Aradan 1 gün geçmişti. Doktor beni yanına cagırdı ve konuşmaya başladı.

-bak yasin bu konuyu seninle konuşmamın sebebi sinemin annesi bunu kaldıramaz. Işte bu yüzden seninle konuşuyorum.
Sinem çok hasta yasin. Yanii.. kanser.

-ne? Kansermi? peki ne yapabiliriz doktor? Dedim ağlarken doktora.

-şuan ilaç tedavisine başlayacağız. Ve iliğe ihtiyacımız var. Akrabaların iliği uyar. Onun dışında yabancı birinin iliğinin tutma oranı çok düşük ama yinede heryere haber ulaştırıcaz. inşallah sinem iyileşicek. Allah kolaylık versin.

-peki doktor bey. Şuan için sadece sinemin annesi var. Bide ben varım. Ben tanıdığım herkese haber salarım. Yeterki o iyileşsin.

-bunun farkındayız yasin. Sonuç olarak o bir insan. Bunun için daha fazla çabaliyacağız.

Evden çıktık ve taksiye bindik. Babamı ziyarete hapishaneye gittik. Babamı görünce dayanamadım yine sarıldım. Oda sarıldı ve ağladı.

Sonra yerimize oturduk ve konuşmaya başladık. Ona sinemle ilgili herşeyi baş başa konuşurken anlattım. Babam çok sevindi.

Tabi haliyle ilk defa sevdiğim bi kızı babama söylüyorum. Ama cidden ben sinemi eski çocukluk aşkları gibi değil sanki hayatımda sadece o varmış ve onu bırakmamam gerekiyomuş gibi sevdim. O benim hayatımın anldıbını taşıyodu ve éğer onu kaybedersem hayatımında bi anlamı kalmaz. Kısacası ben ona aşık oldum. Ben bu duyguyla kavrulurken o dilenci amcanın dedikleri geldi aklıma. Bi garip olmuştum.

Gençler dişim ağrımaya başladı . Birazdan 1 part daha aticam sonra yaticam.

Up up up

Gençler bazılarınız sormuş tekrar söylüyorum. Suan zamanim yok. Okuldan cikip kutup haneye gidicem sonrada eve gidocem eve gittigim anda atmaya baslicam.

Hayat güzel gidiyodu. Ben çok mutluydum sinemle beraber bi şekilde hayatımızı devam ettiriyoduk. Aradan tam 3 sene geçti. Ben çalışarak 40 bin liraya yakın para biriktirdim bankada. Zaten artık 22 yaşındaydım. Yani askere gitme vaktim gelmişti. Ben askerliğimi yaptım ve eve döndüm. Sonra hazırlıkları başlattık. Ne  hazırlığı diye sorarsanızda hemen söylim. Askerden geldikten sonra sineme onunla evleniceğime dair söz vermiştim. Nergiz teyze ve babamla konuşup bunun onayini aldiktan sonrada askere gelmiştim zaten.

Sinem özel bi şekilde açık öğretimde okudu. Çokta iyi şeyler başardı. O çok güzel ve tanınan bir yazar oldu. Çoğu kişi tarafından seviliyodu. En çokta benim tarafımdan. Tabi bu sevginin sonundada bi keramet oldu.

Yani sonuç olarak düğünümüz yapıldı. Babam  denetimli serbestlik yasasından zorda olsa yararlanıp 1 ay önce çıkmıştı. Hepimiz mutluyduk. Düğünümde hem babam hemde bana annem gibi bakan nergiz teyze vardı. En önemliside yanımda en sevdiğim kadın olan sinem vardı.

Biz evlendikten sonra bi süre sıkıntılar çektik her yeni evli çiftte olduğu gibi. Yani bu sorunlar maddi sıkıntı ağırlıklıydı ama zamanla bu sorunlardan eser kalmadı.

Evliliğimizin 2. YılIında sinemin hamile olduğunu öğrendiğimde heycandan bütün mahallede bağırarak koştum. Ilk çocuğumuz olduğunda hayatımın en mutlu anıydı. Baba oluyodum be. Sinem biz evlendikten 3 sene sonra okulunu bitirip diplomasını aldı. Çok iyi bi yazısı vardı. Yazdığı yazılarda yazısı kadar güzeldi.

Son part birazdan

Biz nergiz teyzeyle oturduk. Sinemse kahve yapmaya gitti. Nergiz teyze bana;

-bugun ne yaptınız oğlum. Ben kızımı ne zamandır bu kadar mutlu görmedim.

-aslında pek bişey yapmadık nergiz teyze. Sen işaret dilini biliyomusun teyze?

-bilmiyorum. Ben öğrenemedim onu ama kızım bi arkadaşından öğrendi. Keşke bende öğrenseydim diyorum ama yaşım geçti artık.

-haklısın nergiz teyze.

-bugun cidden biseymi oldu? Bende sevindim sinemin mutlu olmasina ama merak ettim onu mutlu eden şey ne?

-bugün önce biyere gidip yemek falan yedik sonra sahile indik. Onun isaret dilini bildigimi ogrendim. Bende biliyorum. E yani haliyle biraz konuştuk . Konuşuncada içim rahatladım.

-e belli ki oda rahatlamış dedi gülerek.

Biraz sonra sinem geldi ve kahvelerimizi getirdi. Cok guzel bir kahveydi, yanindaki lokumu söylemiyorum bile. Ben yine ellerine sağlık falan dedim ordan muhabbete başladık. Nergiz teyze bi süre sonra yattı. Bizde sinemle 1 2 saate yakın konuştuk. Cidden yaptığı espiriler çok iyiydi yani tam benim kafadan espirilerdi. Yani muhabbet devam ederken bi anda kapı çaldı. Ben bi anda ayağa kalktım ve kapıyı açmaya gittim.

Edit: gencler ben yine hastahaneye gidicem. Benim disim beni rahat birakmiyo. Insallah bu aksam hastahaneden gelebilirsem yazicam size.

Sinem kafasıyla onay verdi ve bi kafeye gittik. Oturduk. Ben herzamanki gibi türk kahvemden yudumluyodum . Mağlesef vücudum acıyodu. Çünkü o hastahanede yattığım 1 ay boyunca hareket etmemiştim. Ama ondan onceki 2 ayda surekli hareket etmisim. Yani o 2 ayi saymiyorum.

Vücüdüm ve kemiklerim çok acıyodu. Ben bunu her adım attığımda hissediyodum ama yorgunluktan olucak ki kafede otururken daha fazla acımaya başladı vücudum. Bende sineme;
-istersen eve gidelim zira kendimi iyi hissetmiyorum.
-(peki. Kalkalım)

Mekandan kalktık ama benim yüricek halim kalmamıştı. Sinem hemen koluma girdi. Yavaş yavaş eve gittik. Evin kapısını caldık ve kapıyı nergiz teyze açtı. Sinem hala benim kolumdaydı. Beni ağır ağır odama zütürdü. Sonra yavaşça beni yatağıma bıraktı. Yorganımı üzerime serdi ve yanıma oturdu.
-(çok teşekkür ederim. Annem dahi benimle konuşamıyo. Çünkü işaret dilini bilmiyo.)
Bu sefer farklı olarak bende işaret diliyle konuştum
-(herzaman güzellik. Şuan pek halim yok ama akşam yine konuşurum seninle.)
Ben bunu diyince yüzü kıpkırmızı oldu. Kafasını salladı ve yine yüzünde o güzel gülümseme belirdi.
Ulan arkadaş ben baya bi zamandır kalbimin bukadar hızlı attığını hissetmedim. Tabi kalbimin carpıntısıyla bende utandım.

Tabi kenarımızda bizi izleyen nergiz teyze komşular şaşırdı bu halimize. Bi süre bize baktıktan sonra onlarda gülmeye başladı.

Artık yatma zamanı gelmişti. Sinem uyuduktan sonra nergiz teyze oturduğu koltuğa yattı ve uyudu. Bende dışardaki yani koridordaki oturma yerlerinden birine yattım. Yine sinemi düşünerek uyudum.

Aradan bir hafta geçmişti ki sinem için ilik bulundu. Artık herkes mutluydu çünkü tedavi başlicaktı artık. Hele o sinemin bu haberi ilk duyduğundaki yüz ifadesini gördüm ya artık ölsemde gam yemem.

Tedevi başladı. Benim içimi gereksiz bi korku sarmıştı ama ne olduğunu bilmiyordum. Hastahanede tam 1 buçuk hafta yattım belki ondandır falan diye düşündüm. Onun için pek önem vermedim.

Hastahaneden geldim gençler yazacak halim kalmadı. 30 dakika araba kullandım zaten. Kusura bakmayın lütfen yarin yazarim.

Guzel olmak suç panpa ondan almışlardır kizi üzülme

Rezz panpa

Günler geçiyodu tedavi ve ilaçların ağırlığından dolayı sinemin vücudu yorgun düşüyodu her seferinde. Saçlarıda gitmişti . Ama ona rağmen güzeldi o benim güzelimdi. Sinemi üzmemeye çalışıyodum. Bütün günlerimi onunla geçiriyodum. Eğlenmek için falan yani. Bunu doktor söylemiştim sinemin daha hızlı iyileşe bilmesi için gerekli olduğunu söyledi. Yani ondan dolayı onunla olduğum her dakika onu mutlu etmeye çalışıyodum.

Artık son güne geldik. Sinemin vücudu tedaviye olumlu cevap vermiş ve çoktan iyileşmeye başlamıştı. Bu günde hastahanede son muayene ve tehkikler yapıldıktan sonra eve gidicektik. Yani hastahanedeki son iş günümüz olacaktı.

Hastahaneye gidip sinemin muaynesini ve tehkiklerini yaptırdık. Doktor bana baktı ve gülümsedi sonra;
-sinem şuan çok iyi ama yinede istirahat veriyorum bi kaç hafta istirahat etsin.

Kapıyı actığımda karşımda dilenci bi amca vardı. Ama normal bi dilenci değildi. Zaten normal biri olduğunu anlasam hiç itibar etmezdim. Ama bu amca cidden ihtiyacı varmış gibi bakıyodu. Hemen elimi cüzdanıma attım ve bi 50 lik verdim amcaya. Ben parayı amcaya verirken yanıma sinem geldi. Amca sineme baktı sonra boynumu tuttu ve kendine doğru çekti. Ve kulağıma ;

-bak evlat o kıza iyi bak. O senin gelecekteki hayatın olacak. Eğer onu kaybedersen bil ki hayatınıda kaybedersin.

Ben bu laflardan sonra hiç bişey demeden öylece dikildim çünkü bunlara anlam veremedim. Amcaysa çoktan hızlı bi şekilde gitmişti. Bi anda kapıyı kapattım biraz düşündüm ve sineme gel içeri gidelim dedim. Içeri geçtik ve oturduk. Sonra sinem ;

-(yüzün bembeyaz olmuş ne oldu?)

-bişey yok. Hastahanede bayadır yatıyodum ya kaslarım falan bitmiş. Ondandır.

-(hadi gel ozaman seni yatırayım. Zaten yorgunsun bide burda bu şekilde oturma)

-peki sinem. Çok saol bana yardımcı oluyosunuz. Sizde olmasanız halim yaman.

Sinem biraz gülümsedi ve kolumdan tutup yavaşça odama zütürdü. Yine beni yatırıp yorganımı üzerime örttü. Ve kapıdan çıkmadan önce bana iyi geceler gülümsemesi attı. Yani gülümsedi ama sanki iyi geceler der gibi.

Ben her geceki gibi yine düşündüm. Bu sefer amcayı düşündüm ama. Bana neden öyle şeyler söylemişti ki. Hayır yani pgibopatmısın sen amk. Ben bunları düşünürken dalmışım.

Nergiz teyzenin yanına gittim ve ona olanları yavaş yavaş anlattım. Sonra ;

-bak nergiz teyze dediğim gibi sinem hasta ama bu hastalığı bizimle yenicek. Bak ilik lazımmış. Bunun için ben tanıdığım herkesi çağırıcam. Sende varsa tanıdıkların sinemin akrabası falan onları bi ara sor. Hızlı bi şekilde sineme uyan ilik bulmamız gerek.

-peki oğlum. Ben akrabalari aricam sende mahalleye git bi sor. Ne varmış ne yokmuş. Ordaki tanıdıklarada bi ses et.

-tamam nergiz teyze ben halledicem.

Tekrar sinemin odasına girdim. Sineme;

-güzelim ben biraz dışarı çıkıcam 2 3 işim var onları halledip gelicem. Dedim ve elini öptüm.
Sinemde kafasıyla onay verdi.

Hemen odadan çıkıp mahalleye indim tanıdığım herkese olayı analttım ve onlarada tanıdıklarını çağırmasını söyledim. Kendi akrabalarımı tanıdıklarımı falan aradım ve olayı anlattım. Akşama kadar bu işle uğraştım sonra tekrar hastahaneye gittim.

Doktor bunu diyince içimden hiç bişey demek gelmedi. Bende kafamı salladım ve dışarı çıktım. Sonra düşüne düşüne sinemin kaldığı odaya gittim. Nergiz teyzeyi dışarı çıkartıp konuşmaya başladım;
-bak sinem. Ben .. seni.. se.. seviyorum. Seni hayatımdan çok seviyorum. Seni senden daha çok seviyorum. Seni dünyadaki herşeyden daha çok seviyorum. Kısacası ben seni seviyorum. Lütfen beni tersleme. Çünkü ben srnin yanındayken hayatımın en güzel dakikalarını geçiriyorum.
-(bende seni seviyorum) dedi sinem.

Bi anda oturdugum yerden kalkıp ona sarıldım. Ona daha önce hiç sarılmamıştım. Şimdi ise nefesini boynumda hissediyodum. Içimde buruk bi sevinç vardı. Yavaşca kollarımı çözüp sinemin omuzlarını tuttum. Sinem çok mutlu olmuştu. Yüzü kıpkırmızı kesilmişti. Ama hala çok güzeldi. Hala çok güzel gülüyodu. Ona bi süre daha baktım ve anlından öptüm. Sonra ona nergiz teyzeyle bişey konuşucam diyip dışarı çıktım.

Aradan 1 gün geçmişti. Doktor beni yanına cagırdı ve konuşmaya başladı.

-bak yasin bu konuyu seninle konuşmamın sebebi sinemin annesi bunu kaldıramaz. Işte bu yüzden seninle konuşuyorum.
Sinem çok hasta yasin. Yanii.. kanser.

-ne? Kansermi? peki ne yapabiliriz doktor? Dedim ağlarken doktora.

-şuan ilaç tedavisine başlayacağız. Ve iliğe ihtiyacımız var. Akrabaların iliği uyar. Onun dışında yabancı birinin iliğinin tutma oranı çok düşük ama yinede heryere haber ulaştırıcaz. inşallah sinem iyileşicek. Allah kolaylık versin.

-peki doktor bey. Şuan için sadece sinemin annesi var. Bide ben varım. Ben tanıdığım herkese haber salarım. Yeterki o iyileşsin.

-bunun farkındayız yasin. Sonuç olarak o bir insan. Bunun için daha fazla çabaliyacağız.

Sizin için son bi partda atayım dedim beyler.

Babamı ziyaretten çıktık nergiz teyze istersen kafa dinleyebileceğimiz biyere gidelim dedi. Sinem kafa sallayarak onayladı. Bende tamam olur dedim nergiz teyze bizi baya tenha biyere getirdi. Burası neresiymiş böyl... Derken kafama arkadan bir darbe aldım uyandığımda Nergiz teyze ve sinem 30cmlikleri ağzıma veriyordu.

Up up up haydi gençlet trende çıksak yeter.