yalnızlığını yalnızlıktan korkar içten içe ama ne yaparsan yap büyüdükçe yalnızlaşıyorsun. insanları tanıdıkça yaklaşmaya korkuyorsun. içleri bomboş kalabalıklar görüyorsun. güvensizleşiyor ve karamsarlığa düşüyorsun. büyümenin pekte matah bişey olmadığını anlıyorsun halbuki küçükken tek derdimiz top oynamaktı tek kavgamız arkadaşımızın bize pas vermemesiydi büyüdükçe çalım üstüne çalım çelme üstüne çelme yiyoruz. kırılmamak için üzülmemek için her insan yalnızlığa alışmalı kabul etmeli o zaman dahada kolaylaşır belki işimiz.

Amk bi git bi kafeye iki hatun kes ne bu asosyallik amk azcik pozitif olun