine atabileceğim birisini arıyordum ve kader karşıma seni çıkardı.. tam anlamıyla kader seni elime düşürdü diyebilirim..
Belki senin işin olsaydı veya radyo tv okumasaydın veya benle karşılaşmasaydın.. işi kabul etmeseydin başına bunlar gelmeyecekti..
Hayatını kararttık... dedi söyleyecek kelime bulamıyordu..
Çok aydınlık bir hayatım hiçbir zaman olmadı zaten dedim..
Sen böyle yaparak beni aydınlattın fakat farkında değilsin şuan..
Ne demeye çalışıyosun dedi..
Telefonunu açık tut dedim.. Bu kadar yaptığım iyiliğin bir karşılığını beklemek hakkım umarım..

bunu idama gidecek bir mahkumun küçük bir son arzusu olarak gör..
tamam dedi.. ne diyiceğimi merak etmişti.. yüzündeki ifade planında bir ekgiblik olup olmadığını gözden geçirmesi gerektiğini simgeliyordu..
arabasına atladı ve gitti.. Buse gökhan gidince bana döndü..
rahat rahat konuşabiliriz gökhan gittiğine göre celal dedi..
buluştuğumuzda söylediğim gibi ben seni bu olay olduktan sonra tanıdım.. tanrıya şükür ki tanımışım.. bir tesadüf bir his bir kaderin çok değişik çizdiği bir yol ile karşılaştık..
seni çok seviyorum.. bu üstüne kalan ve benim sebep olduğum olayı itiraf edicem... deliller seni gösterse de olayın gerçeğini polise anlattığımda aklanacaksın .. yada direk tek başıma üstleneceğim olayı.. Polis
anlayacaktır mutlaka.. hem senin radyodan sonra neler yaptığına dair kamera kaydı bulunabilir...
döndüm
sen neyden bahsediyorsun dedim..
sen hapse girsen peki ben napacağım.. ne ailem ne işim ne de bir arkadaşım var.. Gökhan’ı bulabilir miyim sence hayatımın geri kalanında...
bak ben birçok şeyi senle öğrendim..
hayattan kısa bir süre olsa da zevk aldım...
birini sevdim ve sevildim..
ilk defa..
herşeyin sonuna geldim..
ve artık herşey bitecek..

--spoiler--
giblenmeme belirtileri

--spoiler--

içimdeki beni engelleyen ikinci celalin hiçbir bahanesi kalmadı..
artık kaçsamda polis elbet beni bulacak ve içeri atacak..
dolayısıyla senden de ayrılacağım.. bu acı bile tek başına her şeyi sonlandırmama yeter...
neden bahsediyorsun dedi..
dedim her şeyi anlatacağım benimle misin ??
hiç düşünmedi..
evet dedi..
elini tuttum ve ormanın çıkışına doğru ay altında yürümeye başladık..

Uzun araba yolculuklarını her zaman sevmişimdir.. yanımdaki dünyamın anlamı gözleriyle içimdeki ruhumu okşarken araba kullanmak..
Gittiğim bu yolu bir daha hiç görmeyeceğini geri dönmeyeceğini düşünmek kadar rahatlatıcı bir şey yok emin olun...
3 sene önce bu yolun sol şeridinden ters yönde bir otobüsle geçmiştim ve şimdi 3 sene sonra aynı şehre geri dönüyordum..
O zamanlar elimde bir bavulum vardı.. Şehre yeni geldiğimdeki ilk zamanlarımı hatırlıyorum..
tuttuğumuz evi.. ortak yaptığımız alışverişleri.. Büyük umutlarla gittiğim yeni şehir...
Şu an hatırlıyorum da.. Hayatım boyunca ben hep zavallıymışım...
o şehire giderken ve şehirdeki üniversitedeki ilk zamanlar tekrardan içimde bir umut vardı..
demiştim ki tamam.. her şey eskide kaldı.. Burada artık yeni bir ben var.. eski mutsuz şansız kapalı ben ölmüştü.. bütün o davranışlarım o sinirim hislerim o nefretim lisedeki arkadaşlarıma karşı iç dünyamın oluşturduğu bir savunma mekanizmasıydı. artık onlar olmadığına göre ben de bunları unutacaktım... yeni bir ben, yeni bir hayat...

elbetteki bütün öngörüşlerim gibi bu düşüncelerim de hayal kırıklığına dönüştü.. önce ilk zamanlar buranın oradan farklı olduğunu kendime kabul ettirdim.. sonra şüphelerimi yatıştırmaya çalıştım..
sonra ise gerçeği zorla kabullenmek durumunda kaldım.. burası da aynıydı.. sihirli degnek falan icat edilmemişti..
belleğimdeki zayıf ben hala zayıf bendi..
sadece mekan ve kişi isim sıfatları farklıydı.. içinde bulunduğum durumun eski lisemdeki durumumdan hiçbir farkı yoktu..
yine sessiz silik görünen ortam görünce sinirlenen hayattan zevk almayan amaçsız ben..
en kötüsü ise bulunduğum ortamlarda lise muhabbetinin acılması oluyordu..
-bizim lise şöyleydi..
biz lisede şöyleydik bunu yapardık şunu yapardık şunu yaptık inanabiliyomusun..
gibi konuşmalar geçince beni sinir kaplıyordu.. stresin doruga ulaştığı an...
patlamaya hazır bir yanardağ.. 29 kurşunu attıktan sonra son mermiyi de atmaya can atan tetiği yağ gibi kaygan namlusu dumanlı sabırsız tüfek.. ne derseniz deyin..
çünkü benim lisem ile onların anlattığı lise arasında ortak bir bağ yoktu..
hayatı yaşayan insanmıydı arkadaşlarınız yoksa hayatı izleyen mi ??
insanlar arasında kalabalık yapan insan mıydı arkadaşınız yoksa kalabalıkta farkedilen insan mıydı ??

Şuan arabanın direksiyonuna takılı saatte yazan rakamlara göre saat 20.13
yanımda buse var.. Bana öyle tatlı bakıyor ki içimdeki nefret boşalıp sevgi doluyor.. Virajlarda arkadaki tabancalar birbirine değiyor ve metalik çını benzeri bir ses çıkartıyorlar.. arabanın arkasındaki şarjöre yerleştirilmemiş bir kaç mermi ayağımın altında geziyor..
Buse diyor ki..bu işi gerçekten düşündün mü?? Yıllardır bunu gerçekleştirmek için kendimi ikna etmeye çalışıyordum.. Bir sürü sorumluluğum vardı fakat artık hiçbirisi yok.. En güzeli de artık bir hayalim yok çünkü ben bir katilim.. Hayatımın gidişatı kökünden değişti benim o şehirde.. Herşeyin kırılma noktası o sınıftı.. O sınıftakiler sahte insan olmasalardı, normal bir lise hayatım olsaydı .. O zamanlar hayata küsmeyip, pozitif bir insan olabilseydim bütün bunlar başıma gelmezdi.. Mutluluk da stres de devamlılığı olan duygular ve bu duygular hayata anlam vermeye başladığımız çocukluktan başlıyor.. terazi misali hangi duygu ağır basıyorsa hayatının geri kalanı büyük oranda o duyguyla geçiyor.. mutsuzsun.. Bunu bütün çocukluğunda ve gençliğinde yaşadıktan sonra buna bir dur deyip mutlu olmaya başlaman pamuk prensesin üvey annesini ve kardeşlerini baloda züt etmesi gibi bir şey.. Buna karakterine yapışan duygu diyin ruhunun derinliklerindeki ebedi his deyin.. ne derseniz diyin..

hızlı yaz hızlı

Diyorum ki bütün ömrüm bunu düşünmekle geçti diyebilirim..
Yol karanlık ve hiç bitmeyecek gibi duruyor.. hafif bir yağmur yağıyor..
Peki diyor bunu yaptığında mutlu olacakmısın ??
Evet diyorum..
Peki plan?? sence herşey yolunda gidecek mi ?? iyi düşündün mü ??
Bence mükemmel bir plan.. Detayları düşündüm.. en ince detaylarına kadar.. ihtimalleri göz önüne aldım.. cesaretim yerinde..
Tekrar baştan almamıza gerek yok değil mi dedim.. evde anlattım geri kalanını birlikte yapıcaz.. şu an yapabileceğin tek şey benim öldüğümü ezberlemen.. celal öldü.. vahim bi kazada öldü ve tüm lise arkadaşlarını
cenazesinde görmek istediğini vasiyetinde yazdı.. son arzusu.. aynen öyle son arzusu..
hayattan son arzum lise arkadaşlarımla buluşmak evet'
Silahları arabayı nasıl ayarladığıma ve arkadaki çanta dolusu paranın ne olduğuna gelince..

gökhanın babasına gittim ve silah mermi patlayıcı ve para vermesini yoksa oğlunun yediği taku üstüme almayacağımı
herşeyi anlatacağımı üstüne üstlük bu radyo işini bana ayarlayıp suça ortak olduğunu anlatacağımı söyledim.. silahları ve diğer şeyleri çaldım gibi gösterilmesinin sıkıntı yaratmayacağını söyledim..
diğer ince kayıt tutanak işlerini kendinizi temize çıkaracak şekilde istedikleri gibi düzenleyebilecekleri sadece bu silah patlayıcı ve parayı almamın önemli olduğunu söyledim..
aldım da.. şimdi arka tarafta iki tane akrep diye tabir edilen mp5 , 6 hazır şarjör bir tane glock tabanca ve 3 şarjör ve şarjöre konmamış 32 tane 9mm mermi var.. saydım.. iki kilo c4 var.. ve 50 bin tl ..
bunlar herşeye yeter.. ve geçmişte yaşadığım şehire varmama 4 saat var.. hatıralarım hayal meyal gözümün önüne geliyor.. rüya ile geçmişinizin arasındaki farkı bulmaya çalışın.. geçmişde yaşadığınız şeyin rüya
olabileceğini düşünün.. birbirine inanılmaz benzediklerini göreceksiniz.. geçmişte gördüğünüz unutmadığınız bir rüyanızla geçmişteki bi hatıranızı karşılaştırın zihninizde.. ikisini birbirinden ayıramayacaksınız..

yaşadığım şehire nihayet varıyoruz.. düşünüyorum.. bir iki saat önce geçtiğim yoldan bi daha geçemeyeceğimi düşünüyorum.. yolda gördüklerimi bi daha göremeyeceğimi..
bu şehirde herşeye son vereceğimi.. çeşitli karamsar düşünceler..
kahvaltı yapıyoruz.. neyse ki bu son kahvaltım değil. buse tostunu yerken bana bakıyor.. ikimiz de birbirimize bakarken aynı şeyleri hissediyoruz.. ziyan olmuşluk.. ikimiz de sigaramızdan çektiğimiz dumanı üflerken karanlığa içimizden aynı kelimeler geçiyor.. keşke ve neden ...
kahvaltıdan sonra arabaya geçiyoruz .. planıma göre yaşadığım semte yakın bir yerdeki otele gitmemiz gerekiyor.. yolda giderken dışardaki insanlara bakıyorum.. benim oyunumun figüranlarına.. gerçekçi bi simülasyonun yan etmenlerine..
otele varıyoruz.. 63 numaralı odayı tutup odaya geçiyoruz… eşyaları malzemeleri çantayla yukarı çıkartıyoruz.. görevli bir genç yardım etmek istiyor fakat nazikçe geri çeviriyorum.. Çantadaki silahları farketmemesi için gerizekalı olması lazım..
Çantaları odaya çıkarıyoruz.. taşırken silahların çantada birbirine vurduğunda ses çıkarmaması için silahları gazeteyle iyice sardım.. Odaya giriyorum nihayet.. Buse balkonda bir elinde çay bir elinde sigara oturmuş uzakta hayal meyal beliren binaların arasınadan el sallayan denizi izliyor.. Beni fark ediyor.. Ben de yanına gidiyorum.. Ağzıma koyduğum Sigaramı yakıyor ve çayından isteyip istemediğimi soruyor .. bir yudum alıp onun baktığı yöne denize dönüyorum ben de.. dumanı üflüyor bana dönüyor bakışıyoruz..

olm bi şuku vern yorum yazın ona göre devam ediyim duvara alnatıyo gibi oldum

direkt texti bana gönder lan eziyet çektirme bana

rezerved

@188 roman olm bu yazdığım roman lan.. boşlukta isimli ismini bile koydum 1 yıldır uğraştım buna.. yayınlanmıycaktı zaten sayfalar kayıptı.. ekgib yerleri doğaçlama yazdım finali zaten hazır..

Bütün bunların olmasına gerek yok diyor.. Kaçarız.. diyor.. saklanırız.. Belki çok lüks yaşamayız ama beraberiz diyor.. Sesi beni dinle lütfen diyor.. karnımızı doyururuz .. Herşeyin üstesinden beraber gelebiliriz diyor..
Ah buse şu zavallı umutlarından sıyrılıp hayatın acımasızlığıyla ne zaman tanışacaksın?? Umut iyidir.. insanı mutluluğa yönlendirir.. yaşamak için sebep sunar… ama hiçbir umut asla istendiği gibi olmaz ki.. Umut yitirilmek için vardır umudun sönmesiyle oluşan hayal kırıklığını çaresizliği düzeltemezsin ki.. Zarardasındır umutların yittiğinde.. zamanı da geri alamazsın.. keşke dersin sadece.. umutla bekleyeceğime sabredeceğime, acı da olsa en azından bana sunulan yerine kendi yarattıklarımın izinden gitseydim dersin..
Diyorum ki elbet ki bulucaklar beni kaçsam diyelim.. Fişlendim ben.. kimlik numaram parmak izim diyor ki bu adam katil.. Nasıl evlenicez.. Hadi çocuğumuz oldu.. çocuğumuza isim nası koyucaz.. Hiç mi resmi bi işimiz olmuycak..
Bu işin içinden çıkış yok.. Olsaydı içimdeki çaresiz celal illa ki beni yönlendirirdi.. derdi ki şöle şöle yap.. Ya sen kabulleneceksin ya ben.. sen gitsen ben yapamam ben gitsem sen yapamam diyosun.. ben herşeyi düşündüm…

Sigarayı atıyorum.. duşa giriyorum ben biraz yol yorgunuyum diyorum.. sonra da uyurum belki.. tamam diyor.. Ben de senden sonra yıkanırım diyor.. iyi gelir diyorum .. Banyoya giriyorum.. Sıcak suyun altına girip bütün düşüncelerimden bir süreliğine arınmaya çalışıyorum.. Sabun şampuan.. derken kapı çalıyor.. Buse sıkıştım diyor.. Banyo ve tuvalet ortak.. Diyorum bekle.. diyor ki duşakabinin perdesini çek çok fenayım tamam diyorum ama açınca tamam dememi bekle..
Kilidi açıyorum ve duşun perdesini örtüp tamam diyorum.. tuvalete geçiyor.. ben yıkanmaya devam ediyorum.. Bir sessizlik oluyor.. Buse diyor ki.. Hiç sevgilin oldu mu?? Eskiden..
Hayır diyorum.. sana anlattığım gibi lise hayatım boş geçti.. üniversitede de doğal olarak benden bişey olmadı.. Çalıştığım yerlerde de..
Senin diyorum ?? .
Hayır diyor.. Hiç popüler birisi olmaya çalışmadım.. Sürekli yanlızlığı seçtim.. insanların boş şeyler peşinde nasıl koşuştuklarını nasıl şeylere sevinip nasıl şeylere üzüldüklerini gördükçe insanlardan soğudum.. Hayatın boş olduğunu düşündüm hep dedi…
Sen de kendini hiç bir ütopyayı, bir fenomeni aramak için dünyaya geldiğin hissine kapıldın mi hiç… dedim
Dedi ki beni özetledin..
Dedim ki sen de az önce beni.. ödeştik..
Düşünsene dedi… Hayattan ikimiz de zevk almıyoruz.. Birbirimizi buluyoruz.. aşırı zevk alıyoruz fakat ayrılmak zorundayız..
Hayatın adalet anlayışı diyorum..
Buğulu perdeden yarı çıplak olduğunu gördüğüm buseye..
Bir seçim dedim.. ya hep yarım yamalak olan standard ile idare et ya dabir anlık da olsa kısa da olsa mükemmeli tat.. ama kesinlikle kısa bir süreliğine.. deneme sürümü..
Birşeylerin mükemmel gittiğinde hissettiğiniz garipliğin altında yatan etken.. hayatın size sunduğu standardın üstüne çıktığınızda geri tabana döneceğinizi hissetmeniz..
Ve herşey ne oluyorsa ondan sonra oluyor..
Buse diyor ki.. Hayatımızın en son anları diyor.. Birbirimizi bu kadar bulmuşken.. herşeyi yitiricez.. Bu konuştuklarımızın bir önemi olmayacak.. anlarımız sadece o anlara hapsolucak.. ve ne kadar zevk aldıysak o karımız olucak..
Benden bi tepki bekliyor fakat sessizliğimle cevap veriyorum..
Klozetten kalkıp yürümeye başlıyor perdeyi açıyor..