Beğendiyseniz şuku beğenmediyseniz çugu atın panpalar bir de gittiniz galiba hiç entry giren yok?
Gittiyseniz yazmayım

Uzun bir yürüyüşün daha ardından kadının evine daha doğrusu evinin olduğu tepeye ulaştık. Bir tepenin üstündeydi ev. Patika yoldan tepeyi çıktık ve artık ev karşımızdaydı. Tek katlı ve ahşaptı. Kapıya yaklaştım ve bir kez tıklandığımda siyah bir kedi kapının yanındaki camdan bakıyordu. Ben tıklar tıklamaz kaçtı ve birkaç dakika sonrasında kapı açıldı.
1:50 boylarında siyah saçlı, buruşuk tenli, uzun burunlu bir kadındı kapıyı açan. Bana bakıp ince bir sesle ne var diye sordu. Konuşmak istiyorum dedim. Ne konuşmak istiyorsun diye sorduğunda hırslı bir adam güç için cinlerle anlaşma yapmıştı, hatırlıyor musun dedim.
Bundan sana ne dedi, o benim amcamdı ve anlaşmanın şartlarını öğrenmek istiyorum dediğimde gözleri değişti. Göz bebekleri kedi gibi ve gözünün beyaz kısmı da sarı olmuştu. O gözlerle bana bakıp gidin burdan diye bağırdı. Gidin ve bir daha asla gelmeyin!

Öğrenmek istiyorum dedim lütfen söyle bana. Öğrenmek mi istiyorsun gel buraya seni küçük aptal deyip beni içeri çekti. Dedeme baktığımda 3-4 tane varlık onu tutuyordu.

içerisi berbat kokuyordu. Yerde bir sürü kedi vardı, bizim girişimizle kaçıştılar. Cadı kadın beni oturma odası olduğunu sandığım bir mindere sertçe fırlattı. Göründüğünden çok daha güçlüydü. Yerdeyken yakamdan tuttu ve göz göze geldik. Amcan dedi amcan olacak o aptal kabileyle yaptığı anlaşmayı bozdu ve başka bir kabiyle anlaştı. Ben amcana kefil olmuştum, kefil olduğum o aptal herifin hatası yüzünden kabilesi benimle uğraşmaya başladı. Kendime hizmetkarlar buldum ama sadece ev içinde beni koruyabiliyorlar. Evden çıktığım anda öleceğim, burada tıkılı kaldım diye bağırdı. Bana ayrıntılarını söylersen anlaşmayı düzeltebilirim dediğimde az önceki hiddetli halinden eser yoktu. Kısık bir sesle söyledi:
Bunu çok isterdim ama yaptığım anda amcanı koruyan kabile tarafından öldürülürüm.
Korunmuyor muydun dediğimde onlar çok güçlü, kimse onlara karşı korunamaz dedi. O zaman nasıl öğrenebilirim diye sordum. Tek bir yolu var dedi:

Onlarla konuşarak

Böyle dedikten sonra beni bıraktı ve çık dedi. Çık ve bir daha buraya gelme.

Tamam dedim, bir daha gelmem. Dışarı çıktığımda dedemi kimse tutmuyordu. Beni görüp iyi misin oğlum ne yaptı o cadı kadın sana diye sordu. Ben iyiyim dede dedim ve tepeden aşağı inerken olanları anlattım.

Bir daha mı iletişime geçeceksin dedi, başka çarem yoktu. Evet dedim başka bir seçeneğim yok. Ya işler daha kötü olursa diye sorduğunda kurtulma şansım var. Bence denemeye değer dedim ve konuyu kapattım. Diğer dedeme tekrar gittik ve olanları anlattık. O kadın her ne kadar kötü de olsa dürüst ve bilgilidir. Öyle dediyse gerçekten de öyledir, görüşüp öğren ama bu kez göndermeyi unutma dedi. Öyle yapacağımı söyledim. Daha fazla zaman kaybetmeden otobüse bindik ve ilçe merkezine doğru olan yolculuğumuz başladı.

Seri bi şekilde 10 part daha attım. Bu kadar yeter diye düşünüyorum 2-3 saate gelip tekrar atmaya başlıycam, şimdilik görüşürüz

Yemek yiyip geliyorum

Geldim özür dilerim uzun sürdü ama artık seri bi şekilde devam edicezz

ilçeye geldiğimizde hocaya uğrayıp olanları anlattık.
Kadın doğru söylemiş ancak bunu yapabilir misin bilmiyorum. Son görüşmende seni korkutup unutturmuşlardı, eğer bunlarla görüşmek istersen çok daha güçlüleri gelecek. Aynısını yapabilirler dedi.
Bu sefer unutmayacağım daha dikkatli olurum ve korktuğumu belli etmem dediğimde o zaman görüşmeyi bu gece gerçekleştir ve hata yapma, eğer hata yaparsan geri dönüşü olmaz dedi.

Hocayla vedalaşıp köye doğru yola çıktık. Köye vardığımızda akşam olmuştu. Yemek yiyip biraz televizyon izledik. Annemler olayı unutmuş gibiydi belki de hatırlamak istemiyorlardı.

Annemler yattığında dedem de şüphe çekmemek için anneannemle yatak odasına gitti. Ben de boş odaya çıktım ve 10 dakika sonra yatak odasına sessizce girip dedeme başlıyorum diye haber verdim. Dedem gelmeyecekti, tek başıma olmalıydım.

Yatak odasının kapısını yavaşça kapattım ve kilere girdim. Tablaya yaprak ve mumları yerleştirdim. Önce yaprakları ardından mumları yaktım ve ışığı kapatıp duayı okumaya başladım. Sesimi önceki seferde olduğu gibi giderek arttırıyordum ancak mumların ışıkları artmıyordu. Belki bunlar farklıdır deyip duaya devam ettim.

Sözlerim bittiğinde mumda ufacık bir hareket bile yoktu, odanın havası değişmemişti, görünürde de kimse yoktu. Gelmemişlerdi...

Başlamadan önce ilginiz için çok teşekkür ediyorum, devam ediyoruz.

Gece boyunca tekrar tekrar ve tekrar denedim. Hiçbirinde de gelmediler. Neden gelmiyorlardı? Onları engelleyen bir şey olabilir miydi acaba?

Başka bir kabilenin gelip gelmediğine bakmak için kabile ismi vermeden bir davet yaptım. Davet başarılıydı, çarşaflı bir varlık gelmişti. Geri gönderme duasını okuyup kayboluşunu izledim. Sorun bende ya da duada değildi. Doğru yapıyordum ancak o kabile bir türlü gelmiyordu. Son bir deneme daha yaptım. Gene başarısız oldum ve güneşin ilk ışıkları sabah ezanı eşliğinde ortaya çıktı.

Odama geçip yatağa yattım ve gözlerimi kapadım.

Sabah dedemin sesiyle uyandım.
Günaydın bile demeden öğrendin mi diye sormaya başladı. Öğrenemedim dedim. Ne yaptın tüm gece boyunca dediğimde çağırdım ama gelmediler dedim. Yanlış yapmışsındır dediğinde hayır dedim isim vermeden çağırdığımda bir varlık geldi ama onların ismiyle çağırdığımda kimse gelmedi. Sanırım gene hocaya gitmemiz gerekiyor dediğinde başımla onu onaylayıp aşağı indim.

Annem ve babam uyuyordu, karnım çok açtı. Onları uyandırmak istemediğimden ekmek arası domates peynir yapıp yedim ve vakit geçirmek için telefonda oyalanmaya başladım.

Az önce yazdığım part yanlışlıkla geri tuşuna basınca gitti tekrar yazıyorum :(

Annemler uyanınca kahvaltı yaptık ve hocaya gideceğimi söyledim. Dedem ben uzun zamandır ortada yokum, arkadaşlar merak etmiştir bugün kendin git deyince biraz üzülsem de tamam dedim.
Arabaya bindim ve ilçe merkezine doğru sürdüm.

Saat 1'e yaklaştığında hocanın evinin önündeydim. Kapıya tıkladım ve beklemeye başladım. Uzun sürmeyen beklememin ardından kapıyı çarşaflı birisi açtı ve açar açmaz gözden kayboldu. Hocanın hanımıydı kendisi, anlatmıştı eğitim sırasında. Cinler ve insanlar evlenebilir demişti neyse konuyu dağıtmayalım. Birinci kattaki tüm odalara baktım ancak hoca yoktu. Seslenmelerime de cevap vermiyordu.

Başına bir şey gelmiş olabilir miydi acaba?
Öğrenmek için merdivenlere doğru yürüdüm ve 2. kata çıktım.

2. katta da bulamamıştım. Başına bir şey geldiğini düşünüyordum, koşarcasına 3. kata çıktım. Burada karşılıklı 2 kapı vardı. Eğitim sırasında hiç çıkmamıştım, ilk defa çıkıyordum. Kapılardan sağ tarafta olanı açtığımda odanın boş olduğunu gördüm. içeride hiçbir şey yoktu, halı bile.

Diğer odaya girmek için harekete geçtim. Odanın kapısını yavaşça açtığımda gördüklerim karşısında ne yapacağımı bilemedim. 5 tane kısa boylu varlık içeride oturuyordu. Beni görünce hepsi de ayağa kalktı ve başlarıyla selamladılar. Onları daha önce hiç görmemiştim. Hocadan öğrendiğim temel arapça bilgileri çok işime yarıyordu. Gene onları kullanarak "Siz kimsiniz?" diye sordum. K... kabilesindeniz dedi içlerinden en yapılı görünen. "Neden buradasınız?" soruma "Biz hocanın kabilesindeniz." diye cevap verdi. Cevabını anlamamıştım, aynı kabile diyordu. Yoksa hoca da mı bir cindi?

Ne demek hocanın kabilesindensiniz? Hoca da bir cin mi?

Hayır dedi aynı varlık, yanlış anladın Ademoğlu. Hoca da senin gibi bir insan, aynı kabiledeniz deme sebebim ise o bizim kabilemizden bir kızla evlendi böylece kabilemize dahil oldu.

Şimdi anlamıştım ne demek istediğini, hocanın nerede olduğunu sorduğumda içlerinden bir tanesi yok oldu ve 10 saniyeden fazla sürmeyen bir süre içerisinde tekrar gelip bir arkadaşında dedi. Ne zaman geleceğini sorduğumda bilmiyorum cevabı aldım. Tam odadan çıkmak için arkamı dönmüşken onlara sorabileceğim aklıma geldi. Tekrar onlara dönüp "Size bir soru sorsam bana doğru cevap verir misiniz?" dedim. Sen hocanın yakınısın, veririz cevabını alınca dün yaptıklarımı anlattım ve neden gelmemiş olabileceklerini sordum.

"ilmî seviyen yeterli olabilir ancak bizim âlemimizde itibarın yok. Onlar oldukça saygın bir kabile bu yüzden de her davet edene gitmezler. Gelmeleri için bizim âlemimizde saygın olan birinin çağırması gerekir dedi.
Hoca saygın mı diye sorduğumda olmasa ona kızımızı vermezdik cevabını aldım. Ancak hoca yaşlıydı ve güçten düşmüştü yani o çağıramazdı. Başka bir hocayla da bu iş olmazdı. Benim itibar kazanmam gerekiyordu.

Nasıl itibar kazanabilirim diye sordum.

"Bunun farklı yolları var, sıradan bir kabile kızıyla evlenirsen biraz artar ama gene de onlarla görüşebilecek kadar olmaz. Diğer yollar ise çok tehlikeli."

O zaman nasıl görüşeceğim dediğimde onlar sana gelmiyorsa sen onlara gidersin dedi.

Son bir part giriyorum sonra telefonu şarja takıcam panpalar

Nasıl olacak o iş dedim. "insanların astral seyahat dedikleri bir şey var. Boyutlar arası geçiş. Gerçekten yapılabilen bir şey ama bir çoğu yanlış yaptığı için başarısız oluyor ve başarılı olanlar da olduklarına pişman oluyor."

Sizin âleminize geçtiğimde peşimdekiler bana saldırırsa ne yapacağım diye sorduğumda biz seni koruyacağız cevabı aldım. Bu cevap bana güven vermişti, onlara güveniyordum. Hoca gelene kadar sizinle kalabilir miyim dediğimde kalabilirsin dedi ve onlarla oturup hocayı beklemeye başladım.

Panpalar özür dileyerek yazmaya ara veriyorum bağda misafirler var ve şarjım da bitmek üzere. (%5)

Elimden geldiğince seri atmaya çalıştım, şimdi telefonu şarja takıp aşağı inicem 3-4 saat part beklemeyin. Görüşmek üzere

Eve gidiyorum şu anda yemek falan yiycem 1 saate başlarım seri bi şekilde 10-15 part atarım

Geldim panpalar sevgilimle tartıştık az önce aradı biraz konuştuk sonra ben incide hikayeme devam edicem dedim o da onları tercih et tamam falan dedi onun gönlünü almam biraz uzun sürdü kusura bakmayın başlıyoruz şimdi