Köy çok kötü durumdaydı herkes evini bağını bahçesini satamamıştı musa ve azizin ailesi hala köyde duruyordu kenan ise evini satmamıştı istanbula kaçmıştı. Aradan bir ay geçti ve babam hala bu konu hakkında sıkıntılar çekiyordu. Kesin bir kararla o köye gitmeye karar verdi yanına almayı kabul etti bu sefer beni. Birlikte köye gittiğimizde aziz efendi ölüm döşeğindeydi ahırı yanmış bağı bahçesi çürümüş 2 çocuğunu kaybetmişti fakat bir türlü o ölemiyordu. Bütün sevdikleri tek tek ölüyo ama o ölmüyordu. Babam aziz efendiyle konuştu ve geceyi bekledik. Aziz efendi cinnileri ikna etmişti bütün parasını onlara verecekti fakat bütün kabilenin buraya gelmesini istediğini belirtti. Müsfer kabilesinin hepsi bu gece buraya gelecekti. Babam büyükçe bir kazan istedi ve çok fazla kağıt yazdı en sona bir tane büyük kağıt sakladı ve bir koyun kestirip sakatatlarını bu kazanın içine koydu içeride bulunan herkesin elinden biraz kan damlattı kazana ardından otlar attı ve işte akşam ezanı okunmuştu. Babam birşeyler okumaya başladı ve odanın içinde önce tek tük sonra yüzlerce gölge belirdi babam şiddetlendikçe gölgelerin hareketleri artıyordu. babam sustu ve aziz efendi konuşmaya başladı ibranice olarak gölgeler durdu. Babam tam bu sırada kağıtları yaktı ve attı gölgeler hareket etti ve azalmaya başladı ama hala fazlalardı. Ardından büyük kağıdı yaktı ve kazana attı artık gölgeler yavaş yavaş kayboluyordu 5 dakika sonra hiç gölge kalmamış aziz efendi de kendine yavaş yavaş gelmeye başlamıştı o gün öğrenmediğim ama sonradan babamın anlattığına göre o kabilenin hepsini yakmıştık ya da babam öyle düşünüyordu. bu olayların akabinde 4 ay kadar çok rahat etti babam hiçbir sıkıntı çekmedi fakat 4. ayın sonunda bizim evdede o gölgelerden görmeye başladım ve bir hafta geçmemişti ki babam tekrar köye gitmek için yola çıktı ama bu sefer beni almadı o günden sonra ne aziz efendi ne de babamı gören duyan olmamış fakat köylülerin yanına gidip sorduğumda aziz efendi yok babamda yok aziz efendinin ailesi nerede dediğimde onların öldüğünü ve cenazelerinin de dün kalktığını söyle bu işin içinden çıkmam gerekiyordu fakat korkuyordum . ben onları kovalamasamda bir gün geleceklerinide biliyordum belki babam hala hayattadır diye bu kadar dikkat ediyorum çocuk belki babam hala hayattadır diye bu kadar hayatımı tehlikeye atıyorum çocuk şimdi anlıyormusun neden bu işle uğraştığımı çocuk. Üzülmüştüm hocanın bu haline ama biliyordum yarın tekrar gideceğimi artık kabus görmüyordum ama biliyordum bu işten kurtulmazsak tekrar göreceğimi bu düşünceler arasında uykuya daldım ve sabah kapının çalmasıyla uyandım

kapıya gelen köyün muhtarıydı bize aziz efendinin öldüğünü ve kimsenin cenazeyi kaldırmak istemediğini söyledi. Hoca benide yanına çağırdı ve köye gittik muhtarla birlikte. Köy meydanında bir tabut duruyordu başında bir kız. Ağlıyordu kız, üzülüyordu. Düşünmüştüm kendi kendime neydi bu kızın suçu kenanın kızı olmak mı yoksa sadece doğmak mı düşünüyordum sadece gözlerimi iremden alamıyordum. yanına gittim sarılacak kimsesi yoktu tabuta sarılmış ağlıyordu kaldırdım onu sakin olmasını söyledim ağlıyordu gözleri şişmişti ağlamaktan bana sarıldı babam dedi neden benim babam öldü dedi. Boğazım düğümlendi kendimi bir an iremin yerinde hissettim hiçbirşey diyemedim sadece sarıldım bende tabutun bir ucunu ben tuttum bir ucunu muhtar arkadaki diğer ucuysa hocam tutuyordu fakat çok ağır olduğunu hissedebiliyordum yüz ifadesinden birden o kalabalıktan çıkageldi ve biri daha tuttu tabutu bu gelen dedemdi. Ne kadar kızsa da sövsede dayanamamıştı kendi kanının burada bu işi yaparken kenarda beklemeye mezarlığa getirmiştik tabutu. Dedemle kucaklaştık ve hiç konuşmadık sadece sarıldık öylece. Hocam gerekli duaları okudu ve tekrar köy meydanındaki muhtarın arabasının yanına geldik dedem gitmişti bile tarlasına . arabaya bindik fakat irem ne evine gidiyordu ne bizimle geliyordu. Ben o evde tek başıma kalamam dedi irem bizimle gel o zaman dedim olmaz dedi gelemem. Neden dedim neden irem niye gelemiyorsun? rahatsızlık vermek istemiyordu büyük ihtimalle fakat gelmesi gerekiyordu aşağı indim arabadan ve eğer gelmezse benimde gitmeyeceğimi söyledim biraz yumuşamıştı ve arabaya bindi birlikte hocanın evine gittik ve hoca kapıyı açtı içeri girdik hoca olanlara bir anlam verememiş gibiydi ama tekrar bir yoklamamız gerektiğini söyledi sadece tekrar o köye gidecektik bunu anlamıştım. bu akşam bu iş bitecekti bunuda anlamıştım ve hazırlıklar yapmaya başladık. irem gelmeyecekti o burada hocanın evinde kalacaktı çünkü en güvenli yer burasıydı onun için akşama az bir süre kala hoca yine köyden birinin arabasıyla bizi bırakması için konuştu ve arabada hazırdı hoca evden malzemelerini aldı kap, su , ot , kitap, ve o aliminyum folyo ya sarılı kötü kokan şeyi. Birde bıçak aldı yanına yola çıkıyorduk belki bir daha geri dönemeyecektik fakat o köye son kez gidecektik yola çıkıyorduk tüm hayallerimizi o köyün dışında bırakıp yola çıkıyorduk...