Çok çok küçükken teyzemle oturuyorduk. Daha geçenlerde tanımadığım abiler ablalar gelmişti. Beni başka bir eve zütürmüşlerdi karşımda utangaç bir abla oturuyordu. O senin annen dediler. Aa annem mii? demiştim sorgulamadan inanmıştım nasıl sorguluyum küçüktüm. Tanıştırdılar hep bu anneannen bu dayın bu teyzen diye. işte bunlar aklıma gelince teyzeme "Teyze ben çok şanslıyım dimi?" dedim. Teyzem niye diye sorunca verdiğim cevap o zaman çok masumdu ama hala içimde bir yaradır.
"Herkesin 1 anneannesi var benim 2 tane."

Annemin beni doğururken öldüğünü çok sonradan öğrendim.