Arkadaşlar benim hayatım çok kötü ve kavgalı gürültülü şerefsizler arasında geçmiştir

Sizlere isterseniz hayatımı anlatırım ama öncelikle söylemem gereken şeyler var

16 sene 2 ay istanbul da yaşadım

1 ay önce Trabzona taşındık

Artık üni ye kadar burada okucam yaşıcam

Neden taşıdığımızı da anlatırım

Bugün kemer altı denilen bi yerin daha yan tarafları kıyıdan dahada uzak olan taraflarından eve gidiyor duk

Babamla ben otobüs kartı almak için belediyeye gitmiştik fakir bir aileyiz ama çok mutluyuz

Evet liseye giden bir kardeşinizim utanmıyorum namazımı kılan Allaha hem dua hem şükür eden bir kardeşinizim baba parası yememeye çalışan Ailesine her zaman fazla yük olamamak için saçlarını fazla kestiren biriyimve öğrenci otobüs kartı almak için varlışbaşın arkasında belediyeye gidip kartları almıştık

Size tarif ettiğim kemer altının yan taraflarından yürüyorduk

Biri annem annem diye bağırıyor du babamla biraz yavaşlayıp etrafımıza baktık kim di diye
Hala feryat figan devam ediyor du yavaş adımlarla kaldırımda ilerliyorduk tam 2 saniye sonra önümde ki dışkapıdan içinde yaşlı teyzemizin olduğu (hastaymış az illerdeki esnaflar konuşurken duydum)

ALLAH RAHMET EYLESiN mekanı cennet olsun bu arada

Teyzemizin olduğu bir tabut çıktı teyzemiz battaniye ye sarılmış bir şekilde iki adam tarafından arabaya taşındı

O 15 saniye içinde bütün hayatım önümden geçti kaldığım namazlar tuttuğum oruçlar Allaha ettiğim dua ibadetlerim hariç hiçbirşey in önemli olmadığını farkettim

Hayat işte bu kadar basit kızı feryat figan ağlıyordu sesleri daha da yükselmişti gelecekte ne planları vardı belki annesiyle ilgili

Sizlere tek sözüm gelecek için değil şimdi için en iyisini yapmaya çalışın

Yaşadığınız bu zamanı aşimdiyi en iyi şekilde değerlendirin

Acıklı hayatımı isteyen olursa anlatırım Trabzona gelişe kadar

Arkadaşlar şukulayalım da ateist pekekent lerinde yüreği sızlar belki

Allah onları dünyaya ateist olsunlar diye yollamadı çünkü