Ben ağaç kovugunu gibtim ne var amk

Üç saniye sonra kayboldular lakin o üç saniye benim ömrümden otuz yıl zütürmüş gibiydi.

Babamın yanına döndüm, ama nasıl ağlıyorum görseniz. Babam ne olduğunu sorduğunda konuşamadığımı fark ettim. Gerçekten felç geçirmiştim, parmağım ile odamı işaret ettim, babam "Allah Allah, ne ola ki?" Diyerek odama yöneldi.

Ben oraya geri dönemezdim, babamı da tek gönderemezdim, tuttum kolundan gitme baba diyemiyorum ağzımdan tuhaf sesler çıkıyor anlamsız, gözlerimden yaşlar süzülüyor ama nasıl ağlıyorum öyle, kafam beynim durmuş, tek istedigim oradan uzaklaşmak, ne istersem tersi olur ya, annem olaya dahil oldu ben babamı tutarken aradan sıvışıp odaya girdi.

annemin korkunç çığlığı ile tüm kanım vücudumdan damla damla çekildi.

Devam pnp xd

Eğlenceli bir çocukluk geçirmiştim. Mutluydum, en azından ben böyle hatırlamak istiyorum. Aslında hiç mutlu değildim, cezalandırılmıştım. Hak etmiştim belki de. Yapmamaliydim. Başıma çok büyük belalar aldım küçücük yaşımda.

Adananın küçük bir köyünde dünyaya geldim. Ağaçlar ve hayvanlarla büyüdüm. Arkadaşlık yeni açmış bir gül kadar güzeldi köyde. Eren en sevdiğim arkadaşımdı. Tuhaf bir çocuktu ama iyi kalpliydi. Beraber saklambaç, yakartop(ortada sıçan), yerden yüksek oynardım köyün tüm çocuklarıyla ve erenle.

Erenden büyüktüm bir yaş, eğlenceli bir çocuktu. Birgün tükürük yarışı yapalım dedi, farklı bir oyun arayışı içindeydi. Çıktık köyün en yüksek su deposunun üstüne, yerden yaklaşık 40 metre yukarıda. kimin tükürüğü daha uzağa gidecek burada çok daha eğlence katabilirdik, birkaç tane ağaç vardı ama onların da engellerimiz olmasını, oyuna eğlence katacağını düşündük.

topladık gücümüzü ve fırlattık saygısızlığımızı sırayla.
Aslında kibar cocuklardik, yapmazdık böyle şeyler. Acemiydik dolayısıyla. Erenin saygısızlığı ağaçın dibine düşerken benim saygısızlığım ağacın gövdesine gelmişti. Ikimiz de oraya tükürmek istememistik ama esen rüzgar bu yönde savurmuştu. Yine de kazanmiştim, evet, ben kazanmıştım ama neyi?..

Civarın en yaşlı incir ağacının üzerine tükürmüştük. Bu hareketimiz cezasız kalmayacakti.

Olayın olduğundan yaklaşık iki saniye sonra sinirli bir bağırtı işitir gibi oldum. Boğuktu, ama uzaktan geliyordu, ama sinirliydi. Anlam veremeyip içeri geçtik.

"Yaa, gör buraların en güçlüsü kim eren kardeş."

"Bırak bu işleri sadece şanslıydın."

"Hadi bize gidip birşeyler içelim."

Ayran vardı evde birer bardak içtik. Çıktık dışarı, oyun eğlence derken akşam oldu, köyün çocukları herzamanki kadroydu fakat farklı birşey vardı; sanki daha fazlaydık o mekanda. Top sahibi topunu aldı ve içeri geçtik herkes kendi evlerine, yemekler konuldu sofraya.

Aldım kaşığı elime, yiyorum yemeği, normalde çok büyük lokmalar almam ama tabak üç beş kaşıkta bitti.

Babam:

"Bismillah demeden başlarsan doymazsın böyle"

"Afiyet olsun"

Diyip kalktım sofradan geçtim odama.

Usulca açtım kapımı, ışığa basacakken felç geçirdim.

Yatağımın altında kan kırmızı bir çift göz beni ikiye ayıracakmış gibi bakıyordu.

Rezerved