Devam et osex gibici

k*rt var eksi

beyler işlerden dolayı bu kadar attım haberiniz ola devam edecem up up up

Abdullah'ın feryatları susmuştu.
Çatışma devam ediyordu belki o sebeple
duyamıyordum belki de.

Benim için cız etmiş, büyük bir sıkıntı düşmüştü.
Köyde sönen ışıklar yanmıştı.
Mevzi yolunda 6 tane kişi belirdi. Bunlar köylümüzdü ve
ellerinde silah ile yardıma geliyorlardı.

Derken o tarafa büyük bir mermi yağmuru oldu.
Gördüğüm kadarıyla dördü yere serildi.
Diğer ikisi ise kendini yere attı.

Mevziye isabet eden keleş mermileri
bizlerin pgibolojisini daha çok bozuyordu fakat çatışma devam ediyordu.
Derken kolumda bir acı hissettim.
Ateş etmemi engellemiyordu ama aşırı derece sıslıyordu.
Sıcaklık hissettim ve meraktan baktım;
kolumdan kanlar akıyordu. Mermi sıyırmıştı büyük ihtimal.

tam karşı taraftan bir aydınlık ardından izli bir şey geldi.
Tam mevinin içini büyük gürültü ile yerle bir etti.
Toz toprak oldu her taraf fakat savunma ateşimiz
devam ediyordu.

En son baktığımda, Baran'ın yerde olduğunu gördüm.
Kendimi çok garip hissettim.
Mehmet abi, belini mevziye dayamış
elinde ki telsiz ile yardım istiyordu.
Berat'a baktığımda habersizce devam ediyordu.

Mehmet abi;
"Hani ne taraftalar"diye gürledi
"Çalıların orada abi yaklaşık 250-300 metre arasındalar"
"Beyler bekleyin 100 metrede başlayalım yoksa kaçarlar"
"tamam abi"

Ardından herkes silahlarını dolduruyordu.
Ben bixi'nin mermisi yerleştirdikten sonra
kolunu çektim ve nişan aldım gelen gruba doğru.

Yaklaşık 5 dakika sonra;

"ATEŞŞŞŞŞŞ"diye bir ses ile
sessizlik, bozuldu ve öyle bir ses çıkıyordu ki
kulaklarımız çınlıyor ama devam ediyorduk.

"Berat"
"Berat
"Berat
Tam üç kere seslendikten sonra bana bakarak ne var dedi;
"Sağına bak o tarafa doğru hamle yapıyorlar"
"Anlaşıldı"

Üzerimizden mermi yağıyordu ama etkili taraf bizdik.
Ben bixi yi gelişi güzel ateşlemiyordum biliyordum az mermi olduğunu.
Derken hiç beklemedimiz bir anda, mevzinin devamı olan
kum torbasına rpg isabet etti.

Yaklaşık 15-20 metre vardı, patlayan yer ile aramızda.
Fakat acı bir inleme duyuldu.
Ben o tarafa baktığım da,Abdullah'ın yerde kanlar içinde
yattığını ve feryatlarını duydum.
"Yadê"
"Yadê"
"Yadê"
bunları söylerken ağlıyordu. (Yadê=anne)
Bixi'yi bırakıp yanına gitmeyi düşündüm ama bu sefer
büyük bir boşluk oluşacaktı.

Berat'ın ise görmemesi lazım dı yoksa ulu ortaya atlar ve
söverek mermi yağdırırdı.
Yanımda bulan Übeyit'e;
-Übeyit,Übeyit
-Ne var
-Abdullah'a yardım et

Abdullaha bakınca hemen elinde ki silahı bıraktı ve
oraya doğru koştu.

SAAT 05.40,YER: NÖBET MEVZiSi;

"Kemal, görüntü var!"
"Nerede hani?
"Bak şu çalılıkların orada, yaklaşık 250 metre ötende"
"Dur bakayım"

Elime dürbünü aldım ve bize doğru gelen yaklaşık 30 tane eli silahlı insan.
"Berat buraya geliyorlar"
"Ne yapacağız olum çabul söyle?"
"Telsizle bildir çabuk mevziye gelsinler"

içeriye koşan Berat, telsiz ile çağrı gönderiyordu.
Benim elim ayağıma dolaşmıştı, korkmaya başlamıştım.
Daha önce çatışmalara girsem de hep pusuya düşmüş
bir birliğe yardım etmeye gidiyordum.
Şimdi ise bizzat bize geliyorlardı.

içeriden çıkan Berat;
"tamam geliyorlar"

Ben ve Berat mermileri şarjor yeleğimizden çıkarıp
hemen masaya koyduk ki daha rahat alalım diye.

Tam 5 dakika sonra Mehmet abi ve 23 tane koruyucu
ile birlikte 15 tane eli silah tutan genç gelmişti.
Kimisinde sadece tabanca vardı, kimisidne sadece av tüfeği.

SAAT 01.15,NÖBET MEVZiSiNE GiDEN YOL;

B:"Ne kadar soğuk hava"
Be:"Ya ne demessin"
B:"Ulan gibecem artık gelseler de ısınsak"
Be:"yannan kafası sanki her attığını vuruyorsun"

Suskunluktan sonra mevziye varmıştık.
Abdullah bixi başında, Abdul ise hemen yanında gözlerini kapatmış
şarkı mırıldanıyordu.

"Beyler hadi, gidin dinlenin" dedi Berat ardından devam etti;
"Var mı bir sıkıntı?"
"gibtiğimin karanlığında ne göreceğiz ki?"diye ekledi Abdul
"Ne biçim konuşuyorsun lan sen?" dedi Berat

Anlaşılan tartışma çıkacaktı bu yüzden hemen araya girdim;
"Abdul kardeşim yorgunsun hadi git dinlen"
"Tamam da yaptığına baksana?"
"Ulan ne yapmışım Kiremin?" (Kiremin=yannanım demek:)
"Ne diyorsun lan sen?"

Abdullah ve ben araya girdik, Abdul'ü Abdullah uzaklaştırdı.
Biz mevziye geçtik ve çayın altını yaktık.
B:Ben Be:Berat

Be:Kire bergila(At yarağı)
B:Kuzete Tixere(Amın Kaşınıyor)
Be:La herneyse sen bixi ye geç
B:tamamdır

Berat esnedikten sonra, bana dönerek;
-Me Çi Guneh Kıribu dedi (biz ne günah işledik)
"Ne alaka Berat?"
"Baksana olum şu gibtiğimin terörü yüzünden mutsuzuz"

Sustum sadece ve şöyle dedim;
"Sen git uzan çay olunca kaldırırım"
"Tamam 20 dk sorna uyandır"
"La tamam"dedim

Resepşin

Rezepsion

Sermaye piyasası Analizi

beyler bugün atamayacağım kusuruma bakmayın yarın devam

Rezervu

MEVZiYi BÖYLE HAYAL EDiN

"Komutanım size bir şey söyleyeceğim"
"Buyur Kemal"
"Bugün saat tam 6 sularında 6 tane pkk lı geçiş güzergahını kullanarak geçti gitti"
"Neden temas sağlamadınız?"
"Komutanım afedersiniz fakat elimizde ki silahın menzili
belli. Adamlar bizden 400 metre öteden geçip gidiyor
biz sadece bakıyoruz"
"Haklısın aslında"

iki dakikalık bir sessizlikten sonra tekrar söz alarak;
"Komutanım biliyorum imkansız ama, biraz silah takviyesi yapmanız lazım"
"Dur hele Kemal ben diyorum ki,merkeze yazı yazayım ve
bizden 1 tim üs bölgesi kursun"
"O da olur komutanım yeterki şerefsizler güle oynaya geçemsin"
"Gidince yazarım,bu arada sizin silah geldi"
"Vallahi sağolasınız komutanım"
"Ne demek.Ben size güvendiğim için zor da olsa hallettim
siz utandırmayın"
"Allah büyük komutanım"

Ardından, komutan ile birlikte mevziye gidip
güzergahlarını gösterdik ve nerelere olası saldırı olabilir konuştuk.
Sonra köy meydanında komutanımız güzel bir konuşma ve teşekkür
konuşması yaptı.
Ardından kesilen kurbanın, dersini yüzdük.
ilk etleri askerlere verdik, diğer kurbanın etlerini de
biz koruyucular ve köy halkı yedi.

Hemen sonra, kamyonun arkasında ki bixi silahını ve
250 mermi kapasiteli 6 adet şarjor verdi.
Mevziye yerleştirildikten sonra askerleri uğurladık.
Sonunda bixi gelmiş ve gücümüz artmıştı.

Hemen, hazırlık yapmaya başladık.
Bir tane koyun kesecektik.
Zaten keçi sütü sağılmış. Bazlamalar yapılmış.
kadge dıfse tatlısı ya da diğer adıyla pekmez tatlısı yapılmıştı.

Köyün girişinde,2 adet unimog aracın girişini
gördük.Biz hemen silahları belimize taktık ve hazır ola da bekledik
Araçlar tam önümüzde durdu ve askerler yavaştan atladılar.

En önde tim komutanı Üsteğmen Fethi vardı.
Çok iyi bir komutanımızdı kendisi, boylu poslu
yakışılı birisiydi. Yanında ise yardımcısı Üstçavuş Hasan vardı.
Hasan abi yine çok kaliteli bir insandı.

Elimizi sıktılar ardından, Mehmet abinin
evine ilerledik. Bahçede ki masada elma ve portakal vardı.
Su,ayran ve süt...

"Hoşgeldiniz komutanım"
"Hoşbulduk abi"
"Şöyle geçin gomutanım buyrun buyrun"

Ardından Fethi komutanımız;
"Hasan"
"Emredin komutanım"
"Askerlere söyle, fazla da yayılmasınlar"
"Emredersiniz komutanım"

Ardından masaya oturdu ve devam etti;
"Vallahi çok zahmet etmişsiniz"
"Ne demek komutanım"

"Abe,abe kalk hadi"

Gözümü açtığımda Ayşe'den 3 yaş büyük olan
Mustafa beni sallıyordu.

"tamam abim kalktım"diyerek cevap verdim.
Mustafa'nın ön dişlerinin ikiside çürüktü belki bu yüzden
bana çok tatlı geliyordu.

Canım aşırı derece sigara çekmişti, bahçeye çıktım
ve etrafı süzdüm.
Ardından paketten bir tane aldım ve kibrit ile tutuşturdum.
Sigaramı bitirdikten sonra, dolapta ki sütten bir bardak aldım
ve içtim.

Ardından köyümüzde karargah olarak kullandığımız
binaya gittim.
Aslında normal derme çatma bir evdi.
Önceden biri vardı, başka bir şehre göç edince
biz kendisinden istedik adamda sağ olsun verdi.

Etrafını,kum torba ile doldurmuştuk.
içinde ki dolapta ise silahlarımız vardı.

Hemen yan tarafında ki dolapta ise,av tüfekleri gibi
diğer silahlarımız vardı.
Dolabın karşısında ki odada dinlenirdik ki
en güzeli okuma odasıydı.
içerde 15 tane kitap vardı az olsa da
öğrenciler buraya gelip okurdu. Güvenilir bir yerdi.

Mehmet abi içeriye girdi ve;
"15 dakikaya askerler geliyor"

Hadi kardeş

up up up up

Akşama devam ederim hadi sağlıcakla

"izlemekten başka yapacak bir şey yok"
"Mehmet abi nasıl olmaz Allah aşkına, öyle geçip gidecekler mi?"dedim
"Elinde keleş var etkili menzil en fazla 300 metre. Karşı taraf şuan 350 metreden
daha uzakta nasıl vuracaksın hedefi?"

Susmuştum o da haklıydı ama çok koyuyordu önümüzden ellerini
kollarını sallaya sallaya gitmeleri.
"Hemen bir tane Kanas istememiz lazım"
"bunu komutanımıza bildiririz"dedi Mehmet abi.

Şerefsizler öyle çekip gitti.
Biz ise sadece baka kaldık onlara.

Saat 6 gibi nöbet bitti ve bizde uykumuzu
almak için hemen eve geçtik.
Bizimkiler yorgun olduğumu görünce rahatsız etmeden
odayı boşaltılar bir tek annem kaldı ki garibim canım anam
zararsız ve sessizdi.

Moralim çok bozuktu, sinirliydim.
Önümüzden geçip gitmişler ve biz sadece bakmıştık.
Belki bize saldıracak olan grup son keşfini yapıyordu.

iki üç saat yatıp, kalkacaktım.
Büyük ihtimal öğleden sonrada askerler gelecekti.
ilk önce anneme ekmek arası bir şeyler hazırladım
ardından yer yatağına geçip uzandım.

Ne kadar gözüme uyku girmesede uyumak için can atıyordum.