evet, hepiniz burda acıklı aşk hikayelerinizi anlatıyosunuz ve sonucunda kızlar hiç bir zaman sevmeyen, sizinle oynayan mahlukatlar olarak lansediliyor. ama bu böyle değil.

Şuan üniversite 2. sınıftayım. 2 senedir hayatıma kimseyi almadım, alamadım. Siz bizim duygularımız gibip attıktan Sonra hissizleşiyoruz ve sonrasında ise bizler sevmeyi bilmeyen egoist kaşarlardan başka bi şey olmuyoruz...

Lise son sınıftaydım. Zaten hayatıma doğru düzgün kimseyi almamış biriydim. Kimseyi sevebildiğim yoktu. Bunun illa bir erkek yüzünden olması gerekmiyor, bilinçaltınız, yaşadıklarınız da sizi kimseyi sevmemeye itiyor. Her neyse

O zamanlar feysbuk denen dalgadan kullanıyordum. Bir gün bir mesaj geldi. 'Türkçe rap grubumuz var, katılmak ister misin ?' diye. Yazan kişinin profiline girdim. Bizim lisedenmiş. Ki arkadaş olarak da ekliydi amk. Neyse o zamanlarda rap dinliyordum hem. Olabilir gibisinden bir şeyler salladım yolladım. Ardından mesajlar devam etti. Çocuğun fotoğraflarına baktım ama daha önce hiç okulda görmemiştim. Öyle asosyol biri değildim, arkadaş ortamlarımız genişti ama onu hiç görmemiştim. Neyse...

Biz bununla konuşmaya devam ettik. Okulda hiç görmedik birbirimizi, zaten o zaman görmekte istememiştim. Bilirsiniz utangaçlık filan amk neyse işler baya ilerledi. Flort zamanlarıydı yani bildiğiniz. Bir gün okul çıkışı buluşalım dedi bana. Bende olur dedim.

Bizim okul ticaret meslekti. En üst katta anadolu meslekler altlarda ise normal ticaretler vardı. Biz anadolular, ticaretlerden hep bir ders sonra çıkıyorduk.