/i/Hikaye

Herkesin bir hikayesi var, ya senin hikayen nedir?
    başlık yok! burası bom boş!
  1. 1.
    +7
    Korku tarzı şeyler yok aslında. Pgibolojik falanda değil sayılır. Ortasında diyelim biz daha belli değil açıkçası.

    -AH!

    +Abla iyi misin ?

    -Sence? Git peçete falan getir çabuk!

    +Tamam abla.

    Sakar kadın. Sürekli yapar bunu, ya keser, ya kırar, ya da çatlatır bir yerlerini kesin. Katlanıcaz artık yapacak bir şey yok ha?

    Severim ablamı, tabi zorunlu olarak seviyorum sanırsam tam emin değilim. Hayattaki tek akrabam o sonuçta. Gerisi nerede diye soracak olursanız, boşverin be. Uzun hikaye zaten anlatmaya gerek yok. Geberip gittiler başka bir gibim değil.

    Hmm, bakalım. Kimim ben? Tamam tamam o saçma replikleri yapmayacağım burada. 17 yaşında, 1.76 boy, 62 kilo, beyaz ten, kahve gözlü bir çocuğum aslında. Pek heyecan verici, veya hani şu kızların hayranlıkla baktığı erkeklerden değilim. Yani, doğrusu bence öyle değilim. Arkadaşlarım bana bunun tam tersini söylese de, daha tam o kadar kendime güvenemedim hiç. O yüzden zorlamaya gerek yok, kendimden pek bahsetmiyim bence.

    Eveet, gelelim olaya. Ablam, kanattı yine elini. Söylediği gibi peçete kapıp geldim yanına hemen. Elini temizledi. Peçeteyi geri aldım atmak için. Aslında neden yaptığımı bilmiyorum, sadece, yani bilmiyorum sadece almak istedim. Kanın kokusunu alıyor gibi hissettim bir an. Fakat sonra bunun kan olmadığını farketttim. Yani kan bu kadar güzel kokamaz herhalde değil mi? Ah, boş düşünceler içerisindeyim her zamanki gibi. Gerçekten rahatsız oluyorum bu tarz huylarımdan.

    -Mert! Gelir misin hemen?

    +Tamam abla geliyorum!



    Arkadaşlar, hikaye yazım aşamasında sayılır. Partlar yavaş gelicek. Ayrıca ilgiye göre atmayı planlıyorum. Burda olduğunuzu belli ederseniz devamı gelir. Yavaş da olsa, hızlı da olsa bu hikaye bitecek(Eğer ilgi olur, devam ederse)
    ···
  2. 2.
    +2
    *
    Bilgisayar. Lanet aletlerden dolayı o kadar fazla kafam ağrıdı ki. Ablam benden 23 yaş büyük. 40 yaşında yani. Fazla yaşlı değil fakat bilgisayarlardan pek anlamıyor. Sürekli ben yardımcı olmak zorunda kalıyorum. Bundan aşırı yakındığım yok fakat bazen gerçekten bıktığım oluyor.

    -Arkadaş ekleme olayı nasıl oluyordu burda ya unuttum.

    +(Bir şey demeden gösterdim nasıl olduğunu)

    +Böyle.

    -Kusura bakma Mert, anlayamıyorum bazen. Aptallığıma ver. Sağol.

    +Abla kendine garip hakaretler etmeyi bırak artık. Sen ne zaman istersen gösteririm ben sana merak etme. Aptallık değil bu.

    -Ne bileyim sen öyle konuşunca bıktırdım sandım.

    Evet. Bıktırdın abla. Tabi böyle söyleyemem kendisine. Söylemem. Tek varlığımı üzemem.

    11. sınıfa gidiyorum. Okulu sevdiğim söylenemez, fakat gitmek zorundayım sonuçta. Arkadaşlarım var, asosyal değilim yav merak etmeyin. Çok sevenim vardır aslında. Çok hayranım da var sanırsam. Dediğim gibi kendimi hoş bulmasam da bulan çok insan var. Yarın pazartesi, büyük gün ha?

    Minibüse bindim, zaten boş oluyor genelde. Oturacak yer bulmakta zorlanmıyorum hiç. Okul. Geldim yine bu aptal liseye. Ah neyse, garip liseli triplerine girip kafanızı ağrıtmak istemiyorum. 3. dersin tenefüsünde müdür beni çağırdığından odasına gittim.

    +(Kapısını tıklattım) Hocam, gelebilir miyim?


    Seyrek gelecek partlar bir süre. Dediğim gibi ilgi lazım sadece. Boş yere buraya atmak istemiyorum. Hikaye hakkında ciddi düşüncelerim var.
    ···
  3. 3.
    0
    Bu saatte pek ilgi olmaz gibi. Yazmaya devam ediyorum hikayeyi. Şimdi part atabilirim fakat gerek yok bence. Sürükleyici olması için elimden geleni yapıyorum. Hikayenin ne olduğu belli, ya da değil. Bilmiyorum fakat eğer hoşunuza gittiyse şukularsanız sevinirim. Devam edip etmeyeceğime öyle kara vereceğim.
    ···
  4. 4.
    +3
    Tamam son bir tane atıp gidiyorum. iyi geceler..

    Tamam, asosyalliği bırak fazla sosyalim. Arkadaşım çok, ayrıca sınıf ve okul başkanıyım. insanları ne etkiliyor bilmiyorum. Belki soğuk duruşumdur, emin değilim açıkçası. Müdür gereksiz bir konu hakkında yardımcı olmamı istedi. Okulda öğrencilerle ilgili bir anket mi neyse işte yav. Öyle konuşurken koridordan sesler gelmeye başladı. Tam o anda kanım tamamen çekildi sanki. Kalbim duracak gibi oldu. içime bir şeyler pompalanmaya başladı gibi hissettim. Daha önce bunu yaşamış mıydım? Hatırlamıyorum.

    -Hocam Samet kafasını merdivene vurdu, kanıyor kafası yardım edin!

    Bir telaş, yok 112 ara, yok çocukla ilgilen. Fakat bir sorun vardı. Çocuğa bakmaya gittiğim zaman, içimdeki o his karmaşası daha da artmaya başladı. içim çekiliyordu sanki. Gerçekten çok garipti. Başım dönmeye başladığında oradan ayrılıp sınıfa gittim. Mide bulantısı başlamıştı. Kan tutuyor sanırım dedim kendi kendime fakat daha önce ablamın kanını çok kez görmüştüm. Daha önce böyle olmamıştı. Bu durum rahatsız etse de fazla üzerine gitmedim.

    -Hey, Mert? iyi misin? Mert, Mert baksana lan kaldır şu kafanı mal. Ne oldu sana lan?

    -Mert? Lan ne oldu, iyi misin? (Amk ayısı kafama falan vurmaya başladı.)

    ---Bak bu tarz insanı sevmem ben. Yok kafam sırada ses çıkarmadan duruyorum, ya uyuyorsam? Keşke uyuyor olsaydım amk, kankam demem geçirirdim o beynini tahtaya***

    +Ne vuruyorsun lan! iyiyim, az kafa dinliyorum biraz rahat ver be kardeşim.

    -Aptal, öyle durunca bir şey oldu sandım. Lan düşünceli olan benim, suçlu ben mi oluyorum?!

    +Hemende sinirlen sen zaten. Kırık telefon cdıbını si..tiğim ya.

    Oğuz. 3. yılımız. Sürekli arkadaştık, hala öyleyiz. Öyle kalmaya devam edeceğiz gibi duruyor. Konuşmalarımız bu tarz olur genelde. iyi çocuktur, düşüncelidir. Seviyorum lan işte.

    • Mert! Mert! Saliha seni çağırıyor. Bi baksana kardeşim ayıp olmasın.

    Saliha. O kimdi ya. Bundan nefret ediyorum işte. Benim tanımadığım insanların benimle arkadaş olması. Benden hoşlanan kız diye hatırlıyorum. Yine garip garip konuşacak, gel de dinle bunu şimdi amk.

    -Mert, bak biliyorsun senden hoşlanıyorum.

    +Lan yeter artık hoşlanıyorum hoşlanıyorum, gibtir git uğraşma benimle yeter bıktırdın ya. Kim olduğunu bile bilmiyorum kızım seninle mi uğraşıcam sanki başka işim yok dıbına koyayım ya!

    -(Değişik bir yüz ifadesi. Ardından yavaşça ağlamaya başlama..)

    Kız bir şey diyemedi daha. Uzaklaştı, yavaşça. Koşmaya başladı. Ne yaptım lan ben?
    Tümünü Göster
    ···
  5. 5.
    +2
    Okuyan varsa belli etsin lütfen kendini hocam ona göre devam edeyim.

    10 YIL ÖNCE

    -Ayşe, senin çocuk fazla aktif galiba. Bu ne enerjidir yahu.

    +Bilmem, öyle mi. Kırmızıya aşık zaten çocuk, pgibopat olmazsa iyidir.

    -Ne alaka yav, garip garip şeyler uydurma. Adı gibi mert bir delikanlı olacak o. Bak dinle sen beni..

    Kıza neden bu şekilde konuştuğumu bilmiyorum. O anda kendimde olup olmadığımı da bilmiyorum. Ne yaptım ya ben. Gece kızın numarasını arkadaşlarından bulup mesaj attım. Özür dilemem lazımdı. Yok ağır konuşmayı bırak, küfr falanda etmiştim. Düşününce gerçekten utanç verici bir şey. iyi ki yalnızdık. Yoksa gerçekten sıçmıştım ben.

    "Selam Saliha. Mert ben. Bak bugün gerçekten iyi değildim. Berbat bir günün ardından seninle konuşmaya geldiğimden dolayı o tarz konuştum. Yarın çıkışta boşsan bir şeyler içmeye gidelim mi? Hem özrüm için, hem de istediğin konuşmayı yapmış oluruz. Özür dilerim."

    Haha. Cevap olarak "Önemli değil Mert. Olabilir böyle şeyler. Tamam olur, sınıfın önünde beklerim gideriz beraber." bekliyordum açıkçası. Peki böyle mi oldu cevap?

    "Numaramı nerden buldun? Ah tabi sen her şeyi bulursun canım, okulun tanrısı sonuçta değil mi? Özür diliyor birde. Mert git bulaşma bana, senden nasıl hoşlandım ben ya. Tabi sen anlamadım değil mi şimdi? Dur senin dilinden konuşayım ben. gibtir git MERT!"

    Kardeş, hop. Ne yaptın sen ya. Bitirişine ayrı hasta olduğum bu mesajı okuduktan sonra yüzümdeki acıma ifadesiyle sildim mesajı. Gelmişim özür diliyorum, üzerine gibtir git diyor ha? Yazık gerçekten.
    ···
  6. 6.
    +3
    işim var, buraya bakacağım fakat bilgisayar başında olamayacağım için partları atamam. O yüzden bunu atıp gideyim dedim. Okuyan olursa kendini belli etsin lütfen. Aksi taktirde devam etmemeyi düşünüyorum.

    Yine okul günü. Ablam evlere temizliğe falan gidiyor falan diyemem şimdi. Miras bol tabi. Para tak yani anlayacağınız. O konudan rahatız. Tabi gözüm bu parada değil. Okuyup mühendis olmak istiyorum. Hayallerim var yani. Hayaller.. Gerçek olsa ne güzel olur değil mi? Benim ki olacak mı dersiniz. Bakalım, göreceğiz artık.

    10-E sınıfı para topladı. Neden mi? Bütün gün derslerine duyuru, tanıtım gibi şeylerle gidip derslerini kaynatmamız için. Ne garip insanlar var lan. Yok dersten sıkılırsın anlarım, bende sıkılıyorum. Fakat yat uyu, ne gerek var bu tarz şeylere. Ne paraya ihtiyacım var, ne de size harcayacak zamanım var diyerekten uğurladım kendilerini. Paraları ceplerinde kalsın artık. Salihayı gördüm, bana kaçamak bir bakış atıp kendi yoluna ilerledi. Aptal mı bu kız acaba ya.

    Tamam tamam, yalan yok. Hoşlandığım bir kız var. Diğer sınıfta, 11. sınıf. Adı Özge. Benim gibi geliyor o da. Soğuk beyaz tenli, soğuk konuşmalı cool bir kız. ilgimi çekiyor işte. Daha konuşmadım, konuşur muyum bilemiyorum.

    Ha? Yine mi? Kalbim yerinden fırlayacak lan neredeyse. Dersteyiz kendimi tutmaya çalışıyorum da olmuyor. Yine aynı his. içim çekiliyor bildiğin, adrenalin gibi bir şey pompalanıyor içime. Fazla garip bir his. Bir saniye, nedeni ne ki bunun?

    • Hocam! Tuvalete gidebilir miyim? Burnum kanıyor.

    Yine mi kan. Kan tutuyor galiba diyeceğim de, kanı görmedim bile. Hadi hayırlısı bakalım. Garip gerçekten.

    +Yürü(Kafasıyla kapıya doğru işaret etti hoca.)

    Merak ettim, ben de gideyim dedim. Cidden garip geliyor çünkü, kanla ne ilgisi var ki?

    -Hocam ben de gidebilir miyim? Arkadaşa bakarım hem.

    Normalde izin vermezdi fakat gerçekten bu kadar sevilmem, başkan olmam falan işe yarıyor.

    +Tamam git.
    ···
  7. 7.
    +1
    Ah! Kalbim yerinden çıkacak gerçekten. Bu nasıl bir his lan. Fazla acı veriyor. Göğsüme bir şey saplanmış gibi sanki.

    -iyi misin kardeşim?

    +iyiyim iyi olmasına da durmuyor kanama, hocaya söylersin.

    Sinir bozucu. Fazla sinir bozucu. Kanı gördüğümde içimdeki hisler iki katına çıktı sanki. Ne oluyor ya, iyi değilim ben.

    +Mert? iyi misin? Durup dururken terlemeye başladın sanki.

    Terlemek? Ben mi? Neden terleyeyim ki lan. Anlamadım. Yavaş. Soğuk. Ne oluyor? Siyah. Karanlık. Boşluk. Hisler? Nereye gittiler. Ne oluyor?

    • Ne oldu arkadaşına?

    +Bilmiyorum, bayıldı birden. Nedenini bilmiyorum.

    • Tamam, hocalarına söyle ailesine haber versin.

    Bu konuşmalar ne alaka? Hastaneye falan mı gidiyorum ben. Siyah. Hala siyah.
    ···
  8. 8.
    +1
    Hastane odası. Ablam başımda dik dik bana bakıyor. Ne oldu okulda? Bilmiyorum.

    -Mert Bey iyi misiniz?

    15 yaşında lan bu, nasıl hemşire..

    +iyiyim. Tansiyonum falan düştü galiba ondan dolayı bayılmışımdır...

    1 AY SONRA

    Son 1 ayda aralıklı şekilde o garip hisler geliyor. Nedenini anlamadım hala. Korkuyorum, fazlasıyla korkuyorum. Ablama söylemedim, ne diyebilirim ki? Sınıftan bi kız pikniğe gidelim dedi. 3. sınıf hissettim kendimi amk. Herkes olur falan dedi, tahminimce erkeklerin amacı kızları piknikte becermek. Neyse bunu düşünmek benim işim değil. Haftaya pazar günü gidecektik.

    PAZAR

    -Mert, dikkat et oralarda hoca falan yok demiştin.

    +Abla 17 yaşında insanlarız, önemli değil dikkatli olurum.

    Arkadaşlarla buluştuk, gideceğimiz yerin adını bilmiyorum, ama garip bir piknik alanıydı. Kimse yoktu-becerme olayı gerçek sanırım- ve baya sessizdi. Hemen mangal, hamak gibi şeyleri ayarladılar. Klagib eğlence işte. Bende mangala gidiy...

    -Yardım edin! Çabuk! Bakın lan buraya!
    ···