Seldıbınaleykum iyigünler herkeze. Canım sıkıldı benimde aklıma küçükken yaptığım şuan aklıma geldikçe güldüğüm saykodeli anımi anlatmak istiyorum. Anıda denmez aq ne olduğunu bende bilmiyorum tam .d

9 veya 10 yaşındaydım beyler 4.sınıf işte saf bi çocuktum ve bilgisayarım yoktu durumumuz falan iyidi ama almamıştık bilmiyorum neyse. Bi hafta sonu babanemlere gittik ve orda kalicaz ailecek.Ve huur trafik hocasi ödev vermişti şiir falandı aq tam hatırlamıyorum. Babannemlere gelen ,abla diye tabir ettigim bi akrabamız vardı. Severdim oda beni severdi. Ozaman bilgisayariyla gelsin diye can atardım.Ve bi aksam ustu geldiler. Utana sıkıla istedim beyler pc yi ablamda kirmadi verdi. Bende iste girdim google Amcaya ara yazan yere sacma sapan bi sekilde ödevimi yazdım sanki kankamla yuz yüze konuşuyorum aq. Ama çıkmıyordu aq internete bağlanamiyor gibi bisey diyodu. Fakat israrla devam ediyodum yarim saatte yazıp enterliyodum gelmiyodu.Ve bi baktım kendimi şanslı hissediyorum yazıyo. Hemen aklimda ışık yandı ve buraya geçtim ama görseniz beyler kendi kendime kesin olacak diyorum bu sefer ben şanslıyım diyorum herkezi yeniyorum diyorum ozaman tasoda falan ,baya ümitlendim olcak diye. Arama butonuna "yhhağ goooglee ödevim var lütfen ya şiir bulmam lazım öğretmenim bana kızarrr" yazdım enterledim bi baktım gene internete bağlanmıyor.Çıldırdım beyler diyorum nasıl olmaz len mq.Olması lazım falan diyorum içimden ve tekrar yazdım arama butonuna "gooogleee lütfen bu Sefer bull yaaa ödevim varrrr " yazdım .Tabi gene gelmedi. Ozaman bata üzülmüştüm beyler canım sıkılmıştı ve ben bunun neden olmadığını 1 sene sonra bilgisayar alınca öğrendim ,hâlâda gülerim aklıma geldikçe ne malmışım diye..

Adettendir buda böyle bi anımdır.. Sizinde varsa böyle anınız paylaşın okuyalım başlık altında..