işte ölümümün sebepleri

beyler ve amlılar ister gelin ister gelmeyin. ister gibinize takın ister takmayın. ben burada beni tanıyan kimse olmadığı için neden intihar edeceğimi anlatacağım. hayatın bana attığı kazıklardan dolayı ne denli bunaldığımı, üniversiteye gidişimle beraber hayatın nasıl beni giberttiğini, huursu ettiğini anlatacağım. ne zaman olduğunu bilmediğim ya da henüz karar veremediğim biraz şairane biraz delirdiğim bir anda intihar edeceğim için bu gece olur demiyorum. ama 83doğumluyum. 29dan çok yaşamam demişimdir bugüne kadar ve bu da gerçek olacak. ama dediğim gibi bu gece olur yarın gece olur bilemem. belki yılbaşı gecesi olur. ama olacak... yazmam bitinceye kadar kimseye yanıt vermeyeceğim. bekletmemek adına... neyse ben başlayayım okuyan gözleriniz bol bol am görsün diyeyim...

2000 yılında devlet lisesinden mezun olarak ank. nın ve dönemin kral üniversitelerinden birinin tıp fakültesine kazandım. hoş istediğim üniversite değildi ama meslek belliydi. liseden çıkmışız hayatımız öss möss ne karı kız derdimiz olmuş ne başka bir derdimiz olmuş. içki,ot,sigara desen lise hayatında yoktu... ortaokulda falan alkol vardı ama o da işte ilkokul bebesi kıvamında... neyse geldi işte ank.ya zütünü gibtiğimin şehrine. gerçi şehrin ne kabahati vardı derseniz bir taku yoktu. sadece yaşayacaklarım beni çok sevdiğim bu şehirden nefret etmeme sebep olacaktı. ki ben zaten antalyalıyım... denizin olmadığı yerde işim ne halen düşündükçe kafamı gibeyim diye sövmüyor değilim...

ilk ders: denize doğan denize büyümeli. karada işi yok. üni sınavına girecek binler şehrinize uygun yer yazın. deniz kenarıysa denizden sakın ayırlmayın. belanız gibilir demedi demeyin...

gelmişiz arkadaş yok bir gibim yok burada. mahallede var da amk nereye kadar. günün 8 saati tıp fakültesinde geçiyor. eve geldim gittim zaten takun çıkıyor. okuldan arkadaş edinelim dedik. yeni toyuz tabi. çocuklukta pek öyle sosyal olarakta geçmedi. belki lise hayatımın sonuna kadar siz deyin bin ben diyeyim 2bin kitap okudum. 8 yaşında gözlük sahibi oldum. ehh tabi ilk okul lise sıraları gibi değilmiş üniversite. ne bilelim dost dediğimiz insanın bizi arkadan vuracağını... bilemedik işte. güvendik. herkesi kendin gibi görmek belki de hayatta yapabileceğin en büyük yanlışmış. bunu da öğrendik...

ikinci ders: ileride çocuğunuz olursa bırakın eşşolueşek gibtir olup gitsin bilye oynasın... yaşına uygun davransın. kitaplara gömdürmeyin veledi...

üçüncü ders: ki bu en önemli derstir. insanlar içi huur çocuğu dolgulu, dışı huur çocuğu kaplı huur çocuğu şekerlemeleridir...

tabi 17 yaşında üniversiteyi kazanan bir binin bulacağı ikinci şey ilk gördüğü amdır. şükür o konuda uyanıktım. yani am olsun kıllı olsun değil,am olsun benim olsuncuydum. tabi bu süre zarfında 2-3 yıl geçti. geçen 2-3yıl boyunca okul hayatı ise gibe saplandı. çünkü okulun siyasi görüşüne tersmişim ben. tersmişim diyorum zira 8sene sonra öğrendim komunist olduğumu. meğer bulduğum arkadaşlar 1mayıslara katılan tayfaymış. bizim okulda da onlara komunist derler. ne bileyim ben amk. 8 sene sonra bu işin üzerine gidince dediler ki sen komunistsin buradan mezuniyet babayaro kıvamı. kısacası bu siyasi görüş olayı bana 10 yıla mal oldu. ama önemli değil. meslek benim alayını gibertirim... 10 değil 20 yıl olsun yine veririm. sonuçta bu hayata bir kez geliniyor. bir kez yaşanıyor. onda da mesleğim bari istediğim olsun. o kadar kıyak olur değil mi tanrım?...

4.ders: össye girecek binler. içinizden gelen için 1 değil 10 yıl harcayın gerekirse. ama içinizden gelen mesleği yapın...

benim aşk hikayesi de 2004-2005 tam tarih olarak 2005 nisana dayanıyor. Ama tabi eveliyatı var. 2004 o yüzden. 2004 te sınıfa bir kız geldi. hani insanın hep hayalindeki insan vardır ya. mutlaka hepinizin vardır. kiminiz kızıl saçlı istersiniz, kiminiz renkli gözlü vs. benim hayalimi kurduğum kız,o ilk okul yıllarından bu yana, karşımda capcanlı duruyordu. saç renginden göz rengine ten rengine... herşeyiyle işte o kız karşımdaydı. ananı gibeyim hayat dedim içimden. bu imkansız bir şeydi ama imkansız yoktu bu hayatta... o yıla kadar üzerimdeki tüm asosyalliği bırakmıştım. sınıfta kalmış olmanın da verdiği yüzsüzlükle kaldırmadığım kız kalmamıştı artık. ama o kız... o kızla tanışmam mart 2005'e kadar uzadı. ancak ufak bir sorun vardı...

5.ders: hayat bu amk sizi mutlaka giber...

kızın sevgilisi vardı. hazırlıkta tanışmışlar vs. neyse oğlan ank. nın çakalı. çok şükür insan tanıyabiliyorum. kızı kendime yapmak için allah belamı versin en ufak bir kendime yontmadım. ama olanı, doğruyu söyledim... kızda gördü biraz ayrıldı. anafartalar bombasının patladığı zamanı bilirsiniz işte o gün oğlan kızı kaldırmaya çalışmış... rastlantı bu ya... yüz yüze geldik. ulus bombayla bahçelievler yumruklarla yandı o gün... o gün zaten okul taktandı bırakma kararı aldım...

6.ders: içki kötülüklerin anası olabilir ama bizde anamızı severiz... hayat ayık kafayla çekilmez...

bıraktım gittim 3üni daha eskittim. ama kafa halen aynı yerde. o kızda ve o meslekte. gitmiyor hiç bir yer. günümüze kadar geldik. son üniyi kazandım karadenize gittim. bir gece tel çaldı. 4-5sene sonra. arayan o. muhabbet tekrar başladı. tekrar aramız ısındı. o oğlanla çıkıyormuş ayrıldı vs. şimdi buraya kadar bir şey anlatacaktım aslında girişgah buydu ama okuyan yok. ondan vazgeçiyorum...

bunlar bu adamdan size tavsiyeler...

1. hayatınızda zaman kaybetmek önemli değildir. önemli olan istediğinize ulaşabilmektir...
2. am züt meme gibiş sokuş... bunlar keyfi şeylerdir. önemli olan huzurdur... huzura ulaşmaya bakın...
3. ne kadar para kazanırsanız kazanın... huzur ve mutluluk olmadı mı bir gibime yaramaz...
4. idealleriniz olsun. sistem taktan kabul. ama sistemi gibmek için sistemin parçası olmak gerekir... özellikle yöneticisi...
5. aşık olun bir kıza. gerçekten deli dolu aşık olun. onun için dört dönün... ondan başkasına da 250 gr için yavşamayın... ait olun...
6. bir şeyin uğruna kaybedebileceğiniz en önemli şeyiniz canınızdır. gerektiğinde onu gözünün yaşına bakmadan harcayın...

@11 lan bin seni bir yerden tanıyacağım ben ya dur bakayım...
@9 ryuk var mı yok mu... yoksa çok pis özelden söveceğim...

ve bende sırf bunların yüzden...
hiç yalan söylemediğim kıza bir türlü kavuşamamaktan,
hayata 10 yıl geri kalmış olduğumdan,
haksız yere hakkımın yenmiş olduğundan,
bunu da bir türlü ispat etsem dahi verilemediğinden,
ki en basiti 10 yılımı geri kimsenin veremeyeceğini bildiğimden,
ve artık tüm bu savaşlardan, tüm bu moral motivasyon yıkımlarından,

bunaldığım için,
yıldığım için,
yaşamak için fazla yaşlı olduğum için,

bu hayatı terk etme kararı aldım. Bu kararıma destekte kötülüklerin anası alkol, hemde bol miktarda, pgibosomatik ilaçların babası lustral ve acı çeken kalbimi durduracak olan vurucu güç olan nidilat ve karvezid kardeşlere teşekkürü bir borç bilirim...

o zaman anlatıyorum @10dan sonrasını...

kız sevdi beni. sevmedi değil. ama harbi harbi sevdi. oğlan saykoydu. kız ondan ayrıldıktan sonra onu izmire falan zütürmüştüm. kız onunla birlikte olmuş falan. ona aşıktı bir nevi. ama gerçek işte aşkı yok edebilir. bende olan da oydu. anafartalar bombalamasından sonra çektim gittim. tüm telefonlarımı değiştirdim. kimse bana ulaşamadı. kimseyi de ulaştıramadım. ulaşmak isteyene kah izin verdim kah vermedim. hatta hatun araya birilerini sokup bana ulaşmaya çalışmış, kulağa gelince dedim yok ulaşamasın. ama onun hakkında her gün haber geliyor bana. neyse işte biz karadenize geldik. o da aradı. memleketime gelmişsin diye. allah var vefalı hatundur. yardımcı olabileceğini vs.yi söyledi. böyle böyle başlayan muhabbet bizim eski muhabbetimize yatağa kadar geldi...

biz yeniden eski muhabbete sardık. bu sırada oğlandan tekrar ayrıldı. ayrılması gerekirdi de zaten başında ama yapmadı. yapamadı. oğlan bunu dövdü etti eyledi. bu ayrıldıktan sonra oğlanı bir gece arıyor. oğlanın manitası açıyor telefonu. biz mutluyuz ayağı çekiyor. al sana güvenmemek için bir neden. bugüne kadar en ufak yalan söylememiş bir insan olarak benim durumum da ortada. hemcinsin yaptığı binlik yüzünden bize şemsiye giriyor. var olan güvenler yok oluyor. tabi aldatılan kız pgibolojisi ne yapacak... daha doğrusu kız değil... insan diyelim. iyice hayatı sallamasyona geçiyor. gönül eğlendirme. tipik insan pgibolojisi. bana yapıldıysa bende yapabilirim muhabbeti... tabi burada harcanan benim...

7.ders: love is suck!

tabi bu yılın başında herşey düzene girmeye başlamıştı ama hatun işte biraz gönül eğlendiresi var. bizde herhalde domuz değiliz sevdiğimizi kıskanmayacak. ve böyle başlayan bugün ayın 27.si. bugüne kadar böyle gelen bir durum var. karşılıklı güven-güvensizlik vs. bugünlerde olanlarsa bu karşılıklı güven-güvensizlik ilişkisine bağlı. yine aynı muhabbetler. yine gizlemeler... yine delirmeler... ama yeter denilen nokta burası oluyor... yeter ama neye yeter...

8.ders: karşınızdaki insanın güvenini asla ama asla yıkmayın... zira yıktığınız sadece güven olmayabilir bazen...

velhasılı kelam... bu kararda etken olan sebepler neler derseniz...

1. 10 yılım çalındı pampalarım. meslek hayatımda 10 yıl. erkekler daha iyi anlar. askerlik vs. var amk.
2. sevdiğiniz kızın mezuniyetine 2 sizin mezuniyetinize 4 yıl varken durumlar iç acıcı olmayabilmekte...
3. tüm bu haksızlıkları yapanlar ve buna ortak olanlar devam etmekteler durumlarına... (gerçi ilahi adalet çocuğunu kaybetmiş kahpe karı!)
4. hayatta bundan daha ağır şeyleri yaşarken ve herşey bir anda eski şans durumlarına döndüğünde sanırım hakkınız oluyor bir kaç şeyde mutlu olmayı istemek... bunda halen daha bir zorlama varsa... gibmezler mi böyle hayatı...
5. hayat çekilecek ya da yaşanılacak bir şey olsaydı tüm dinler neden yasaklasınlardı intiharı?

son dersten önce teneffüs: okuyan panpalarım karışık oldu farkındayım. ama inanın anca bu kadar yalın olabilirdi durum...

son ders: hayat aslında sadece bir satranç oyunu. kalksanızda dirensenizde kaybedeceğiniz bir satranç oyunu. ben masadan kalkma kararı aldım hepsi bu. ve siz asla sırtınızı duvardan başka yere dönmeyin. en sevdiğiniz,en değer verdiğiniz,en yakınlarınız daima sizi ilk vuranlar olacaklardır... ve merak etmeyin gibilen siz olacaksınız, hayatı yaşayanlar onlar. işte bu da hayatın adaleti...

@30,31,33 sadece bekleyin...

@26 hayat ucuz mu? çok ucuz... sandığından bile daha ucuz olabiliyor bazen. ben sadece bir amlı için değil,ben hayatın ta kendisi için intihar ediyorum... dayatılmış bu hayata isyan ediyorum.

@18 sallamadım. hepsi birebir yaşadıklarım. kısmet olaydı burada yazdıklarımın 10 katını anlatabilirdim sana... bunlar sadece özet...

@38 pardon panpa... saat 15... ben 1saatte öküz gibi içtim. alkole bünyeyi doldurmam lazım ki ilaçlara karşı antiler verildiğinde bir taka yaramamasını istiyorum.

@41 tamam karıya kıza değmez. eyvallahta. bu hayat neye değer panpa sen söyle...
@42 bazen sessizce gitmek gerekir. siz panpalarımız okudunuz bildiniz ya çükünüze kurban her birinizin...

@43 kullanacağım ilaçlar beta bloker ve kalsiyum kanal blokerı. yani hipertansiyonda verilen tansiyon düşürücü ilaçlar. mideye zararı olmaz. ancak diastolda kalbi durdurur. tansiyonu aşırı düşürecek yani...

@44 yok be panpa alkol tamamiyle ilaçların etkisinin geri dönüşümünü engellemek için... bazı ilaçlar bilirsin alkolle aşırı etki gösterir... bazıları düşük... o hesap... ama aşırı alkollüyüm o ayrı.