Şimdi ne oldu ya diyeceksiniz. Bundan 4 yıl sonra Seda ile evlendim . işletme mezunu olduğum için kayın peder beni şirketin siyu su yaptı. Tek çocuğu Seda olduğu için bütün miras bize kalıyor. Siyu olduktan 5 yıl sonra işleri bana devretti ve emekliliğe ayrıldı. Kayın valide ise aramızda olanları unutmaya çalışıyoruz. Ama nedense olmuyor .. Şimdi bir erkek çocuğum var ismini Kürşat koydum. Neden böyle birşey yaptım bilmiyorum ama ... Seda ile çok güzel bir hayatımız var. Boğaza sıfır bir villada yaşıyoruz. Şu anda Seda yatakta bende çalışma odasında sizlere bu yaşadıklarımı yazıyorum..
Beyler benden bu kadar ... Ben Seda mın yanına gidiyorum.

Hadi salıcakla kalın...

Kizik anasini gibmissin hala konusuon

Reserved

Yalan aq

bro inanırım yaşanılır çünkü birde taklu yollara düştük ama senin yazdıgına inanmam gerçi benim gibi biriside burda durmaz ama yazıyorum

1.85 den sonrasini okumadim.

Reservee

gibișe gitti beyler

Kızı gibmeden anasını gibmişsin mutlu musun

Bu bir kurguydu .. Gerçek hayat hikayemi dinlemek isteyenler için entry giriyorum.. Benimde canım sıkılıyor zaten sahura kadar gideriz böyle

Edit:Bu yazacaklarım gerçek okuyacaklar bir sinerji yapsın. boşuna yazmiyim..

Güzeldi

Analı kızlı goturmus pic

Yengeye selamlar kardeşim diyicektim ve züt oldum amk

Hadi mk.

Rez.exe

Çok uzun sahurda okurum

Çocukluk ve ilk gençlik yıllarım

insanlar dünyaya geldiği zaman bazı şeyler onun elinde değildir . Nasıl bir aileye sahip olacağın , kız mı yoksa erkekmi olacağın, Ailenin maddi durumunun ne olacağı, bunlar genel olan şeyler .

ben maddi geliri düşük bir ailenin ilk erkek çocuğu olarak dünyaya geldim. Annem Adile Naşit gibi kısa boylu ,tobik yüzlü , Adile Naşit in kilolarında ... Yan yana koysan Adile Naşit in kardeşi mi diye sorarsın.
Babam ; dünyanın en saf insanlarından ve kendi halinde, kendi yağında kavrulan bir insan. Bana göre dünyanın en iyi insanı.

Babam ve annem okuma yazma bilmeyen , dünyadan uzak kalmak zorunda kalmış insanlar. Bilindik anadolunun toprak kokan insanları.

Bana gelecek olursak ...
Çocukluğumu hayal meyal hatırlıyorum. Fotoğraf kareleri gibi. ilk oturduğumuz ev ; sağ tarafında 25-30 adet portakal ağaçlarının olduğu, hemen yanında 70 yıllık olan bir çam ağacının olduğu kerbin iki katlı evin alt katında oturuyorduk. Evin üst katında da dedem oturuyordu...

Evin büyük bir bahçesi olduğu için hareketli bir çocukluk geçirdim. Sürekli yaramazlık yapar, her gün biryerim kanar dı..

Şimdi düşününce ... Çocukluk , bir insanın en masum dönemidir. Ne dünyadaki acımasızlığı görebilirsin , ne de yaşamakta olduğun rezil hayatı. Bende tam böyleydim. Ailemin maddi geliri düşük , fakir bir aile , yani hayata karşı 1 değil bayağı bildiğin 5-6 sıfır geride başlıyorsun. Ama arada babanın sana aldığı bir çikolata , seni dünyanın en mutlu insanı yapabilir. Ve dünyalar senin olur. Çocukken sana bir top alınması seni dünyanın en mutlu çocuğu yapabilir.

Ekgib yaşamak... Bu benim yaşamımın büyük bölümünü oluşturuyor. Bazen aç yatarsın , bazen okula gitmek istersin giyecek ayakkabın olmaz, bazen canın bir şey ister , herhangibibir şey ne olduğu hiç önemli değil , gider babana dersin ve babanın yüzündeki o kahrolmuşluk duygusunu , çocukken anlayamazsın ve o baba için dünya başına çökmüştür. Ama elinden birşey gelmez. Çaresizlik.

Yaz yaz amk

ilk okul yıllarımda çalışkan bir öğrenci profilim vardı. 7. Sınıfa geçince o profil birden yere çakıldı.
Sebep? Sebep yeni girilmeye başlayan ergenlik dürtüleri. Arkadaş çevresi , bulunduğun mahallenin ortamı falan birden seni yerin dibine indirdi . En kötüsüde beni bu durumdan çıkaracak kimse yok . Her kez kendi derdi ile uğraşıyor. Ailem Bile bana yardımcı olabilecek durumda değil. Onlara kızamam . Yalnızsın anlayacağın.

Sonra bir gün ilk okul aşkın olur.
Çocuksun daha 14 yaşında falan. ismi Gamze . Gamze doğal sarı , düz saçlı , oval yüzlü gözlerinin alt tarafında çilleri olan güzel bir insan.
Bir gün bütün cesaretimi toplayıp ona duygularımı ifade ettim , ama o kabul etmedi , 7 yıllık sınıf arkadaşlığımızda bu sayede bitti .
Neden beni kabul etsin ki. O zamanlar paspal , sigara içmeye başlamış , bakımsız bir çocuktum. Ona karşı duygularım lise 2. Sınıfa kadar sürecekti. Belki sınıftaki Babası emlakçı zengin çocuğu "Sezgin" olsaydım belki bana bakardı.

Liseye geçtim . bizim zamanımızda düz lise diye anılan genel lisenin birisine kayıt oldum . Lise hayatımda da imkan ekgibliğini iliklerimde hissediyordum.

Lisedeki ilk günüm. Benim boyum lise 1 de iken 1.50 cm idi . okuldaki diğer çocuklar genelde benden uzundu . hatta bende daha sakal falan çıkmıyordu . Sınıf arkadaşlarıma göre parlak suratlı görünüyordum. Sınıf arkadaşlarımın neredeyse hepsinin adını unuttum. Çünkü öyle arkadaşlık kurduğum kimse yoktu bir Tayfun var .

Lisedeyken çalışmaya karar verdim , okul birimlerinde gidip para kazanırdım .en azından Kendi ihtiyaçlarımı karşılardım. Ve çalışmaya başladım.