işi olmayan gelsin bir fakirin hikayesidir

fakir bir ailenin çocuğuydum fakat emektar bir anne babam vardı.
8.sınıfta ay sonunu çıkarmak için ikinci iş arayan babam beni dersaneye gönderdi.
başarıya tapan bi insan oldu babam hep. benim de başarmamı istedi.

dersaneye başlamıştım ama dersane çekilmez biyerdi benim için. parasından zaten belli eden kendini ortalama gelirin üzerinde bir gelire sahip olan insanların çocuklarını gönderdiği bi dersane.
dıbına koyduğumun yerine gideceğim her gün eziyetti eziyet.
abimin eskilerini giyip gidiyorum. tip var bende beyler. övmüyorum kendimi samimi söylüyorum tip var.
ama cepte para olmayınca güzel giymeyince kimse bakmıyor ki dıbına kodumun yerinde suratımıza...

çıktım kafeden eve yürüyorum.
beyler, kız bütün hayallerime girdi dıbına koyum.
daha ortada bi gibim yok yine, ama eve gidene kada o kafayla nasıl hayaller kuruyorum akıllara zarar.
gittim eve akşam 10 gibi mesaj attım iyi geceler diye. napıyosun falan dedi. konuştuk 12ye kadar.
uykun var mı dedi.
beyler gözümden uyku akıyodu dıbına koyum pazar günüydü. cumartesi yıkamada çalışmıştım.
metin abi yarın gelme dinlen dedi. sabah 8de kalktım babam çağırdı gel yardım et bana dedi.
cam taşıdım tüm gün amk ebem gibildi yani anlayacağınız.
yok dedim uykum yok. saftım beyler, onun için herşeyden fedakarlık yapardım amk. yaptım da zaten...

bir fakirin hikayesidir bu beyler.
babam, dıbına koyum beyler, babam varya.
cebinde 5 lirayla 1 hafta dolaşan adam,
ben kendimi ezik hissetmiyim diye dıbına koyduğumun dünyasında,
tuttu elimden gittik alışveriş merkezine,
100 lira verdi adidas ayakkabı aldı bana.

satış elemanının bakışlarını görmenizi isterdim beyler.
sanki orda bi fazlalıkmışız gibi davranıyolardı bize.
babam sorup duruyor adamın getirdiği her ayakkabıya deri mi bu deri mi diye?
fedakar babam en iyisini alacak ya bana.
bu dıbına koyduğumun görevlisi he amca he deri diyip geçiştiriyordu babamı.

babamın bakışlarını görünce yine yeniden isyan ettim hayata.

kasaya geçtik
babam utana sıkıla çıkardı cüzdanını.
5 lira yol paramızı saklamış cüzdanındaki fotoğrafımın altına.
50 lirasını da on kat yapmış garibim düşmesin diye.
çıkardı paraları,
aşağı yukarı bi 10 lirada bozuk para vardı.
ödemeyi yaptık çıktık mağazadan.
rahat bi nefes aldı adamcağız.

eve gittik. annem yatıyordu. yemek falan yok evde dıbına koyum. ben hariç kardeşlerim de halamgilede kalıyolar zaten. abim de askerde.
anneme gösterdim ayakkabıları.
sanki hastalığından kurtulmuş dıbına koyum kadıncağız nasıl sevindi ayakkabılarımı görünce.
berkay vardı, annem sağlığında veli toplantısına gelmişti okula. berkayı görmüş. onun ayakkabıları gibi aynı dedi.
babam da nasıl mutlu beyler görseniz...

evet beyler, bu başlıkta okuyacaklarınız tamamen gerçek, bana ait olan ve hepsi bu güne kadar yaşadığım fakir hayatımdan bir kesittir.
yazmaya başlıyorum. okuyan 3-5 kişinin olması yeterli. arada ses verirseniz okuduğunuzu hissedeyim bende.

klagib bir giriş olacak bu ortamdaki hikayeler için, ama öyle beyler. ben gerçekten fakit bir ailenin çocuğuydum. fakirlik kavramı görecelidir. o yüzden ben durumumu size şöyle özet geçeyim.

babam askerde abi dediği adam gibi adam olan mevlüt amcamın yanında, camcıda çalışıyordu.
annem gündeliğe gidiyordu çankayadaki zenginlerin evine.
4 kardeştik. bi abim bi ablam bide benden küçük erkek kardeşim vardı.
geniş ve bakımı zor bi aileydik anlayacağınız.

fakirlik... bazen sempatik gelir insanın kulağına beyler. üniversitede okurken babanızın yolladığı harçlığı iki günde harcar dalga geçersiniz fakire çıktık yine diye.
liseliler, babanız 50 lira olan haftalığınızı 30a çeker, bu ne fakirlik dersiniz isyan edersiniz.
ama biz gerçekten fakirdik.
benim ne üstüme giyecek doğru dürüst bi tişörtüm ne de pantolonum oldu. abimin eskilerini giyerdim hep.
ramazan bayramında yengem gömlek almıştı bikeresinde, onu giyerdim arkadaşlarımla buluşurken hep. buraya kadar kafanızı gibmiş gayet gibko yazmış olabilirim. rahatlamaya çalışıyorum çünkü ilk defa buraya dökeceğim içimi size dökeceğim beyler.

baban yedirdi mi seni dedi annem.
babamın cebinde 5 lira parası vardı zaten beyler.
mağazadan çıktıktan sonra dedi gel döner yedireyim sana eve de yürürüz ne olacak.
yok baba dedim boşver.
biliyorum çünkü bana alacak döner, kendi yemeyecek dışarda beni bekleyecek...

dedim yedik bişeyler anne yat sen hadi.
babam televizyonun karşındaki koltuğuna oturdu.
elini başına koydu. daldı yine derin düşüncelere.
bende odama geçtim...

pazartesi günü pazardan aldığım mavi gömleğimi ve adidas ayakkabılarımı giyip zengin arkadaşlarımın yanına, okuluma ilk defa isteyerek gittim beyler.
ayakkabıların bana verdiği özgüven gözle görülür derecedeydi.
komik biriyim, alıştığım arkadaş ortamında espiri yapar güldürürüm insanları bi şekilde amk.
ama milleti güldürünce kıpkırmızı olurdum.
ağır derece özgüven ekgibliği decekted amk.

beyler, siz kıçınızla gülüyorsunuz belki ama
benim o adidas ayakkabı sayesinde kendime özgüvenim gelmişti lan.
artık espiri yaptıktan sonra utanmadığımı farkettim.
mavi gömleğimde vardı. hayat bana güzeldi lan.
mutluydum dıbına koyum.
bu fukara hayatımda mutlu olduğum nadir dönemlerden birini yaşyordum.

bizim binlerin de verdiği gazla mervenin yanına gitmeye karar verdim.
sandığım kadar zor olmadı. laf lafı açtı iyi muhabbet ettik merveyle.

sonraları merveyle görüşme günlerimize mavi gömleğim karar vermişti.
çünkü onu giydiğimde daha iyi görünüyodum.
beyaz gömleğimin yakaları falan bayağı yıpranmıştı.
biraz da küçük geliyodu.
8.sınıfta almıştı annem pazardan amk.

ne diyorduk, mavi gömlek.
evet beyler mavi gömlek bilirsiniz yazın terleyince beyaz leke yapar koltuk altında.
o yüzden haftada maksimum 3 gün giyebiliyorum mavi gömleğimi.
anlayacağınız merveyle de haftanın 3 günü görüşebiliyoruz okulda.
küçük gelen yıpranmış beyaz gömleği giyince gidemiyorum amk kızın yanına..

gel zaman git zaman merveyle bayağı samimi olmaya başladık.
3 aydır takılıyorduk hemen hemen.
okuldaki herkes aramızda bişey olduğunu anlamıştı.
ama daha okul dışında görüşememiştik.
nereye görüşüyon amk. üstüme giyecek doğru dürüst giysim,
kızı zütürüp bişeyler içirecek param mı var.

merve sıkılmaya başlamıştı artık.
sürekli dışarda buluşmak istiyordu.
ben yaz tatilini iple çekiyorum. planlarım var beyler.
sabah 7den 12ye kadar market broşürü dağıtıcam apartmanlara, 12 den akşam 8e kadar da yıkamada çalışıcam.
yani elime iyi para geçicek günlük. mevlüt amcanın camcıda da işler iyi.
mevlüt amca işi büyütmüş ankarada yaşayanlar bilir amk buralarda sağlam bi alışveriş merkezinin cam ihalesini almış. babamın da durumunu biliyo zaten. yardımcı oluyo anlayacağınız.

neyse uzatmıyım amk çalışıp kazandığım paradan babama vermek zorunda değilim yani beyler.
hesaplarıma göre 1 ayda sağlam para yapıcam üstüme başıma bişeyler alıcam merveyle buluşucaz.

merve tatile gitmişti alanyaya.
beni de memlekete gidicek diye biliyo beyler.
zaten okul çapında tescilli fakirim kıza çalışcam demek istemedim.
acıyacak sonra ilişki taka saracak biliyorum amk.

bunu okuyan çocuk kör oldu

devam et panpa burdayız

devam panpa çok sardı sonunu merak ettim devam

dinliyorum panpa

ne bicim okul mavi gömlek filan amk bide aglatma bin mutlu şeylerde yaz

dur yardım edeyim merveyle sinemada elele tutuşacaksın

çıkmaya başlıcaksınız sonra o tatile gidecek sense çankayanın zengin mahallesinde evlere cam takıcaksın

hatta bigün işe giderken tikiler seni polise şikayer edicek yunustan dayak yiyip bi de babandan tavır yiceksin.

sonra çalıştığın evde okuldan arkadaşın edayı göreceksin odasındaki ayılara için gidecek ama kabızlığın verdiği acıyla hikayeyi yarım bırakacaksın demi orrrrrroossspu çocuuuuu

özet: ayıp olm ayıp

reserved

dinliyoruz panpa devam

başlık gibertme işlemi başlıyor
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
başlık gibertme işlemi devam ediyor [•... ] %10
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
başlık gibertme işlemi devam ediyor [••... ] %20
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
başlık gibertme işlemi devam ediyor [•••... ] %30
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
başlık gibertme işlemi devam ediyor [••••... ] %40
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
başlık gibertme işlemi devam ediyor [•••••... ] %50
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
başlık gibertme işlemi devam ediyor [••••••... ] %60
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
başlık gibertme işlemi devam ediyor [•••••••... ] %70
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
başlık gibertme işlemi devam ediyor [••••••••... ] %80
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
başlık gibertme işlemi devam ediyor [•••••••••... ] %90
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
başlık gibertme işlemi devam ediyor [••••••••••... ] %100

küfürler alınıyor...
beddualar alınıyor...
eksi oylar alınıyor...

işlem tamamladı.

başlık gibertme team

zor olmadı ama gelip senden istemek isterdim cesaret edemedim dedim.
neden kastın ki sen bu kadar dedi.
genelde böyle değilim aslında dedim.
5 dk cevap gelmedi beyler. sonra ben bi mesaj daha attım.
nasıl tanışalım? yani ilerde nasıl tanıştınız diye soran birine nasıl bi cevabımız olsun? dedim.
güzel bi tanışma bence dedi güldü.
bu sefer ben cevap yazmadım.
sen nasıl olmasını isterdin ki dedi.
bilmem, ama en azından yanımda olmanı isterdim dedim.
güldü.
ben de güldüm...

dinliyor musunuz amk?