küçük bi çocukken güzel bi hayatım vardı

okunur mu la bunlar

reserved

dinleyeceğim bin

hayırdır inşallah

ben orada kreş e başladım kız meslek lisenin bodrumunu kreş yapmışlar
oradaydım ben power rangers izletmezlerdi pgibolojimiz bozulurmuş her gün birinin annesi yemek yapar getirirdi
tatlı ise hep şekerli yoğurt olurdu bilmeyen varsa yoğurda toz şeker katıyosun
öyle bişey iyidi ama
öğle uykusu olurddu 2 saat uyurdu herkes inanamadım hiç nasıl uyuyolar yaaa oluyodum
onlar legolarla oynardı ben sevemedim lagoları hiç onlarıda sevemedimya ama olsun sınıfta bi kız vardı adı burcu bi tek benimle tahtıravalli ye binerdi bi tek benim suluğumdan içerdi ben millet öğle uykusuna yatınca
babamın annemin plan defterleri vardı ozamanlar öğretmenlerin kullandığı onlardan yırttığım sayfaları kalemlere takardım pelerin diye
onları dövüştürürdüm senaryo yazardım minik minik onlara oynatırdım ileriki zamanlarda millet ekşın man diye zırlarken benim ekşın men lerim onlarınkini döverdi bundan emin vaziyettte oynardım kağıt pelerinli ttahta kalemlerimle yokluktan değildi istesem anında alınırdı ama oynamazdım bilirlerdi

güzeldi o yıllar bi akarsu vardı zap
evimiz yakınlarındaydı babam okula gitmek için zap ın yanından aktığı yokuşu inerdi her sabah ben de onunla giderdim
bi teyze vardı hep şeker atardı bana her geçişimde severdi beni bi kere sarılamadım o teyzeye balkondaki teyze olarak kaldı çocukluk hatırası
ölmüştür sanırım
babam öğretmen evine takılırdı hakkaride yapacak bişey yoktu çünkü benide merdivenlerin korkuluklarından kaydırırdı aşağı inerken o yüzden çok severdim orayı ben çocukluğumun melodisidir okey taşı sesleri severim okeyi hala

annem babam o zamanlardan kavga ederlerdi hatırlıyorum her konuda evimizin mutfak balkonundan rpg attılar içeri ama biz en üst komşudaydık o sıra şans eseri
sürekli mermi sesleri cehennem gibi ışıl ışıl geceler
dışarıda çatışma evde çatışma
bi de bi çocuk vardı evde yemek kitabındaki resimlerin hareket edebildiğini söyleyen gözlerini kapatıp uzun ve sesli olarak ooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooo dediğinde etrafın bembeyaz olduğunu söyleyen ama giblenmeyen
mario ile konuşurdum ben atari oynarken inanmazlardı

2 yaşından beri yaşanılan herşeyi hatırlıyo olmam belki gibtir lan diyeceksiniz ama bu böyle hatırlıyorum arkadaşım ne yapabilirim
ve benim bi sorunum var hayatımdaki her hatıra kkiminle yaşanmış olursa olsun gereksiz iğrenç bi 10 dk mesela unutmuyorum ben erişmem o kadar kolayki
3d olarak akan bi menü var zihnimin içinde yemin edebilirim buna

mutfakta ağlayan babamın hıçkırıklarına karışıyo şu an tık tık sesleri
herşey o an dünyada yaşdıbını sürdüren insanlar için sıradan bir gün belki sıkıcı bir sabah ile başladı 29 temmuz 1989 da hakkari de doğdum ben
babam öğretmendi zorunlu doğu görevi için gitmişti hakkariye annem öğretmendi o da zorunlu görev için gitmişti orada tanışmışlar ve 29 temmuz 1989 sabahı 10 32 de başlarına dünyanın en büyük talihsizliği geldi
ben