-1
Japon militarizmi, katı bir Japon milliyetçiliği, militarizm ve gelenekçilikten oluşmuş; faşizmin Japon versiyonudur.
Faşizmin Japon versiyonu Showa döneminin başlangıç dönemindeki Japon imparatorluğu’dur. Bu dönemde Japonya içinde aşırı milliyetçi ve militarist bir politika izlendi.
1937 yılında Japonya Çin’e saldırdı ve Kore’yi 1910 yılında işgal etti. Buralarda savaş tutsakları üzerinde tıbbi deneyler yapıldı. Halktan devlete kutsal bir şekilde bağlanması istendi ve Japonlar “tanrısal ırk” olarak görüldü. Japonlar II. Dünya Savaşı sırasında Mihver Devletleri safında başta Amerika Birleşik Devletleri olmak üzere Müttefikler'e karşı Pasifik Cephesi'nde savaştılar. Savaş sırasında Pasifik Okyanusu'ndaki irili-ufaklı tüm adaları işgal ettiler, Avustralya'ya kadar tüm Pasifik'i kontrolleri altına aldılar. Bu işgallerdeki amaç Japon imparatorluğu'nun sınırlarını genişletmek ve dünyaya hakim olan bir imparatorluk kurmaktı.
Ancak 1943'ten sonra Japonlar yenilmeye başladı ve işgal ettikleri adaları bir bir kaybetmeye başladılar. 1945'e gelindiğinde Japonya'nın elinde günümüzdeki Japonya topraklarından başka bir şey kalmamıştı. Ancak Japonlar hâlâ direnmekteydi. Bunun üzerine ABD savaşı çabuk bitirmek için Hiroşima ve Nagazaki'ye atom bombası attı. Alınan bu büyük darbeden sonra imparator Hirohito, 15 Ağustos 1945'te radyodan yayınladığı bir bildiriyle Japonya'nın Müttefiklere kayıtsız şartsız teslim olduğunu açıkladı.
Savaştan sonra Japon siyasetinde değişmeler yaşandı. Aşırı milliyetçi ve militarist yönetimin yerine daha ılımlı bir yönetim geldi. Günümüzde Japonya'da hiçbir militarist akım bulunmamaktadır.
