Bunu bi okurum kalsında eh güzel oldu hı basitçene
ne yazmış be adam http://japoncaderslerim.b...om.tr/2013/01/alfabe.html

Japonca'da harf harf kullanılan bir alfabe yoktur. Her kelimesi ayrı bir simge ile gösterilen, Çin kökenli "kanji"ler ve sonradan kolaylık olması açısından türetilmiş 2 adet hece alfabesi vardır. Japonca'nın fonetiğini anlayabilmek için ilk önce öğrenilmesi gereken şeyin hece düzenleri olduğunu düşünüyorum.

Romaji : Bu 3 orjinal alfabenin yanında Latin alfabesi kullanılan Rōmaji (veya Romanji) isminde bir alfabe daha vardır. Uluslararası yazışmalarda veya elektronik ortamlara yazı girerken kullanılır. Japonlar kendi aralarında bu alfabeyi kullanmazlar. Latin alfabesi kullanılıyor dedik ancak, ingilizce veya Türkçe alfabelerinde kullanılan harflerin birebir aynısı değil. Korkmayın, daha güzeli. Çünkü bizimki gibi (ğ,ü vs) farklı harfler yok, ekgib harfler var. Türkçe'den farklı bir harf olarak ingilizce alfabeden aldığı yalnızca W harfi var. Bunun yerine C,L,Q,V,X harfleri yok. Ayrıca sh- (shi, sha, shu, sho) ve ch- (chi, chu, cha, cho) ile yazılan hecelerin bazı Türkçe kaynaklarda ş ve ç ile yazıldığını
görebilirsiniz.

Heceler bir sesli harften (a,i,u vs), bir sessiz ve bir sesli harften (ka, sa, ta vs) veya iki sessiz ve bir sesli harften (shi, tsu, kya vs) oluştuğu için, bütün heceler ve kelimeler sesli harf ile biter; tek bir istisna hariç. "n" harfi tek başına bir hecedir ve bu yüzden Japonca'da "n" harfi haricinde hiçbir kelime sessiz harf ile bitmez.

Hiragana : Hece alfabesidir. Japonca kökenli kelimeleri, ek, bağlaç, edat gibi yardımcı öğeleri yazmada kullanılır.
Örnek:
私 の 先生 - Watashi no sensei (Benim öğretmenim)
Bu cümlede aitlik belirten no bağlacının hiragana ile yazıldığını görüyoruz.

日本 に 行きます。- Nihon ni ikimasu. (Japonya'ya gideceğim.)
Bu cümlede yönelme hali eki olan ni bağlacını ve gitmek fiilinin kökünden sonra gelen zaman belirten çekim eklerinin hiragana ile yazıldığını görüyoruz.

Katakana : Diğer hece alfabesidir. Japonca'ya başka dillerden girmiş (yabancı kökenli) kelimeleri, yansıma kelimeleri yazmada kullanılır. Veya bir kelimeyi özellikle belirtmek için (tırnak içinde veya altı çizili yazar gibi), normalde kanji veya hiragana ile yazılıyor olmasına rağmen cümle içinde dikkat çekmesi için katakana kullanılır.
Örnek:
ナイフ - naifu "bıçak" kelimesi ingilizce knife'dan gelmiştir.
パン - pan "ekmek" kelimesi Portekizce'den geçmiştir.
ポタポタ - potapota - su damlaması sesi (yansıma kelime)

Kanji : Japonca kökenli kelimeler kanji kullanılarak yazılır. Kanji'ler antik çağ insanlarının doğadaki şekilleri basite indirgeyerek çizmesi ile doğmuştur. Her kanjinin farklı bir anlamı vardır, yani her kanji farklı bir sözcüğü karşılar. Kanjilerin doğuşu Çin'e dayanır. ilk zamanlarda Japonlar'ın kendi dilleri vardı ancak alfabeleri yoktu. 5.yy sonlarında Çinlilerin kullandığı yazı sistemini alıp Japonca'ya uyarladılar. Bu yüzden Japonca'da kanjilerin iki farklı okunuşu vardır. Birisi kanjilerin Çince okunuşu "on-yomi", diğeri Japonca okunuşu "kun-yomi". Kanji okuma sistemini öğrenirken iki okunuşu da ezberlemek gerekir çünkü kanji okuma mantığı kısaca şöyledir:

-Eğer kanji tek başına bir kelimeyi karşılıyorsa "kunyomi" okunur.
Örnek:
Ağaç kanjisi 木 onyomi: moku, kunyomi: ki
Kono ki wa chairoi desu. (Bu ağaç kahverengi.)

Nehir kanjisi 川 onyomi: sen, kunyomi: kawa
Asoko de kawa ga arimasu. (Orada nehir var.)

-Eğer kanji yanında başka kanji de varsa ancak bu bir özel isim (soyadı, yer ismi vs) ise kanjilerin "kunyomi"si okunur.
Örnek:
松 "çam ağacı" onyomi: shou, kunyomi: matsu
本 "kitap, orijin" onyomi: hon, kunyomi: moto
松本 Matsumoto

山 "dağ" onyomi: san, kunyomi: yama
田 "pirinç tarlası" onyomi: den, kunyomi: ta
山田 Yamada (ünsüz yumuşamasından dolayı t sesi d'ye dönüşüyor)

-Eğer kanji diğer kanjilerle kombinasyon halinde iken bir kelimeyi karşılıyorsa "onyomi" okunur.
Örnek:
先 "önceki" onyomi: sen, kunyomi: saki
生 "yaşamak" onyomi: sei, shou, kunyomi: i(kiru), u(mu), ha(yasu), nama, ki [not: parantez içindeki kısımlar hiragana ile yazılan kısımdır]
Bu iki kanjinin birleşimi 「先生」 ise iki kanjinin de onyomisi kullanılarak "Sensei" şeklinde okunur.
[Ayrıca, görüldüğü gibi, kelimenin anldıbının kanjilerin anlamları ile bir alakası yok. Anlamlardan doğan bir birleşim değil seslerinden dolayı bir kombinasyon vardır. Yani Japonca'da sensei kelimesi zaten varken, bunu alfabeye adapte edebilmek için Çince'de sen ve sei olarak okunan kanjileri birleştirmişler.